“Seulgi, okay ka lang?” Worried na tanong ni Irene nung madaling inabot ni Seulgi yung water jug niya.

Dirediretso si Seulgi sa labas at sinundan siya ni Irene.

“Huy, namumutla ka. Okay ka lang ba?”

Paglabas ni Seulgi sa gym, agad siyang nasuka.

Wala siyang marinig kundi ang matinis na tunog. Hindi siya makahinga, nanalalabo ang paningin niya, at walang maramdaman ang mga palad niya.

“Okay—okay—lang—ako.” Naghahabol si Seulgi ng hinga dahil nag ha-hyperventilate siya.

“Seulgi—”

“Irene—please.. Lumayo—ka—muna.” Nakapikit si Seulgi habang dahan dahan na pinapakalma ang sarili niya. “Dun ka na—dun ka na muna sa loob.”

“Okay, okay.” Umatras si Irene. “Papasok muna ako sa loob, magsisimula na yung 3rd set eh. Babalikan kita dito, okay?”

Tumango lang si Seulgi habang nakasandal ang parehas niyang kamay sa pader.

Pagkatapos ng game, diretso sa labas si Irene para hanapin si Seulgi pero wala na ito. Wala na rin ang sasakyan niya.

From: Seulgiyah

sorry di na ako nagpaalam. binilin na lang kita kay minho, ingat pag uwi

To: Seulgiyah

Okay ka lang ba?

From: Seulgiyah

yes don’t worry about me

Lumipas ang weekend na hindi nila napagusapan kung ano yung nangyari. Every time na tinatry ni Irene i-open yung topic, biglang nananahimik si Seulgi. At medyo matagal na rin sila kaya gets na ni Irene na kapag ganun ang galaw ng girlfriend niya, ibig sabihin nun, ayaw niya pa pagusapan.

Busy na rin sila dahil sa duty ni Seulgi at sa practice ng pageant ni Irene. Si Irene na ang nagpumilit na wag na siyang ihatid sundo ni Seulgi dahil bukod sa pagod ito lagi, sinasabay naman siya lagi ni Minho sa sasakyan.

Wednesday. Na sa practice ng pageant si Irene at inuulit niya yung steps sa opening number sa harap ng salamin ng biglang lumapit sa kanya si Tzuyu.

“Pahinga ka muna, Irene.” Ngumiti si Tzuyu at nag abot ng tubig. “Kanina ka pa nag p-practice diyan.”

“Thank you.” Umupo sila. “Kinakabahan kasi ako, first time ko na sasali sa pageant.”

“Ako nga rin.” Tumawa si Tzuyu. “Ilang taon nila ako pinilit, pero ayoko talaga. Natatakot ako eh.”

Nanlaki yung mata ni Irene. “Hala, same! Ano nangyari, paano ka nila napapayag?”

“Wala, New Year’s resolution ko kasi na maging matapang. Ikaw?”

“Try lang ng bagong experience.” Sagot ni Irene. “Tayo lang ata yung baguhan dito.”

Tumingin sila sa paligid. Parang sanay na sanay sa pageant yung iba nilang kalaban.

“Oo nga eh.” Nahihiyang sabi ni Tzuyu. “Let’s stick together, para hindi tayo masyadong kabahan.”

“Sige.”

Pagkatapos ng practice, inaya ni Irene si Tzuyu mag dinner. Masaya at light ang kwentuhan nila at gumaan ang loob ni Irene dahil kahit na parehas silang mahiyain at hindi mahilig mag approach, tuloy tuloy lang ang flow ng conversation. Pagkatapos, nag offer si Tzuyu na isabay siya pauwi sa West dahil nalaman nila na magkalapit lang pala sila ng compound.

“Mina!” Masayang bati ni Irene nung nakita niya yung driver.

“Hi, Irene!”

Ayaw naman mag assume ni Irene pero feeling niya na parang may namamagitan kay Tzuyu at Mina. Nung Intercol pa lang, parang sobrang close nila sa isa’t isa pero hindi niya tinanong dahil di naman nila napagusapan ang ual