“Seulgi, ayaw niya pang makipag kita.” Seryosong sabi ni Joy nung pumunta si Seulgi sa apartment nila.

Pangatlong araw nang hindi kinakausap ni Irene si Seulgi.

“Okay.” Bagsak ang balikat ni Seulgi. “Pero okay naman ba siya?”

“Okay lang siya.” Matipid na sabi ni Joy bago niya sinara ang pinto.

Tense na tense ang awra sa magkakaibigan dahil nagkaroon na ng kampihan. Syempre, lahat ng members ng Westitas ay kampi kay Irene. Pero ang mga kaibigan din ni Seulgi, medyo galit din sa kanya dahil pati sila naipit at hindi kinakausap ni Irene. Maski si Yves na loyal kay Seulgi ay nagtampo din dahil iniiwasan siya ni Irene sa klase.

Pero isang araw lang silang hindi nagpansinan dahil nagpainom si Seulgi at nanghingi ng pasensya sa pagdamay sa mga kaibigan niya. Nagbati naman sila agad at sinigurado kay Seulgi na sasabihin na niya ang totoo kay Irene simula ngayon.

Sa ngayon, tanging si Yeri lang ang kausap ni Irene sa mga kaibigan ni Seulgi. Madalas silang kumain ng lunch at sa tuwing dadalaw si Yeri sa Unit 420, kukulitin siya ni Seulgi.

“Hindi nga pwedeng sabihin, tol.” Umiling si Yeri. “Basta galit pa rin siya. Intayin mo na lang na kumalma na ang lahat. Bobo ka kasi.”

“Pero okay naman ba siya?” Worried na tanong ni Seulgi.

“Oo, okay lang siya.” Tumango si Yeri.

From: Baechu

Meet me dito sa likod ng lib. Usap tayo.

To: Baechu

okay po otw

“Hi.” Mahinang bati ni Seulgi.

“Umupo ka.” Strict na utos ni Irene at agad naman na sinunod ni Seulgi yun.

“Irene, I’m—”

“Ako muna.” Tinaas ni Irene ang kamay niya. “Ikwento mo sa akin lahat.”

Tumango si Seulgi.

“Seulgi, super unhealthy ng way mo to deal with things. Tinatakbuhan mo lang ang lahat.” Sabi ni Irene pagkatapos sabihin ni Seulgi lahat sa kanya.

“Alam ko,” Bumuntong hininga si Seulgi. “And I’m working on it. Please, bigyan mo ako ulit ng chance, Irene. I’m so sorry.”

“Mahal mo pa ba siya?” Tanong ni Irene at medyo may panginginig sa boses niya.

Umiling si Seulgi. “Ikaw lang ang mahal ko.”

“Iniintay mo pa siya?”

“Hindi na.”

“So, bakit hindi mo na lang sinabi agad sa akin?” Mahinang tanong ni Irene.

“Kasi..” Napapikit si Seulgi. “Hindi rin ako sure kung nakaget over ba ako sa nangyari sa amin. Dahil tinabunan ko lang yung feelings ko. Kasi hindi ko alam paano haharapin. Sobra akong nasaktan nun, at halos di na ako makabangon. Ayoko lang na maramdaman na yun ulit. Kaya pinilit ko na lang na iwasan lahat.”

“At ngayon, natatakot ka na may ma-bring up na unresolved feelings kapag bumalik siya sa buhay mo?”

Tumango si Seulgi.

“So paano ka magm-move on niyan?” Tanong ni Irene.

“Naka move on na ako sa kanya.” Sagot ni Seulgi. “Okay na yun.”

“Pero wala kayong closure. Kaya hindi ka maka-move on sa nangyari.” Hinawakan ni Irene yung kamay niya. “Kailangan mo siyang kausapin.”

“Ayoko.”

“Seulgi.”

Bumuntong hininga si Seulgi. “Susubukan ko.. pero hindi pa sa ngayon.”