Tajuk: Cliché

Penulis: tututu21

Genre: slice of life, light angst, romance.

Watak-watak utama: Kang Seulgi, Song Minho, Krystal, Kim Jongin.

Sinopsis: Bila cerita klise bertukar tak klise, pengakhiran cerita tu susah nak diagak, kan?

Pengulas: Faraakim

Tajuk.

Bagi saya tajuk cliche ni memang kena dengan cerita awak. Tapi, saya rasa awak boleh buat tajuk yang lebih bagus lagi dan bukan sekadar “cliche” sahaja. Memang tidak dinafikan, sewaktu saya nampak je tajuk cerita awak ni, saya rasa macam tak sabar nak baca. Saya tertanya-tanya jugak apa yang cliche sangat. Secara keseluruhan, awak berjaya buat saya rasa nak baca cerita ni.

Visual (Grafik/poster).

Poster awak sangat simple tapi bersesuaian dengan mood cerita awak. Font yang digunakan juga sesuai, tidak terlalu fancy.

Pengenalan Cerita/Foreword.

Bagi saya foreword awak sangat lah memeningkan kepala. Awak ada selitkan track list kan? Lagi bagusnya awak tulis bahagian track list tu di bahagian bawah sekali. Dengan cara tu, readers boleh faham dan lebih teratur rasanya. Saya nak tekankan penggunaan huruf besar di awal perkataan. Awak selalu menggunakan huruf kecil di awal perkataan, sepatutnya ianya huruf besar.

Awak tulis:

bila cerita klise bertukar tak klise, pengakhiran cerita tu susah nak diagak, kan?

Sepatutnya:

Bila cerita klise bertukar tak klise, pengakhiran cerita tu susah nak diagak, kan?

Apabila saya membaca ayat di atas, saya jadi macam ha? “Bila cerita klise bertukar tak klise?” Boleh tolong explain apa maksudnya?

Dan yang kedua.

Awak tulis:

“kita kahwin. tapi lepas 2 tahun, kita cerai.”

“no feelings, no emotions, and no loves in our marriage, just a plain marriage based on our interest. deal?”

Sepatutnya:
“Kita kahwin. Tapi lepas 2 tahun, kita cerai.”

“No feelings, no emotions, and no loves in our marriage, just a plain marriage based on our interest. Deal?”

Dari sini, saya dah tahu dah cerita awak berkenaan dengan apa. Kahwin kontrak. Bagi saya, awak tak perlu dedahkan ayat-ayat itu, kerana ini akan mematikan mood readers untuk membaca cerita awak. Kerana mereka dah tahu, ni mesti kahwin kontrak sebab bisnes. Apa kata awak tulis,

No feelings.

No love.

No emotions.

In a marriage.

Saya rasa readers akan lebih tertanya-tanya macam ni, dan bagaimana mereka boleh berkahwin tanpa perasaan? Kenapa mereka kahwin? yada yada. Ini hanyalah pendapat saya sebagai pembaca, saya pun bukanlah pandai sangat buat foreword jadi saya faham. Lol. Apa apa pun saya rasa awak boleh buat yang lagi baik daripada contoh yang saya bagi! Lagi satu, memandangkan cerita ni dalam bahasa melayu, sebaiknya awak italic kan penggunaan bahasa inggeris.

Plot, Watak dan Perwatakan.

Plot dalam cerita awak bagi saya dah terlalu ramai penulis-penulis di AFF guna pakai. Kahwin kontrak and so on. Pada awalnya saya macam dah boleh agak jalan cerita awak, tetapi setelah saya baca keseluruhan lima chapter tersebut, awak telah berjaya buat plot-twist yang menarik. Apa yang selalu saya baca dalam konteks ‘kahwin kontrak/paksa’ ni, heroin dia mesti seorang yang Mary Sue, queenka, atau pun pelajar sekolah yang sering dibuli/tak popular. Begitu juga dengan heronya, mestilah seorang yang kaya dan kingka sekolah jugak! Ternyata cerita awak bukan seperti itu. Ianya memberi aura yang matang? bagi saya. Tak terlalu kebudak-budakkan dan saya sukakannya.

Bagi watak pulak saya agak pelik dengan watak Kang Seulgi yang berumur 25 tahun tetapi sudah memiliki Master? Betulkan saya kalau saya silap. Bagi saya ianya tak logik, yalah walaupun ini sekadar fanfiction. Mungkin awak ada penjelasan yang kukuh tentang hal ini? Saya juga rasa Seulgi ni macam keras di luar tetapi lembut di dalam. Dia juga penuh misteri dan dingin orangnya, saya amat sukakan watak Seulgi di dalam cerita ini.

Bagi watak Song Mino, dia kata dia tak sukakan Seulgi, tapi saya rasa dia macam suka.. Segala perbuatan dia, memang menunjukkan yang dia sukakan Seulgi. Dari awal-awal lagi, mungkin awak nak jadikan watak dia macam si flirty? Saya tak ada masalah sangat dengan watak Mino, tetapi dia terlalu menunjukkan tanda-tanda yang dia sukakan Seulgi, padahal awak kata dia cuma sayangkan Seulgi sebagai kawan. Ini apa yang saya rasa sepanjang saya membaca cerita awak.

Tatabahasa dan Gaya Penulisan.

Saya dapati begitu banyak kesalahan tatabahasa dalam cerita awak. Awak kurang menitikberatkan penggunaan huruf besar di awal perkataan / ayat. Terlalu banyak rasanya, bagi sesetengah pembaca mereka mungkin tidak kisah tentang hal ini, tetapi bagi seorang Grammar Nazi seperti saya, saya amat rimas (?) apabila melihat benda-benda seperti ini; ianya menganggu pembacaan saya. Huhu. Juga saya nak ingatkan, penggunaan huruf besar juga perlu bagi kata nama khas. Seperti nama seseorang, nama tempat dsb.