“Bro, ang aga natin ngayon ah.” tanong sa akin ni Rayver sabay lagay ng coffee ko naming sa table.

“Oo, dami kasi gagawin eh. Malapit na deadline.”

“Asus! Hindi mo hinatid si Kim no?”

“Hindi na muna. Diba sabi mo bigyan ko muna siya ng time para makapag-isip.” Kinuha ko ang kape at nag sip. “So ayan na.”

Tumango-tango naman si Rayver. “Ok. Ikaw ang bahala. By the way, kumusta sa site?”

“Ok naman. Mabilis magtrabaho mga tauhan ni Ashley.”

“Naks! Mukhang nagiging close na kayo ulit ah.”

“Trabaho lang bro. Alam mo naman na kailangan kong pakisamahan ng mabuti si Ash, kasama yun sa contrata ng daddy niya,”

“Tsk! Kung sa bagay. Pero wag ka lang magpabuking na ikaw yung nag indian sa anak niya. Kundi baka mapatay ka nun.”

“Alam ko. Kaya nga lahat ng gusto ni Ash, sinusunod ko.” Bigla naman tumunog ang cellphone ni Rayver. Kinuha niya ito at tinignan kung sino ang nagtext, habang ako naman ay abala sa mga papers na kailangan pirmahan para maipasa na sa finance dep. Ng company nila Ash.

“B, alam na ni Kim?” sabi ni Rayver. Binabasa ang text ni Tin2. Nagkatinginan kaming dalawa.

“Ha? Ano daw ang alam na ni Kim?” natataranta kong tanong.

“Hindi ko alam. Hindi naman sinabi ni Tin2 eh.”

“Tawagan mo bilis.”

“Naku hindi yun sumasagot ng tawag pag nasa duty.”

“Eh di eh text mo na lang.” At sinunod naman ni Rayver ang sinabi ko. Napahawak na alng ako sa ulo ko dahil hindi pa nga kami okey ni Kim, taos may problema na naman. “Nag reply na ba bro?”

“Hindi pa eh.” sagot ni Rayver. “Ano kaya ang...” Nag-iisip. “Bro, di kaya alam na ni Kim na sa’yo yung tower?”

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi ni Rayver. Paano nga kung alam na ni Kim. Mas lalong magagalit yun. “Hindi pwede. Tsaka, sino naman ang magsasabi sa kanya tungkol dun?”

“Hindi ko alam bro. Maliban na lang kung may iba ka pang tinatago kay Kim, may anak ka ba sa ibang babae? Kasal ka na ba sa iba?” Binato ko nga ng newspaper.

“Gago! Ilang years na tayong mag bestfreind tapos magsasalita ka ng mga ganyan.”

“Sorry! Malay ko ba kung may tinatago ka sa akin.”

“Tsk! Wala. Ano hindi pa ba nagrereply?”

“Hindi pa eh.”

Natapos na ang shift naming pero hindi ko pa rin pinapansin ang dalawa. Pati sa lunch hindi ako sumabay sa kanila kay Doc Alex ako sumama. Para naman effective ang drama ko sa kanila. Kinuha ko ang mga gamit ko sa loob ng locker at aalis n asana ako ng bigla nila akong pinigilan na dalawa. Infairness, hindi sila late nag endorse.

“Kimmy, sorry na.” Pagmamakaawa ni Kakai sa akin. Hawak-hawak ako sa braso.

“Oo nga Kimmy. Kausapin mo na kami. Napapanis na laway ko dito eh.” Ganun din si Tin2. Pero hindi pa rin ako nagsasalita.

“Ano? Gusto mo tulungan ka namin maghanap ng ibang matitirhan? Kahit ngayon na.” natatarantang sabi ni Kakai. Hindi ko na napigilan ang tumawa na ako. Nagkatinginan naman silang dalawa.

"Adik ka Kimmy, alam mo yun?” Na-aasar na sabi sa akin ni Tin2. “Para na kaming baliw dito na nagmamakaawa sa’yo, tapos pagtatawanan mo lang kami?”

“Eh kasi naman ang mukha niyo eh.” natatawa kong sabi. Ewan ko ba siguro nasa pagkatao ko na ang hindi marunong magalit sa ibang tao.

“So ano okey na ba tayo?” nakangiting sabi ni Kakai, labas ngipin pa. HAHAHA.