Pumunta si Seulgi sa kaliwa.

Habang sinusundan ni Irene ng tingin si Seulgi, di niya mawari kung bakit medyo nasaktan siya nung makita niya na dumiretso si Seulgi kay Tzuyu. Naramdaman kasi niya na parang hindi okay si Seulgi at lalapitan niya sana, pero tumalikod na ito at nag lakad. Minabuti na lang ni Irene lumabas muna para mag pahangin. 

"Tzuyu."

Nagulat naman si Tzuyu nung makita niya si Seulgi. "Uy, Seulgi. Bakit?"

"Usap tayo?"

Nang makalabas na sila, pumunta sila sa garden.

"Seulgi, anong meron?" Nakatingin lang si Tzuyu sa kamay ni Seulgi na hila hila ang braso niya.

Tumigil na sila. Humarap si Seulgi kay Tzuyu at bigla niya itong niyakap. "Kinwento na ni Moonbyul sakin ang lahat."

Napatigil naman sa paglalakad si Irene nung makita niya na magkayakap si Tzuyu at Seulgi. Agad siyang tumalikod at nagmadaling naglakad paalis. Nakabungguan niya si Moonbyul na papasok na sa kotse niya. 

"Watch where you'reー"

Napatigil naman si Moonbyul nung makita niya na paiyak na si Irene.

"Hey. You okay?" Mahina niyang sabi.

"Oo." Naglakad na ulit si Irene pero hinawakan ni Moonbyul yung kamay niya.

"Irene."

"Sorry, sorry." Natatawa na lang din si Irene habang pinipigilan na tumulo ang luha niya. "Para akong tanga. Wala naman dapat ikaiyak pero ang OA ko lang."

"What happened ba?" Concerned na tanong ni Moonbyul.

"Wala naman. Akala ko lang okay na ako." Ngumiti ulit si Irene. "Medyo hindi pa pala."

"Is this aboutー"

"Nakita ko si Seulgi at Tzuyu na magkayakap."

Bumuntong hininga si Moonbyul. "So she went for it."

"Sabi ko naman okay na ako. Sabi ko nga G lang kung magkabalikan sila." Di rin alam ni Irene kung bakit niya kinekwento ang lahat ng ito kay Moonbyul. "Pero pag andyan na pala, ang hirap din. Okay lang pala ako in theory."

"I'm sorry." Pinisil ni Moonbyul yung palad ni Irene. "I'm sorry, Irene."

"Ha, bakit ka naman nagsosorry?" Umiling si Irene. "Sorry kasi nagdrama pa ako. So ibig sabihin talaga, di pa ako super okay." Naglakad na siya palayo. "Thanks, Moonbyul. See you."

Di na nakapag salita si Moonbyul dahil agad nang naglakad palayo si Irene.

"Sorry ulit. Di ko alam na ganun pala yung situation mo." Pagtuloy ni Seulgi. Mahaba habang usapan ang ginawa nila. 

"Hindi pa rin. Mali pa rin yung ginawa ko." Sagot ni Tzuyu. "Wag ka sanang magalit kay Byul."

"Hindi, hindi." Ngumiti si Seulgi. "Alam mo, dapat ko pa nga siyang pasalamatan siguro."

"Ha? Bakit naman?" Takang tanong ni Tzuyu.

"Kasi kailangan kong malaman."

"Ang alin?"

"Kung.." Tumingin si Seulgi sa kanya. "Kung magiging confused pa ba ako ulit. Kung magiging affected pa ako sayo. Nung nalaman ko yung mga sinabi niya. Kasi.. Tzuyu alam mo naman na sobra kitang minahal."

Ngumiti si Seulgi. "Pero ngayon, sure na ako. Ito na talaga. Graduate na ako sayo. Totoo na."

Tumawa si Tzuyu. "Congrats?"

"Salamat. Nakipag usap lang talaga ako dahil ito na ang huli." Sabi ni Seulgi. "Isarado na natin yung chapter na 'to, Tzuyu. Closure na talaga. For real. Gusto ko nang mag move forward."

"With Irene?" Ngumiti si Tzuyu. "Ako rin."

"Wag naman si Irene, Tzuyu." Pangaasar ni Seulgi. "Bagay kayo pero mas bagay kami."

"Baliw!" Tinulak naman ni Tzuyu si Seulgi. "I meant with Mina. Gusto ko na mag move forward with Mina."

"Edi tara na." Umakmang nag bigay ng diploma si Seulgi kay Tzuyu. "Happy grad!"

"Happy grad."

"YES!" Malakas na sigaw ni Yves habang nag lalakad sila papuntang kotse ni Seulgi. Mangiyak ngiyak siya sa galak habang pinapaikot ikot yung gold medal niya.

"Iiyak pa rin, champion na nga?" Iritadong sabi ni Rosé.

"Bigay mo na yan sa kanya, minsan lang." Tumawa si Seulgi at umakbay kay Yves. "Napakagaling naman ni tropa. Adib adib, MVP pa nga. Panis mo kahit si Hyejoo ah!"

"Syempre, nanood si Kim Lip." Tumawa si Wendy at siniko si Yeri.