Last week na ng pag stay ni Jooyoung sa campus. Naglalakad sila palabas ng auditorium nang biglang makasalubong nila si Yves.

“Baechu, I miss you!” Agad namang niyakap ni Yves si Irene.

“I miss you too, Yves.” Natatawang sabi ni Irene. “San ka?”

“Class. Kayo?”

“May lunch kasama Westitas.” Sagot ni Irene.

“Naku, bilisan niyo na.” Napakamot si Yves. “May nagbanggan dun sa kanto ng Agro, super traffic. Umikot nga lang kami kasi wala talagang usad.”

Biglang may kotse na tumigil sa gilid nila. Narecognize naman agad ni Irene yung may ari.

Binaba ni Seulgi yung bintana. “Yves, nakalimutan mo yung assignment mo sa likod, gago ka pinabalik mo pa ako buti na lang nakita ko agad.”

Nagpacute naman si Yves bago niya kinuha. “Thanks, tropa. Sabay mo na ‘to sila Baechu, palabas naman sila ng campus.”

Nanlaki ang mata ni Irene. “Hala. wag na—”

“Tara na, sobrang traffic sa junction.” Sabi ni Seulgi.

“Si.. si Jooyoung pala.”

“Hello po.” “Hi.”

Sumakay na sila.

“Saan—saan ko kayo ibababa? Sa Alcove?” Sabi ni Seulgi.

“Sige.” Sagot ni Irene.

Yun na siguro ang pinakamahabang 15 minutes ng buhay ni Irene. Diretso lang ang tingin ni Seulgi habang si Jooyoung ay nakatitig lang sa labas. Di alam ni Irene kung anong pwede niyang sabihin para lang mabasag ang sobrang awkward na katahimikan.

“Irene, andun na ba sila Jennie?” Sabi ni Jooyoung para lang punan ang dead air.

“Uhm.. huling text niya, papunta na daw sila nila Jisoo.”

“Dapat ba akong kabahan?” Natatawang sabi ni Jooyoung. “Baka interviewhin ako nung mga friends mo. Wag na lang kaya tayo tumuloy?”

Sinilip naman ni Irene yung magiging reaction ni Seulgi. Nakatingin pa rin siya ng diretso sa daan.

“Hindi naman.” Matipid na sagot ni Irene. “Kilala ka naman nila.. Alam nila yung.. yung—”

“Yung history natin?” Awkward na tumawa si Jooyoung. “Parang lalo akong kinakabahan.”

Bumuntong hininga si Irene. Di niya alam ang sasabihin niya. Ayaw sana niyang malaman ni Seulgi na isasama niya si Jooyoung sa lunch pero alam niya naman na sadyang naghahanap lang ng pang fill ng awkward silence si Jooyoung, at hindi nananadyang magparinig kay Seulgi. Bubukas palang ni Irene yung bibig niya para magsalita pero naunahan na siya nung driver.

“Wag kang kabahan.” Biglang sabi ni Seulgi. “Si Jennie lang pinakastrict dun, eh close naman na kayo, so lusot ka na. Si Nayeon na lang at Joy ang medyo maraming tanong.”

Ngumiti naman si Jooyoung na parang nahihiya. “Nice, salamat. Eh si Jisoo?”

“Mabait lang yun, tahimik lang. Pati na rin si Rosé. Makikipaglokohan lang sayo. Si Sana naman, ingat ka, maraming itatanong yung na medyo bastos.” Tumawa si Seulgi.

Tumawa na rin si Jooyoung. “Okay, salamat, Seulgi.”

“No problem.” Tumigil na sila. “Ingat kayo.”

Tumango si Jooyoung bago siya bumaba. "Seulgi.." Tumingin muna si Irene kay Seulgi. "Thank you." Wala na siya ibang nasabi. "Sorry kung.. kung awkward. Wala lang kasing kasama si Joo—"

“No worries.” Nakatingin lang si Seulgi sa manibela niya. “Enjoy.”

Dumaan si Rosé sa East pagkatapos ng lunch nila.

“Ano, walang inom?” Agad niyang bati.

“Alas dos pa lang, tang ina ka naman.” Sagot ni Seulgi habang sinusuklayan si Annalise. “Mag hunos dili ka nga.”

“Gawin mo naman daw 7 pm. Papainom yan si Seulgi.” Natatawang sabi ni Lisa. “’No, erp?”

“Oo na nga.” Umiling si Seulgi.

“Oh, so ano kamusta yung lunch?" Tanong agad ni Yeri kay Rosé. "Nagustuhan ba ng mga titahan si Joji?"

"Baka pwedeng tumagay muna ako?" Natatawang sab