Business, business, business!!

     The business is definitely blooming!

     Siya rin blooming- hoi kumalma ka nga!

     May celebratory dinner na ganap ngayong gabi at pumirma na ang owner’s ng You Bloom meaning that they’re officially our newest partners within the group. Nagkayayaan lang naman yung mga partners nina Mama kaya sino ba kami para humindi – to start something new with a tradition nga naman daw.

     Nung business nina Mama ang nerecruit noon ay sa isang hotel restaurant kami kumain, nameet ko din lahat ng partners nila nun kasi ako ang sinama ni Mama dahil may sakit si Papa nun, si Rylee ang naiwan sa bahay at si Kuya ay nagtatrabaho.

     Some of them were ka-age na ni Mama tapos yung odd one out is yung owner ng photography services, si Kuya Paul, parang mas matanda lang siya kay Kuya ng ilang taon kaya props to him. Mahirap din maghandle ng business.

     Grabe, how time flies.

     Basta, within Wednesday Plannings, ang tradition is kumain kapag may new member, kahit pa staff lang yan sa individual businesses nila, may maliit na salo-salo paring nagaganap.

     ‘Winter!’ nako ayan na tinatawag na ko.

     ‘Ma!?’ sigaw ko pabalik.

     ‘Naligo ka na ba?!’

     ‘Di pa po!’ normal na samin ang nagsisigawan sa loob ng bahay.

     Tulad kay Papa, minsan parang nanghihina nalang bigla ang pandinig kahit na nasa opposite side lang naman siya ng sala.

     Tapos kami din magkakapatid eh minsan ay nanghihina din ang pandinig – lalo na kung tungkol sa gawaing bahay yung sinasabi sa amin ni Mama.

     Ramdam ko yung footsteps ni Mama sa sahig kaya dali dali akong umupo sa gilid ng kama ko.

     Kunwari nag-aayos na ako kahit parang tinatamad nanaman ako sumama.

     Isa lang naman ang rason kung bakit gusto ko sumama.

     Hehe, secret kung ano yun.

     ‘Mauna ka na, bibili lang kami saglit ng papa mo ng wine’

     ‘Wine?’ napatayo ako sa sinabi ni Mama. Iinom ba mamaya sa dinner?

     Hindi ko naman kailangan uminom diba? Ayoko ng wine eh, ampait.

     ‘Para kayna Mareng Anna’ ahhh, para sa parents ni Cat.

     Bait talaga ng pinagmanahan ko.

     Sinundan ko na si Mama palabas ng kwarto papunta sa dulo ng hagdan. Pinapaligo na nila ako pero iiwan nila ako bigla? Andito ba si Kuya?

     ‘Sige po, andyan naman sina Kuya diba?’

     ‘Andito 'ko!’ ayun, may bantay ako mabuti naman.

     Nakita ko si Mama na muling lumabas samay kwarto nila, nakasunod si Papa habang hawak-hawak ang susi ng kotse at wallet niya.

     ‘Sige na, mabilis lang naman kami’

     ‘Opo, ingat Ma. Pa bili ka din soju’ bulong ko sa tatay ko na nginitian lang naman ako.

     Ako ka-tandem nito sa pagbili ng soju eh. Minsan nga may casual drinking pa kaming bonding- as in magsasalang lang siya ng action movie sa tv ta’s uubusin lang namin yung isang bote ng Soju.

     Syempre yung sa’kin may halong sprite at yakult, Papa prefers to drink shots of soju kasi before following up with some beer.

     ‘Hoi’ ay narinig pala ako.

     ‘Joke lang po’

     Nilingon naman ako ni Papa bago siya makadating sa dulong baitang ng hagdan. He winked at me, alam ko na meaning nun.

     Hehe, kala mo Mama ha.

     ‘Hindi ka talaga sasama Kuya?’

     ‘Walang magbabantay kay Rylee’

     ‘Ah oo nga’ I entered his room with crossed arms. Not minding his glares kasi hindi nanaman ako kumatok kahit hindi naman talaga nakasara yung pinto niya.

     Hindi kaya ako mabored dun mamaya…. sa mga gantong business dinners kasi ay usually wala namang kasamang anak yung ibang partners nina Papa, pero kahit na meron silang kasama, I’m not close to them naman to the point na we could easily start a conversation that would last for more than 5 minutes.

     Sana talaga andun din si Cat mamaya.

     Napag-usapan namin tong dinner eh, kasama nga daw parents niya pero she didn’t say if siya mismo ay kasama.

     ‘Bat ba kasi ako yung sinasama nila?’ seryoso kong tanong kay Kuya.

     I think nagbbrowse thru lang naman siya on fashion articles based on what I can see sa screen ng laptop niya.

     It took him some time bago niya iikot paharap sakin yung swivel chair niya.

     ‘…..meant to be nga kasi kayo ni-‘

     ‘Nakakainis!’ pinutol ko nalang si Kuya. Wala talagang dulot to, kaya siguro hindi siya sinasama.

     Pinanoo