Running after a Hare

Stories That Will Make U Fly, Sigh and Cry
Please Subscribe to read the full chapter


Pangalawa na to sa pinaka maling desisyong ginawa mo sa buhay mo. 

 

Una ang iwan siyang umiiyak at makipaghiwalay sa kanya. 

 

Kaya sa iilang araw na natitira, susulitin mo na ang mga pagkakataong makita siya. 

 

Ilang ulit mong pinagalitan ang sarili mo na sana ay pumirme ka nalang sa tinutuluyan mo at naglasing mag-isa kaysa maligaw sa private village na gaya nito na malaki na ang pinagbago nang huli mo itong makita. 

 

Few more steps and you can feel your feet wearing off. Siguro mali na tong ginagawa mo. You're not supposed to be here in the first place. 

 

A car stopped at your side and someone you know by heart and by soul waves her hand to you. 

She offers you a ride bago ka mawala ng tuluyan.

She's driving at 40 pero you can feel your heart racing to 90... 

She's humming with the song in the radio...

 

Oh, your sweet disposition and my wide-eyed gaze


We're singing in the car, getting lost upstate


Autumn leaves falling down like pieces into place


And I can picture it after all these days

 

Her scent fills your lungs. Her warmth engulfs you kahit na max yung ac sa loob. 

 

You congratulate her... Ngayong nag-uumpisa na ang career niya, you can't express more than "congratulation" how happy you are for her. Because right then and there... She's nothing more than a friend. 

 

 

And I know it's long gone and


That magic's not here no more


And I might be okay


But I'm not fine at all


Oh, oh, oh

 

 

Unlike their first gig na siya mismo ang nag-imbita sayo, ngayon ay kaibigan nalang niya at ilang mga kabanda ang nagsabi.

 

Well, you're not that special to her anymore. 

 

Party ended almost sunrise. Nagkalat ang bote sa sahig at mga members nila na kung saan saan nalang nakatulog. Nagising ka sa mga kaluskos na siya ang may gawa and being a light sleeper that you always are... You slighty peeked but didn't move. You watch her move from slow to fast... She huffed everytime and sigh just to keep her movements as quite as possible. 

 

Ganito pala kasakit... Your world is turning her back at you and never checked the place she left you.  

 

Last time...

Ikaw ang nang iwan.

Now that you see her go, you choked a sob and forced yourself to sleep more. 

Huli na para habulin mo pa siya...

Nakakatawa lang na noon ikaw tong hinahabol niya.  

 

 

 

'Cause there we are again on that little town street


You almost ran the red 'cause you were looking over me


Wind in my hair, I was there, I remember it all too well

 

 

 

She's no more than casual to you. That just add soft cracks in your poor heart. Ilang ulit pa kayong nagkita nitong huli... Para sa binyag ng inaanak mo, para sa reception na banda nila ang tutugtog.

 

Photo album on the counter, your cheeks were turning red

 

Everytime you crossed paths she's getting better and better.

 

You used to be a little kid with glasses in a twin-size bed

 

 

Fate offers you the opposite dahil palubog ka lang ng palubog sa katotohanang mahal mo pa siya...

 

 

And your mother's telling stories 'bout you on a tee ball team

 

 

At nasasaktan kang tanggapin na tapos na siyang mahalin ka.

 

You tell me 'bout your past, thinking your future was me

 

 

 

 

 

 

"Irene!" tawag niya sayo nang makita ka niya bago siya pumasok sa loob ng kotse niya. 

 

You can just leave and pretend na wala kang narinig. Just like the first time you left. 

 

 

And I know it's long gone and


There was nothing else I could do


And I forget about you long enough


To forget why I needed to

 

 

"H-hey" ganti mo ng macorner ka niya. Nahahabol ka na niya. Di na siya kasing-bagal nuon. Mabilis na rin siya magsalita, halos hindi mo na maintindihan dahil ngayon nalang kayo ulit nagkalapit ng ganito matapos ang ilang taon.

 

'Cause there we are again in the middle of the night

 

"san ka?"

 

"fixing my papers... Patapos na 1 month ko eh"

 

We dance around the kitchen in the refrigerator light

 

She stared at the envelopes you are holding. 

Silence almost made you deaf. 

Pati na yung puso mong para sa kanya parin tumitibok. 

But all of the sudden she heartily laughed. 

 

Down the stairs, I was there, I remember it all too well, yeah

 

"Hmm?" buong lakas mong pinigil ang sarili mong hindi mangiti. Her laughs are still the same after all. Hindi naman pala lahat sa kanya ay bago.

 

"you always hold everything sa isang kamay lang"

 

You let yourself release some laughs with her... Pigil at limitado.

"nasanay na" you said, still with smile on your face.

 

But when she say "gaya ng dati" with a lingering smile on her lips... You can feel your tears threatening to betray you at this moment.

 

Maybe we got lost in translation, maybe I asked for too much

 

 

 

 

"are you sure okay lang na gabihin ka?" she asked, eyes focused on the road while expertly driving.

 

"wala namang naghihintay sa akin" you silently replied. 

 

"musta sa states?" now she can make topics fast enough para punuan ang awkwardness niyong dalawa.

 

"ayos lang... mahirap pero kaya naman" sa labas ka lang nakatuon, now that she's inches away from you, mahirap nang magkamali. 

 

"sinabi ko pala sa kanila na kasama kita" you softly nod. Though you're not a stranger sa pamilya niya, pinag-iisipan mo paring mabuti kung paano na kikilos ngayong matagal na kayong tapos. 

 

"okay lang ba na nandun ako?" hesitated, you look at her direction. 

 

Your eyes met, she smiles and said "more than okay, Irene" 

 

 

But maybe this thing was a masterpiece 'til you tore it all up

 

 

Closure lang... Tama na na sinira mo siya ng isang beses. 

Hindi ka na ulit hihingi ng isa pang pagkakataon. 

Hindi ka naman ganun ka tanga. 

Masaya na siya...

Masaya ka para sa kanya. 

Closure...

 

Running scared, I was there, I remember it all too well

 

 

 

 


Pagbaba mo palang sinalubong ka na ng yakap at kamusta from her family. Yung almost mom mo, yung almost tita mo, yung almost dad mo... Lahat sila niyaya ka papasok sa bahay nila. 

 

Warm and welcoming. 

 

"Si Seul?" tanong sayo ng almost kuya mo.

"Pinark lang ho yung sasakyan"

"nak kumain ka na ba?" lahat ata sa kamag-anak niya kakilala mo na yet you sit there at inaalala lahat ng pangalan nila. 

"nak?" nalingon ka. Still unsure sa isasagot, you utter "p-po?" 

"kumain na ba kayo kako?" you saw Seulgi silently listening, silently enjoying while you suffer sa pamilyar na pakikitungo ng pamilya niya sayo. 

"Hindi pa po" agad ka nitong hinigit sa braso at binigyan ng plato. 

"pasensya na ah... Ngayon ka nalang kasi namin ulit nakita mula nang mag-abroad ka" 

Habang sumasandok ng pagkain you muster your courage to say "nako... Wala nga po akong regalo sa inyo ni tito" 

37th wedding anniversary na ng mama at papa niya... Funny how you still remember nung una ka niyang ipakilala sa kanila. Ganitong-ganito din ang init at pagtanggap. 

"yang si Seulgi araw-araw ka niyang namimiss" banat ng kuya niya. Namula ka na... You can hear her protest sa kuya niya na tinawanan lang ng mama niya. 

"maganda na raw ang trabaho mo sa amerika. Sabi ko nga kay Seulgi na duon na rin magtrabaho at sundan ka" you can't handle this anymore. Para bang hindi na-inform ang family niya na tapos na kayo. Parang there's still "us" sa mata nila. So you deeply sigh and said "t-tita... Kami po ni Seul... B-break-" 

"kayo talaga... Tatanda nyo na e, para bang hindi nyo parin alam na broken things can be mend"

"buti nalang no at hindi yung y yung dinala ng anak mo" sabi ng papa niya sa asawa nito. Piningot lang siya ng babae bago lumingon sayo.

"showbiz lang yung sa kanila ni Krystal... Tandaan mo nak. Sayo ako boto" sabi ng papa niya na almost sa almost daughter-in-law na niya.

"sayang ate, hindi mo na nahintay na makagraduate ako before ka lumipat" bati sayo ni Jonas. 

Sa dati mong work siya unang nag-apply. "Sabi ni boss... Kung di ka daw nag resign baka nagretire na daw siya. Sayang boss na sana kita" He's younger than her pero para silang kambal sa mata mo. 

"How's work so far?" tanong mo...

"Kung hindi sana kayo naghiwalay ni ate... Sister-in-law ko na sana yung boss" 

 

Napatda ka. Saglit na nahinto at nawalan ng mga salita. 

Kung hindi sana...

 

Kung...

 

Edi sana...

 

Those what ifs and How's were chasing you before and ngayong wala kang choice bit to deal with it, para bang ikaw si Seulgi... Bumabagal ang takbo ng utak sa mga nakalilitong tanong. 

 

Bumabagal kapag kumplikado.

 

Bumabagal...

 

 

 

 

Loud cheers echoed from the living room. Nanduon si Seulgi holding a microphone at magkasayaw naman ang parents niya sa gitna. Together with her kuya at ang asawa nito. Tito and tita niya... Ang lolo at lola niya. Yung pinsan niyang may jowa. 

 

Every lovers hugged in the middle as they sway their bodies sabay sa awit na si Seulgi ang gumagawa. 

 

Her melodies are like magic...

 

Those smile at every verse...

 

You recall how she sang to you... Only for you. It's

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
calledbypurple
Mature content for my mature age ig??? LOL

Comments

You must be logged in to comment
taenyforever27
#1
Chapter 50: this story of yours... very unique. honestly i will not lie, sobrang hirap for me to read a tagalog fic kahit yung mga naunang chapters/stories before etched nahirapan ako basahin... i skipped some of them pero na hooked ako sa unang chapter pa lang ng etched. its too sad but i guess it is what it is. i hope joohyun in this story will still find her new love. thank you for writing this story. i will also check some of your stories for this series.
architectyoong
#2
Chapter 73: Author, pahiram naman po nitong one shot mo. Hehe
violalagman
#3
Chapter 100: huuuuy omg wtf
seulbunny_ #4
Chapter 24: :(
seulbunny_ #5
Chapter 100: OMGGGG plot twist teh di ko kinaya!!!!
JiHyun12 #6
Pagod ako sa work binasa ko yung Soulmate di ko magets🥺😭😭
k4a6n9g7
#7
Chapter 100: Grabeeee...Sumakit tyan ko, wait...
KaiserKawaii #8
Chapter 100: Wait... what
EggyAko #9
Chapter 24: Un ending ng for her gusto kong magdabog
EggyAko #10
Chapter 100: Shuta