Nakakabinging palakpakan at hiyawan ang bumungad sa akin nang makalabas ako ng kwarto. It’s Saturday kaya I know for sure na naglalaro na naman sila Ning sa baba. Sinundo kasi namin ni Ning si Kat kahapon sa condo nila Kuya Top. Nagrereklamo na nga si Ning na bakit kasi tatlong araw lang si Kat sa bahay. Wala raw tuloy siyang maasar.

Habang pababa ako sa hagdan, nakita ko na agad si Ning at Kat na sumasayaw sa harap ng TV habang masayang nanonood naman sakanila si Karina at Giselle na nakaupo sa sofa. Nang tignan ko ang ginagawa nila, napagtanto ko na naglalaro pala sila ng Just Dance sa Xbox ni Karina.

“Uy, gising na si Winter!” sigaw ni Giselle kaya naman napatingin silang lahat sa akin. I gave them a quick smile saka tumabi kay Giselle. Napapagitnaan namin siya ni Karina. Masyadong busy ang pamangkin ko para pansinin ako kaya hinayaan ko nalang sila ni Ning.

“Ang agang laro naman niyan,” saad ko habang pinapanood si Ning at Kat na kumembot sa kanta nila Lady Gaga at Ariana Grande na Rain on me.

“Katkat, ikembot mo pa!” sigaw ni Ning habang sumasayaw at todo kembot naman ang pamangkin ko kaya hindi ko na napigilan na mapatawa.

“Gusto kasi ni Ning mag zumba tapos dinadamay niya kami kanina ni Karina kaya ayan, sinabi ni Karina na maglaro nalang sila,” sagot naman ni Giselle. Tumango ako at napatingin kay Karina who was already looking at me with a smile on her face. Nginitian ko naman siya pabalik at ibinaling na ulit ang tingin ko sa dalawang sumasayaw sa harap namin.

“Kumain na ba kayo?” tanong ko kay Giselle.

Umiling siya at napatingin kay Karina saglit saka tumingin sa akin.

“Gusto raw magpaturo sa’yo ni Karina ng food kaya hinihintay ka namin. It’s too early pa naman for lunch so you guys can take your time,” sagot ni Giselle and placed her hand on my shoulder and squeezed it lightly.

Napangiti naman ako. Tumingin na ako kay Karina na tahimik lang na nakikinig sa amin.

“Anong gusto mong food?”

Tumingin siya sa akin and shrugged, “The one that you sent yesterday.”

AAAAAAAAAAA

Napaiwas ako ng tingin dahil ramdam na ramdam ko na parang nag-iinit ang tenga ko. Hindi ko rin alam kung bakit ko ipinadala ‘yon kila Lia pero kasi, nabobother ako na hindi niya ako kinakausap. Sobrang mailap niya lang talaga these past few days.

Shempre, namimiss ko siya. 

Normal naman mamiss ang kaibigan diba?

“Nagpadala sa’yo si Winter?” biglang tanong ni Ning nang marinig ang sagot ni Karina. Tumango naman siya at natawa sa itsura ni Ning na parang takang-taka.

“Yeah. She had lunch with my friends tapos nagpadala nalang siya since I was busy.”

Tumango naman si Ning at tinignan ako ng makahulugan bago gumiling giling sa The Spageti Song ng bomb. Ewan ko sa’yo, Ning! 

“So…” panimula ni Karina kaya nabaling ulit ang tingin ko sakanya. “Shall we start cooking?”

Naligo na muna si Giselle habang busy pa rin maglaro yung dalawa sa sala nang pumunta kami sa kusina ni Karina. I was surprised to see na kumpleto na yung ingredients na gagamitin namin for Boeuf Bourguignon. It’s a french cuisine na matagal ko nang iniisip na ilagay sa menu since French and Italian cuisine naman ang nakalagay sa menu sa restaurant.

In English, Lieu d'hiver means “Winter's Place.”

Actually, hindi ko alam kung saan ko nakuha yung pagiging mahilig ko sa French and Italian cuisine pero I find them the most interesting for me. Siguro, nagsimula ‘yon nang mapanood ko ang Ratatouille. Pati nga yung recipe nila doon, nilagay ko sa menu and it is one of the best selling sa restaurant.

“Here,” Karina placed the apron I normally wear over my neck. I was surprised by our sudden close proximity, but I was relieved when she turned around to tie the knot of the apron behind me.

“Uh, do you want my help too?” tanong ko sakanya nang matapos siyang magtali.

“No, it’s fine. Tapos na ako,” she answered simply at ipinakita ang apron na maayos nang nakasuot sakanya. Tumango naman ako as we both went behind the counter para hugasan ang mga kailangan naming gamitin.

“Pano mo nalaman yung mga ingredients?” I asked casually habang hinuhugasan ang mga garlic and onions na binili ni Karina. 

“I Googled it because sobrang nasarapan ako sa binigay mo yesterday,” she answered, glancing at me. 

“Ah, so nabasa mo yung nakasulat?” tanong ko naman. Nararamdaman ko na naman na nag-iinit ang tenga ko. She chuckled saka tumango bago tumingin sa akin.

“I did. Kaya nga mas nag enjoy ako sa food.”

“Baka magsawa ka naman niyan,” sambit ko habang inilagay na sa isang plato ang mga hinugasan ko. 

Karina snorted.

“As if that's going to happen. I'll never get tired of you cooking meals for me.”

“Ah…”

Ah? Really, Winter? Ah?

“So? Paano gagawin dito?” tanong niya habang may hawak-hawak na kutsilyo at nakaturo ito sa steak na nakalagay sa wooden cutting board.

“You can cut the steak into chunky pieces. Around 1 ½ to 2-inch tapos i-trim mo nalang yung mga hard fat then season it with salt and pepper,” sagot ko naman. Sinumulan ko namang balatan ang onion and garlic. I chopped the onion finely and crushed the garlic.

“Is this okay?” tanong ni Karina sabay ipinakita sa akin ang steak na hiniwa niya. Natawa ako sa itsura. Sobrang ninipis.

“No, ganito oh..” 

To help her gauge how much she needed to chop for the steak, I moved behind her and held her right hand na nakahawak sa knife. I put my chin on her shoulders and grabbed her left hand to help me cut it to the right thickness.

Hiniwa ko na ang steak sa tamang laki nito nang nakangiti. “Okay na yung gany—-”

I came to a stop because when I raised my head to look at her, she was already looking at me. Her gaze dropped to my lips before returning to my eyes. I blinked a few times before pulling away from her.

I cleared my throat and caress my nape. Ramdam na ramdam ko yung hiya. Bakit ko ginawa yun?

“G-gayahin mo nalang yung ginawa ko.”

“Okay…” napatingin ako sakanya at napansin na medyo namumula ang pisngi niya. Mainit lang siguro dito sa kusina.

“Ang sarap! Luto mo ‘to Karina?” tanong ni Ning habang busy lamutakin yung pagkain na nasa pinggan niya. Napatingin naman ako kay Karina na nakaupo sa dulo ng lamesa at tumango.

“You like it?”

Tumango si Ning at ibinaba ang kutsara para palakpakan si Karina. Napailing nalang ako habang natatawa naman si Giselle at Karina.

“In fairness, ang sarap nga,” dagdag na kumento naman ni Giselle na katabi si Kat na nakaupo sa high chair niya.

“Of course. I made it with love,” sagot naman ni Karina ng nakangiti.

Ning nudged me on my side, “Sis, love daw oh.”

“Tigilan mo ako. Kayo ang maghuhugas nito ah!” banta ko sakanya. Napatingin naman yung dalawa at tumango. 

“Oo nga. Kayo na mag wash ng plates since aalis kami ni Winter today with Summer,” saad ni Karina kaya naman napatingin kaming tatlo sakaniya. Parang wala naman akong naaalala na may plano kaming umalis?

“Aalis tayo?” tanong ko while giving her a quizzical look.

“Yes. Ate Krystal wants us to visit her kasi. I think kukunin ni Ate yung restaurant mo for her friend’s birthday. You accept catering services naman diba?” tanong niya pabalik sa akin. Tumango naman ako at sumubo ng pagkain na iniluto ni Karina.

To be honest, I didn't really teach her anything. I simply told her how many and how much ingredients she would use tapo