Chapter 6

"Tara  na?" Niyaya kitang pabalik sa mga kaibigan natin. 

"Wait" Sabi mo. at  tumingin naman ako sayo. 

Malungkot ang mga mata mo. Hindi ko  maipaliwanag yung nararamdaman ko. magkahalong tuwa at lungkot at the  same time. Tuwa kasi I don't think friendship lang ang meron tayo.  Lungkot dahil alam kong maraming risks and we've decided not to take  that risk for the sake of our friendship. Pumayag ka rin naman. Subukan  nalang nating bumalik sa dati. I know the damage has been done already  pero it doesn't mean na hindi na tayo makakabangon from that. This will  either make or break kung anong meron tayo ngayon.

"Pwede  bang hug muna?" Sabi mo. 

"Lets just seal it with a hug." dagdag  mo pa. 

Hindi mo narin inantay ang sagot ko at niyakap mo ako. Muli mo  nanamang pinakabog ang dibdib ko. Lagi nalang tong nangyayari kapag  masyado tayong malapit sa isa't isa. Pero this time, parang goodbye  narin ito sa nararamdaman ko. Ganun din siguro sayo kaya niyakap din  kita ng mahigpit. Ayoko na sanang matapos to pero ikaw ang naunang  bumitaw sating dalawa.

"Let's  do this." Sabi mo. 

Eto na talaga yun. ang simula ng friendship nating  magulo pa sa math equation. Pag balik natin sa gropo natin, tinadtad  naman tayo ng asar ng mga kaibigan natin. 

"O, ayan na sila!" Sabay  palakpakan. 

"Seul. tigilan mo." Sabi ko ng seryoso.  

Kaso hindi niya  nagets. 

"Sus naman, nag kiss and make up na kayo diba?" Pagtatanong niya  samin pero seryoso ang mukha namin ni Jennie. 

"Una nakong pumasok ha?"  Later guys. Sabi mo. At umupo naman ako sa bench kung asan ang mga  kaibigan ko. 

"Hoy,  tae anong nangyari, kala ko okay na kayo kasi may pag akap na ganap  kanina." Sabi ni Seulgi. 

"Tangina mo kasi assumera ka eh." Sagot ko  naman. 

"Oh eh ano pala?" tanong niya. 

"Friends lang kami. Ayoko masira  friendship namin dahil dito kaya susubukan namin maging friends nalang  muna." Sabi ko naman. 

"Sus,lokohin  niyo yang mga sarili niyo. May masasaktan at may masasaktan diyan."  Sabat naman ni Joohyun. 

"By, ang nega mo bakit ba kita girlfriend?" Sabi  ni Seulgi kay Joohyun at umirap naman ito.

 "Kasi maganda ako. Hello?"  Sabi naman ni Joohyun. 

Hindi ko rin maintindihan tong dalawang to.  Madalas para silang aso't pusa pero at the end of the day. solid sila sa  isa't isa. 

"Ah basta Lisa, sinasabi ko sayo. Yang friendship na yan  kakainin niyong dalawa yan." Huling pagsabi ni Joohyun at hindi nalang  rin ako umimik. ayokong makipag talo sa dragon. 

3Danim  nanaman ang class ko ngayong hapon. Isa sa mga subjects na sinusumpa  ko. tatlong oras nanaman akong mamomoblema dahil para sakin, ang subject  na to ang magiging katapusan ko maliban sa advance algebra. Nakakunot  na ang noo ko. isang oras na ang nakalipas at hindi ko parin alam kung  saan ako magsisimula para gumawa ng 30 second motion clip. Simple para  sa prof naming si Mr. Sakuragi pero sa isang estudyanteng katulad ko,  hinihiling kong sana matapos na ang oras na ito para makahingang  maluwag. Inilagay ko ang headphones ko sa aking ulo at finull blast ang  kantang tsinelas by Kamikazee. At dun, nakaisip ako ng concept. 

Bouncing  heart nalang kasya na siguro sa 30 seconds yun kaya nagsimula akong  gumuhit. Bouncing heart papunta sa basurahan ang concept ko. Edi wow emo  diba? pero at least nagkasya sa 30 seconds. nakatulong din ang  pagmumura ni Jay sa mga tenga ko habang hinahanap niya ang kanyang mga  tsinelas. "Putangina nasan ang tsinelas ko?! Tsinelaaaas ko!" 

Pag nakatapos gumawa ng clip pwede na namin itong ipa-check sa prof kaya yun ang  ginawa ko sa pagmamadaling makalabas sa klaseng ito. Awa naman ng diyos,  hindi na ito pinaulit sakin ng prof ko. Ayos kahit dos pwede na.  hindi  ko naman hinangad makakuha ng kwarto sa lecheng subject na to.  

"You  can go." Sabi ni Mr. Sakuragi. 

"Thank you sir!" Huling bati ko at  dali-daling lumabas ng room. 

Narinig ko ang tunog ng elevator, pasara na  ito kaya tumakbo ako. 

"Wait!" Pag sigaw ko sabay takbo. 

Buti nalang  umabot pa ako. habol hinga naman akong pumasok sa elevator. Napakapit pa  ako sa mga tuhod ko sa sobrang hingal. napaka layo ng tinakbo ko  makaabot lang. Minsan kasi, napaka bagal umandar ng elevator na to dahil  sa mga estudyanteng nag aantayan pa. 

Isa  na pala ako dun na nag the flash umabot lang. 

"Thank you." Sabi ko ng  hindi napapansin, Si Tzuyu pala ang nasa loob. 

"Ay. Uy!! Nagkita nanaman  tayo!" Natatawa kong sinabi. 

"Oo nga. Nagmamadali kaba?" Sabi nya naman  ng natatawa. 

"Hindi naman, ayoko lang magintay ng matagal dito. ayokong  mag stairs." Sabi ko. 

"May class kapa?" Tanong nya sakin. 

"Ah,