Right now, I’m currently waiting for Monique to come back.

     Nakapila siya para magbayad para sa laboratories and x-rays and other stuff na need niya gawin, iniwan niya yung bag niya sa’kin kaya wallet lang yung dala-dala niya.

     I find it interesting nga na she could last for a while without using her phone kasi nasilip ko yung bag niya at andito yung cellphone niya. Mahaba haba din yung pila ha kaya panay ang silip ko sakanya, you never know, baka she’s getting bored na just standing there.

     I could always line up with her naman, she was the one who insisted na I sat down kasi ayaw niya daw ako mapagod.

     Nasabi ko kasi dati sa chat na madali manakit ang paa ko kapag matagal na nakatayo.

     Galing, natandaan niya pa yun.

     Speaking of nasabi sa chat. Natatawa pa rin ako dun sa first thing na tinext niya sa’kin.

     Mahilig kaya siya sa ducks?

     She could’ve said ‘Hi’ or simply introduced herself pero out of everything, 'quack quack' pa talaga with matching duck emoji.

     Mukha kaya akong tanga na nakangiti ngayon mag-isa?

     Nakatingin naman ako sa cellphone ko kaya not as much siguro.

     ‘Umayos ka Minjeong’ sabi ko sa sarili ko.

     In-add ko na din agad yung number niya sa contacts ko at baka malimutan ko pa kapag hindi ko ginawa agad.

     ‘Monique unique’

     ‘Tara?’ napaigtad ako. Nakakagulat naman to, sumusulpot nalang bigla bigla.

     ‘Tapos ka na?’ tanong ko, nakatayo pa rin siya sa harap ko. She grabbed her bag from my arms kaya I quickly let go. She was stuffing other papers aside from the receipt she was holding in her other hand.

     ‘Magbayad oo, dun sa mga gagawin hindi pa.’ 

     ‘Ano ba muna?’ I asked again.

     I stood up beside her as it looks like she has no plans on sitting on the seat beside me. Para lang kaming mga tuod na nakatayo magkatabi habang nag-uusap.

     ‘Di pa ako naiihi, pa x-ray muna ako?’ patanong niyang banggit.

     ‘Sige, san ba yun?’

     Umiwas siya ng tingin. Her eyes looked unsure as much as her stance was.

     First time lang naman namin pareho dito, may closer hospitals pa naman kasi other than this at hindi rin ako yung taong palapunta sa hospital. I rarely get sick at sa clinics lang ako ng family doctor naming nagpapacheck-up.

     ‘….hindi ko din alam’

     ‘Tara,’ I grabbed her free wrist. Hindi naman siya kumalas sa’kin. ‘Hanapin natin’ I told her.

     Though there aren’t that much people, I think I’ll feel more sure if I know na Monique’s right behind me.

     Hindi naman namin to first time when it comes to holding onto the other, and I think she doesn’t even mind. Nahawakan ko na nga kamay niya dati nung 'di pa namin kilala isa’t isa, ngayon pa kayang siya tong nagpasama sa’kin sa lugar na wala kaming kaalam-alam.

     After half an hour na paghihintay dun sa may x-ray room, may lumabas na radiologist na tumawag sa pangalan ni Cat.

     Dali dali naman siyang tumayo matapos iwan lahat ng gamit niya sakin, napakalaki na talaga ng tiwala nito sakin- baka naman pag nagbiro ako na pati atensyon niya sa’kin nalang eh ibigay niya nga bigla.

     It took her faster than expected dun sa pagkuha ng x-ray, sabi ni Kuya i-rush na daw nila since siya palang naman daw nagpapax-ray ngayong hapon at kakatapos lang nila sa lunch break kaya wala pang nagsusungit na staff.

     Kunwari pa si Kuya eh, nagpapacute lang naman siya kay Monique, hula ko i-rurush niya yun kasi maganda tong kasama ko.

     We decided na magpakuha na ng dugo 'tong si Monique matapos naming dumaan sa canteen, bumili kami ng tubig para naman maihi na rin siya after dito, and if my guess is right, maghihintay nalang kami after nun for results.

     Kaya maibigay yung results today?

     Tanungin ko pala to-

     Looking at Cat, nagulat naman ako at parang namuti to lalo.

     Nakatingin sa kawalan tapos kagat kagat pa yung lower lip niya.

     Kinakabahan ba to?

     Okay naman siya kanina ah?

     Siya pa nga nauuna maglakad ng malaman niya kung saan kami dapat pumunta.

     ‘Okay ka lang?’

     ‘I’m scared of needles’ she stated.

     Ayun na nga, bakit ngayon niya lang sinabi kung kelan kukuhanan na siya ng dugo in a matter of minutes.

     ‘Bat ngayon mo lang sinabi?’

     ‘Hindi mo naman kailangan malaman’ pagmamatigas niya. Akala niya madadala niya ko sa ganto?

     Only girl kaya ako sa aming magkakapatid, kahit si kuya pa magmatigas sa’kin ay wala siyang mapapala.

     ‘Anong hindi eh namumutla ka na nga dyan’ pagalit kong banggit.

     At this point hindi ko na alam kung anong dapat kong gawin, pero gusto kong may gawin. I can’t just stare at her while she’s obviously having a pani