“Bes, tama na ‘yan,” pigil ko kay Winter nang akma pang maglalagay ng alak sa shot glass niya. Nandito kami ngayon sa house ni OM G dahil Winter has been staying her for days na after their break up. The day nag break sila is yung araw din na nag impake si Winter. Shempre, ako agad ang tinawagan niya. Medyo nagulantang pa ako kasi nasa work kami ni Gigi that time tapos bigla nalang niya akong tatawagan na nandito na siya sa Manila tapos nag break sila.

Winter asked Gigi kung pwedeng sakanya na muna siya mag stay until makahanap siya ng place na i-rerent. She even told me na sasama na siya sa akin sa condo na bibilhin ng parents ko sa June. 

Naawa naman ako dahil nawalan na nga siya ng jowa, nawalan pa siya ng titirhan. Like, pick a struggle, bestie. Eme. Okay, serious muna.

“Win, magpahinga ka na sa room mo,” malumanay na saad ni Giselle na worried na sa kaibigan namin. Kanina pa naglalasing si Winter. Paano ba naman, ten minutes nalang ay 12 AM na sa New York habang mag-ala una ng hapon dito sa Pinas. That means, birthday na ni Direk.

Si Direk na nasa New York.

Kahit naman na si Winter ang best friend ko, naiipit pa din ako sakanilang dalawa. Dahil una, kay Karina pa rin ako nakatira. Hindi naman pwede na iwan ko si Karina sa bahay niya para samahan si Winter dito kay Giselle. 

Pangalawa, close kami ni Karina. Paano nalang kapag bigla nila akong inaya ng sabay? Sino pipiliin ko? Shempre si Gis— oh, oh, oh. Move on na nga eh.

And lastly, ako na ‘yung namomroblema kay Tabi. Jusko, yung anak nila pinabayaan nila! ‘Yung isa pumuntang Italy habang nagpakanda busy sa trabaho. Sunod, pumunta sa New York tapos ang isa naman ay naglalasing na ng ilang araw. 

Bakit ba kasi ayaw nila mapirmi dito sa Makati?! 

“No, it’s almost 12 AM. I’m g…going to greet her,” she answered, her words slurred saka tumingin sa wall clock. Nagkatinginan kami ni Giselle at sabay na napabuntong-hininga. 

“You can greet her tomorr—” 

“Gusto ko ako unang bumati sakanya!” pagputol nya sa sasabihin sana ni Giselle. I sighed frustratedly saka inagaw ang bote ng Black Label na hawak-hawak niya. Parang ewan na naman ‘tong si Winter. Ala-una nang hapon, lasing na agad. 

“Winter, kapag hindi ka tumigil ako mismo magpapalayas sa’yo dito sa bahay ni Giselle.”

Sinamaan niya lang ako ng tingin saka dahan-dahan na tumayo sa kitchen stool. Muntik pa nga siya matumba kung hindi siya inalalayan ni Giselle.

“Gigi, behave naman ako eh diba?” malambing na tanong ni Winter sa kaibigan namin at niyakap pa ito. Lasing na lasing na si shunga. “Let me just call Karina, please?”

“You might regret this tomorrow, Win. Kapag sober ka na. Are you sure?” 

Napatingin sa akin si Giselle na nakasupport pa rin sa lasing naming kaibigan. Tumango nalang ako at hinayaan si Winter. Wala naman akong magagawa. Baka magwala pa dito sa bahay ni Giselle. Papainumin ko talaga ‘to ng Liverade bukas. Kawawa na naman atay eh.

“Come on, upo ka na ulit.”

Agad namang sumunod si Winter habang inaalalayan ni Giselle. Hindi ko na kaya makita na ganito na naman ang best friend ko. It’s been a year simula noong nakita ko siyang ed up. Mas malala pa nga ‘yung ginagawa niya ngayon kesa noong naghiwalay sila ni Jaemin.

“I’ll call her,” sambit ni Winter at dali-dali nang kinuha ang cellphone sa kanyang pocket. Halos pumikit na ang mata ng best friend ko sa kalasingan. Napabuntong hininga nalang ulit ako at naupo sa tabi niya— pinapanood kung paano niya ipahiya ang sarili niya sa ex-girlfriend niya.

Wait, medyo masakit na tawagin si Karina na ex-girlfriend. 

She dialed her number at medyo nalungkot pa ako dahil kahit na lasing na lasing siya ay kabisado niya pa rin ang number ni Karina. It rang for a minute tapos hindi sinagot ni Karina. She dialed again tapos hindi na naman sinagot.

Tumingin ako sa orasan at nakita na it’s already 12:00 AM. Birthday na ni Direk.

“Win, baka nagcecelebrate sila. Magpahinga ka nalang muna then call her kapag sober ka na—-” 

Naputol ang sinasabi ni Giselle nang biglang sinagot ni Karina ang tawag. Nanlaki ang mata naming dalawa at biglang natahimik. Winter pressed the speaker naman and cleared . 

Parang hindi lasing ah?

“Hi, Kal,” bati ni Winter habang nakangiti kahit na hindi naman siya nakikita ni Karina. Jusko, ako na ang naaawa sa best friend ko.

Hindi nagsalita si Karina.

“I’m sorry for disturbing you. I just want… to greet you a happy birthday. Happy birthday, Karina. I miss you…” Winter’s voice broke at bigla nang tumulo ang luha niya. Giselle rubbed her back para patahanin siya pero parang mas naging dahilan pa ata ‘yon ng mas lalo niyang pagluha.

“Miss na miss na kita, Karina. Para na akong pinapatay sa sakit. Every day is so hard without you.”

Walang sagot from Karina. Iniisip ko nga na baka wala na siya sa other line pero nagpatuloy si Winter sa pagsasalita.

“I j-just want to hear your voice again, Kali. I just want you to know how much I regret everything and how much it hurts that I’m not there with you on your birthday.”

This time, a sob escaped . Nagkatingin kami ni Giselle and sighed. Naawa na ako kay Winter pero alam ko naman na tama lang ang desisyon ni Karina. 

“Winter, it’s late and you’re clearly drunk. We broke up for a reason. I can't keep going through this with you. You’ve been drunk calling me for days,” sagot ni Karina sa kabilang linya. Kung palamigan lang din naman, ipambabato ko na ang tono ni Karina. 

“I’m sorry. I’m s-so sorry. I just can’t help but feel like this pain will never go away. Nilalamon na ako ng lungkot, Karina.”

“Winter, you have to stop doing this to yourself.” Karina sighed. “You’re drunk and you’re just making it harder for both of us. You need to stop calling me and you need to stop drinking,” sagot ni Karina. Her voice was cold and distant.

“I just want to hear you say you love me still, Karina. Sabihin mo lang na mahal mo pa ako, I’ll do everything to win you again. Karina please,” Winter whispered, her voice shaking. “Take me back.”

Karina was silent for a moment. Pati ako naluluha na sa naririnig ko. Masakit din for me na makita na ganito ang nangyayare sakanila ngayon. Sobrang mahal na mahal ni Direk si Winter kaya alam ko kung bakit ganito ang tono niya ngayon kay Winter. 

“Winter, I love you but we can’t keep doing this to ourselves. I have to go. Take care of yourself.”

“Karina, pleas—”

Before pa matapos si Winter ay binaba na ni Karina ang tawag at doon na mas humagulgol ang best friend ko. Wala na kaming nagawa ni Giselle kundi ang yakapin nalang siya. Kung pwede ko lang kunin ang sakit na nararamdaman ni Winter, ginawa ko na. Nasaktan na siya sa relationship ni Jaemin and it caused her so much pain tapos ngayon, ganon na naman ang nangyayari sakanya.

Hay, better days for both of them.

"and maybe we would fall apart but i know that i have loved you from the start."

WINTER

“Oh, bes, kalmahan mo ha? Tandaan mo lang ‘yung nireview mo. Kapag hindi mo alam yung sagot, uwi ka nalang okay?” pagbibiro ko kay Ning nang makadating kami sa campus kung saan siya magtatake ng board exam. 

It’s May already and it’s been more than a month since our break-up. The first few weeks were tough for me pero thankfully, natuon ang attention ko sa pag tulong kay Ning mag review for her board exam. Imbis kasi na magreview siya last month ay pinapatahan niya lang ako kaya naman