Last Saturday, magdamag lang akong nasa bahay para maglambing kayna Mama’t Papa kasi nga next weekend eh invited ako sa mini reunion ng side ng Mommy ni Wako dun sakanila.

     Napagastos pa nga ako at ako ang nanlibre ng lunch.

     Lunch out pa nga ang yaya ko sa kanila pero sabi nila umorder nalang daw at lahat sila ay tinatamad, ang sama lang sa’kin eh ako na nga yung manlilibre.

     Nakatunog nga ata si Mama at habang naghuhugas ako ay lumapit, ano ba daw kailangan ko, kulang na daw ba allowance ko ganun ganun. Andami niya lang binintang pero di ko na sinagot at ako pa ang madedelikado.

     Sinabi ko naman sakanya yung tungkol sa reunion nina Nique at mabilis naman siyang um-oo, sabi niya pa nga,

     ‘Jusme ka, akala ko kung ano yun lang pala. Gusto mo magdala ka pa ng pagkain eh’

     Thank God for supportive parents.

     Nagpaalam din naman ako kay Papa kinagabihan at tulad ng sinabi ni Mama, baka daw gusto ko magdala ng pagkain. I consulted Nique and she said na kahit wag na daw, help nalang daw ako dun kapag need ng biglang bibilhin ganun kaya eto, maaga ako pupunta sakanila.

     Feeling ko gusto lang talaga ako ibahay ni Wako for the day eh, nasaktuhan lang tong reunion nila.

     That same weekend din pala last week, may pinakilala si Kuya sa’min, si Ate Yux, classmate niya daw sa school. A Malaysian living in the Philippines at yun lang ang naaalala ko kasi paalis na ako nung dumating siya.

     Niyaya ko si Nique magmeryenda nung hapon na yun kaya sinundo ko siya sa kanila bago kami naglibot libot para humanap ng makakain, binilhan pa nga namin si Ate Doms at nagugutom din daw pero ayaw maging 3rd wheel sa’ming dalawa. Saka na daw niya ittry kapag kami na talaga.

     Haha, jokes on you Ate, malapit na yan naffeel ko na deep within my throat- MY THROAT?!?!

     Ang laswa self anubayan.

     Hindi naman malayong lakaran yung lugar nina Monique mula sa amin, di tulad nung first time ko na pumunta, sa mga malalawak na kalsada kasi ako nun dumaan at nakasasakyan ako pero if maglalakad naman, may mga eskinita na pwede daanan kaso yun nga lang, Dasal dasal nalang din na paglabas mo ay buhay ka pa.

     Kapag kami ni Wako ang naglalakad isang eskinita lang ang dinadaanan namin as a short cut, yung malapit kayna Ning. Pero dahil mag-isa naman ako, lahat ng alam ko dinaanan ko at parang ganun pa rin naman kalayo yung nilakad ko. I’ll keep this fact in mind. Ayoko na ulit ibuwis ang safety ko over some shortcuts.

     Though I’m not close enough, I could already see na open yung gates ng garage nina Monique, baka nasa loob sila nag-aayos o baka ilalabas yung dalawang cars dun. Mas malaki kasi yung garahe nila kaysa dun sa shop kaya it feels bigger than it looks when you go inside.

     I carefully strutted to the smaller gate bago sumilip silip at hindi ko mamukhaan yung mga taong nasa loob right now, most of them are men din, talagang hindi ko sila kilala.

     Bumukas naman yung pinto sa hagdan nila paakyat at nakita ko yung mag-Ate lumabas, nauna pa nga akong makita ni Ate Doms at kinawayan lang ako, I waved back. ‘Pasok ka!’ sigaw niya sa’kin.

     Nilingon naman ni Wako yung sinisigawan ng Ate niya at natuwa ng makita ako, ang cute parang bata lang na nakita na ulit ang mama niya. Papasok na sana ako pero biglang may lumabas sa tapat ko kaya natigil ako.

     Nakita ko naman na papalapit na din si Wako kaya we met in the middle of our earlier distance.

     ‘Ang aga mo nga ah’ bulaslas niya. ‘Sabi mo agahan ko eh’ sinilip ko si Ate Doms, mag-aayos ata sila ng tables and chairs ni Nique.

     ‘I told Mommy na pupunta ka, she was happy to hear so’ napangiti ako.

     Tita naman, ako lang po ‘to.

     ‘Asan si Tita?’ tanong ko. ‘Kitchen, nagluluto’ ‘Si Daddy mo?’ tanong ko ulit. Hinatak na niya ko papunta kay Ate, tulungan ko na rin sila siguro. ‘At a friend right now, babalik din daw siya agad’ ‘Okay’ at ayun nga, binigay sa’kin ni Ate yung mga tablecloth kaya yun na ginawa ko. Perks ng anak ng may catering.

     Nautusan kaming bumili ng mga inumin sa malapit na mini mart, ang sabi ni lang ni Tita eh may mga bata, wag puro softdrinks at kumuha na rin ng alak. Tango lang naman kami ng tango ni Wako sa sinasabi niya bago kami abutan ng pera kaya para kaming ewan na naghahagikhikan paakyat ng kwarto niya at magpapalit daw siya ng shorts, ang iksi kasi tapos hapit na hapit pa sa katawan niya.

     Eh kung takluban ko kaya siya ng kumot tas saka kami lumabas.

     Pero in fairness ha, she’s careful of her body, I like that about her din. Kahit kapag kakain kami sa labas, if she chooses to wear short shorts, minsan pinagdadala niya ako ng flannel o kaya siya mismo nagdadala ng jacket or anything na pwede niya itali paikot sa bewang niya.

     Ako din naman nakashorts lang pero hanggang taas ng tuhod ko naman to.

     Sabi pa nga niya mukha daw akong bata sa mga suotan ko minsan, hihirit lang pala.

     ‘My cute little kid’

     ‘Meron ba kayong ano’ ‘Ano?’ we’re right beside each other dito sa drinks aisle ng mart. Onti yung choices pero pwede na. May powdered, may timplado na, same same usual stuff. ‘Yung parang c