Okay, proud ako dito sa dalawa, halatang they dressed up for tonight pero hindi ganun ka out of place yung pormahan nila.

     Like Nique, naka pants din sila, black yung kay Ning, naka-denim si Gi tapos eto lang, siguro kasi hindi naman sila taga-dito tapos maaaring lumamig din yung hangin mamaya sa labas pero parehas kasi silang naka long-sleeves. Hindi button down ha, parang ano lang, sweatshirt o kaya sweater ganun, naka pink si Ning tas si Gi naka white na may flowers all over her top. Pero nonetheless, cute sila kaya approved sila sa’kin.

     Kaya din pala natagalan eh dumaan pa sila kayna Monique, not because of her but to fetch a bouquet of flowers, si Nique daw nagsabi na daanan nila at para kay Mama daw to.

     Hindi ko na napigilan andyan na eh, anak din naman siya nung may ari ng shop kaya hindi naman niya siguro ginastusan to.

     Like earlier, tinaboy kami nina Mama paakyat at mag-aayos lang daw sila ng pagkain at si Kuya ay maglalapag na ng mga plato, nagkusa pa si Ning saka si Nique na tumulong pero tinulak lang sila ni Mama paakyat. Tinawanan lang sila ni Gi, buti pa to chill lang. We both go with the flow.

     ‘Does your parents know?’ ‘Know what?’ tumingin ako kay Gi, siya yung nasa chair tapos si Ning ay nakahilata sa kama, kami ni Monique nakaupo lang sa tabi niya. ‘Si Cat’

     ‘Do they know her? Oo’ mabilis kong sabi. Pano namang hindi eh, bukambibig ko na din to.

     ‘Di yun Mads’ umiling iling si Gi. ‘Na gusto mo siya kasi tangeks’ dagdag ni Ning. Tinatapos talaga nila sentence ng isa’t isa no?

     ‘Feel ko alam naman na nila. Meet the parents na nga agad’ kinurot ako ni Monique. Hindi naman masakit, sakto lang. ‘Inunahan niya pa ko’ pagsusungit niya. Hindi siya nakatingin sa’kin, baka kinilig to sa sinabi ko.

     ‘Ikaw kaya naunang umamin’

     ‘Eh sino naunang humalik?’ sabay sumabog yung tawa ng dalawa. Nique naman!

     Namumula tuloy ako bigla!

     She’s just beaming at me as well, she knew how to make me flustered and clearly she wanted me to be flustered. ‘Akala mo naman sa lips ko hinalikan’ bulong ko, loud enough for everyone to hear but not to sound arrogant.

     ‘Ay, saan ka hinalikan Catherine?’ tanong ni Ning. Inalis niya ang atensyon niya sa cellphone at tinitigan si Monique.

     Tinaas lang ni Nique yung kamao niya tapos tinuro ito. I feel happy that she remembers. ‘Gentlewomen, I approve’ sabi ni Gi.

     ‘Di pa pala ako approved sainyo?’

     ‘Officially, ako hindi pa pero okay ka namang tao’

     ‘So she’s approved na by you Ning?’ tanong ni Monique. Akala ko naman full-on support na sila sa’min, hindi pa pala ako approved. Nagkibit balikat lang si Ning.

     Eh kung kagatin ko yang balikat mo Luningning- de joke lang.

     Alam ko namang these are half-jokes kaya I’m not that worried na hindi ako ‘approved’ kay Ning. Hindi naman opinion niya yung kailangan ko. Yung kay Monique ang kailangan ko.

     Sinipa naman ng mahina ni Gi yung isa, luminga linga si Ning bago tumingin sa’kin. ‘Approved na yan, pwede na lumipad pa-Dubai’ kahit kelan talaga, parang ewan. She gave me an apologetic smile, nakita siguro ni Gi na nag-iba itsura ko kaya niya sinipa. I gave her a smile back.

     Alam ko namang they’ll be happy with what their friend wants pero nabigla lang ako nung hindi sumagot si Ning. Pinagttripan siguro ako.

     Cordon bleu, mashed potatoes, tuna pasta saka chicken alfredo, puro walang kanin pala ang pagkain today pero sabi ni Rylee nagsaing pa rin daw siya at baka daw may maghanap ng kanin. Ang expensive lang ng menu at akala mo hindi sanay si Papa na kumakain ng Korean food niya.

     Twice a week kasi eh may allotted na dinner na Korean dish yung pagkain, usually si Papa nagpprepare nung ingredients the day before tapos lulutuin nalang ni Mama bago siya umuwi. Usual na din yung maraming tira kaya the next day umaabot pa to minsan ng lunch bago maubos.

     Nakakamiss din daw ang Korean food kapag hindi siya nakakakain kaya nag-effort si Mama na maglaan ng dalawang araw para hindi naman ma home-sick masyado si Papa.

     They’ve been doing it since Rylee turned 6 and ito, mag-13 na siya kaya grabe lang din yung commitment on maintaining such a small thing for the sake of Papa’s sanity- wow sanity? Wala basta ang sweet.

     Ang kulit nga eh, cordon bleu pero may kimchi sa tabi ng plato ni Papa ngayon, nakasanayan na talaga.

     ‘Aba’y mga accountants pala ito’ considering na lahat kami ay college students, safe topic yung courses namin at nauna namang igisa nina Papa sina Nique at Gi, sila daw kasi yung parehas ng school kahit parehas din naman kami ng school ni Ning.

     Ang hina din magpalusot nitong sina Papa eh.

     ‘Saka interior designer po’ singit ni Ning. ‘Ay artistic’ compliment naman ni Mama. ‘Thank you po’

     ‘Mag-law school pa yan si Giselle after college Ma.’ I boasted. Feel ko naman we’re at that level of friendship na k