Irene's POV

Kalalabas ko lang ng shop ng magtext si Seulki na on the way na daw siya. Ganito pala ang feeling ng excited. Kahit pwede ko naman siyang hintayin sa office ay mas pinili kong tumayo dito habang nanghahaba ang leeg sa pagtanaw sa pagdating niya.

Honestly, hindi ko na kilala ang sarili ko ngayon. Last time i checked, I'm into guys but now.. I dunno, really. Natatakot ako sa nararamdaman ko. Sa kung saan ako dadalhin ng nararamdaman ko. Pero kahit anong takot ko, nabubura iyon kaagad sa tuwing maiisip ko ang magandang mukha ni Seulki. Her eyes, her lips, her nose. Her everything.

It's true that if you don't risk anything, you risk more. That's why I want to take a risk eventhough Im not sure if she feels the same way too. Maybe the more effective way to do it, is to try it. And I will not suppress this feeling inside me. Kahit na may hinala na ako kung ano ito.

I just want to be happy na matagal ko ding ipinagkait sa sarili ko. Yes, ngumingiti at tumatawa ako but it doesn't mean that I'm happy. Palagi pa ring may kulang. Palagi pa rin akong may hinahanap. And It's freaking crazy kapag naiisip ko na matagal na palang nasa tabi ko ang taong hinahanap ko.

Late bloomer siguro ako sa nararamdaman ko para sa kanya. Pero di ba sabi nila, it's better late than never.

Natigil ang pag iisip ko ng may bumusina sa harapan ko.

Seulki!

"Hi. Goodevening." Nakababa na pala siya ng hindi ko namamalayan.

"Uhm hi." Tipid kong ngiti saka siya pinasadahan ng tingin.

Wow!Astiiiiigg!

Nakasuot siya ng ripped jeans, at nakaleather jacket. Nagmumukha siyang model kahit ganoon lamang kasimple ang suot niya.

How come na ang isang magandang babae ay nagagawa ding maging pogi? Well, she's the girl who can do both.

"Let's go?" Nakalahad sa harapan ko ang kamay niya habang nakangiti sa akin. She's so cute. Halos wala na siyang mata sa pagkakangiti niya.

Napatingin naman ako sa paligid. Maraming mga matang nakatingin sa amin na halatang kilig na kilig.

I smile saka tinanggap ang nakalahad niyang palad. At iyon na naman ang mga hayop sa dibdib ko. Tumatakbo. Pabilis ng pabilis.

Hawak niya ang kamay ko ng pagbuksan niya ako ng pinto. Saka siya umikot papuntang driver seat.

"Ready?" Nakangiti niyang tanong ng makapasok sa kotse.Nakakahawa ang mga ngiti niya. Ngumiti din ako at napatango.

"Where are we going?" Nagawa kong itanong sa kanya kahit kinakabahan.

"It's a surprise." Nakatutok lang siya sa pagmamaneho.

"Make sure magugustuhan ko yan,or else.." Pananakot ko sa kanya. Gusto ko lang wag kaming magkailangan kaya nagawa ko siyang biruin.

"Or else?" Sumulyap siya sa akin na hindi pa rin nawawala ang ngiti.

Napatingin ako sa lips niya. I wonder kung may lipstick ba siya o natural ang pagkapula niyon.

"Or else you will kiss me, right?" Natatawa niyang tanong. I blushed. Mahuli ka ba naman ng crush mo na nakatingin sa lips niya. Grabehan na talaga ang pagiging lutang ko!

"You wish!" Sabay irap sa kanya. Lalo naman siyang napatawa. Bumaling ako sa kanan at tumanaw na lamang sa dinadaanan namin.

"Hey, I'm just joking." Natatawa pa rin niyang sabi sabay haplos sa kaliwang kamay ko na nakapatong sa lap ko.

Heto na naman ang kuryenteng nararamdaman ko satwing mag i skin to skin kami.

Bumaling ako sa kanya at nasilayan ko na naman ang nag goglow niyang mga mata. Ano bang ibig sabihin ng mga tingin na yan ha, Seulki? Pwede na kasi itong christmas light sa sobrang ningning. Lol

"Pang asar ka kasi.!" Sabay agaw ng kamay ko na hawak niya.

Lalo naman siyang natawa. "Hey baby, wag ka ngang sumimangot." Pangungulit pa niya.

Oh wait, sinabi ba niyang "baby"?

Eeeee...naiihi na naman ako. I bit my lower lips para pigilan ang nagbabadya kong pag ngiti.

"Woah! I saw that.." Natatawang sabi nito habang nagdadrive.

"What?" Pinipigilan ko pa ring mapangiti. Hindi ko pa kayang aminin sa kanya na kinikilig ang esophagus, pancreas, intestines, isama mo na rin ang ovary ko. Nyahaha

"I told you,smile more often. Did You know that youre smile is the iest curve of your body?" Ugh! Bakit ka ba ganyan? Hindi mo ba ako titigilang pakiligin.

Automatic naman akong napangiti. Sige na, ako na ang masunurin. Kahit yata patalunin niya ako sa bangin.. syempre hindi ako tatalon. Hindi pa ako baliw para gawin iyon. Wait nyong mabaliw ako sa kanya at sabay sabay tayong tatalon kung saan man niya gusto. Bakit ko kayo idinamay? Di ba baliw rin kayo kay Seulki? Kaya niyo nga to pinagtyatyagaang basahin.

Hmp!

Okey guys. Inhale. Exhale tayo.

"Hey, hindi mo pa rin ba ako papansinin?" Nagpout pa siya sa akin. Haayyy..Ang puso ko. Pakipulot sa daan.

Nagsmile ako sa kanya.

"Where are we?" Tanong ko sa kanya habang pinagmamasdan ang paligid. Pamilyar.

Tumabi siya at itinigil ang sasakyan.

"Bakit tayo tumigil?" Don't tell me, dito niya ako sa tabi ng kalsada balak idate?

"Wear this." Itinaas niya ang kapirasong tela at itinakip iyon sa mga mata ko.

"Wait, do I really need this?" Habang itinatali niya iyon.

"Yes. Surprise nga di ba?" Sabi ko nga. Hindi na lamang ako umimik at baka makulitan siya sa akin.

Narinig kong binuhay na muli niya ang makina saka pinaandar ang sasakyan.

Ano ba yan! Wala akong makita. Malamang, naka blind fold ako. Tangek!

"Where here." Masayang boses ni Althea ang narinig ko. Naramdaman ko ding huminto na ang sasakyan.

"Come on. I'll guide you." Nakababa na pala siya at nakarating na sa tabi ko. Hinawakan niya ang kamay ko at inalalayan paglabas.

"Careful." Paalala niya.Naiinis na ako sa blind fold ko. Gusto ko ng tanggalin. I hate surprises. May sakit ako sa puso sa story na ito, baka mauna pa akong mamatay kay Seulki.Choz.

Habang naglalakad ay inaalalayan niya ako saka niya ako inutusang tumigil.

"Pwede mo ng tanggalin."Anong daw tatanggalin? Hihi.

Excited kong Tinagtag ang blind fold at napanganga ako sa nakita ko.

Iginala ko ang paningin.Naroon kami sa safety place ko. Nakakatuwa na alam na niya ang papunta dito kahit isang beses ko pa lang siyang dinadala. At ang mas nakakatuwa ay ang arrangement na ginawa niya para sa dinner date na ito.

May nakasa set na maliit na table doon. At ang nagsisilbing ilaw ay ang mga lampara na nakabitin sa nag iisang punong nakatayo roon.

Wow! I impressed! Ganito ba siya mag sorry? Parang hindi naman. Mukhang sa tagal ng pinagsamahan namin ay hindi ko pa rin ganoon kakilala ang bestfriend ko. May ganito pala siyang side.

Ouch! Kumirot ang heart ko sa "bestfriend" tingy na iyon. Mukhang mas una akong mamamatay sa story na ito..Choz!