4:15 na rin ng madalaling araw ng makauwi kami galing palengke. Medyo ok naman na ako, hinayaan ko na rin dahil kung magpapa-apekto ako sa sinasabi ng ibang tao, liliit lang ang mundo ko. Ang mahalaga, alam ko sa sarili ko na hindi ako nakakasakit o nakakatapak  ng ibang tao.

"Magsi-kain muna kayo ng almusal dito" narinig ko agad ang boses ni nanay pagkaakyat namin ng bahay.

"Hala parine na kayo at lalamig ang pagkain"  tawag naman ni lola sa amin at umupo sa tabi ni lolo.

           Si nanay naman ay naghahain na, dumating na rin pala sila. Mukhang may uwing ulam, batchoy,! paborito ko!

          Eto kasi unang niluluto ng mga tao kapag sa handaan,para makahigop ng sabaw ang mga tumulong sa pagkakatay ng baboy at nag gayat ng mga sangkap na gagamitin.

          Uso ito sa probinsya namin, may kusa ang mga tao, hindi mo na kailangan mag tawag ng tutulong kapag mga ganitong okasyon, kusang tutulong ang mga tao lalo na ang matatanda. Hindi mo kailangan mag bayad, ayos na yung pakainin mo sila pagkatapos. Tradisyon na kasi ito  dito.

           Mabilis ako lumapit kila lolo at lola at nag mano, kasunod ko si Ryujin at Karina na nagmano din. Narinig ko pa nga si lola na pinuri puri na ang ganda ni Karina at kinamusta ito.

Hay sana all na lang sinasabihan ng maganda araw araw.

Lumapit ako kay nanay sa kusina at nag mano rin.

"Oh winter anak, kamusta? nandito na pala si Karina." sabi ni nanay at kinuha ang sinandok na kanin, kinuha ko naman ang pitsel ng tubig at mga baso.

"Ayos naman po, ang aga namin nakaubos ng paninda kagabi nay, hindi ko nga po alam kung matutuwa po ba ako na dahil kay karina kung bakit naubos agad"  naghihimutok pa rin ako dahil kahapon. Mga Lalaki nga naman

           Narinig ko na natawa si nanay "Hayaan mo at wag ka na magselos dyan. Ikaw naman ang asawa, wala na silang magagawa kundi tingnan na lang si karina na lambing labingin ka sa ihawan" may pang aasar sa boses ni nanay

Aba nanay! 

Namula ako

"H-hindi naman po ako nagseselos" mahina kong sagot at napanguso, nakita ko si nanay na may nakakalokong ngiti.

"Oh sige winter sabi mo eh"

haynako! Pati si nanay inaasar na ako!

           Eto kasing si karina, apaka harot! kung saan saan na lang talaga abutan ng kaharutan ! 

           Nakita nya kasi isang beses na yakap yakap ako ni karina sa likod habang nag iihaw ako. Pinipilit nya kasi ako na sumama sa kanya noon para manuod ng sine, kasi daw may bagong labas yung Marvel movie daw ewan ko ba dun, hindi ko nga alam yun, Mga superheroes daw yun, eh si Darna lang naman ang kilala ko na super hero. Tska pala si Lastikman.

"Dalhin mo na yan doon at nang makakain na tayo, aalis pa ang mga lolo mo para gumapas, susunod na ako" kinuha ko ang pitsel at ilang baso.

Napatayo si karina ng makita nyang madami ang dala ko, sinalubong nya ako, at kinuha ang pitsel at yung ibang baso.

"Here, let me help you, may kailangan pa bang kunin sa kusina?" tanong nya habang kinukuha ang hawak ko. 

Ngumiti sya sakin.

Ang ganda nya talaga, parang hindi minumuta sa umaga.

"Wala na, salamat.  Kumain ka na at aalis pa kayo" 

Susunod na sana ako sa kanya ng may bumulong sa tabi ko.

"Sana all nalang winter yieee " si nanay na naman!  

        Naku Ryujin! Pati sila nanay tinuturuan ng kalokohan, narinig ko pa nga isang beses si lolo na sumagot ng "Ok lods!" kay lola! 

Sira ulo talaga tong si Ryujin.

           Napapikit ako, pakiramdam ko araw araw ko na mararanasan yung ganito dahil dito na titira si karina.

           Nilapag ni Karina ang mga bitbit nya at lumapit kay nanay para mag mano, ang tamis ng ngiti ni nanay parang sya naman yung kinilig at hindi ako.

Ah talaga ba winter?

Hmp

         Pagkatapos ay umupo na rin sya sa tabi ko. Nasa dulo nakaupo si lolo, katabi nya si lola na nasa kanan nya ang katabi ni lola at si nanay. Sa kaliwa ni lolo si Ryujin, ako tapos si karina. 

Nag simula na kami kumain ng magtanong si lola.

            "Vicente ,isasama mo ba talaga si karina sa bukid? Baka naman mapaano ang bata doon." tanong ni lola halatang nag aalala din para kay karina. 

Kagabi ko pa iniisip talaga yan

            Ang hirap kaya gumapas, nasubukan ko yan bago ako mapilayan. Grabe sobrang init, ang sakit sa likod dahil nakayuko ka talaga para gapasin ang mga palay, sobrang kati pa ng dayami lalo na pag uwi at mag huhugas ka ng katawan. Halos umiyak nga kami ni Ryujin nung una, naawa na ata sila nanay sa amin noon dahil mangiyak ngiyak kami habang naliligo sa poso, kaya yung sukang tuba namin e, ipinaligo na lang sa amin para matanggal ang kati.

Kami nga na sanay sa bukid nahirapan si karina pa na alagang alaga ng lolo nya. 

"Oo nga itay, hindi sya sanay sa gawain dun"  segunda rin ni nanay 

"Excuse po" mahinang bulong ni karina, lihim ako napangiti

Nung sinabi ko na matigas din ulo ni karina , totoo yon

"Ayos lang naman po sa akin, tska po gusto ko po talaga. Kaya ko naman po, Promise po makikinig po ako kay lolo para hindi po ako mapahamak" 

Parang batang nagmamakaawa si karina, akala mo sa perya lang punta. Good luck na lang talaga sa kanya.

"Oh ayan hindi ako ang nagsabi" turo ni lolo kila lola at nanay "Sya ang may gusto, hindi ako" Si karina naman parang tuta na tango ng tango sa sinasabi ni lolo kila nanay at lola, yung mata nya nagmamakaawa pa rin.

Narinig ko ang mahinang tawa ni Ryujin sa tabi ko, palihim ko pinalo ang hita nya. 

"Wag kayo mag alala lola at nanay, ako na ang bahala kay pinsan, hindi mapapahamak to!" proud pang ngiti ni Ryujin

Yari tayo dyan.

"Bakit parang mas lalo ako kinabahan?" sabi ni lola at umiling iling pa, ganun na rin si nanay at nagpatuloy kumain 

Umakto pa na humawak sa dibdib nya si Ryujin at animo nasaktan sa narinig.

"Grabe kayo sa akin, ang sakit nyo na talaga" pag ddrama pa nya.

Natawa ako, apaka oa talaga .

"Sinasabi ko sayo Ryujin, wag mong isasama sa kalokohan mo si karina kung ayaw mong ikaw pag bantayin ko ng pakwanan." banta ni lola sa kanya.

Napakamot ng ulo si Ryujin.

        May maliit kasi na kubo sa gitna ng taniman ng pakwan namin, may aso doon si bruno, kasama ng nagbabantay doon, si lolo ang madalas tumao at matulog sa kubo para magbantay ng tanim , marami kasing taga ibang lugar na nang nenenok ng tanim palibhasa paani na.

Panakot nila lola ito kay Ryujin lalo na't nakakagawa ito ng kalokohon minsan.

"Opo, ako nga po bahala sa kanya" nakangusong sagot nito

Bumuntong hininga si lola

"Oh sige, basta mag iingat ka apo, kapag pagod ka na ay wag pilitin ang sarili ha" malumanay na paalala ni lola kay karina.

Tinignan ko si karina na todo ngiti, napailing ako. Sana nakangiti ka parin mamaya pag uwi mo karina.

Kailangan ko na ata