Kakauwi ko lang sa bahay at mukha agad ni mommy ang nakita ko. Nakangiting asong ulol lang. Mom mahal kita pero minsan ang creepy niya din. Sinalubong niya ako ng yakap at kiss sa cheeks. 

 

"How was your trip my unica ija?" 

 

"Mom tell me what did you say to Jimin?" I eyed her. Naniningkit na yung mga mata ko pero yung nanay ko patay malisya parin. 

 

"Wala naman bakit may nangyari ba?" Excited pa siya niyan. 

 

"She asked to court me." 

 

"Pumayag ka?" 

 

"Oo nama-" Di ko pa nga natatapos sasabihin ko napatayo na siya at pumalakpak. 

 

"Anak nga kita." Si mommy parang timang. 

 

"Na ano marufok din?" 

 

"Di ako nagsabi niyan. Anyways, I just said some encouraging words para ma push siya. It worked naman diba?" Tinataas baba niya yung kilay niya habang ang lapad ng ngiti. 

 

"How about the house?" 

 

"Oh that was your father's gift for you." Chill niya lang na sagot kaya napataas agad yung kilay ko. Walang sinabi si dad na ganun. 

 

"How? Bakit wala siyang nabanggit?" 

 

"It's supposed to be birthday gift for next bday mo." She smiled softly at hinawakan ang mga kamay ko. Si daddy talaga oh. Even in heaven he still has his ways.

 

"I see."

 

"Hmm so musta naman lakad niyo?" 

 

"After namin doon sa bahay pupunta na sana kami sa client kaso last minute kinancel niya. She said yung fiance niya nalang ang imeet namin sa private resort nila." Medyo nakakapagtaka nga kasi nung matanggap ni Jimin yung balita parang ineexpect na niya na ganun ang mangyayari. 

 

"Tell me mom did you have something to do with this?" 

 

"What? No." Umiwas lang siya ng tingin at nagsimulang umalis paalis. Ugh she's a bad liar. 

 

"Mom!!! bumalik ka dito!!" 

 

"No ayokong ispoil okay. So sit back and relax my princess." Nagwink lang siya at kumakantang nagtungo sa kusina. Minsan di ko na talaga maintindihan yung nanay ko. Pero thankful naman ako na supportive siya samin. Bahala na nga magpapanggap nalang ako na wala akong alam na may mangyayari. Bigla nalang tumunog notif ng phone ko. Pagtingin ko kung sino si Minmin pala. Di ko nanaman makontrol yung ngiti ko. Kota na talaga ako sa kilig.

 

"Have a nice rest baby pup."

 

 

 

...

 

 

Karina's PoV

 

 

Nagising nalang ako sa lakas ng ringtone ko. Hindi dahil sa alarm kundi dahil sa may tumatawag. Ang ganda na ng panaginip ko eh. Magkikiss na sana kami ni Win sinong panira ba kasi to. Yamot kong inabot yung phone ko.

 

"Hello?" Antok kong sagot. Alas syete pa ng umaga agang mambulabog. 

 

"Yuuuuuujiiiiiiii" Bungad ng babae sa kabilang linya. Wala namang ibang tumatawag sakin nun kundi siya lang. 

 

"Yej? Gago ang aga mo tumawag." Reklamo ko. 

 

"Akala ko pa naman ma eexcite ka." Naiimagine ko na ang pagngunguso niya. 

 

"I am pero teka nga akala ko ba mamaya pa." 

 

"Gusto lang kita tawagan para manira ng araw. Pupuntahan kita diyan ah kitakits Yuji mwahh" At binaba na niya yung phone. Tangina bakit ko nga ba best friend yun? Hayop talaga. Napaupo ako dahil nawala na talaga yung antok ko. Nakita ko si Miggie natutulog parin sa may paanan ko. Naalala ko nanaman yung katokayo niya. It's been a week since I asked to court her. Ang tanging nakakaalam lang ay yung mommy niya at yung hindot na si Yeji. 

 

Ala secret office romance nga yung nangyayari. Simple sweet things lang na ginagawa ko para mapangiti siya. Ang cute niya swear may balik talaga siya sa banat ko. Here is an example.

 

 

Flashback

 

 

Break time kaya napagdisisyunan kong magpunta sa office niya.

 

"Coffee?" Nakita kong busy siya. I think she's designing something. Hawak niya ang drawing tablet niya. Nung marinig niya ang boses ko agad na napaangat ang tingin ng mahal na prinsesa.

 

"Minmin" Nakangiti niyang tawag sakin kaya napangiti narin ako.

 

"I figured you need it." Lumapit ako at nilapag ang coffee sa table niya. 

 

"Thanks wala ka na bang gagawin?" 

 

"I have. Dinaanan ko lang yan." Turo ko dun sa kape. 

 

"Bait naman ng manliligaw ko." Yiee bakit ganun kinilig ako dun sa pagsabi niya ng 'ko'

 

"Ang hard working naman kasi ng nililigawan ko. What time ka out mamaya?" Umupo ako sa couch ng office niya.

 

"Siguro seven. Why?" 

 

"Aayain sana kitang magdinner." Medyo nahihiya kong sabi. 

 

"Dinner lang?" Pangtetease niya habang nakangiti parin. 

 

"Hmm dinner date?" Di ko sure na sagot kaya tumawa siya.

 

"Seryoso Minmin parang hindi ka marunong manligaw ah." Lumapit siya sakin at binaba yung tablet sa table.

 

"Hindi." Napanguso ako sabay umiling.

 

"Wee?" 

 

"Oo nga. Ikaw pa lang." 

 

"Why do I have the impression na marunong ka six years ago." Nakacross arms lang siya habang hindi parin makapaniwala sa sinabi ko. 

 

"Maybe inborn na talaga yung pagiging sweet ko?" Natawa ulit siya sa balik ko. Nagmumukha na talaga akong clown sa babaeng to. But I don't mind I love seeing her smile. 

 

"Siguro nga o baka na budol mo lang ako?" 

 

"Ang ganda naman ng mambubudol mo." I smirked kaya napa maang yung mukha niya. Minsan lang ako magbrag ng looks ko ano ba. 

 

"Magtataka ako kung panget ka at nabudol mo ko." Kinurot niya lang ang pisngi ko. Nanggigigil nanaman to sakin.

 

"Bagay kaya tayo." 

 

"Nope." Nakangiti siyang umiling.

 

"Anong nope?" Kunot noo kong tanong. 

 

"Hindi tayo bagay." Paguulit niya. 

 

"At bakit?" 

 

"Cause things break. We don't. See six years is a long time pero it didn't break my feelings for you so." Sweet niyang sabi kaya napatigil ako. Minsan iniisip ko kung sino yung manliligaw samin. Grabe din bumanat eh. 

 

"Can I hug you?" Gusto ko siyang akapin.

 

"Bakit?" 

 

"I want to charge. Kagagaling ko lang sa site. Please?" Pagpupuppy eyes ko habang nakanguso. Mukha siguro akong bata ngayon na nanghihingi ng candy sa parents niya. Yaan niyo na kay Winter ko lang naman to nagagawa. She brings out the kid in me at the same time yung mature side ko to think more about the future.

 

"Fine ten seconds okay?" Inopen niya yung mga braso niya para iwelcome ako. Tumango lang ako at hinila siya sakin para yakapin. Nakapulupot lang yung mga kamay ko sa waist niya habang siya mahinang tinatapik ang likod ko.

 

"There there our Minmin did a good job." Pagcocmpliment niya kaya mas lalo kong binaon yung mukha ko sa leeg niya. She smelt so great. 

 

"Win." Ani ko habang nakayakap parin.

 

"Hmm?" 

 

"I love you." Naramdaman kong medyo nagstiff siya dun sa sinabi ko. Still gusto kong sabihin to. 

 

"I regretted saying it only once six years ago. I love you Win simula noon hanggang ngayon and I think forever na talaga." I giggled and after that I felt her relaxed at pinagpatuloy ng pagtapik sa likod ko.

 

"You-" Narinig naming may biglang kumatok sa pinto kaya parang kidlat napabitaw kaming dalawa sa pagkakayakap. Kinuha niya ang tablet na nasa table. Saktong bumukas yung pinto at pumasok si sir. muntik na kami. 

 

"Oh Engr. Yoo andito ka pala. Are you talking about the project?" 

 

"Uhm y-yes sir." God naman bakit pa ako nautal. Nakarinig ako ng mahinang tawa mula sa tabi ko. Ineejoy niya pa talaga. Ang pula ko siguro ngayon. 

 

"Great so I was saying."

 

 

 

End of Flashback

 

 

Grabe y