Winter's Pov

 

Mahal             If you're reading this now, it means wala na ako sa pinas. I really don't want to go, I don't want to leave na hindi ko naipaliwanag sayo ang lahat, na may galit ka sa akin. Mahal, ayoko sana ng ganito, gusto kitang kausapin mismo at sabihin ang mga nangyari, pero hindi pa siguro ito yung oras para doon, alam ko na galit ka sakin, I'm really sorry for what happened, especially kay Lolo, hindi ko plinano o ginusto ang lahat ng ito mahal. Mr Choi and Mr Uchinaga, they tricked us to get grandpa's company. Mr. Uchinaga, he edited the contract that I've signed. Hinding hindi ko magagawang sirain ang San Isidro, sobrang special ng lugar na yan para sa akin dahil kahit gaano man kaganda ang mga lugar sa ibang bansa na napuntahan ko, sa San Isidro lang ako naging masaya, Sa San Isidro ko lang naranasan magkaroon ng totoong pamilya.   Mahal ko, gusto ko na malaman mo, na hindi kita niloko, lahat ng pinakita ko sayo, totoo ang lahat ng yun, mahal kita Winter, I'm sorry sa lahat ng sakit na naibigay ko sayo, alam ko na mahirap ng maibalik ang tiwala mo na nasira ng dahil sa nangyari, hindi ko alam kung kelan ulit tayo magkikita, but I hope someday, when we see each other again, you'll let me talk to you again. At mapatawad mo ako. Maghihintay ako mahal, kahit gaano katagal.  I Love you so much and I am letting you go na mahal, i need to, mahal na mahal kita , ayokong matali ka sa akin habang buhay at araw araw maalala mo lahat ng sakit na naibigay ko sayo. Sign the divorce paper that I gave you mahal, and give it back to Giselle, she will call my lawyer to process everything, I've already signed it so don't worry.    Until here na lang mahal, take care of yourself ok? Please tell Lolo, lola, nanay, ryujin and ning that I'm sorry for everything, hindi ko alam paano ulit ako mag uumpisa sa buhay na nakasanayan ko na dyan kasama kayo. Yung saya na kasama kayo. But I promise you mahal ko, everything will be fine someday.    Mahal na mahal kita Winter and I'm sorry , please be happy mahal ko.                                                                                                                 Karina    

Buong maghapon lang ako umiiyak sa kwarto at paulit ulit na binabasa ang sulat ni Karina sa akin kasama ng divorce paper na ipinadala nya. Siguro nga nakarma ako sa katigasan ng ulo, ngayon nagsisisi ako kung bakit hindi ako sya hinayaang magpaliwanag, mas inuna ko yung galit ko kesa ang intindihin sya katulad ng pag intindi nya sa akin. 

 

Sobrang naiinis ako sa sarili ko, sobrang nagi-guilty ako sa nagawa ko kay Karina, kahit kailangan walang nagawang masama si Karina sa akin, hanggang sa panahon na wala ng nakikinig sa kanya ng dahil sa mga nangyari, mas pinili nya parin magpakumbaba at umintindi, kahit wala naman talaga syang kasalanan. 

 

Nakuha ko parin syang pagdudahan sa kabila ng mga ginawa nyang kabutihan sa akin at sa pamilya ko. Ang sama sama ko. Yung taong mahal ako ng totoo binitawan ko pa. Pinakawalan ko pa. 

 

"Besh tara na, kumain ka muna, hindi ka pa nagtatanghalian." pumasok si Ning sa kwarto kasunod si Giselle, sinamahan nila ako kanina pauwi sa bahay dahil halos hindi na ako makalakad sa kakaiyak. 

 

Umiling ako at humiga ulit sa kama, naamoy ko ang pabango ni Karina sa punda at kumot na hawak ko, lalo lang tuloy ako umiyak. Hindi ko na ba ulit makikita si Karina?

 

Wag naman...

 

Hindi ko kaya...

 

"Tumayo ka dyan, walang mangyayari kung mag iiyak ka dyan, kumain ka at baka magkasakit ka pa dyan sa ginagawa mo." tumabi si ning sa akin at inalis ang kumot na nakataklob sa ulo ko. 

 

"N-ning, tulungan mo ako please, hanapin natin si Karina." pagmamakaawa ko sa kanya. Nakita ko na tumingin si Ning kay Giselle na ikinailing nito.

 

"Walang may alam kung nasaan sya besh, kahit nga diba ang Lolo nya." umupo ako at humarap sa kanya.

 

"Puntahan natin si grandpa, Giselle samahan mo ako please, baka kapag nagmakaawa ako sabihin nya sa akin kung nasaan ang asawa ko, kasi imposible naman na hindi magsabi si Karina sa kanya kung saan pupunta."  sobrang desperada na talaga ako, wala na akong pakialam kung mag mukha na akong naghahabol sa paningin ng bestfriend ko at girlfriend nya. Kasi ayun naman talaga ang mangyayari ngayon. Hahanapin ko ang asawa ko, hindi ako papayag ng dahil sa katangahan ko mawawala sya sakin. 

 

"Giselle please, wala naman mawawala kung susubukan natin diba? P-please gi, h-hindi ko kayang mawala si Karina sa akin, hindi ko kayang mabuhay ng alam ko sa sarili ko na kasalanan ko kung bakit sya lumayo." hindi na ata ako mauubusan ng luha , pakiramdam ko naubos na yung tubig ko sa katawan dahil puro iyak na lang ang ginawa ko sa mga nakalipas na araw.

 

Lumapit si Giselle sa akin at niyakap ako. 

 

"Tahan na, we will try ok? Pupunta tayo kay grandpa, but please kapag wala tayong nakuha sa kanya, tama na to ha, you need to help yourself Winter, you need to accept the fact na kailangan natin maghintay kung kailan babalik si Jimin." 

 

"Paano kung hindi na sya bumalik? H-hindi ko kaya." iyak ko, yumakap din si ning sa aming dalawa at hinagod ang likod ko. 

 

"Shhh si Jimin yan, she loves you so much winter, always remember that. Babalik sya, this time kailangan mo magtiwala sa kanya." 

 

Karina, hihintayin kita. 

 

Hihintayin kita mahal ko.

 

________

 

"Your daughter, she's as brave as you babycake." lumuhod si Mr. Yu sa dalawang puntod at ipinatong and dalawa bouquet ng sunflowers at daffodils. Natawa sya sa nickname na ibinigay nya sa namayapang anak. 

 

"Jimin will laughed at me again if she hears me called you babycake again, I remember those time na tinatawag kita ng ganyan tapos naiinis ka, kasi nababawasan kamo ang kaastigan mo sa mga chicks, kahit alam ko naman na isang babae lang ang minamahal mo."  inilabas ni Mr Yu ang dalawang kandila na kulay pink at blue at sinindihan ito bago ipatong sa pagitan ng puntod, pinaspas din nya ang iilang dahon na nasa ibabaw nito. Tinitigan nya ang mga pangalan na nakasulat dito, at kahit mahabang panahon na ang nakalipas ganoon parin ang sakit at pag sisisi sa nangyari sa magulang ng apo nya.

 

Stephanie Hwang Yu   Taeyeon Kim Yu     

"Help me, I need to do this for your daughter, ayokong maulit ang pagkakamali na nagawa ko noon sa inyo." 

 

"What is this dad?! I don't want this arriange marriage ! May girlfriend ako and I love her!"  sigaw ni Stephanie ng mag abot silang mag ama sa living room ng bahay nila kung saan iniabot ni Mr Yu ang dokumento ng arriange marriage ng anak nya sa isang anak ng business tycoon.      "Girlfriend? The waitress? No stephanie, hindi kayo bagay, how can you bring her sa mga occasions and then someone will ask her about her background, and she will tell them she's a waitress who did not even finish college?"  galit na ibinalibag ni Stephanie ang envelope na hawak.      "Stop! Stop insulting her! Puro pera at business na lang ang umiikot sayo dad, you even stop being a father to me simula ng mapunta sayo ang lintek na company na yan, at ako? Sarili mong anak, ipagpipilitan mo ipakasal sa taong hindi ko naman mahal? Kahit paulit ulit mong insultuhin si Taeyeon, sya parin ang pipiliin ko, sya na lang ang meron ako dad simula ng mawala si mom, dahil pakiramdam ko pati ikaw nawala sa akin."       "Bakit sa tingin mo gugustuhin ka pa rin nya kahit wala ka ng pera