10:00 am At The Bellslip, Brooklyn

Winter's POV

This is the third day na hindi ko na nakikita si Karina. Wala akong balita because I prefer to stay off social media for a while tsaka kahit naman dati tamad ako mag update. Hindi pa din talaga nag ssink in sakin na magkahiwalay na kami ngayon at wala na kaming alam tungkol isa't isa. Sobrang nammiss ko na siya at lagi kong iniisip kung kamusta na siya or kung okay lang ba sakanya na ganito yung nagawa ko. Hindi ako tumupad sa usapan namin kaya naiintindihan ko kung nagagalit siya sakin. Sana lang nabasa niya yung note na madalian kong ginawa nung oras na aalis na ako. Sa sobrang lungkot at sama ng loob ko nun, I left her a note at nailagay ko tuloy sa mismong picture namin yung zip code kung saan ako magsstay. Ewan ko nga lang kung nakita niya yung numbers dahil sobrang liit at ang gulo ng sulat ko. Ayaw ko naman talaga ipaalam sakanya kung saan ako pupunta, pero sa sobrang taranta at pagiging guilty ko dahil iniwan ko siya ng biglaan, kung ano ano tuloy yung naisulat ko dun sa picture na yun.

Grabe pangatlong araw palang to na hindi ko siya nakikita at nakakasama pero parang ang tagal tagal na. Sobrang miss na miss ko na talaga si Karina.

*knock knock knock*

*knock knock knock*

"What?!"

"The driver is coming!" sigaw sakin ni Chaewon, kanina ko pa siya hinihintay matapos mag bihis at mag ayos dahil aalis kami ngayon umaga. "Okay, I'm done! lalabas na ko dyan." kinuha ko na yung phone ko at chneck ko na lahat ng gamit ko.

Dapat talaga kahapon ng umaga pa ako aalis dito para lumipat sa apartment ko, pero nag decide ako na nga ngayon nalang dahil napagod ako sa flight at grabe pa din talaga yung jetlag ko. Mas okay din dahil free yung schedule ni Chaewon today.

"You know what Winter, you are so stubborn," panimula niya "Ngayon mas naiintindihan ko na talaga kung bakit."

"Oh my god Chae you're not yet done? I still don't know what you're telling me."

"I cannot believe you."

"Ano ba ginawa ko kagabi wala naman, ang aga ko nga natulog." nagtataka ako kanina pa, dahil nung kakalabas ko palang sa kwarto para mag meditate and stretching, ang init na kagad ng ulo niya sakin at pinagsasabihan na niya ako. "Matigas ulo mo parang hindi ka talaga nag iisip." dagdag niya pa, "What the hell did I do again?" naupo na ako sa couch at tumabi ako sakanya.

"Forget it. It's useless. Anyway the driver is on his way and he's gonna get your luggages, we'll meet the broker later at your apartment. He assigned an agent for you so if ever you have concerns about the property you will just have to contact her."

"Okay, so kukunin lang ng driver yung luggages tapos tayo, commute?"

"Ahuh I will teach you so you won't get lost. Pero dba marunong ka naman?"

"I know how to ride the MTA pero yung from here to my apartment hindi ko pa alam yung route, I'm not that familiar."

"It's a one bus ride and it's super easy. You're gonna ride the bus then alight after fifteen stops, then you can walk to your apartment building since it's just a two minute walk from the bus stop."

"One ride? Ang lapit lang pala. Saan street nga ba yung apartment ko? I can always check Google maps naman."

"It's in Humboldt street, not too far from here and it's really convenient. Are you ready? We can actually leave now iwan nalang natin sa receptionist yung luggages mo. Wait, how about your Apple pay?"

"Yeah naka link na sa credit card ko. Pwede hintayin nalang natin yung driver para sure? mas gusto kong makita na sinasakay niya yung luggage."

"Sure. You know what, you don't actually need to commute because you have a car and driver provided for you. You have a service."

"Service? Like for school? Alam mo namention sakin nila mom yan pero tumanggi ako. Tsaka ayaw ko niyan ano ba naman. Sinabi ko na sakanila, I don't need car services. Ano ako grade school? Sabi ko normal life in New York bakit biglang may mga ganyan pa. Binayaran na ba nila mommy yan? sinabi ko na nga na hindi eh."

"That's what I told you, everything is provided. Basta kapag kailangan mo and ayaw mo mapagod commuting, you can call the driver. Susunduin ka niya kahit saan. Your ate is worried na baka mag seizure ka, that's why you have this."

"Si ate Taeyeon? that's weird, kasi naalala ko na pumayag siya nung nag usap kami. Sinabi ko that I prefer to take the subway. I am doing okay naman eh, kaya ko. Wag kayo mag aalala masyado, ang tagal ko na din hindi nag sseizure. Tsaka mas gusto ko mag commute dito it will save time, I'm literally ready and I'm excited to live here."

"Aww that's good to know, I'm glad that you feel that way."

"Tsaka dba lahat naman nagssubway so it's not a big deal. Ikaw ba, dba nag ccommute ka din?"

"No. I just do that if I'm running late for an interview or a shoot."

"Hmm nagiilusyon ka nanaman, tigilan mo na nga yan."

"Hahaha you are so stupid, you still don't believe me?"

"Kung ano ano kasi sinasabi mo. Tsaka kamuka mo lang yung Anna Kim, I even searched for her on twitter. The girl is not even verified, malamang ikaw lang din gumawa nung account na yun."

"Are you saying that I'm bogus?"

"Hey don't put words in my mouth."

"Ewan ko sayo, I don't have to convince you, we have to leave now, the driver is downstairs. Get your luggages."

"Chaewon parang ayaw ko ng umalis gusto ko na talaga tumira dito sa apartment mo."

"Your rent is already paid, walang refund yun kaya halika na."

"Napamahal na ako dito ayaw ko na umalis, dito nalang ako." hindi ako gumagalaw at nakaupo pa din ako sa couch habang nakakapit sa arm rest. Halata sa muka niya na nagtitimpi lang siya pero napipikon na siya sakin. "Ano ba, do you want me to carry you? Don't make me drag your Winter! Wag ka makulit naghihintay na yung driver, he's at the lobby." 

"Oo ito na nga! Ang damot mo naman magbabayad naman ako ng rent." kinuha ko na yung dalawang maleta ko while Chaewon is holding the door for me. Nakatayo na siya sa pinto at inaabangan niya akong lumabas sa hallway. "Chaewon"

"What?"

"kunin mo nga to,"kinuha niya yung isang luggage pagkaabot ko sakanya."thanks" inabot ko sakanya yung isa pang maleta at ako na yung naghawak sa pinto. "Chaewon ready ka na?" nakita ko na tumango siya "o ayan kunin mo na yan tapos lumayas ka na! dito na ko titira! bye!!" 

"What the," pumasok ulit siya sa loob sabay palo sakin "Ouch! hahahahaha ano ba ang sakit ng palo mo ha! hahahaha" pinapalo niya pa din ako nung pilit kong isinasara yung pinto "niloloko lang kita masyado ka kasing seryoso! ito na aalis na! madaling madali ka naman!"

"Oh my god, buti hindi nagkaka gray hair si Karina sayo, how the hell did she survive living with you?"

"Because we love each other. Grabe nammiss ko na yung giant baby ko pinaalala mo nanaman siya."

Hinintay muna namin makaalis yung driver dito sa drop off ng condo, ihahatid niya yung gamit ko sa apartment at susunod nalang kami. Medyo late na pero hindi pa kami nakakapag breakfast kaya bibili muna kami ng pagkain na ittake out nalang namin.

We're here at the lobby, I'm just waiting for Chaewon dahil may kinakausap pa siya sa phone. Nakakatawa yung itsura niya, ang init init sa labas pero balot na balot nanaman siya. "halika na?" tanong ko sakanya nung bumalik na siya dito sa lounge kung saan ako nakaupo. "yeah we can go now, yung phone mo? you're gonna use it in the bus."

"It's here with me."

"Alright we'll use the Omny, you don't need the metrocard, you can scan your phone for the bus and train. By the way you have to be vigilant when you take the subway, okay?"

"Got it. So where are we heading?"

"To the deli. Nag sunscreen ka ba? we're gonna walk."

"Huh? hindi ang init tsaka ang lagkit nun, ayaw ko."

"Ang tigas talaga ng ulo mo, put some sunscreen Winter. We're gonna meet up with my publicist later, okay lang ba, I asked her to go to your apartment nalang."

"Oo naman papuntahin mo nalang siya. Ayaw ko mag sunscreen ang lagkit talaga eh."

"Okay bahala ka. So ready ka na, did you check your stuff wala ka naiwan sa taas?"

"Na-check ko na po mom. Are we going now? I'm hungry."

"Stop it. Ikaw makulit ka talaga and you're really annoying, you don't follow the rules. I knew it."

"Anong rule nanaman ba yung hindi ko nasunod? May nasira ba ako sa bathroom mo?"

"Wala, we're gonna grab something to eat. Let's just walk?"

"Luh maglalakad lang tayo? wait lang," tumingin ako sa labas ng lobby, ang ganda ng weather dahil maaraw and it's not cloudy katulad kahapon. Pero malamang parang sauna yung init sa labas. "Ano ba yung temperature ngayon?" I asked her and she checked her phone "it's 74 outside. Tolerable, let's go."

"Oh no ang init, pagpapawisan tayo,"

"Winter ang arte mo ha hindi naman mainit yan it's fine. Stop complaining, nahiya naman ako sa Manila weather na sobrang humid."

"Hahahaha sabagay. Pero ang init kasi eh tapos maglalakad lang tayo?"

"Oh god are you trying to live up to your name?"

"Hahaha literal lang? Ang init kasi. Why don't we use your car?"

"Pano ka matututo mag commute if we're gonna use the car? We're gonna get stuck in traffic. You now that it can get worse mauubos yung oras natin."

"Oo nga pala yung traffic. Alright maglakad nalang tayo."

Lumabas na kami sa lobby, and tama nga ako ang init buti nalang nag shorts and shirt lang ako. Yung kasama ko talagang hindi siya naiinitan sa suot niya kahit pa naka sweater, hat and mask siya.

"Bakit ka ba balot na balot, allergic ka ba sa araw?"

"You know what, I just realized that I don't have to do this anymore, thanks to your stubborn ."

"Kaya nga yan yung sinasabi ko sayo kanina, ang init init pero naka sweater ka. Tanggalin mo nalang when we get to the deli."

"I'll remove it now ang init and I'm sweating." pumasok muna ulit kami sa lobby "Can you hold this?" inabot niya sakin yung bag niya pati na din yung book na hawak niya. Binasa ko yung title, hindi ko alam na mahilig pala siya sa mga ganitong novels. "Catch-22 by Joseph Heller? trip mo yung mga ganito?"

"What? I'm done Winter, wait can you check, how do I look?" tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, "maganda you look fine"

"Sure ka? how about my face?"

"Huh ang arte mo naman bibili lang naman tayo ng sandwich."

"Dali na ano nga? It has to look like I didn't glam up, yet I look so ing good. It has to be chic and effortless. You get it?"

"Didn't glam up eh tatlong oras ka ata nag aayos kanina, para kang tanga Chaewon."

"Bahala ka nga, you really don't get it. Wait before we go out," nagtataka ako dahil pati yung buhok and suot ko inaayos na niya. "stop moving, there you go, you're so pretty Winter"

"Ang weird mo. Where's the deli located ba? nagugutom na ko ang tagal mo." pagka abot ko sakanya ng mga gamit niya, lumabas na ulit kami sa lobby at nagsimula na kaming maglakad.

"About fifteen to twenty minutes walk, it would be great for you to catch some sun."

"Yeah kahit ang init. Ang ganda dito noh it's not that busy tsaka sobrang tahimik."

"Ganito din yung neighborhood sa apartment mo, mas okay yung residential vibe dun as compared to here."

"Talaga? excited na akong makita. Yung luggages ko ihahatid nalang niya dun dba?"

"Yes, the doorman is there naman they were notified."

Pagkatapos namin tumawid at lumiko sa sumunod corner, tinuro niya sakin yung sign. "This entire stretch Winter, you have to familiarize yourself, this is where my condo is located, so if you wanna visit me, that's the landmark. Always remember this avenue, the condo is there at the end, by the river."

"This one? sige I'll visit you pag wala akong ginagawa related sa school."

"Yeah Manhattan Ave."

"Oh,"

"Why? Are you okay?"

"Oo okay lang ako, tara na bilisan na natin maglakad nagugutom na ko."

Ang tagal namin nagtatalo kanina kung sino yung magbabayad dun sa mga take outs na inorder namin from the deli. Gusto ko kasi na ako na yung magbayad dahil kahapon pa na siya yung bumibili ng food namin. Nakakahiya na kasi since dumating ako dito, wala pa akong naishare kahit isa.

Nakaupo kami dito sa bus, magkahiwalay kami ng pwesto, nasa right side siya at nasa left naman ako. Wala masyadong tao kaya nakapili kami ng upuan. Four stops nalang at bababa na din kami. Hindi ko talaga magets si Chaewon kaya kanina ko pa siya inaasar, yung inaarte niya ngayon sobrang nakakatawa, pati yung pag upo and sakay niya sa bus parang masyadong calculado.

"We're about to alight Winter, malapit na yung apartment mo dito."

"Okay I'm excited. Ano ginagawa mo, nagbabasa ka ba talaga, bakit parang nagiinarte ka lang?" 

"Tumigil ka nga, wag ka makulit. I think we're getting close. Here we are, let's go."

Pagkatapos namin tumawid at maglakad sa isang block nakaabot na din kami dito sa Humboldt street. I felt really excited nung makarating kami dito sa apartment ko. It's a quaint three storey building located at the corner of a very quiet neighborhood. Totoo nga yung sinabi niya, mas residential and homey yung vibe dito as compared to the location of The Bellslip. Low rise lang yung mga bahay dito na mixed ng classic and modern yung design. Napansin ko din na wala masyadong naglalakad sa labas.

Nung pinakilala sakin yung broker, may mga inexplain lang siya about the apartment rules and the one year tenancy. Mukang magkakilala na sila ni Chaewon dahil siya din daw yung nag aassist sakanila ng mga friends niya.

"Come on, let's go upstairs and check your unit." 

"Wait, hindi na siya sasama?" tanong ko ng mapansin ko na umalis na yung broker at kami nalang yung aakyat. Kinuha na din namin yung mga gamit ko na hinatid kanina ng driver. Buti nalang sa second floor lang yung unit ko at isang flight of stairs lang yung kailangan akyatin dahil walang elevator dito. No choice, bubuhatin namin yung mga luggages sa hagdan.

"We're here, why don't you open it?" inabot sakin ni Chaewon yung susi "Wala bang multo dito?"

"Are you scared? It's an antique building outside, but wait til you see the interior. You be the judge since you are a designer and that's your forte."

"Okay we'll see, pasok na tayo" I opened the door, "woah, ito yun?"

"Yeah what did I tell you?"

"This is amazing," I was gandering at the all white with oak wood accent living room. "fully furnished?" tanong ko kay Chaewon, hindi ko inexpect na ganito yung magiging apartment ko. Ang akala ko may furnitures na extra, but this one is well decorated kaya wala ng kailangan pang gawin or idagdag na mga gamit.

"It's furnished, do you like it?"

"Yes, so much! pero teka lang akala ko naman parang simple scandinavian style apartment with one bedroom and one bath lang. Pero ito, bakit nasa ganito ako? it comes with a full kitchen and a laundry area? Ito ba talaga yun?"

"Huh, what's wrong with that?"

"Wait lang, sure ka ba na ito yung unit because this is very spacious for that amount."

"This is it, look you're already holding the key. This is where you will stay for two years. Why don't you put your luggages on the side first Winter." kinuha ko yung dalawang maleta and nilagay mo muna sa tabi nung cabinet malapit sa pinto. "Sigurado ka ba ito yun, kasi sabi mo two thousand five hundred yung rent ko dito, tapos ganito yung itsura? eh ganito yung mga nakikita ko na interior design sa Dwell and Dezeen magazine eh, tapos two thousand plus lang? parang hindi tugma yung rent sa ganito."

"Don't tell me you're complaining? I told you we know good realtors, from six thousand they agreed to lower it for more than half. Kaya nga sabi ko sayo ang swerte mo." binuksan ko yung pinto ng bedroom, nung nakita ko yung interior mas napapaisip tuloy ako kung nagkamali ba yung broker. "Even the bedroom Chae ang ganda ng design, it looks expensive, hindi lang two thousand five yung rent dito I'm sure. Saan ka nakakita, from six naging two thousand nalang?!"

"You can even ask Damian, you should've asked him before he left. Do you want me to call him now?"

"Kasi naman straight out of a magazine yung itsura ng interior tapos two thousand five lang, and we are in New York. Everyone knows na ang taas ng rent dito, kaya sobrang imposible."

"I know! That's why you have to be thankful. Why don't you just enjoy the two years?"

"Bayad na yung six months dba, like full?"

"Not six months, it's a year long lease, thanks to your mom."

"Tangina two thousand five talaga tapos sa Williamsburg?"

"Yeah, you're lucky for getting the deal. Ang kulit mo nanaman Winter ha."

"Hindi ako makapaniwala, pero sana matapos ko na yung two years para mabayaran ko na lahat to kila mommy."

"As if your mom will let you do that."

"Kahit na, basta pipilitin ko."

"Finish and do well on your studies. Hey can we start eating now? I'm starving."

"Oo nga pala sige, let's have our first meal here in my apartment. Thanks again for helping me out, sobrang naappreciate ko."

Kinuha ko na yung paper bag ng take out at inayos ko na yung mga binili namin kanina from the deli. Medyo malapit ng mag lunch kaya kailangan na din namin kumain. "wait for me re-heat ko lang tong mga to" nagpunta ako saglit sa kitchen dahil gusto ko sana heated up pa din yung mga binili namin na sandwiches and coffee. Nung iniisa isa ko yung mga kitchen cabinets, hindi talaga ako makapaniwala dahil complete lahat pati appliances. I can tell that a lot of them are brand new.

Habang hinihintay ko na mag alarm yung microwave naguusap muna kami dito sa dining. "pati ba yung mga appliances dito sila mom pa yung bumili and nag prepare?" hindi siya sumagot at nakatutok lang siya sa phone niya "Chae!" 

"Yeah?" 

"You okay?"

"Yes. Hey why d