Balik sa pagpasok, unang tapak ko sa school, boses agad ni ate na naka-white scrubs ang bumungad sa’kin. Literal na kakatapak ko pa lang sa loob ng campus, boses na niya ‘yung umalingawngaw at nakangiti pang lumapit sa’kin.

“Hindi ba ‘ko hinanap ni Autumn?” Tanong niya. Bakit naman siya hahanapin ng kapatid ko? Hindi naman siya pinapansin nung nagpunta sila sa’min.

“Bakit ka naman niya hahanapin? Close kayo?” Pambabara ko at ipinagpatuloy ang paglalakad. Balik siya sa usual get-up niya na white scrubs. Naka-P.E uniform naman ako which is favorable in my case, ayoko na magsuot ng skirt please. Ang hirap gumalaw.

“Sungit mo talaga, ‘wag sana mag-mana si Autumn sa’yo.” Sabi niya at kinurot ang pisngi ko. Napakasadista niya talaga.

“Kanino pa ba siya magmamana? Ako naman ang ate niya.” Umirap na lang ako at binilisan ang paglalakad. Inunahan ko siya pero nakahabol din naman, sa haba ba naman ng biyas niya.

“‘To naman, joke lang.” Hindi ko siya pinansin. ‘Wag niyang dagdagan ang irita ko today.

“Winter…” Mahinang tawag niya. Nakasunod lang naman siya sa’kin hanggang makarating ako sa room. Pero bago ako pumasok, hinawakan niya pa ako sa kamay at pinaharap sa kaniya.

“Sorry na…” Tiningnan ko siya at hindi nagsalita. Bakit ba siya nagso-sorry?

“Para saan?” Tanong ko.

“Basta sorry… sabay tayo lunch mamaya ha?” Pinisil niya nang mahina ang kamay ko at kinurot na naman ang pisngi ko.

“Aray ha?!” Ngumiti lang siya at umalis na.

Diretso upo lang ako sa pwesto ko. Gusto ko na ulit umuwi, sa room ni Autumn ako natulog kagabi and nagising siya kanina nung nagpe-prepare ako para pumasok. Nakatitig lang siya sa’kin habang ipinagtitimpla ko siya ng milk. Umalis ako na tulog siya pero huhu, gusto ko na ulit umuwi para makipaglaro sa kaniya.

Ganito yata ‘yung sinasabi nilang excitement tuwing may sanggol sa bahay. Gusto ko na lang agad mag-weekends which is not really that far from now naman. Wednesday today, and ilang araw na lang weekends na ulit. Mas gusto ko na lang laruin si Autumn kesa makinig sa klase.

“Tulala ka diyan? Kakaalis lang ni ate Rina, miss mo na agad?” Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Sungchan.

“Grabe ha? Nasa bahay namin siya for two consecutive days tapos mami-miss ko pa? Si Autumn ang gusto kong makita ulit, gusto ko na umuwi.” Napanguso na lang ako. Gusto ko na lang manlait ng panget na tambay sa’min with Autumn, ‘yung mga dugyot na walang ibang ginawa kundi i-catcall ako at sina ate Irene nung tumambay kami sa balcony kahapon with Autumn.

“Wait, nasa inyo siya?” Ay… Bakit ko ba sinabi?

“Yes? Pero hindi ako magkukwento.” Inunahan ko na agad siya at ngumiti. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa at nag-message kay Mama. Gising na raw ulit si Autumn, nahihikbi raw kapag nakikita ‘yung empty bed sa tabi ng crib niya. Nag-send pa si Mama ng video ni Autumn na naiyak.

“Gaga, sino ‘yan?” Nakiusyoso si Sungchan sa phone ko.

“Kapatid ko, ayan kitang-ktita mo naman… kamukhang-kamukha ko.” Ipinakita ko ang pictures namin ni Autumn from kahapon. Napa-swipe naman ang kamay ko sa sunod na picture which was picture namin ni ate Irene at ate na naka-white scrubs with Autumn.

“Ate ba ‘to ni ate Rina? Ang ganda…” Binawi ko agad ang phone ko at nag-make face.

“Gaga, sino ‘yun? Feeling ko ang ganda lagyan ng make-up ng face niya.”

“Kapatid ni ate na naka-white scrubs…”