Maraming bitbit na boxes si Seulgi at kasalukuyang nagpipili ng sapatos para kay Wendy nung makita niya si Tzuyu na nakakunot ang noo habang hawak hawak ang dalawang magkaibang sapatos.

“Bilhin mo na lang parehas.’’ Bati ni Seulgi nung lumapit siya. Nagulat naman si Tzuyu at napangiti nung nakita niya si Seulgi.

‘’Di ko ine-expect na magkikita tayo ulit.’’

‘’Same. Ano, bilhin mo na yan parehas! Bagay naman sayo.’’

Tumawa si Tzuyu. ‘’Hindi ‘to para sa akin, baliw.’’

‘’Ah, may nagpapasabuy din?’’ Umiling si Seulgi at pinakita yung mga box na hawak niya. ‘’Lahat ng kaibigan ko, daming habilin na pabili eh.’’

‘’Hindi, regalo ‘to.’’ Nahihiyang sabi ni Tzuyu. “Birthday kasi ng.. ni—ni Mina.’’

‘’Mina? Yung EE?’’ Tanong ni Seulgi. ‘’Taray ah, galante mong friend. Ano ba mga gusto niya? Tulungan kita humanap ng maganda.’’

“Bakit mo kilala si Mina?’’ Nanlaki ang mata ni Tzuyu.

Tumawa si Seulgi. ‘’Di ko pa siya actually nakikita. Nababanggit lang kasi blocmate ni Yves saka kalandian dati ng kapitbahay namin.’’

Tumango na lang si Tzuyu.

Pagkatapos nila bilhan ng sapatos si Mina, bumaling naman si Tzuyu kay Seulgi. “Ikaw ba, tapos ka na mamili?”

“Kay Wendy na lang.’’ Tumawa si Seulgi. ‘’Napakaliit kasi ng paa, hirap hanapan ng size. Saka para kay Irene.”

Tinulungan naman ni Tzuyu na magbuhat ng boxes si Seulgi dahil apat na boxes na rin ang bitbit nito.

“Yun, nakita ko na rin!’’ Tumuro si Seulgi sa pulang high cut na Converse. ‘’Ipapa-customize ko ‘to. Sakto, tamang size ni Irene.’’

‘’Going steady na kayo ah.’’ Comment ni Tzuyu.

‘’Oo naman.’’

Sunday. Pauwi na sa Pinas si Seulgi at ang pamilya niya. Kakachat lang niya lang kay Irene na nakapila na sila at pa-board na. Tinago na ulit niya yung phone niya dahil alam niyang na sa klase pa si Irene at mamayang hapon pa siguro siya makakapagreply ulit. Gumalaw na ang pila at biglang narinig ni Seulgi ang boses ni Tzuyu sa likod niya. Kausap niya ang nanay niya at agad na binaba ni Seulgi yung cap niya at pinatong niya rin yung hood ng jacket niya para magtago.

“Yes, Ma.’’ Narinig niyang sabi ni Tzuyu. ‘’Siguro next week na kami magkikita. Uuwi kasi siya bukas sa Batangas, wala kasi siyang kasama sa kanila ngayon.’’

‘’Edi dun mo na lang siya patulugin sa bahay kung ganun.’’ Nagtaasan ang balahibo ni Seulgi nung narinig niya yung boses ng nanay ni Tzuyu. Naalala niya lahat ng mga masasakit na salitang binitaw ng nanay ni Tzuyu sa kanya.

‘’Hindi na, Ma.” Umiling si Tzuyu. ‘’Mahihirapan pa si Mina mag drive.’’

Nung nakaupo na si Seulgi sa window seat ng eroplano, nagulat siya dahil si Tzuyu pala ang katabi niya.

“Small world talaga ah.’’ Natatawang sabi ni Seulgi pero umiikot yung mata niya para hanapin yung nanay ni Tzuyu. Napanatag naman siya nung napansin niya na nasa kabilang aisle na ito.

Ngumiti lang si Tzuyu sa kanya. Nagvibrate ang phone ni Tzuyu na nakapatong sa tray table at sinagot naman nito yung tawag. 

‘’Hello.’’ Tumingin si Seulgi sa labas para bigyan si Tzuyu ng privacy. ‘’Yup kakaboard lang.”

‘’Alam mo ba, gusto ni Mama na sa bahay ka na lang matulog.’’ Tumawa si Tzuyu. ‘’Kaya nga, sabi ko na lang next week na lang tay