Nagkaroon kami ng short break during the Halloween seasons so stay at home lang kami. Na-busy rin ako sa newly born kong kapatid. Sabi ni Mama, kamukhang-kamukha ko raw nung baby ako. Swerte naman niya, ang ganda ko kaya!

Masyado yata akong natuwa to the point na three days kong hindi hinawakan ang phone ko and dun ako sa room niya natulog to watch over her. Ang cute-cute ni Autumn, yes… Autumn.

Mabilis kaming naging close, pareho raw kaming masungit, sabi ni Mama. Nung na-meet niya kasi si Papa, nakakunot daw ang noo niya kahit tulog tapos nung ako na ‘yung bumuhat, naka-poker face lang siya. Pero hindi ko matanggap ‘yung comments sa post ni Mama.

She posted a photo of me carrying Autumn tapos ‘yung comments… kung anak ko ba raw ‘yung buhat ko. Talagang gumaya pa raw ako sa mga teenagers ngayon na maagang nagbubuntis. Kaya raw ba ayokong umattend kapag may family gathering kasi buntis ako.

Ang daming false accusations at nairita ako. Inedit tuloy niya ‘yung post, emphasizing that Autumn is my sister. Nakakairita ‘yung claims nila ha. Napaka-judger.

“Kairita!” Napairap na lang ako habang buhat ko si Autumn. Napansin ko ang paggaya niya sa pag-irap ko na ikinagulat ko naman. Sadya bang ganito ka-advanced ang babies these days…?

“Hayaan mo na sila… mukha nga naman anak mo si Autumn.” Natatawang sabi ni Mama habang kaharap ang laptop niya. She had some work na naiwan nung nanganak siya so she’s continuing it habang nag-rerest.

“Ma!” I whined. Tanggap ko namang kamukha ko nga si Autumn pero, ‘yung anak ko siya? Grabe ha, huhu… mukha bang papatol ako sa lalaki?! Sa ganda kong ‘to?!

“What if tawagin ka ni Autumn na ‘mommy’ while growing up?” Tanong niya bigla.

“Hindi niyo naman hahayaan na tawagin niya ako ng ganun.” Sagot ko. Natutulog na si Autumn, ang bilis niya makatulog. Sana all.

May nag-ring ng doorbell, dahilan para magkatinginan kami ni Mama. Wala naman kaming ine-expect na bisita. Moreover, delivery...  nasa garage si Papa, naglilinis yata ng sasakyan.

“Sino ‘yun?” Tumayo si Mama at sinilip ang tao sa labas through the tinted glass wall.

“Check ko?” Binuksan ko ang pinto at ang gate, bumungad sa’kin ang isang lalaki with two women?

“Sino po kailangan nila?” Tanong ko. Tiningnan ko ‘yung dalawang babae na kasama niya. Medyo nanlaki pa ang mata ko sa nakita ko. Anong ginagawa ni ate na naka-white scrubs dito?!

“Nasaan si Papa mo--ikaw si Winter ‘di ba?” Tumango ako. Medyo familiar ‘yung itsura niya, siguro nakita ko na before.

“Ang laki mo na…” He smiled at me. Napansin kong nakatingin lang siya kay Autumn na nakakunot ang noo--practically wearing the same expression as me.

“Anak, sino ‘yan?” Sumilip na rin si Mama at agad din naman binuksan pa nang mas malaki ang gate to let them enter.

“Hi, Winter… remember me?” Ang ganda ni ate na kasama nila, no hindi si ate na naka-white scrubs.

“Ahm… hindi po.” Pumasok kami sa loob at ilang saglit din naman ay pumasok si Papa na basa ang damit.

Napag-alaman ko na kasama niya pala ‘tong bisita namin sa Qatar before, nung binata pa siya. He’s actually one of my ninongs daw nung binyag ko but since he moved to Japan nung nagpakasal siya, I didn’t see him anymore. Pero eventually bumalik din pala siya ang I used to play with her oldest daughter, si Ate Irene. Medyo nagtaka pa ako kung bakit never ko na-meet si ate na naka-white scrubs before. Pero ‘yun pala she prefers staying at home before kaya si Ate Irene lang ang nakakalaro ko before.

“Parang napakalaking coincedence nito…” Natatawa pang sabi ng Daddy ni ate na naka-white scrubs habang nakatingin sa’min.

Hindi pinapansin ni Autumn si ate na naka-white scrubs at ate Irene na kanina pa nagpa-pacute sa kaniya. Nakasandal lang siya sa’kin habang nakaupo kami sa sahig sa