Fingers tapping. Heads hanging low. Legs shaking. Heart's pounding.

Nandito kami ngayong apat sa dining table, tahimik lang ang paligid at walang nagbabalak na magsalita. Sinulyapan ko ang pamangkin ko na ngayon ay naglalaro na sa sa sala ng kanyang mga laruan. I smiled at the sight pero agad itong nawala when I heard Karina cleared .

Nang tanungin ko siya kanina kung tumatanggap pa siya ng isang bedspacer, hindi siya sumagot. Instead, sinabihan niya ako na magpahinga muna at mag-uusap kami kapag dumating na yung dalawa sa kani-kanilang lakad kaya heto kami ngayon, nakaupo at hinihintay siya magsalita.

Para kaming nasa confession room ni Kuya? Ate? 

Noong una, gulat at naguguluhan sina Ning at Giselle kung bakit may bata sa bahay and when I explained everything to them (without Karina hearing us), ay mas gusto na nilang mag stay si baby Katrina para daw may bata sa bahay.

Hindi naman masakit sa ulo ang two years old na batang babae diba?

"So you're saying, you have a kid to take care of? And she's staying with you?" pag uulit ni Karina sa sinabi ko sakanya kanina. Tumango naman ako ang clasped my hands on top of the table. 

"Kailangan lang talaga, Karina. Wala kasing mag-aalaga sakanya eh," sagot ko. Tumango naman ang dalawa na para bang pinupursuade din si Karina.

"Paano kapag nasa work ka? Sinong mag-aalaga sakany--"

"Ako!" sabat ni Ning na may pagtaas ng kamay pa kaya napatingin kaming tatlo sakanya. "Within the area lang naman ako. Usually tanghali naman na si Winter pumupunta sa restaurant niya tapos may days na 2-3 hours yung vacant ko. Pwede naman akong umuwi and take care of her," dagdag niya. 

"Me too. Sobrang lapit lang ng office ko dito. I can go here every lunch," sambit naman ni Giselle. Napangiti ako sa dalawa kong kaibigan na ginagawa ang lahat para lang pumayag si Karina pero shempre, nakakahiya din dahil ayoko silang maistorbo.

Tumango naman si Karina sa mga sinabi nila at tumingin ulit sa akin.

"Paano kapag umiyak yan in the middle of the night? You might disturb the othe--"

"Papatahanin namin!" sabay na sagot ni Giselle at Ning kaya naman natawa ako ng bahagya. Tinaasan naman sila ng kilay ni Karina kaya tinikom nilang dalawa ang kanilang mga bibig.

Huminga ng malalim si Karina at tumingin sa akin. I don't know what she's thinking. Kung hindi siya papayag, willing naman ako maghanap ng ibang tutuluyan. Okay lang naman sa akin.

"Winter, you should know na kapag uwi ko, gusto ko ng tahimik na bahay. Ayokong nakakarinig ng kung anong ingay because it pisses me off. How sure are you na hindi siya iiyak kapag gabi? Ayoko naman maistorbo ang tulog ko dahil sa iyak ng isang bata. I hope you understand that."

Gusto ko sanang malungkot sa sasabihin niya pero natatawa ako sa way niya ng pag speak ng tagalog. Sam Milby who? James Reid who? Mas talo niya pa sa pagiging slang yung mga artista na pumasok sa PBB noon eh.

I think I know where this is going that's why I nodded and smiled bitterly. Nakita ko din ang panlulumo sa mga mukha nila Giselle. They really want Katrina to stay.

"Okay lang, naiintindihan ko naman, Karina. If yan na desisyon mo, I'll respect it. Tomorrow morning, aalis na k----"

"But if you guys are willing to take care of her, I won't stop you," she said, interrupting me. I raised my brow at nakaramdam ng onting pag-asa na she'll agreed.

"Huh?"

Ngumiti naman siya sa akin and pat my shoulders, "She can stay."

Narinig ko namang napatili ang dalawa sa tuwa kaya naman tumayo sila at niyakap si Karina, causing the latter to be surprised. Sinandwich nila si Karina na tumitili na din dahil sa higpit ng yakap na ginagawa ng dalawa.

I watched them lang ng nakangiti when suddenly, tumingin si Karina sa akin and extended her arms. Napataas ang kilay ko sa ginawa niya, "What?"

"Group hug!"

Napailing ako pero tumayo din naman ako at hinawakan ang braso ni Karina at lumapit sa kanilang tatlo para yakapin din sila. You know, I'm really sensitive when it comes to my personal space pero okay lang i-invade nila kung ganito kahigpit ang yakap na matatanggap ko from them.

"Hello, Ate?"

"Kamusta si Katrina? Pumayag ba yung may-ari ng bahay?"

Napatingin ako sa batang katabi ko sa kama na mahimbing na ang tulog. Napangiti naman ako and tucked the hair strands na nasa mukha niya. Ang ganda ng pamangkin ko. Kamukhang-kamukha siya ni ate. 

"Katabi ko ate. She's already sleeping. Naglaro sila ni Ning the whole day. Kilala mo ba siya?"

"Of course! Yung bestfriend mo? So anong sabi ng may-ari? Ano pangalan niya?"

Inayos ko ang upo ko sa kama at sinandal ang ulo ko sa headboard. Napatingin ako sa orasan sa dingding at napansin na medyo late na din. 

"Pumayag siya mag-stay dito sa Katrina basta daw may nag-aalaga. May ginawa din siyang bagong rules na