Tahimik lang ulit ulit kami pero this time siya na yung nagdadrive. Kung hindi ako nagkakamali six hours or more pa yung byahe and hindi pa nagiisang oras simula nung nagdrive siya. Hindi ko mapigilan na tumingin sa kanya habang nakangiti lang siya sa daan. This is the first time na siya yung mag dadrive. Dati naman kasi ako lang yung nagdadrive para samin. So wala akong masyadong time para matitigan siya. She looks cool. Sinasabayan niya ang bagong kanta na nagpaplay. Habang kumakanta bigla nalang siyang tumingin sakin na para bang sinasabing para sa akin yung mismong liriko ng kanta. She did said na dadalhin niya ako sa mundong nageexist pa yung dating kami. But why? 

"Karina." 

"Hmm?" She's still smiling.

"Anong ibig mong sabihin dun sa sinabi mo?"

"Alin dun?"

"Yung paraiso." 

"Ahh that. I mean what I mean so relax ka lang diyan." Paano ako rerelax eh ang weird ng inaasta niya ngayon.

"Anong pinagusapan niyo ni mommy?" I'm really curious.

"Nothing much mga update lang sa buhay ko at sa business niya." Hmm 

"Sure?" Baka may kung anong sinulsol nanaman si mommy. Kilala ko yun eh. 

"Yeah. Why may dapat bang sabihin ang mommy mo?" 

"Wala lang. Close parin pala kayo." Pagiiba ko ng topic. I'm afraid mom told you about my unchanging feelings. I mean yeah I am here for the purpose na makita din siya pero ang bukingin ako ng ganun malalagot talaga sakin yun. 

"Oo nga eh cute ng mommy mo diba." 

"Cute ka diyan sabi niya pa nga dati baka kupkupin ka na niya. May plano pang magadopt tch." Totoo kasi. I expected her to push me na kalimutan si Karina pero parang siya pa yung daldal ng daldal about sa kanya. Makes me wonder kung masmahal niya to kesa sakin. She's the one who made me realize many things about us. Sabi niya nga she's ang number one fan ng love team namin. Kulit ng mother ko no di nako magtataka na nagmana ako sa kanya.

"Yan ang hindi mangyayari." Natatawa niyang sagot. Napataas naman yung kilay ko. 

"Bakit?" 

"The only way na magiging part ako ng pamilya niyo ay kapag naging tayo." Katahimikan. Damn.

Tama ba yung narinig ko? Nakatitig lang ako sa kanya. Hinihintay na dudugtungan niya ito ng 'joke lang' pero wala. She's just there, smiling like wala siyang ginawa para guluhin yung puso ko. 

"Seryoso ka?" 

"Mukha ba akong nagbibiro?" Ani niya at sumulyap ng tingin sakin. Napailing nalang ako habang hindi parin makapaniwala sa narinig.

"Where did you get this confidence? Kahapon lang ang stiff mo sakin. It makes me think na may sinabi talaga si mommy sayo." I pointed out kaya mas lalo siyang napangiti. Okay her smile really does something. Bakit ang charming mo ugh.

"Maybe she did said something pero para lang iparealize sakin ang importanteng bagay na nakalimutan ko." 

"At ano naman yon?" 

"It's a secret." She winked. Grabe wala akong masabi. Hindi na siya nagsalita pa kaya napagdisisyunan ko nalang na ibaling ang tingin sa labas ng bintana. Ayoko muna magisip dahil sumasakit ulo ko. Six years is a long time. We just met yesterday and now she's acting like nothing even happened. Ganun-ganun nalang ba yun? I don't hate her and certain naman akong maygusto parin ako sa kanya pero ang dali naman. Pinikit ko nalang yung mga mata ko kasi parang bumabalik yung hangover ko. Hinayaan ko nang dalawin ako ng antok. Maybe when I wake up this was all just a dream.

... 

Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. Unang napansin ko ay hindi na pala umaandar yung sasakyan. We're not even somewhere na maraming tao. Where the hell are we? Wala narin si Karina sa driver's seat. Binuksan ko yung pinto at ginala ang paningin sa paligid. Puro lang mga kahoy ang nakikita ko. May magarang bahay din sa kabilang side. Bumaba ang tingin ko sa relo ko. It's already two in the afternoon and I don't think ito yung bahay na sinasabi ng client. 

"Good afternoon beautiful." Nakita ko si Karina lumabas mula sa mismong bahay. What the-

"Anong good afternoon asan tayo?" Bungad na tanong ko sa kanya nung makalapit ako. 

"Oh that. I kinda kidnapped you hehe." My mind is in dilemma.

"Anong kidnap? What about the client?" 

"I took care of it." 

"How?" 

"Just did. Teka bakit mas concern ka dun? Hello diba sabi ko kinidnap kita." Nagcross arms lang siya at tinignan ako ng may pagtataka. Wow naman the audacity of this gorgeous lady.

"Did mommy knew about this?" Nagcross arms din ako kala niya siya lang marunong.

"Y-yeah?" 

"May kinidnap bang may concent ng parents ha?" mataray kong tanong. Minsan iniisip ko sa sobrang talino niya siguro nagkakabuhol buhol na yung mga neurons niya.

"I don't know. Let's just say accomplice ko yung mother mo? So why woud I ask permission diba?" Aish lulusot talaga.

"Okay fine Ms. Kidnapper what do you want?" 

"Your time." She smiled. Don't do that Jimin it makes me want to hug you. 

"Why do you want my time?" Pilit kong pinipigilan yung ngiti ko. 

"Diba sabi ko dadalhin kita sa paraiso?" Lumapit siya sakin at inabot ang mga kamay ko. Ramdam ko yung kaba niya sa paghawak nito. 

"And what exactly is that?" Kinikilig ako ano ba.

"Hmm how about kumain muna tayo? Alam ko nagugutom ka na." 

...

"Uhm Karina ang dami naman yata neto?" Nakatitig lang ako sa mga pagkain na nasa mesa. All of it are my favorites. 

"It's fine mamaya nalang din natin kakainin yung iba and wait." Humarap siya sakin habang salubong yung kilay. 

"What?" 

"Minmin is fine." Oh God bakit ang dami niyang baong surpresa ngayon? Dahil hindi nanaman ako makasagot siya na ang naghila ng upuan para sakin at pinaupo ako dito. Siya na rin nagkuha ng makakain ko at mukhang siya pa magsusubo sakin. Nagmukha na akong pwd. 

"Min ako na." Kukunin ko na sana yung kutsara pero umiling lang siya at nilayo ito. 

"Nope say ahh." 

"Ginawa mo naman akong bata eh." 

"Baby naman talaga kita ah." Okay baka di kayanin ng puso ko mga banat niya. naman lord.

"Now be a good baby pup." Para akong robot na napanganga nalang din at sumunod sa gusto niya. Why am I even trying when in the first place I knew I can't stand a chance against her. Kahit six years ago pa yata. Matapos naming kumain nagligpit na kami nga mga pinggan. Ngayon ko lang napansin yung interior ng bahay. Ang gara and contemporary yung designs. May infinity pool din sila and a high ceiling. I can see the second floor dahil glass lang yung gamit na wall. I must admit it's amazing at good job for the design kung sino man siya. I can't help but notice since architect din ako.

"Jimin kaninong bahay to?" 

"Ah this sa mommy mo." WTF?

"Bakit di ko alam na may property na ganito si mommy?" Kunot noo kong baling sa kanya. 

"I don't know. You can ask her. She just lend me this place." Nagkibit balikat lang siya matapos nilapag ang huling platong pinunasan niya. 

"Seriously asan ba tayo?" 

"It's a secret nga and if you're planning to run away. It's a nono. Almost drain na yung gas ng sasakyan mo and we are two hours away from the nearest gasoline." Pilya niyang ngiti at naunang maglak