Chapter 60
 

How do you move on from a four year relationship? How do you start over again? How do you go back to the old you? Sobrang daming tanong sa isip ko pero ni isa, walang sagot.

Parang apocalypse lang, yung tipong you take what you can get and then prepare yourself for the worse. Pero sa mga nangyari sa akin, wala ata akong naisalba kahit isa, maliban nalang sa sarili ko.

Nawala kasi lahat eh. In a blink of an eye, poof, gone, wala na. Maybe may mga early warnings sa incoming apocalypse ko nun but I chose to ignore. Mahirap din talaga minsan yung sobrang confident mo. Yung mga bagay na akala mong permanente na sa buhay mo, mawawala din pala sa isang iglap.

Sa totoo lang, i never saw it coming. Ganun ako katanga. Ganun ako kabulag. May problema na pala kami, wala man lang akong kamalay malay. Yung mga ginagawa ko pala, gave the love of my life so much uncertainy. Sana nakita ko. Edi sana, sakin parin siya hanggang ngayon.

Akala ko kasi masaya kami eh. Akala ko okay kami, akala ko kami na yung tipong relationship goals kasi wala akong nakitang problema, mahal ko siya, mahal niya ko, steady lang kami, walang prinoproblema, yun naman pala I was making Hyun suffer because I didn't plan things ahead because I wanted to live in the now.

I guess I didn't bother to ask kung ano bang gusto ni Hyun. Maybe I did? Pero had a different opinion. Hindi ko alam, yun pala ang makakasira saming dalawa. Yung inaakala mong maliit na bagay lang naman would end up biting you in the big time.

I knew magiging miserable lang ako if I stayed sa Pinas. Baka I wouldn't be able to control myself sa tuwing mamimiss ko si Joohyun. I didn't want to be that pathetic someone who's still hung up with her ex girlfriend.

Baka mamaya pag nakainom ako, I would end up in her doorstep begging for her to come back to me. At least dito sa Korea, lunurin ko mannamg sarili ko sa alak, umiyak man ako ng malakas, walang makakakilala sakin. Walang manchichismis, dahil malayong malayo ako sakanya.

---
Noong nagprisinta ako kela Daddy na I-supervise ang fish business namin sa Korea, laking gulat nila. Because hindi naman talaga ako business minded. Di ko talaga pinangarap maging reyna ng mga isda. Pero dahil broken hearted ako at kinailangan kong lumayo, nagpasya akong pumunta dito, to take my mind off of things and certain someone.

Ito naman talaga ang home ng magulang ko in the first place pero dahil mas cost effective ang tumira sa Pilipinas dahil mura ang bilihin, napag decisyonan nilang mag migrate dito at magbukas ng ibat iba pang negosyo habang binubuhay ang fish plant namin dito sa SoKor. Usually, si daddy naman talaga ng lumilipad dito para mamahala. Pero dahil nga graduate nadin ako, pwede na sigurong pagkaabalahan ito habang wala pakong plano sa buhay. Gusto ko lang malayo ako sakanilang lahat.


Gusto ko nalang mamingwit ng hito habang nag cocontemplate sa mga pangyayari sa buhay ko. Andito na ata ako sa phase na kinukwestyon ko ang existense ko bilang tao. Tangina. Lahat ng yan, dahil sa babae.

Akala ko magiging malungkot ang buhay ko dito sa Korea sa totoo lang. Buti nalang may nakilala akong mag jowa dito. Nakakainggit pero madalas, nakakatawa. Parepareho kasi kami ng trip.

One time nga, dahil gusto ng mga bugok ang maexperience ang mangisda sa yelo, dinala ko sila sa Hwacheon para mag icefishing. Tuwang tuwa ang mga gago lalo ni si Moonbyul.

Nalaman ko na pare-pareho lang pala kaming mga Koreanang lumaki lang sa Pinas ay same reasons din kung bakit nag migrate ang families nila don. Sa pagkakaalam ko, sabay lumaki si Solar at si Moonbyul at nagkadevelopan nung highschool sila. May naalala tuloy ako.

Parang ganun din kasi si Jennie at Lisa minus the drama. Wala kasing drama tong dalawang ito. Habang nagkanda letche letche ang buhay ng mga tao sa paligid nila Lisa. Sama mo nadin ako dun.

"Buti di kayo nagkakasawaan no? Solar, tanggap ka ng parents mo?" Tanong ko ky Solar. "Dati hindi, pero ok naman na ngayon." Sagot ni Solar. "Muntik kaya ipakasal ng daddy niya yan sa lalaki!" Sabi naman ni Moonbyul at tumawa si Solar. "Di naman natuloy diba?" Solar confidently answered sabay kindat kay Byul.

"Oo hindi natuloy.Iniyakan ko daddy niya, sabi ko ibibigay ko sakanila laha