Playing: MOON by Nik Makino

Sa’n ka punta? To the moon (moon)
Road trip, vroom vroom
Skrr, skrr, zoom, zoom-

     Panget, lipat tayo kanta.

*static noises*

Playing: Binibini by Zack Tabudlo

Binibini.
Alam mo ba kung pa’no nahulog sayo?
Naramdaman lang bigla ng puso-

     Eh, masyadong in love. Tulog naman yung jowa ko. Isa pa.

*static noises*

Playing: Kiss me more by Doja Cat

We hug and, yes, we make love
And always just say, "Goodnight" (la-la-la, la-la-la)
And we cuddle, sure, I do love it
But I need your lips on mine

(Can you kiss me more?)

     Yan nalang. At least up beat, pampagising.

     Also, for the gays.

     Time check. 3:38 palang ng umaga. Sabi ni Waze, halos 4 and a half hours ang byahe kaya goodluck nalang din talaga sa akin.

     Ako na ang nag-volunteer magdrive kasi kotse naman ni Boss Gi yung dala namin. Similar lang naman kay Kona tong Fortuner, mas malaki lang talaga in comparison. Originally, siya ang magddrive kasi duh, kotse niya to.

     Pero may output silang kinailangan ipasa for the weekend and ayaw naman na daw nilang dalhin ni Monique yun with us kaya tinapos nila kagabi, thus yung pagpupuyat nila. Maaga nga daw silang nagpasa kaya baka sila mismo yung mauna sa pagcconduct ng checking sa Monday pero wala na daw silang pake, ang mahalaga naipasa.

     Ayun, tulog yung magbest friend sa likod at kami naman ni Ning ang nasa harap. Si Shunga pupungay-pungay na ang mata kahit pa nga sabi niya

     ‘Ako na muna tatabi kay Wints para di siya antukin’ oo, hindi nga ako inantok, siya kasi talaga yung aantukin.

     Nagbigay naman siya ng precautionary warning na antukin nga daw siya lalo na pag sobrang aga kaya wala na din naman akong magagawa, ang sarap kasi matulog eh. Ipagkakait ko pa ba sa kaniya yung tulog niya. Okay na din to, pansamantalang tahimik.

     Pa-C5 na kami, dito sa may Magallanes Flyover. Ang galing nga eh, nagawa naming umalis bago mag alas kwatro ng madaling araw. I had huge doubts na hindi namin magagawa yun. Si Wako pa nga yung pinakamatagal sa aming apat kaya dun pa kami nagtagal sa kanila.

     Niyaya pa kami ni Tito Ernie pumasok pero tinanggihan na namin at ang sarap na din ng kaniya kaniyang pwesto namin sa kotse. May dalang tig-iisang unan kasi si Gi sa mga pasahero niya and ako bilang driver, isang maliit na plushie lang ang meron ako para daw hindi ako antukin if ever I get too comfy with a pillow in my seat. Critical thinking skills yarn?

     Dala ko din pala si Axi, yung axolotl plushie na regalo sa’kin nina Ning at Gi nung birthday ko. Ayun, pati siya nakay Wako na ngayon. Kala mo di niya dala si Sharky eh.

     ‘Haaa.......’ patay tayo dyan, naghihikab na ako. Lipat kanta nga ulit.

*static noises*

Playing: Watermelon Sugar by Harry Styles

Tastes like strawberries
On a summer evenin'
And it sounds just like a song

I want more berries
And that summer feelin'
It's so wonderful and warm

     Uy, si boss Harry. Ito yung infamous ‘Watermelon Sugar’ niyang song.

     Personally, mas bet ko yung 'Fine Line' over this pero maganda naman yung buong album. I mean, Harry Styles na to no. Pero mas trip ko siguro yung meaning ng Watermelon Sugar now that I’m in a relationship with my Wako.

     If I’m right, it’s about reaching an for females. Play to peak ganun. Heh, para sa’min lang yan. Kung wala kang watermelon, edi kawawa ka.

     Napapangisi naman ako sa naiisip ko. Buti nalang tulog yung tatlo.

     Really though, bringing someone to their , isa siya sa mga pinaka-accomplishing things out there for a human to feel. Like isipin mo, they reached that with your help- with the help of your own touch and intimacy. Like you two set the mood then magical things happen, kisses, groans and moans are exchanged then you’ll feel pure bliss with your partner.

     Diba, sino bang may ayaw niyan. I mean, yes hello mga auals. I respect your preferences po.

     Kasi ako ha, tunog kasinungalingan man yung sasabihin ko pero one of my greatest achievements is yung magkaron ako ng jowa, and yung ma-earn ko in a proper way yung trust nila so I could bring them to reach their peak. And to think na si Cat yun, mapapa-thank you God nalang talaga ako.

     Nung nakita ko naman kasi talaga siya sa museum nun, nagandahan na talaga ako sa kaniya kasi syempre, bakla po tayo dito.

     And to think ulit na kung hindi sila magkakulay ni Ate Iya ng damit, baka never ko siyang nahatak nun dahil sa excitement kong makita yung gawa ni Mr. Joya nun. Yas, I still remember Mr. Jose T. Joya. Kung pwede lang, magt-thank you ako sa kaniya kasi may kinalaman siya sa pagkaka-in love ko dito sa girlfriend ko.

     Anyways, greatest achievement ko yung ma-witness how she reached her nung gabing yun. How went wide open, sputtering out words, half shouting in pleasure and the warmth of her fluids seeking exit to my hand. Yung pag-angat ng likod niya. Yung pagtawag niya sa akin ng Min.

     Yung terno niyang undies! Hehe, favorite ko pa ring surprise yun.

     Ay 2nd favorite pala, yung letter niya pa rin yung nauuna eh.

     Is it disrespectful if I loved seeing her in that state?

     Debale yung iba nga dyan eh, gusto pang naririnig na sinasabihan sila ng jowa nila na ‘Sayo lang ako’ kapag may nangyayare eh. I mean, gets ko yung gusto nila makuha sa pagsabi ng significant other nila nun pero di ko naman sinasabi na gusto kong gawin din ni Monique yun.

     Lahat naman may kaniya kaniyang ganap pag nag-s kaya ayun, basta ako, sa akin si Wako. If she permits then sa akin at sa akin lang siya and in return, sa kaniya lang ako.

     ‘Gal’

     Nagulat naman ako. Don’t tell me nasense niya yung mga kabastusan na naisip ko. Sorry baby, nagkakasala ako sayo.

     Nilingon ko yung rear view mirror ‘Hm?’ papikit pikit pa siya, mukhang naalimpungatan. ‘Nagising ka?’ mahina kong tanong. Tumango tango siya, knowing na I can see her. Naghikab pa nga at nag-unat, careful not to hit her best friend.

     May isang tumpok ng bag sa gitna nilang dalawa, dun nakasandal si Gi. Her eyes were wandering on their own bago siya napatikhim at nagsalita. ‘Wala pang sunrise, diba?’ she asked, voice hoarse. ‘Mamaya pa yun Wako, mga 4:30 pa’ kung tutuusin baka mga alas singko pa nga. Hindi naman ako expert sa pagtantsa ng sunrise pero I can say na bago mag 5:30 eh umangat na siguro yun.

     ‘Ano oras na?’ inihilig niya yung ulo niya sa sandalan ko. Dahilan para lumapit yung boses niya sa tenga ko. I can feel her gaze. ‘4:13 palang, tulog ka pa. I’ll wake you up kapag may araw na’ nag-signal muna ako para mag overtake. Dahan dahan nang dumadami yung kasabay namin sa kalsada. Maganda siguro kung abutan namin yung sunrise sa wala masyadong building na lugar.

     I felt her stare fading.

     ‘Sunrise ha’ lumayo na ulit yung boses niya, sumandal na pabalik siguro. ‘Opo’ obedient kong sagot. ‘Okay lang sayo mag-isa kang gising?’ dagdag pa niya. Probably thinking na nagugurang na akong mag-isang gising. Saks lang naman for me.

     Sabi ko naman sa kaniya feel free to sleep during the ride. She really wanted to experience going on a long ride with me kasi pero ayun nga, I don’t want her to become restless naman when she could fall asleep comfortably on the seat behind me.

     ‘Nagkape naman ako babe, don’t worry too much’ narinig ko nalang siyang naghum sa sinabi ko. Inaantok pa yun, I can tell from her voice alone. Yung last chat niya sa akin kagabi nung sinabi niyang matutulog na siya was what, 11:30 or something. Halos 3 hours lang tulog niya kaya mabuti na yung natutulog siya ngayon sa byahe since sanay din naman daw siyang tinutulugan lang yung mga byahe lalo na kapag malayo yung pupuntahan.

     Ako kasi mga 9 palang natulog na agad at pagod din ako kasi nung hapon sumama ako kay Mama sa catering at may inasikaso siya. Nagtulong tulong na din ako dun at nakakabigla lang na tatlong kasal yung i-accommodate nila kahapon. If I’m right, maximum nila yun.

     Makes sense naman daw sabi ni Mama kasi kakadaan lang ng Valentine’s Day, marami daw talaga karaniwan ang nagpapakasal ng February kasi buwan nga daw ng mga puso.

          Speaking of, baka nagtataka kayo saan ba kami papunta.

     Punta kaming Nasugbu, sa hometown nina Tita Jo. May binigay daw kasi yung boss ni Tito Larry na staycation package sa isang beach resort dun nga sa Nasugbu, family room pa yung binigay eh sakto, 3 days, 2 nights yung stay dun. Hindi naman kinaya ni Giselle na umuwi dun sa exact date ng stay pero her parents still wanted her to relax kahit for a day or two dun sa resort.

     Ang ginawa nina Tita, inimbitahan kaming tatlo na samahan si Giselle para magstay over the weekend pero gagamitin daw nila yung first day and night ng package para kahit daw maaga kaming dumating, diretso na agad kami sa kwarto. Ayaw nga daw kami paghintayin ni Tita ng check-in time pa kasi usually tanghali na yun.

     Kaya ito, usapan is madaling araw aalis ng sabado, hapon uuwi ng linggo. Saks lang naman kasi 4pm daw ang check-out namin, hindi nga ako aware na pwede pala ganung oras na check-out pero yun ang sabi nina Tita sa amin eh. Oo, nakakapagod siya pero minsan lang naman. Gusto din naman naming tatlo at duh, beach na to no, hindi naman ganun kaulan pag February.

     Valentine’s gift na din daw ni Tita to sa aming apat at deserve naman daw namin to, oo kasama ako, parang bagong anak na din daw niya ako. Ganun kasi yung friendship nga nilang tatlo, all of their parents treat their best friends as their own daugther, lalo na sina Tita Anna kasi dalawa din naman yung anak nilang babae.

     Kaya as expected, madadamay at madadamay daw ako kasi kahit na jowa daw ako ni Cat, naging malapit na din ako dun sa dalawa kaya parang apat na kaming magkakapatid ngayon sa mata ng mga magulang nila. Magulang namin pala. Oo pati sina Mama minsan nagtatanong sa akin kung hindi daw ba babalik sa bahay sina Ningning at Giselle para lang kumain kasabay namin.

     Si Kuya nga eh, may conversation na sa messenger between him and Gi. Tapos si Mama, she’s starting to learn how to cook Chinese dishes simula ng malaman niya na mahilig si Ning dito.

     Debale, ginusto ko din naman magkaron ng kapatid na babae nung maliit ako. Nalate lang siguro talaga yung bigay sa akin ni Lord.

     Update, gising na si Ning saka si Wako. Nung ginigising ko si Monique nadamay si Ning kasi ang ingay ko daw. Pare-parehas silang masungit pag bagong gising, noted.

     Pinanood lang naman naming tatlo na sumikat yung araw habang nakikinig sa tugtog, may mga kaniya kaniyang mundo habang lumilitaw yung araw. Ang therapeutic talaga panoorin ng sunrise, parang the only time I get to witness it lang naman is early morning byahes saka pag inaabangan ko talaga.

     Naalala ko nung grade 8, nagkayayaan kami nina Cj saka ng tropa na mag-abang ng sunrise sa Wawa. Aba hindi natuloy. Mga tinamad kami. Buti nalang may rooftop sina Keisha, ayun dun nalang kami nagkumpol.

     ‘Bes’ nilingon ko si Ning. ‘San tayo magstop-over?’ tanong niya sa akin. Oo nga, part talaga ng road trip yung pag stop over sa gasolinahan. Gusto ko din maexperience yun with them.

     ‘Kayo, san niyo ba gusto?’ tanong ko pabalik sa kanila ni Wako. Sinulyapan ko din yung isa sa likod, nagccellphone lang siya.

     ‘Si beb kahit ano naman yan basta makakain’ sabi ni Ning.

     ‘Ikaw Wako, may gusto ka?’ pagtanong ko dun sa isa. Nag-angat siya ng tingin and our eyes met when I looked back at her sa rear-view mirror. ‘French fries’ simple niyang sagot, nangiti naman ako. She’s really blunt with what she wants when she wants it.

     ‘Hoi beb ang aga aga french fries’ paninita ni Ning sa kaniya bago lingunin ang kaibigan. ‘You asked, I answered’ oh diba, masungit yan. ‘Di nga pala morning person to’ bulong ni Ning bago umayos ng upo.

     ‘Oo, basta may fries magsearch ka nalang’

     Wala pang ilang minuto ang lumipas pero nakahanap na din agad si Ning. ‘Ito, sa Shell may potato corner’ ayun, check na agad yung fries craving ni baby. ‘Eh mga kainan?’ ‘Jabi, Mcdo, Starbucks- uy Wendy’s’ pumiyok pa siya. Kahit saan din naman okay lang sa akin, basta makakakain.

     ‘Dyan nalang?’ ‘Oo madami kainan dito, pili nalang tayo pagdating. May convenience store na din.’ I nodded before changing lanes. For sure sa gilid yung gasolinahan, maganda if malayo pa pero wala na kami dito sa bandang gitna.

     ‘Teka bes ingat ha, tatlong magkaka-ibang shell meron dito, pangalawa tong titigilan natin’ pinakita niya sa akin yung phone niya. Di ko na tinignan ng maayos, baka kung ano pang mangyare sa amin. ‘Oo sige, guide mo nalang din ako baka mamali pa tayo’

     ‘Gal’ gumalaw yung sandalan ko, nandito nanaman siya sa likod ko. ‘Yes?’ ‘Fries’ bulong niya diretso sa tenga ko. Her hand by my side, rubbing me there while she coos.

     ‘Opo, bibili tayo fries.’ Hinawakan ko yung kamay niya. She intertwined her fingers with mine agad. ‘Comfy ka bang nakaganto?’ nag-hum lang siya kaya hinayaan ko na. ‘Sarap tulog ni Gi’ mas malakas niyang sabi kaya narinig din ni Ning.

     ‘Siya pinakapuyat eh. Halos 12 na din natulog yan’ dagdag niya. Leader daw kasi si Gi dun sa output nila kaya ayan, pagod to the max.

     Tahimik kaming dalawa dito sa harap simula ng bumalik yung dalawa. Si Monique na yung katabi ko. “Naglalambing” siya sa’kin.

     Nakakainis kasi.

     Nag-cr kaming lahat matapos naming kumain sa Mcdo pero naunang natapos yung dalawa ni Ning kaya binilinan namin na hintayin nalang kami sa labas bago pumunta ng convenience store. Binigay ko pa yung phone ko kay Monique bago ako pumasok ng stall kasi siya yung may dalang bag. Pero paglabas ko, hindi ko na sila makitang dalawa ni Ning.

     Si Gi naman lumabas na din nung pagkatapos ko kaya nagkatinginan nalang kami sa salamin habang naghuhugas ako ng kamay. Nung mga oras na yun, iniisip ko na talagang lumabas agad kaso hindi ako sanay ng hindi naghuhugas ng kamay after mag-cr.

     Hindi kasi dala ni Gi yung phone niya at nalow-bat tas yung sa’kin nga, nandun sa magaling kong jowa, edi pano namin sila kokontakin diba. Sinabihang maghintay nalang dito sa labas, nauna pa ring umalis. Nakakabanas lang.

     Uso nga kasi yung mga kidnap kidnap ngayon- oo unlikely na makidnap ka sa gitna ng express way pero malay mo. Gusto ko lang naman yung nag-iingat kaming apat.

     Pagkalabas namin ni Gi sa bungad nung hallway papasok ng cr, wala pa rin kaming nakikitang signs nung dalawa. Oonti pa rin yung tao dito sa stop over na to kaya mas nakakataranta na hindi ko sila makita. Sabi ko pa nga mauna na si Gi sa kotse at ako na maghahanap dun sa dalawa, pero bago pa siya umalis, narinig na namin yung malakas na tawa ni Ningning, umaalingawngaw sa lakas yung boses niya.

     Ayun yung dalawa, nagtatago sa likod ng stall ng potato corner, bumili na pala at naisipan kaming pagtripan ni Giselle, more like pagtripan ako. Nakasilip pa silang dalawa habang nakangiti.

     Nauna akong bumalik sa kotse matapos kong kunin yung phone ko kay Monique at bubuksan ko na yung makina para lumalamig na yung loob. Sinabihan ko nalang si 'Selle kung anong papabili ko dun sa convenience store at wala na ako sa mood na sumama. Sinundan naman ako nung magaling kong jowa at ito kami ngayon, byahe na ulit.

     Dalawang giga yung binili nina Ning para daw walang nagkakadamutan. Satisfied naman yung cravings niya, masaya na siya dun.

Take your eyes off of me so I can leave
I'm far too ashamed to do it with you watching me
This is never ending, we have been here before
But I can't stay this time 'cause I don't love you anymore

Please, stay where you are
Don't come any closer
Don't try to change my mind
I'm being cruel to be kind

     ‘Lipat mo bes, ang lungkot.’ Sabi ni Ning sabay tapik sa balikat ko. Sinunod ko lang siya.

Bakit ngayon ka lang?
Bakit ngayon kung kailan ang aking puso'y
Mayro'n nang laman?

     Nagsimula namang maghagikgikan yung tatlo magkakaibigan. Parang mga nasisiraan ng bait.

     ‘Ano meron?’ tinignan ko sina Gi sa likod, naghahampasan pa sila ni Ning. I can see na titingin tingin din sa akin tong katabi ko. Bahala siya dyan. Nagsubtle down naman yung pagtatawanan nila pero talagang tatawa tawa pa rin si Ning habang nakain sa likod ko.

Sana'y nalaman ko
Na darating ka sa buhay ko
'Di sana'y naghintay ako

Ikaw sana ang aking yakap-yakap
Ang iyong kamay lagi ang aking hawak
At hindi kanya

Bakit ngayon ka lang dumating sa buhay ko?

     ‘Gal’ malambing na pagtawag ni Wako. Nakaturo siya dun sa hawak niya, inaalok ako ng fries.

     ‘Ano meron?’ seryoso kong tanong ulit bago ngumanga. Gusto ko din ng fries no.

     ‘Ning sang this sa audition dati ng PerfClub’ mabilis niyang sagot matapos ako subuan ng fries. Barbeque saka Sour cream. The undefeated duo. ‘She was supposed to duet with a classmate of ours, pero nagback-out siya last minute kaya kinanta ni Ning yung buong kanta.’ pag-elaborate ni Gi kaya napatingin ako sa kanilang dalawa sa likod.

     Mahinang sumasabay si Ning dun sa kanta. Infairness, mukhang bagay nga sa boses niya yung kanta ni Ogie Alcasid saka ni Regine. Marunong din magbelt to eh. As in, high note kung high note.

     ‘Na-tanggap ka?’ pinanlakihan niya ako ng mata habang minamadali yung pagnguya sa kinakain niya. ‘Oo, kaya nga ako naging member diba?’ defensive niyang sagot kaya nginitian ko nalang siya ng tipid. Nilakasan ko ng onti yung tugtog, dahilan para lumakas din yung boses ni Ning. Okay naman pala yung ganto eh, nakikinig lang kami sa tugtog habang nagbbyahe.

     Tahimik kaso nakakaantok na.

     Mag 7 am na din pala. Halos an hour and a half pa rin yung byahe