Nagising ako dahil sa nakakakiliting nagra-rub sa binti ko. As far as I know wala naman akong pet, at walang magra-rub na ganito sa legs ko--

Napatalon na lang ako sa gulat after ko marealize ‘yun.

“Aray…” Nanlaki agad ang mata ko at lumapit sa kabilang side ng kama. Nag-roll up pala ang pajama pants ko at legs ni Benjamino ang nagra-rub sa’kin, and medyo nasipa ko siya…

“Sorry!” Tinulungan ko siyang bumalik sa kama para mahiga ulit.

“Why did you kick me?” Nakapikit pa siyang sumandal sa balikat ko at yumakap.

“Akala ko may pusa…” Tumayo ang balahibo ko sa tunog ng mahina niyang tawa. Pati ba naman pagtawa niya attractive?! Pero syempre hindi ko ‘yun sasabihin ‘no?!

“Do I look like a cat to you?”

“Hindi kasi… ‘yung kanina.” Feeling ko naalog ang buong sistema ko dahil sa gulat ko kanina. Medyo lutang pa ako at hindi masyadong aware sa nangyayari. Lumingon ako sa bintana ng room niya at ang taas na pala ng araw.

Ganun ba kahaba ‘yung tulog ko?

“Anong oras na?” Ako ‘yung nagtanong pero ako rin ‘yung kumuha ng phone ko dahil nakayakap lang sa’kin ‘tong si Benjamino.

Halos 11 am na agad, hindi ko na masyado maalala anong oras ako nakatulog kagabi at kung anong nangyari after ko mahiga sa kama. Ang alam ko lang, ang likot ng katabi ko kasi nagising ako kaninang 3 am…

Sinisiksik niya ako kanina sa tabi ng bedside table niya, feeling ko tuloy nabend ng bongga ‘yung likod ko dahil sa likot niya.

“May meeting kayo ng classmates mo today ‘di ba?” Saktong-sakto na may kumatok sa pinto more like, hinahampas ‘yung door. Nagco-complain pa siya nung tumayo at groggy na naglakad papunta sa door.

“Bakit…?”

“Nandito mga kaklase mo, mukha silang magfi-fieldtrip dun sa garage. Paakyatin mo na lang mamaya sa rooftop, dun kayo.” Si Doc pala, napaupo ako sa kama nung sumilip siya bigla.

“Good Morning po.” Ngumiti lang siya at tiningnan ang matchy PJs namin.

“Prepared na ang brunch niyo, kayo-kayo lang maiiwan dito sa bahay… baka mamayang gabi pa ako umuwi or bukas na.” After niyang isara, bumalik lang sa kama si Benjamino at nagtago sa ilalim ng kumot.

“Nandun na raw classmates mo.”

Ang ending naghilaan pa kami ng kumot para lang mapatayo ko siya sa kama at papasukin sa banyo. Naghintay lang ako sa bed, at iniisip ‘yung gagawin kong report sa Biology. Laptop ni Benjamino ang gagamitin ko for this kasi sabi niya, hindi naman daw niya gagamitin ‘yun. Hindi pa rin naman ako aware kung ano bang klaseng class project ang gagawin nila pero mag-stay na lang ako dito sa room niya or sa living room siguro.

“Tapos na ‘ko, ligo ka na.” Ibinigay niya sa’kin ang isang unused na towel at damit… ano naman ‘tong damit na ‘to?

“Long sleeves?” Ngumiti lang siya at napailing na lang ako. Balak niya ba ‘ko gawing dress-up doll?

Nung bumaba kami, rinig hanggang dito sa may dining area ‘yung ingay nung mga kaklase niya sa baba. Dinala ko na rin ‘yung laptop niya para hindi na ako bumalik sa taas. Dalawa lang kaming kakain pero feeling ko nasa breakfast buffet ako.

“Ang ingay talaga nila…” 

After namin kumain parang gusto ko na lang ulit umakyat sa taas. Isa-isa silang pumasok at dire-diretso lang papunta sa rooftop pero ginawa yata nila akong statue na dapat tinitingnan bago umakyat. May nag-hi pa sa’kin pero being my usual self, hindi ko sila pinansin!

“Hi, ikaw ba bunsong kapatid ni Rina?” Kumunot ang noo ko sa biglang tanong nung isa nilang classmate na lalaki, bakit ba puro lalaki mga kaklase niya?!

“Gago, ‘wag mo interview-hin ‘yan…” Dinig kong bulong nung kasama niyang lalaki. Medyo familiar ‘yung face niya pero wala akong balak na kilalanin siya.

“Nagtatanong lang naman ako… so kapatid ka ni Rina?” Hindi ko siya pinansin at nagbalik sa pagre-research.

“Sungit… nagtatanong lang--”

“What are you doing? May need ba kayo sa girlfriend ko?” Lahat yata ay napalingon sa pwesto ko dahil sa sinabi ni Benjamino.

“Tinitingin-tingin niyo?” Tumaas ang isang kilay ko. Bakit ba pati ako pinapakialaman nila, hindi na nga ako nagsasalita dito at nananahimik na lang. Naiirita na naman ako, malapit na naman siguro ang that time of the month.

“Let me know if may need ka, dala ko naman phone ko sa taas…” Tumango lang ako sa sinabi ni ateng naka-white scrubs at nagpatuloy lang sa ginagawa ko.

Ewan ko kung ako lang ha, pero buong existence yata ng lalaki ayaw kong lumalapit sa’kin or kahit kausapin man lang ako… maliban sa mga kilala ko na syempre. Pero ‘yung strangers na mga lalaki? Huhu, para akong mahahawaan ng virus kapag nilalapitan nila ako. Hindi ako naging interested at never ako magiging interested, ever!

Si Sungchan lang ang friend ko na lalaki, gay pa siya. Lapitan pa lang ako ng iba, para akong lalagnatin… hindi ko talaga gusto! Isa pang thought, is ‘yung papatulan ko sila? Jusko! Tatanda na lang akong single kung lalaki lang dapat ang patulan ko. Because there is no way!

“Nagmo-moment ka?” Nagulat ako sa biglang pagsasalita ni ate Irene. Akala ko nasa work siya?

“Iniisip ko lang ate kung bakit nag-eexist pa ang ibang lalaki kung pwede namang ‘wag na lang…” Iba lang kasi hindi included ‘yung mga ka-close ko ‘no?!

“Very good question, Winter… kagaya nung hinayupak kong e