Lumabas na din kami nung dumating yung buong pamilya nung isang Tito ata ni Ning.

Andami lang nila like, family ko tapos family ni Cat pinagsama then idagdag mo pa sina Ate Elise, Ate Den saka Ate Iya, oh diba ang dami!

Inayusan naman kami ni Ning ng isang lamesa dun sa may labas na part ng bahay nila, sakto hindi na ganun kainit pero mainit pa rin kapag hindi sa’min nakatapat yung electric fan, saka improvement nga pala, sa amin tumabi si Ning nung lumabas kami tapos kinakausap na niya si Nique, not so much sa amin ni Gi pero that’s better than nothing.

At this point pinapatagal ko nalang yung hindi ko pagka-usap sa kaniya kasi baka mamaya pag kinausap ko siya, wala naman palang mali at ako pa yung makagawa ng mali.

My priority is to make sure that the birthday girl will be happy and her day won’t be ruined. Kahit hindi niya ako pansinin, basta dun siya masaya.

Para kasing nagkaron ng bipolar disorder bigla tong si shunga.

Isipin niyo ha, prior to her birthday, andami niyang pahiwatig sa aming tatlo na gusto niya to gusto niya yan, na sana daw marami siyang gifts na matanggap kasi miss na niya yung feeling ng maraming binubuksan na regalo saka syempre, every unemployed college student’s dream, sana daw maraming red envelopes na mapunta on her way since as she said like 2 weeks ago, part Chinese pala ang Papa niya.

     To be honest, if I didn’t meet Wako during the early times of us being friends, siguro andami kong hindi alam ngayon, parang yung kay Ning.

     Isa yun sa mga bagay na naiisip ko, palagi ko siyang tinatanong sa sarili ko pero not until recently kay Ning.

Asan si Tito?

Si Tito Mike, asawa ni Ninang, Papa ni Ning.

And ayun, last last week, I got to ask her, we settled down on a bench dun sa campus tapos nagkwento siya.

‘Wala na si Papa bes, right after senior high, nawala siya’ magaan niyang banggit.

Ikinagulat ko naman yun kasi I didn’t think of it like that ever since I became skeptical kung bakit hindi ko nakikita si Tito. Heart attack daw ang ruled out cause of death. How it happened I don’t know.

Nginitian naman niya ako na parang nagulat nung nakita niya akong nakatitig sakanya. Ang gaan na kasi nung pagkasabi niya. Siguro nakamove-on na rin kahit papaano.

OFW kasi si Tito Mike sa Singapore kaya I never really met him back when we were kids tapos to know ngayon na I didn’t even meet him once, sayang lang, I never got to meet one of the people who made Ning, Ning. Nasabi din sa’kin ni Ning na nahold back nga din daw siya for a year, though accelerated siya in the first place, kaya kami parehas na 2nd year ngayon.

She had to stop learning daw nung nawala si Tito at nagkagulo gulo sila financially. Siya na daw yung nagpilit na tumigil ng one year at hindi na yung kapatid niya kasi ayaw niya daw na maranasan yun ni Marcus.

Alam ko namang mabait na tao si Ning eh. Kaya nga siya yung nilapitan ko nun sa party kung saan kami nagkakilala.

Ang ingay kasi niya kaso nakakatuwa din siya kalaro, ang funny pa ng facial expressions.

Then ayun nalaman ko na Ninang ko pala Mama niya, we became play buddies.

Hapon hapon nandun ako sa kanila o kaya nandun siya sa’min, bibili kami meryenda, mangungupit kami ng 10 pesos para makabili ng ice cream, huhuli kami ng gagamba kung saan saan at maliligo sa ulan kapag trip namin. I barely remember the details pero I’m more than sure na si Ning ang kasama ko sa lahat ng naaalala ko.

She was the one who made my childhood great and ngayon na nakilala ko ulit siya, nakaka-heal lang ng inner child na possible na magawa ulit namin yung mga yun saka syempre, other adult stuff kasi nga, we’re already in our 20s!~

Looking at her now, siya na pinapili ko ng kakantahin naming dalawa at magduet daw kami. Help daw siya ni Wako maghanap ng kanta kaya nagtitingin sila sa songbook at guess who’s singing right now….

Go Giselle! Uchinaga namin yan!

Ang weird nga eh, kanta nanaman ni Bruno Mars ang kinakanta niya, may word na- nanaman sa lyrics. Baka fan si Gi ni Kuya Mars?

'Cause you make me feel like
I've been locked out of heaven
For too long, for too long
Yeah, you make me feel like
I've been locked out of heaven
For too long, for too long

     Ang ganda ng boses ni Giselle, bagay talaga sa mga western songs. Kayang kaya niyang sabayan yung way ng pagkanta nung original na artist.

‘Cat’ kinakabisa na ni Ning yung numbers nung kantang napili niya nung tinawag niya si Wako, agad namang nag-angat ng tingin yung isa at pinapadaanan niya lang din naman ata ng tingin yung mga title ng songs.

She hummed when she looked at Ning. ‘Wag mong dadamdamin yung pipiliin ko ha’ ‘What did you choose ba?’ oo nga, ano ba kasing pinili niya at naisipan niya pa magbigay ng warning? Sinusundan ko lang yung lyrics ng kinakanta nung sumunod kay Gi, pinauna na namin since wala pa namang napipili si Ning kanina.

‘Ito’

‘Grabe ka naman sa dadamdamin’

‘Eh baka mamaya sensitive ka eh’ naririnig ko naman yung bangayan nila kahit na malakas yung tugtog galing sa speaker’s nun karaoke. Nagpipigil nalang ako ng ngiti at baka masita pa ako nung may gusto ng kanta at mabad trip nanaman.

‘Bago lang kaya kayo’ ‘Oh ano pinopoint out mo?’ sabay kaming tumingin ni Gi dun sa dalawa. Nakakabahala naman na kung saan saan napupunta yung pag-uusap nila.

Hindi naman sila nag-aaway diba?

‘Wala’ banggit niya. ‘Na sensitive na tao ka kasi ganun’ palusot ni Ning na tinawanan naman ni Gi at ako naman ay yumakap ulit kay Wako. ‘Hindi ganun si Wako no’ I side hugged her.

Please Subscribe to read the full chapter