Dadating talaga sa buhay na kahit gaano na kayo katagal magkasama, mag-aaway at mag-aaway pa rin kayo. Kahit sobrang kilala mo na ang mga ayaw at gusto niya, kahit bilang mo na ang nunal sa katawan niya, magtatalo at magtatalo pa rin talaga kayo sa mga bagay at hindi kayo palaging magkakasundo.

Hindi naman maiiwasan ‘yon.

Pero kasi ako, lagi kong iniiwasan ‘yon.

You see, Winter and I know each other very much to the point na kapag dumating man sa point na mag FO kami, kailangan na namin jugiin ang isa’t-isa dahil masyado kaming maraming nalalaman na sekreto.

Mas dikit pa kami sa kambal na dikit pinanganak. 

Mas dikit pa kami kina Kara Mia

Ano raw?

Basta you get the point! Matalino na kayo dahil lahat ng sinasabihan ko ng mga thoughts ko ay matatalino, okay?

You might be asking, bakit ako nagdadrama ng ganito. 

Let me tell you…

Balik tayo a week ago.

Kakababa lang namin ni Gigi sa kotse niya dahil as always, tatambay muna siya dito sa bahay tapos uuwi nalang kapag tinamad na siya. May plan kami tonight na maglaro ng Just Dance dahil wala namang pasok bukas kaya keribum lang kahit mag puyat kami.

Besides, nasa trabaho naman lagi si Karina. So for sure nasa shooting ‘yon ngayon.

Or that’s what I thought.

Dahil pagkabukas pa lang namin ng pinto, bumungad na agad sa amin si Karina na nag hahain na ng dalawang plato sa lamesa habang nakangiti.

Nakangiti! Anong masaya sa paghahain ng mesa? Lagi ba siyang mag-isa kaya nababaliw na siya? Eto ba yung epekto ng break up nila ni Winter?!

“Direk? Ang aga mo naman?” nalilito kong saad saka lumapit sakanya para bumeso. Sumunod rin si Gigi at bumeso rin kay Karina.

“Wala kang pasok?” tanong ni Gigi.

Ibinuka na ni Karina ang mouth niya para magsalita nang bigla naming narinig ang boses ni Winter na nanggagaling sa kusina. Mabilis kong nilingon ang kusina at nakita si Winter na nakangiti saaming dalawa ni Gigi.

Okay, that’s weird? Bakit siya nandito? Bakit silang dala—

I literally gasped out loud at tinuro silang pareho dahil sa realizations ko.

“Nagbalikan na kayo?!” 

“Huh?” tanong ni Gigi sa tabi ko but then, after ng ilang segundo, nanlaki rin ang mata niya at mabilis na tumingin sa dalawa naming kaibigan.

“Don’t tell me…”

Nagkatinginan sina Karina at Winter nang ilang segundo na para bang nagtuturuan kung sino ang magsasalita, saka sumagot ang direktor naming kaibigan.

“Why don’t we eat first hmm?” she chuckled nervously saka niya inilapag ang plato na kanina pa niya hawak. 

“I’ll get more plates. Upo nalang kayo dyan,” dagdag niya at aligagang pumunta sa kusina saka naman sumunod sakanya si Winter.

Nagkatinginan nalang kami ni Gigi dahil parehas kaming nalilito sa nangyayari. We both shrugged nalang at hinintay ang mag ex na pumunta sa dining area para sabay-sabay na kaming kumain.

“Okay so spill,” banggit ni Gigi sa tabi ko nang makalahati na niya ang kanin niya. Agad naman akong tumango at tumingin sa dalawang magkatabi across us.

Something’s fishy ulit pero alam kong hindi ‘yon ‘yung ulam namin ngayon na Sinigang na Salmon Belly sa miso. Kasi naman, halur? Bakit may pagtabi? Lagi kayang nakaupo si Direk sa dulo ng lamesa! 

Wait, ngayon ko lang narealize na ngayon na lang ulit kami nagsama-sama for dinner!

Karina cleared habang tinitignan lang siya ni Winter, waiting for her to speak.

“Uhm, we talked,” sagot ni Karina.

“Oh tapos?” inip na tanong ko kaya sinamaan ako ng tingin ni Winter.

“We’re gonna try again…soon,” sagot ulit ni Karina.

Ano raw?

“Ha? Sorry, slow ako. Anong soon?” tanong ko ulit saka sumubo ng ulam ko. 

Ang sarap talaga magluto ni Winter naiiyak ako.

“We’re going to fix everything muna siguro. Now is not the right time to get back together kasi, but kapag siguro lumipas na ‘yung mga nangyari, we can try again soon. Marami pang dapat pag-usapan. Marami pang dapat gawin,” sagot naman ni Winter.

Napakunot ang noo ko. Hindi ko pa din gets. Ang dami kong tanong.

“Okay? So ano kayo? MU ganon? Ligawan? Daig pa highschool ha!” pang-aasar ko. Natawa naman si Gigi sa tabi ko at hinampas ako ng mahinhin sa hita.

“I’m not really sure,” pag-amin ni Karina saka napalingon sa best friend ko. “I’m not going to gatekeep her kung magkagusto man siya ng iba but I’m going to be honest with you guys…” Tumingin naman siya sa aming dalawa.

“I don’t think I’m going to like someone else. I only have my eyes on Winter. If we have to do it all over again, then I’d love to get to know her again.”

Okay na sana eh. Okay na, kikiligin na ako. Pero sinira lang naman ng magaling kong best friend ‘yung moment. 

Paano ba naman, lumabas sa ilong niya yung tubig na ininom niya sa sobrang bigla!

“Ew!”

“Winter, yuck!”

“Are you okay?”

Tumango naman si Winter matapos siyang makarecover sa near death experience dahil sa kalandian niya. Natawa kaming tatlo sakanya pero ako lang ‘yung sinipa niya sa ilalim ng mesa!

“So, does that mean, babalik ka na dito ni Karina?” tanong ni Gigi kay Winter.

Feeling ko hindi naeenjoy ni Winter ‘yung kinakain niya sa dami ng tanong namin.

I say deserved.

“Oo nga, Win. Aalis na ako next week. Uuwi na sila Papa sa Tuesday. Wala nang makakasama si Direk dito,” dagdag ko. I tried na hindi ngumiti para isipin nila na concern ako kay Direk when in fact, gusto ko lang talaga mapanood ang inner battles ni Winter kapag silang dalawa lang ang natira dito sa bahay.

Eme!

“You guys,” Karina chuckled at napailing. “I can manage naman. Besides, diba you said Winter is looking for a place na?” tanong ni Karina sa akin.

“A—”

Sasagot na sana ako pero umeksena na naman ang best friend ko.

“Ayaw mo ba akong makasama ulit?” tanong ni Winter kay Karina na siya namang kinabigla naming tatlo. I pursed my lips para pigilan tumili habang kinurot naman ni Gigi yung tagiliran ko.

Bakit ba sila nananakit?!

Tawang-tawa pa ako sa itsura ni Winter. Ginamit niya na naman yung pagpapacute niya sa mga tao with her puppy eyes at nag pout. 

I felt kinda relieved dahil ganito na ulit si Winter, yung nakikipagbiruan. Siguro, malaking factor na rin talaga ‘yung pag-aayos nila ni Karina. Though I know marami pa silang need ayusin, I believe in them.

Makakayanan nila ‘yan. Dahil kung hindi, edi sana angst ‘yung tags ng story na ‘to diba?

“W-what?” Karina asked, stuttering. “Well, I’m just thinking na baka you’re not going to be comfortable around me. We’re exes kaya?”

“Paano ‘yung anak natin?” tanong ni Winter. I snorted saka umiwas ng tingin sa dalawa. Nasusuka ako. Ayokong makakita ng kaiinggitan ko!

“Wow, you used Tabi pa talaga ha?” natawa nalang si Karina at napailing. “Ikaw bahala if you want to come back. The door’s always open naman for you. Like I said…” inilibot niya ang mata niya sa aming tatlo.

“This is your home. This is our home. You can come back anytime you want.”

Aw, natouch ako. Ang galing talaga ni Direk sa mga salita. No wonder, ang daming nagkakagusto sakanya. Pag hindi binalikan ni Winter si Karina, ako nalang ang papalit.

“I want to come back to you,” Winter uttered habang nakatingin kay Karina, making the latter flustered. “I mean in this house. How are we going to fix everything kung hindi tayo magkikita? We both know na you’re busy with filming. I want to be there kapag uuwi ka at pagod ka. Diba sabi ko sa’yo, this time, nandito na ako para sa’yo?”

Hala, sila bakla. Nakalimutan na ata na may kasama sila at may salmon belly pa na hindi nakakain sa hapag. Jusko.

“Excuse me lang mga teh ha, ayoko naman kayo istorbohin pero wag niyo naman bastusin ‘tong mga salmon na nandito sa mesa. Hindi sila namatay para lang paghintayin na kainin at gawing display sa dalawang naglalandian,” reklamo ko which made all of them laughed. In the end, tumigil naman na sila sa paglalandian at naituloy ko na sa wakas ang pagkain ko.

Today ang day para ipakita ko kay Winter ‘yung nabili na condo nina mudrakels ko dahil hindi naman siya busy ngayon saka susunduin din namin sina Mama bukas ng tanghali sa airport. Shempre, gusto ko si Winter muna ang unang makakita ng first ever condo ko.

Nakipagkita kami sa aming real state agent na si Yeri, at the entrance of the building. Yeri greeted us with a warm smile and led us to the elevator, which would take us up to the 14th floor.

As we entered the elevator, I couldn't help but smile, knowing that I finally had a place to call my own. As the elevator doors opened on the 14th floor, the agent led us down a hallway toward my unit. 

“This is it,” sabi niya habang binubuksan ang pinto para makita ang isang maluwag na sala na may mga floor-to-ceiling na bintana, offering a stunning view of the city skyline. My heart swelled with pride as I took in the sight.

“Here we are,” Yeri said, gesturing to the spacious living room. “This is a two-bedroom, two-bathroom unit, with a lovely view of the city.”

Naglakad-lakad kami ni Winter sa sala, admiring the marbled floors and the large windows that let in plenty of natural light.

“Ang ganda dito, Ning,” sabi ni Winter, habang nakatingin sa tanawin. “I love how much light comes in.”

Tumango si Yeri sa tabi namin. 

“Yes, the natural light is a big selling point for this unit. And if you look over here,” pagpapatuloy niya at dinala kami sa kusina, “you'll see that the appliances are all brand new. It's fully equipped with all stainless steel appliances, including a refrigerator, gas range, dishwasher, and microwave.”

Napatingin agad ako kay Winter at nakita ko kung gaano siya naexcite sa pag mention pa lang ng mga appliances sa kitchen. 

“I love this refrigerator,” Winter commented, opening the doors to inspect the shelves inside. “This is a serious kitchen. You've got a top-of-the-line range, a double-door refrigerator, and even a wine cooler!”

Natawa naman ako sa best friend ko, happy that my best friend was impressed with the appliances. I had specifically chosen this condo with Winter in mind, knowing that she's a chef and would appreciate a well-equipped kitchen. 

“Bet mo bes?” nakangiti kong tanong.

Winter nodded absentmindedly, her eyes fixed on the gleaming stainless-steel appliances that lined the kitchen. 

“This kitchen is amazing,” bulong niya sa sarili, running her hands over the smooth surfaces of the countertops.

I chuckled, “I know, I went a little overboard pero I figured if you ever want to come over and cook for me, I should have the right tools for the job. I wanted to make sure the condo had everything you need,” saad ko, giving Winter a playful nudge. 

Medyo emotional ako habang sinasabi ‘yon. Shempre, just thinking sa lahat ng sinacrifice sa akin ni Winter, gusto ko na may part siya sa magiging unang bahay ko. She’s literally with me through thick and thin.

I know for sure touched na best friend ko. Hay, ako kaya ang best best friend in the whole wide world!

“For me? You did that?” mahinahon na tanong ni Winter sa akin. Teh, ayan na. Baka naman mag iyakan tayo dito?!

Kunyare akong umirap saka nagkibit-balikat.

“I wanted to make sure that you feel at home when you're here. Kapag nag LQ kayo ni Karina, alam mo na kung saan ka pupunta ha?” pagloloko which made the both of us chuckle.

Sinamaan niya lang ako ng tingin saka ibinalik ang paningin sa appliances.

“Bes, this stove is incredible. I could cook a ten-course meal on this thing,” she said, her eyes sparkling with excitement.

I chuckled then shook my head. “Well, I hope you do. I can't wait to taste everything you make in here,” sagot ko, giving her another playful nudge.

Malawak na ngumiti si Winter sa akin saka tumango. 

“You got it, bes.”

“Now, let's take a look at the bedrooms.”

Ay, nandito pala si Miss Yeri. Pasensya naman. 

Dinala niya kami sa short hallway to the first bedroom, which was painted a calming shade of yellow. 

This is Winter’s room slash guest room slash kung-saan-ko-papatulugin-ang-magiging-jowa-ko-room. 

Eme! Para kay Winter lang ‘to so she could stay over whenever she wanted.

Pinapinturahan ko na ng favorite color ni Winter ‘yung kwarto, just in case.

Like I said, kasama si Winter sa mga plano ko dito sa condo na ‘to. I wanted her to be comfortable and make her feel at home.

“This room has a good amount of closet space,” Yeri said, opening the sliding doors to reveal a spacious closet. “And it has its own bathroom.”

Parehong kaming pumasok ni Winter sa banyo para tingnan ito.

“This is perfect,” Winter commented, running her hand over the sleek white countertop.

Sa wakas, dinala kami ni Yeri sa master bedroom, na medyo mas malaki kaysa sa una.

“This room has its own balcony,” she said, opening the sliding glass door to reveal a small outdoor space. “And it also has a walk-in closet.”

“Taray, bes. Natupad na ‘yung pangarap mo magka walk-in closet,” pang-aasar ni Winter habang sinisilip ang loob ng walk-in closet ko.

“Laki ng kwarto ko no?” I asked, chuckling. “Pwede na ako magtabi ng afam sa kama ko.”

Agad naman akong binatukan ni Winter saka inirapan.

“Hoy, Ning Yizhuo. Sinasabi ko sa’yo. Kapag ikaw nagdala ng lalake dito…” she threatened which made me and Miss Yeri laugh.

Nang matapos kami sa paglilibot, inabot sa akin ni Yeri ang isang set ng susi. “Congratulations, Ning. This is a beautiful space, and I'm sure you and your friend will enjoy many happy memories here. I’ll get going then.”

Nang makaalis si Miss Yeri, agad akong hinarap ni Winter saka niyakap ng mahigpit, which made me taken aback.

“Ning, I’m so happy for you! I like this place so much!”

Napangiti na agad ako ang hugged her back.

“I’m happy you like it. This is yours too ha? Lahat shinare mo sa akin noong wala pa ako. Kasama ka sa lahat ng plans ko, Win.”

At ayun na nga, we stayed there for extra hour dahil nagiyakan pa kaming dalawa. Reminiscing the good times kung saan nagsimula kami sa dorm, tapos sa condo ni Jaemin, and then naging bedspacer ni Karina, to having my own condo.

Sa loob loob ko, hindi ko naman makakaya ng lahat ng ‘to without Winter beside me. Baka nga kung wala si Winter, sumama na ako kina Papa sa ibang bansa. 

Kung ano man ako ngayon, may malaking role si Winter doon. I really believe Winter is my soulmate. She’s my person and I will always be thankful to God that she gave me this hot-headed woman. 

Kung naitatanong niyo, paano nagsimula ang drama ko, it happened tonight. 

The night kung kailan aal