THIRD PERSON's

"Sana lang, hindi niya muna ako kausapin bukas. Hindi ko talaga alam sasabihin dun." Sabi ni Seulgi. Kakatapos lang magkwento kay Karina na tahimik na nakikinig sa kaniya. 

"Uy. Bakit parang ikaw naman ang tuliro dyan?" Natatawang tanong ni Seulgi na nakatahan na ngayon. Si Karina kasi, parang wala sa wisyo.

"W-wala. Napaisip lang." With a sigh, ngumiti naman siya kay Seulgi.

"Sa inyo ni Winter?" 

Hindi sumagot si Karina pero alam ni Seulgi na tama sya.

"Yung bestfriend mong halos patayin na ko sa tingin niya nung dumating ako kanina?" Karina glared at Seulgi's teasing. Mahina niya itong pinalo sa braso.

"Seul! 'Di naman ganun si Winter." Umiling nalang si Seulgi at tiningnan si Karina na nakatitig lang sa unan sa lap niya. 

"Wag kang mag-alala. Hindi dahil other people are hurting because of love, ganun din ang mangyayari sayo." Advice nito kay Karina, napatingin tuloy si Karina sa kaniya nang nakasimangot. 

"Hindi naman si Winter si Irene at hindi ka ako." Pagpapatuloy pa niya. 

Agad namang nakaramdam ng bigat si Karina, mali yata ang timing ng pagd-drama niya. 

"Sorry Seulgi, we should be talking about your problems." 

Seulgi shook her head with a smile ulit, "Gusto ko lang talagang umiyak. Buo na naman ang loob ko eh." Dahil sa totoo lang, thankful na siya na may natakbuhan siyang kaibigan ngayong gabi. 

Hindi na ulit umimik si Karina. Hindi maalis sa isip niya si Winter. Halo-halong palaisipan at kung ano-ano pang mga bagay na kinakatakutan niya. Lahat ay nagtatapos sa 'Ayokong umiyak ng ganito si Winter dahil sakin'. 

Ayaw niyang dumating sa punto na magkaganito sila ni Winter. 

"Pero yung sa inyo.. Karina, wala pa kayo sa starting line, 'wag kang masyadong magmadali."

"Hindi naman ako nagmamadali! Judgemental ka." Napatawa nang saglit si Seulgi. Kahit ganitong usapan kasi, ang kwelang kausap ni Karina. 

"I mean, ang tagal mo nang gusto si Winter. Pero parang nagooverthink ka lang all the time to the point na hindi kayo umuusad."

Parang nagising si Karina. Oo nga naman. Tama si Seulgi. 

Maya-maya pa ay naramdaman niya yung mahinang pat na binigay ni Seulgi sa balikat niya. "Stop that. Sayang ang pagiging cute ninyo ni Winter."

Parang si Seulgi pa tuloy ng nagcocomfort sa kaniya ngayon. 

"I don't even know how she feels." Pagmumukmok ni Karina. Ngumiti si Seulgi. 

"Then let her know how you feel."

GISELLE's

Tahimik kaming tatlong naiwan sa salas. Nakaupo ako sa last step ng hagdan. Tanging muffled voices lang nina Karina at ate Seulgi na naguusap sa taas, at yung pagclick ni Winter sa mouse at keyboard niya yung naririnig ko.

Ay,

Pati pala si Ningning na nagnonovena na kasi gusto daw niyang matulog nang maaga. Takot na siguro kasi baka mag-away ulit sina Winter at Karina.

Feel ko naman hindi, basta kausapin lang ni Kat si Win na obviously hindi okay na nandito na naman si ate Seulgi. 

Pero.. marupok kasi si Winter.

After ilang minutes, narinig kong nagbukas na yung pinto sa kwarto namin ni Kat. Tapos na yata silang mag-usap. May steps na din na pababa dito sa salas.

Pagtingin ko, si Karina lang. Mukhang iniwan niya muna si ate Seulgi sa taas. 

Ngumiti lang sa'kin si Karina at nilampasan ako. Saan pa nga ba siya pupunta? Edi sa bestfriend niyang naglalaro. 

"Win.." Kinulbit niya si Winter. Pareho lang kami ni Ning na nanonood. 

Hindi agad tumingin si Winter, kaya umupo ulit si Karina sa tabi niya. Pwestong nakaharap kay Winter na busy sa paglalaptop. Hindi nakaplug-in yung isang earphone ni Win sa tenga niya kaya siguro, nakikinig naman siya. 

Nakatitig lang si Karina, hindi na hinintay na sumagot si Winter. 

"Okay lang bang dito matulog si Seulgi? Wala na kasing masasakyan pauwi sa kanila." 

Gabing gabi na nga din naman. Sa amin ni Ning, okay lang for sure. Nakakaawa naman si ate Seulgi if sa labas pa tutulog huhu.

"Bakit?" Napatingin ako nung nagsalita si Win, medyo natatakot na kasi parang galit siya..

"Ha?" Yan lang yung naisagot ni Karina, bakit nga naman kasi ganun yung tanong ni Winter? Or bakit pa nagpapaalam si Karina? Nandito na din naman si ate Seulgi. Wala na siyang magagawa. 

"Bakit siya nandito?" Ah.. 

"Kailangan niya kasi ng kausap." Sagot ni Kat. Hindi pa din tumitingin sa kaniya si Winter pero hindi naman siya umaalis sa pwesto niya. 

Graduating si ate Seulgi. Kaya naiintindihan ko kung sakaling patong-patong yung mga dinadala niyang problems. As a friend ni Karina, okay lang naman sa akin na sa kaniya lumapit si ate Seulgi. Sana naman 'wag itake ni Winter yun as a bad thing? Sobrang halaga ng maayos na mental health dahil crucial ang nalalabing buwan ni ate Seulgi dito sa university. 

"Kausap lang?" Parang ngayon ko lang ulit narinig si Winter na may ganiyang tono. Hays, si Karina lang din naman ang makakapagpakalma diyan.

"Winter.." Inilapat ni Karina yung kamay niya sa may knee ni Win, ewan ko kung bakit ako kinilig nang slight lalo na nung nakita kong nagbago yung expression ni Winter. Her gaze that was glaring sa laptop niya started to soften. 

"May problema si Seulgi, okay?" This time, tinanggal na ni Win yung isa pa niyang earphone, hinarap na si Karina, at hinawakan yung kamay na nasa lap niya.

"Okay, sorry.." Sabi nito habang nakatitig sa kamay ni Karina. 

Yun oh! Ngiti naman si madam Kat.

"S-sa kama ko nalang siya." Nahihiyang sabi ni Winter. 

Ayaw niya lang na sa kama ni Karina si ate Seulgi eh! Napakapossessive din naman talaga ni Win.

"Okay lang sayo?" Tanong pa ni Karina kasi kahit ako nagulat sa suggestion ni Win.

"Or sa kama ko nalang ikaw matulog." Parang kuminang naman agad yung mga mata ni Kat! Akala mo talaga hindi laging magkatabi eh.

"Pwede naman." 

"Okay."

Luhh, yan na naman sila. Holding hands while smiling ampotek.

"Ako Winter, 'di mo tatanungin kung okay lang na sa kwarto natin matulog si Karina?" Singit ni Ningning.

Gaga talaga 'tong si Ning!

---

Late kaming nagdinner ngayon. Nagpadeliver nalang kami kasi sabi ni ate Seulgi, libre daw niya yung pizza at delivery fee. Syempre! Oo na kami agad!

"Hi Winter, thanks sa pagkupkop ulit sakin tonight." Napatingin ako sa katabi kong si ate Seulgi na biglang kinausap si Winter sa tapat ko. 

Ang arrangement kasi namin ngayon, katabi ko sina Ningning at ate Seulgi tapos katapat namin si Winter at Karina. Nasa gitna nina ate Seulgi at Winter tuloy si Kat.

Habang kumakain ng pizza, naglean ako sa table at masayang nanood sa sudden interaction nina Win at ate Seulgi. Minsan lang 'to no!

"H-ha?" Nabigla din naman si Winter. Si Karina sa gitna nila, tumingin din kay Seulgi, with a questioning look. 

Ngumisi lang si ate Seulgi. "Balita ko, sayo yung final yes kung pwedeng makiovernight dito eh." 

Pfft. Tumawa kami ni Ning, samantalang si Karina, parang binabantayan yung mga sasabihin ni ate Seulgi na halatang nangt-trip lang.

"Ah, hindi naman ate." Seryosong sagot ni Winter. Buti nalang, libre ni ate Seulgi yung pizza, mahihiya yang si Winter na umalis sa dining table. 

Akala namin, tapos na yung usapan pero nagsalita ulit si ate Seulgi. 

"Anong favorite mong ulam, Winter?" Napatigil ulit si Winter sa pagkain. Mukhang may patience pa naman siya sa pangungulit ng bisita.

"Po?"

Ate Seulgi chuckled. "Ang galang mo naman masyado, one year lang naman natin."

"Senior ka namin." Ano ba naman 'tong sagutan ni Winter. Masyadong seryoso huhuhu.. Si Karina naman, nawala na yata yung interest sa usapan ng dalawa niyang katabi. 

Kami ni Ning, all ears!

"So, ano ngang favorite mong ulam?"

Tumingin si Winter kay Karina na parang nanghihingi ng tulong at gustong patigilin si ate Seulgi. Tinaasan siya ng kilay ni Kat bago humarap kay ate Seulgi.

"Tinola." Si Karina na ang sumagot. Pinipigilan ko nalang tumawa sa reaksyon ni Winter na feeling betrayed.

"Rina-!"

"What? Ayaw mong sumagot eh." Sabi ni Kat at uminom na ng tubig. Tapos na yata siyang kumain

"Ahh, tinola pala. Sige, sasabihin ko kay Yeji." 

Biglang napaubo si Winter, si Karina naman muntik nang ma-choke ng tubig. 

HAHAHAHAHAHA ate Seulgi naman!

Pinunasan agad ni Karina yung tubig sa may lips at chin niya at binigay yung baso niya kay Winter na ubong ubo sa tabi niya bago tumingin nang masama kay ate Seulgi na nakagrin lang.

"Gusto mo sa labas matulog, Seul?" Panakot ni Karina. Napakamot nalang ako sa ulo at tinap yung likod ni Winter. 

"Hehe joke lang!" Bawi ni ate Seulgi at nagpeace sign pa. 

Nang makahinga na si Winter, uminom ulit siya ng tubig. Yung jowa-jowaan (bestfriend) niya naman, hindi inaalis yung kamay sa likod niya. 

"Magka-batch lang po kami ni Yeji." Seryosong sabi ni Winter. Gagi, ang cute ni Winter. Ang pula niya dahil dun sa pag-ubo niya kanina. Naalala ko tuloy nung lasing siya. 

Pero grabe naman sa kabatch lang, Win! Kaibigan din natin yun!

"Kaklase ko naman si Yeji, Win." Pahabol ni Ning na may malawak na ngiti kay Karina. Hindi siya pinansin nito, wow, nagbabagong buhay na yata si Kat. 

Narealize naman ni Winter yung point namin, lalo pang namula kasi nahihiya na siguro. "O-oo.. I mean."

Tumawa nang malakas si Seulgi, naeenjoy niya yata yung pagpapanic ni Winter. Ang lakas naman ng trip ni ate Seulgi huhu

"Sabi ni Yeji, friends daw kayo eh." Napairap na naman si Karina. Halatang kuhang kuha ni ate Seulgi yung inis niya sa pangaasar nito. Joke lang pala sa nagbabagong buhay. Selosa pa rin siya. 

Kami naman ni Ning, amused na amused. Ang saya naman palang kausap ni ate Seulgi! Marunong mang-asar.

"Speaking of, punta dito groupmates ko tomorrow. Okay lang?" Paalam ni Ning. Oo nga pala, may acads nga pala kami hays.

"Sino-sino?" Tanong ko kahit kilala ko naman na yung isa dun hehehehe.

"Mark, Jeno at Yeji. Mababait naman silaa, don't worry! Tsaka before lunch pa naman. Makikiambag nalang daw sila sa gastos for lunch." Nagsabi na sakin si Ning nung isang araw pa. Nalimutan nalang ulitin kasi ang daming nangyari.

Ate Seulgi scratched her nape. "Nako, dapat pala maaga akong umuwi bukas. Makita pa ko ni Yej dito." 

"Oo nga ate Seul, 'di ka ba nagsabi sa kaniya?" 

"Hindi. Minsan lang din naman magchat sakin yun." Ohh.