Sabi ko nap lang pero hindi ko namalayan na buong araw ako nakatulog kaya naman hindi ko na naramdaman na tumabi sa akin si Karina. Nalaman ko lang noong nagising ako around 6 a.m. at napansin na may katabi na ako. Her back was facing mine saka may unan sa gitna kaya wala namang problema sa akin. Naghilamos muna ako sa bathroom ng kwarto saka bumaba para tignan kung may gising na. 

Alam kong maaga pa pero baka kasi pwede ko nang tulungan yung mga maids nila sa paggawa ng breakfast para sa magpapamilya. Alam kong hindi ko naman kailangan gawin pero out of courtesy nalang dahil pinapatuloy nila ako dito sa bahay nila.

Naabutan ko si Lola Eva and the two other maids na nag-uusap sa may kitchen. Nang napansin nila na gising na ako, agad nila akong binigyan ng kape at doon na kami nagsimula mag-usap tungkol sa mga bagay bagay. Nakilala ko rin ang dalawang maid na babae, Si Kristen and Julie.

Vietnamese si Lola Eva at napag-alaman ko rin na more than fifteen years na siyang nagtratrabaho para sa family ni Karina. Paminsan-minsan daw ay bumibisita siya sa Vietnam para sa pamilya niya lalo na kapag Holidays and may important events sa buhay ng mga apo niya. I even asked her kung hindi ba nagtatampo ang mga anak niya na she’s spending time with the Yus kaysa sakanila pero sabi niya lang ay nasanay na sila saka malaki din talaga ang utang na loob daw ng pamilya niya kila Karina dahil napagtapos niya ang anim na anak niya.

Grabe, anim. Masipag si Lola, no doubt.

Pagkatapos ni Lola magkwento ng talambuhay niya, ako naman yung tinanong niya. Kung ano raw ang trabaho ko, kung ilang taon na ako, kung kasal na raw ba ako at kung ano-ano pa. Sinagot ko naman lahat ng tanong niya kaya medyo naging magaan ang loob ko sakanya. Gaya nga ng plano ko, tinulungan ko na sila magluto ng ulam. Noong una, ayaw nila ako pakilusin pero sabi ko naman sakanila na wala naman akong gagawin kaya okay lang na tumulong ako. 

Around 8 a.m. nang nagising si Ate Irene at Kuya Suho. Ang aga ko raw nagising kaya sinagot ko naman sila na ang haba kasi ng tulog ko kaya maaga rin akong nagising. Akala nga daw nila ay makakasama pa ako sa dinner nila kagabi pero sabi raw ni Karina na wag na akong gisingin kaya hinayaan lang nila ako. After ng saglit na pag-uusap, nagpaalam na silang dalawa dahil kailangan na raw nila bumalik sa apartment ni Kuya Suho since may trabaho pa silang dalawa. Inaya ko pa nga sila na kumain muna pero sabi nila may aasikasuhin pa raw kasi sila and hindi sila pwedeng ma-late. I learned that live-in na pala talaga sila pero every weekends ay umuuwi si Ate Irene dito sa bahay nila Mommy Yu.

Grabe lang yung visuals nilang dalawa as a couple. Ano kaya itsura ng magiging anak nila with those genes? 

After nila umalis, bumaba na ang parents ni Karina soon after kaya medyo kinabahan ako. Hindi ko naman kasi sila close saka noong isang araw lang kami nagkakilala. They have this aura na talagang mai-intimidate ka. Kaya siguro ganon nalang yung mga anak nila. Manang-mana lang.

They greeted me a good morning saka umupo sa dining table. Agad namang inihain nila Lola Eva ang mga pagkain na ginawa namin for them. Tutulong pa sana ako pero tinawag na ako ng nanay nila Karina and told me to sit down and join them for breakfast. Kabado akong naupo sa tapat ni Tita (wow, tita?) habang nasa dulo naman ng table si Tito.

“Winter helped us make this,” sambit ni Lola habang inilalagay ang mga pagkain. Napatingin naman sa akin ang dalawang asawa na parang gulat na gulat. Bumalik naman si Lola Eva sa kitchen, leaving the three of us.

“Really? What time did you wake up, sweetheart?”

Ih, kinikilig naman ako sa sweetheart ih.

“Around six? Yeah…” nahihiya kong sagot. “Then I helped Lola Eva since I’m not doing anything naman po,” I added.

“Well, this is our first time having a chef cook for us for breakfast here at our house. I have a feeling this will be good." sambit naman ni Tito saka nagsimula kumuha ng java rice at hotdogs. Natawa ako mentally kasi wala namang special sa ginawa naming breakfast. We just made a usual Filipino breakfast kaya confident naman ako na okay lang yung ginawa namin.

Joke time ‘to si Tito.

“Oh wow, this rice is so good!” Tita exclaimed habang tinuturo pa yung kanin sa plato niya gamit ang kutsara. Napangiti naman ako at nagpasalamat.

“Oh, I forgot about our daughters. I got used to having breakfast with just the two of us,” Tito chuckled saka hininto ang pagkain. “Julie, can you wake up the two Ks? Tell them we’re having breakfast!” sigaw naman ni Tito kaya napalabas sa kitchen si Julie at umakyat sa second floor. 

"Actually, Soojung and Jimin don't like to get up early in the morning, but since you're here and they're only staying for a week, we wanted to make the most of their time here," Tita stated that’s why I furrowed my eyebrows.

Sino yung mga yun?

“Sorry, who?”

They looked at me amusingly before laughing. Ano nakakatawa? 

“Krystal's Korean name is Soojung. Karina's Korean name is Jimin, but we call her “Yuji” since they are all Half Koreans. Your tito is Korean,” sagot naman ni Tita. Ah, that’s why I get the impression na parang ibang lahi yung itsura ng tatay nila kasi hindi talaga siya mukhang Pinoy.

Yuji…

Yuji…

That sounds familiar…

Yuj— Oh!

“What are you guys talking about?”

I was jolted out of my trance when I heard Karina's voice and the sound of a chair dragging beside me. Naupo si Krystal sa tabi ng mommy niya habang tumabi naman sa akin si Karina. Parehas silang mukhang bagong gising pero ang gaganda pa rin. Bakit kapag ako parang binangungot ako kapag gumigising?

“Good morning, ladies. We're just discussing your Korean names. It seems that none of your Korean names are familiar to Winter,” sagot naman ni Tito. Krystal groaned and rolled her eyes as she put bacon strips and a scrambled egg on her plate.

“You did what?”

Napatingin ako kay Karina na parang nabigla sa sinabi ng tatay niya. She can’t even look at me.

“I told her your nickname, Yuji.”

“So…” naupo ako sa dulo ng kama habang tinitignan si Karina na nakaupo sa vanity mirror niya while applying makeup. “You’re Yuji,” sambit ko nang nakangisi. Bigla namang inubo si Karina sa narinig then tried to compose herself. She rolled her eyes at me after glancing at me in the mirror.

Buong breakfast ay tahimik lang si Karina kaya naman naisip ko na kausapin siya pagkatapos niya maligo. Sabi niya kasi ay today magsisimula ang shooting nila so she’ll be busy. She’ll meet the whole crew sa filming location sa Queens.

“What? I’m just asking,” natatawa kong sagot. “Grabe, I thought you were just joking of you having a crush on me pero I didn’t know na you would go to that extent just to cheer me up,” loko kong dagdag habang nakangiti. Medyo kinilig lang ako kasi it definitely warms my heart to think about her preparing food for me. Shempre, sanay akong ako yung nagluluto para sa iba.

“Ang yabang-yabang mo,” sagot niya habang humarap sa akin saka binato ako ng suklay. Buti nalang nasalo ko ito kahit na nabigla ako. Tuluyan na akong natawa at napailing.

“Okay lang ‘yan, Yuji. Alam ko namang I have an irresistible charm.”

Tuluyan na akong napahagalpak when I saw her grimaced. Parang hindi totoo ah? Sabi sakin ni Ning crushable daw kaya ako!

“What the hell?”

Sumasakit na ang tiyan ko sa kakatawa dahil parang diring-diri si Karina sa sinasabi ko. Ang saya niya lang asarin dahil nakakatawa yung mga expression niya lalo na kapag binabanggit ko na yung about sa pagkakaroon niya ng crush sa akin. Shempre flattered ako na ang isang Karina Yu ay may crush sa akin. Wait, natatawa ako sa term na crush. Parang elementary lang.

“Joke lang. Pero thank you…” I finally gave her a genuine smile. “Your notes made me smile.”

Nag-iwas ng tingin si Karina saka itinuloy ang paglalagay ng blush on. Sobra sobra na nga ata dahil namumula na yung cheeks niya. Kasali ba siya sa scene? Ano bang scene yung gagawin niya? Sampalan?

“Whatever. Do you wanna come with me sa filming?” tanong niya and that made my ears perk up. Humarap na siya ulit sa akin with raised brows, waiting for me to answer.

“Me?”

“Yes, you. May iba pa ba tayong kasama?” mataray niyang tanong. “I was thinking kasi na maiiwan ka here sa house dahil matagal kaming mawawala ni Ate. After the shooting, we can tour around Long Island or anywhere.”

I narrowed my eyes while looking at her and smirked. “Gusto mo lang ako kasama eh.”

She took a deep breath na parang pinipigilan magsalita ng mga masasamang… mga words at sinamaan ako ng tingin.

“Ang aga-aga Winter ha. Isang asar pa. I’m gonna kick you out of