Naging busy kami ni Kim, attending seminars and preparing for our wedding, mabuti na lang nandiyan din ang gma friends naming na palaging tumutulong pagkailangan naming sila. So far wala naman naging problema. Si Doc Alex nag-conceede na siguro, alam naman niyang wala siyang panama sa akin eh. Ako ang mahal ni Kim, he sould accept the fact. Everything is going smoothly as what I expected. Everyday, I just fall inlove with Kimmy. Though hanggang ngayon hindi pa rin siya pumapayag na tumira na lang sa condo ko. She even didn’t know na may pinatayo akong bahay. Siyempre gusto ko naman itira ang pamilya ko sa totoong bahay.

Now I’m on my way to meet Mr. Sanchez in some resto in QC, yes the father of Ashley. Meron daw siyang importanteng sasabihin sa akin. Nag park ako at pumasok na sa loob ng resto. I saw Mr. Sanchez sitting sa hindi kalayuan. Lumapit ako sa kanya.

“Hello, Sir.” Bati ko sakanya.

“Hello Mr. Anderson.” Bati niya rin sa akin. “take a seat.” Umupo na rin ako. At may lumapit na isang waiter sa amin.

“Ah, no need. I had dinner plan din kasi with my fiancé.” Sabi ko sa waiter. “Uhm, Mr. Sanchez can we start?” tanong ko sa kanya.

“OK, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. I need you to marry my daughter and you can say no to me. Alam mo kung ano ang kaya kong gawin para isa-isa mag-alisan ang ibang investors ng company mo.”

Nagulat talaga ako sa sinabi ni Mr. Sanchez. “What? No, Mr. Sanchez, sorry I can’t do that. You’ve heard earlier, I already had a fiancé and our wedding is on next month.”

“Gerald, I’m sick and you know that i am the only family Ashley has, now if I’m gone no one will be there for her.”

“Why me. Nandiyan naman ang cousin niya si Alex. Right?”

“Pero iba pa rin kung may katuwang siya sa buhay. If you’ll marry my daughter, lahat ng company ko magiging sa’yo na. Isn’t that what you wanted?”

“No, Mr. Sanchez I’m sorry but I will only marry the one I love, but sorry it is not your daughter.” Tumayo na ako at aakamang aalis na pero biglang nagsalita si Mr. Sanchez.

“Pagsisisihan mo ito Anderson. Pagsisisihan mo.” At bigla siyang inatake sa puso. Hindi ko naman pwedeng hayaang siyang nakaganyan. Kargo-de-konsensya ko pag pinabayaan ko siya dito. Nagpatulong ako sa ibang waiter para buhatin siya at para madala sa hospital.

Sa hospital na pinagtatrabahuan ni kim ko dinala si Mr. Sanchez, nasa ER na siya ngayon at tinitignan ng isang doctor. Hinanap ko si Alex, pero naka day-off daw. I looked at my watch past 7 na. Oh, . May dinner pa pala kami Ni Kim. Tinawagan ko kanina si Ashley at papunta na daw siya dito. Hihintayin ko na lang bago ako umalis.

Kim’s POV.

Nag file ako ng 1 week live sa trabaho para maasikaso naming ni Ge ang kasal namin. Ok naman ang lahat, maghihintay na lang kami sa araw ng kasal naming. May dinner ami ngayon ni Ge so I decided to cook for him, para maiba naman palagi na lang kasi kami sa resto nagdedate.

7pm na pero wala pa rin si Ge. Ewan ko ba kung bakit ito ang nararamadaman ko kinakabahan na parang natatakot. Yung dati lang din na naghihintay ako sa kanya yun pala hindi rin siya makakarating. Pero alam kong hindi na ulit mangyayari yun. I need to trust him. Hindi ko na siya tinawagan inisip ko na lang na baka hindi pa tapos ang meeting nila. I need to be open minded.

Gerald’s POV.

Halos mag-isang oras din akong naghintay kay Ashley nakaupo lang ako ngayon sa sofa sa room ni Mr. Sanchez ng may humawak sa may balikat ko.

“Ge…” si Ashley and she was crying. “ang daddy…”

“Ash, tama na. Everything will be ok?” and then I hugged her.

Nag nod siya. “Ge, please wag mo muna akong iwan. Please, hanggang sa magising lang si daddy.” Naaawa ako sa kanya kaya nag nod na lang ako. Pinaupo ko muna siya sa sofa at pinainom ng tubig. Umupo na rin ako sa tabi niya ng biglang mag ring ang cellphone ko. Tinignan ko kung sino ang tumawag si Kim pero hindi ko sinagot. Gulong-gulo ang isip ko ngayon.

Kim’s POV.

Malapit na mag 9 ng gabi pero wala pa si Ge. Halos dalawang oras na ako naghihintay sa kanya. Kinuha ko ang cellphone ko para tawagan siya. Ring lang ng ring pero hindi niya sinagot. I can’t help myself not to cry. Ganito din kasi dati ang feeling ko nung mga gabi na naghihintay ako sa kanya. I decided na eh text ko na lang siya para mabasa niya.

“Ge, hindi pa ba tapos ang meeting niyo?” pagkatapos ko siyang matext pumunta na lang muna ako sa sala para manuod ng tv habang hinihintay ang reply niya.

Gerald’s POV.

Hindi ko sinagot ang tawag ni Kim, pero nag vibrate ulit ang cellphone ko.

“Hon, hindi pa ba tapos ang meeting niyo?” text ni Kim.

“I’m sorry hon pero hindi ko alam kung anong oras ito matatapos. Baka gutom ka na, una ka na lang kumain.” Reply ko sa kanya.

“Ge, thank you.” si Ash nagsalita kaya medyo nagulat ako. Lutang kasi ngayon ang utak ko.

“Ok lang yun, wala yun.”

“Ano nga pala ang napagusapan niyo ni Dad?” tanong sa akin ni Ashley at nag vibrate ulit ang cellphone ko. What should I do, answer her first or tignan ang reply ni Kim? Pero pinili kong tignan ang cellphone ko.

“Ok lang. Hihintayin kita kahit anong oras ka dumating. Wala yun sa 3 years na paghintay mo sa akin.” Pagkabasa ko nun ay biglang gumuho ang puso ko. Mahal ako ni Kim, binigyan niya ako ng second chance hindi ko pwedeng sayangin yun. Whatever comes our way I need to fight for her. Nagulat si Ashley ng bigla akong tumayo.

“I’m sorry Ash, but I need to go. Pakisabi na rin sa papa mo na hindi ko magagawa ang hinihiling niya. She’s my everything.” Pagkasabi ko nun ay umalis na ako.

Mabilis akong nakarating sa condo at dumiretso ako sa unit ni Kim. Binuksan ko ito at nakita kong nakatulog na si Kim sa sofa. Lumapit ako sa kanya at pinagmasdan ko siya.

“Kimmy, I love. Nandito na ako, hindi mo na kailangan maghintay ng matagal.” I caress her face kaya nagising siya.

“Ge…” at bigla niya akong niyakap and I hugged her back.

“Mahal na mahal kita Kim, ikaw lang. Mawala na ang lahat sa akin wag lang ikaw.” Parang kumunot naman ang itsura ni Kim parang nagtataka sa mga pinagsasabi ko.

“Naku, emo ka yata ngayon Mr. Anderson.” Nakangiti niyang sabi.

“Hayaan mo na, minsan lang to’. I love you, Hon.”