Bata ka pa lang... Pangarap mo na talaga ang lahat ng ito. Noon pa man, ito na talaga ang gusto mo. You followed your heart kaya nandito ka sa kursong to. 

"Irene?" maingat mong pinanuod ng nurse sa ginagawa nito kay Deulgi. You were so amazed at naputol lang ang paghanga mo sa isang mahinang paghila ng sleeves mo. 

"ako? Di mo titingnan ng ganyan?"

Her face together with her gentle smile, tugs the corner of your lips up. 

Inilapag mo lang ang basket ng prutas sa tabi niya at humalik sa kanyang noo. 

"How are you?"

"Never been better!" excited niyang sagot. 

"parang di naman" tumawa ka lang. 

"alam mo... Akala ko paggising ko patay na ko" then your laughter subside. "kala ko anghel ka na susundo" although that supposed to be a joke or a banat... You can't take it as what it is dahil sa katotohanang kumakapit lang ito sa himala. 

Himala na gagaling siya matapos ang surgery. 

Himala na magigising pa ito pagkatapos nun. 

Himala na matatapos din ito sa lalong madaling panahon. 

"u-uy... Joke lang" ni hindi ka na makangiti muli. Kaya matapos ang nakabibinging katahimikan ay kumuha ka nalang ng isang prutas at maingat itong binalatan. 

"Irene?"

"Mauubos mo ba yung tatlo?" wala sa loob mong tanong.

"sorry na"

Nakikita mong nahihirapan din siya sa cold game na inuumpisahan mo. 

Inilapag mo na ito malapit sa kanya para hayaan siyang kumain by herself.

"uy... Shi- umiiyak ka ba?"

Kinapa mo pa ang mata para kumpirmahin ang tanong ng kaharap. Bastos na mga luha.  Nahiya ka naman kaya bigla kang tumalikod pero huli na dahil mahigpit niyang hinawakan ang kamay mo at hindi ka na hinayaan pang lumayo sa kanya.

"andito pa ako iniiyakan mo na ako" she said.

"Deulgi naman! Stop saying words like that"

"Wag mo kasing seryosohin."

"How ca-"

"Ako.... Ako yung seryosohin mo"

You entered the hospital trying hard to keep the excitement inside. 

"Nak... May pringles ba dyan?" 

"yes mom. Pero hiniwalay ko ng bag." minsan pang nagtama ang mga mata niyo bago ka ngumiti. 

"alam mo naman yang anak mo... Baka pagalitan ni Doc"

"nagsalita yung isa pang hindi adik sa chips"

Offended ka tuwing tinatawag na chips ang paborito mong snack. 

Ipapainggit mo pa ito kay Deulgi mamaya. 

"Mom!? Chips?"

"fine fine... precious... chips. Wag mong ipakikita sa isa yan ha? I'm warning you" 

Natawa ka nalang sa iyong ina at bahagyang nauna para pagbuksan siya ng pinto kahit na pareho lang puno ng mga pinamili ang inyong mga kamay. 

Hindi ka pa man tuluyang nakakapasok ay agad ka ng napabalikwas palabas. 

"oh?" tanong ng iyong ina. 

Hindi ka sumagot at sa halip ay hinarangan ang pinto gamit ang balingkinitan mong katawan na parang bata. 

"hindi ba tayo papasok?"

"mom... Hindi pa tayo nakakabili ng... Uhm uhm tubig? Oo tubig!"

"hawak mo yung 6 liters anak?"

Hindi mo na maitago sa nanlalaki mong mata ang kaba at gulat.

Gulat is an understatement lalo pa kung may maaabutan kang nag m-make-out sa loob ng hospital room. 

"ano na? Seulgi? Open the door"

"maaa..." 

"ano bang meron sa loob ha? Andyan si Irene diba?"

"someone's having her snack" tahimik mong sagot saka naman napahalakhak ang babae. 

"susmaryosep! Kumatok ka muna kasi..." 

Hindi ka mapakali sa upuan. Ni hindi mo manlang maiangat yung ulo mo at napaginteresan nalang na titigan ang sahig. Pinagdadadal mo nlnag talaga na sana hindi kana kasing pula gaya kanina.

"nagpunta na ba dito yung nurse?" mommy nalang nila ang patay malisyang pumapatay sa katahimikan. As if... Hindi kayo nahuli ni Deulgi... As if hindi niya alam ang nagyayari. 

Si Seulgi nasa sofa across you at ang pasyente sa harap mo abot tenga ang ngiti. 

"Yung nurse na yun... Parang di naman marunong. Ilang beses niya pinasok yung needle pero hindi daw niya makapa yung ugat" sumbong niya sa ina na parang bata. Nag pout pa ito. 

"alin? yung cute na nurse?" 

Tiningnan mo ang eksena ng mag-inang nauusap. Hindi mo kayang humarap dahil sa kahihiyan. 

"ma! Hindi yun cute" nagkatinginan pa kayong dalawa ni Seulgi.

"tanong mo kay Seul kung cute yun"

"y-yeah" hindi na siya muling nagsalita. 

"type mo?"

"sus... Si Irene lang naman cute sayo" puna ng mama niya. 

Ramdam mo yung rush ng dugo sa leeg mo. Paakyat sa pisngi at ulo.

"she's beautiful... and cute, so yeah" sagot ni Deulgi sa kanyang ina.  

She reached for your hand kaya naibaling mo sa kanya ang iyong kinakabahang mga mata. 

"sinagot na niya ako" Deulgi grinned. 

And you mentally slap your face. 

"Buti nalang tamad si Sir Ethics no?" bitbit niya lang naman ang bag mo pero bakit parang napasobra ang gaan ng loob mo?

Para kang liliparin ng hangin. 

Wala na atang lakas ang tuhod mo. 

"Gusto mo balut?" napamaang lang sayo si Seulgi. Kung Batanes yung tanong niya Jolo naman ang isinagot mo.

"sa tanghali?" you can clearly see that she's trying so hard not to laugh. 

"parang kailangan ko kasi" firm mo lang siyang tiningnan na may halong pagbabanta na wag ka niyang tatawanan. 

"c-crave mo?" lumapit ka na at tinusok ang kanyang pisngi. Round and fluffy. Thick but soft. 

Inirapan mo lang siya. 

She broke out a laugh.

And you love it.

Pareho lang pala kayong marupok. 

"pinagpasa niya lang ng reports yung group today tapos di na tayo mineet." Earth to yourself ang chant mo. 

"pero atleast wala tayong morning class because of it" nakabalik na rin siya sa lupa matapos mo siyang dalhin sa ulap-

Kakatawa.

"marami rin sigurong ginagawa si Sir." says by the oh so diligent student. 

"atleast nadalaw mo si Deulgi" she said with seriousness in her voice. 

Tapos na siguro ang biruan. 

"I'm glad" you smiled at nauna siya sayo kaunti para makita ito. 

Saka niya binuksan ang pinto. "Obviously" 

hindi pala para sayo. Napilitan ka tuloy itulak ang pinto para sa sarili mo. 

"Hindi pa nga ako nag bbreakfast tapos lunch time na pala" you looked at your watch at muling napatingin sa kanya habang nagstretch. 

Pandesal sa tanghali... 

"Gusto mo kumain muna bago tayo pumasok?"

Inosente niyang alok. 

"k-kape nalang I think... Busog na ako" you dumbly murmured. 

Ikaw lang tong masyadong malikot mag-isip. 

"after kita ihatid siguro uuwi nalang ako." 

"sabi ni mom mo papasok ka?" 

"yeah... Pero inaantok ako and dalawang minor lang ng subjects today" 

You hate lazy student. You despise them. Kaya hinigit mo siya sa kanyang wrist at hinila sa kotse niya. 

"papasok ka. Period" 

"I assume I have my own decisions?" 

"ihhh! You need to be in school" pagmamatigas mo pa. She started the engine at saka bumyahe katabi ka. 

"who needs me in school?"

Hindi mo na sinagot. Ayaw mo na ng kumplikasyon. Tinikom mo nalang ng iyong bibig at tumingin sa bintana. 

"minsan lang naman ako aabsent. Di naman ako nagpapabaya." rant niya pa tuwing hihinto sa red light ang sasakyan. 

"Isipin mo nalang... Deulgi wants to be in your place. School... Friends... Freedom. Pero she can't, kaya do this for her" hindi ka nanaman nag-iisip. 

She bitterly smiled at your words. You are crossed the line and it's not good to step further.

"I want to be her too..." bulong niya. Hindi mo alam kung lilingon ka ba. Hindi niya rin naman alam na narinig mo ito. 

So you choose to pretend. 

You choose to do what you think is right. 

Half and hour pa bago ang next class kaya naisipan mong umakyat muna sa org office. Mahaba pa ang pahinga kung tutuusin pero bakit mo naman niyaya siya sa loob?

"o-okay lang ba na nandito ako?" worried niyang tanong. 

"aircon dito e" inayos mo ang mga gamit at magulong desk. Tatapusin mo na siguro ang intermission part sa event flow. 

"b-baka kasi ano... M-magalit sila?" you raised a brow to her question without looking at her.

"why would they?" 

"di naman ako member" bulong niya habang stiff siyang nakaupo. 

You stared... 

Her eyes. Her lips... Her feet na mahinang nag tatap. Her face.

You just stared. So you ask yourself why you suddenly find it hard to breathe. 

"I'm the governor Seulgi" 

She softly nod and drop her gaze but you stay still. 

"m-may dumi ba ako sa mukha?" you bit your lip para hindi na lumaki pa ang ngiti sa labi mo.  

Nakausap mo kahapon ang ilang members ng singing group sa College niyo. Mas madali sana ang buhay kung si Wendy nalang ang tatanungin mo about their activities. 

Hindi mo rin naman sila mapatawag sa meeting dahil si Wendy ang Head nila. 

You massage you temples. 

"uhmm mom texted me" she stated. 

"hmm?" 

"wala naman, tinatanong niya lang if naihatid kita ng ligtas at buo" 

That made you chuckle. 

"ligtas naman kamo" napailing ka pa.

"for sure si Deulgi ang nangulit kay mom" 

"Thank you" that was for Seulgi. Seulgi alone.

Pero she replied you with "okay... I'll send it to Deulgi" 

"why?"

"she's worried for her girlfriend" biro niya. 

You rolled your eyes and muling nagfocus sa screen. Wala ka pang talents. 

"Sabi ko... I'll consider it. After ng surgery niya"

"sinagot mo parin siya" 

"ang sagot ko dun 'I'll think about it pag magaling ka na' and that's different sa sagot na sinasabi mo"

"that... Gave her a spark of life Irene" 

"I-"

"Thank you" 

"..."

"Thank you for giving her reasons to live" sadness flushed through her eyes yet she smiled towards you.

"Seulgi... Sasama ka sa Con Night?"

Gusto mong tumayo and hold her close. 

"yeah... For incentives" Gusto mo siyang yayain to be with you sa gabing yun. 

"a-are you going with someone?" 

Nilingon ka niya at nagtagpo muli ang inyong mga mata. 

"actually s-someone... Pero I want to-"

"Irene?"

"Ate Taeyeon..." she eyed Seulgi na nasa loob ng office.

"Kumpleto mo na?" nagointa siya sa table niya and fix her things saka kinuha ang ilang papers. 

"not yet po" 4th year, senior mo. 

"not yet?" 

"I-I can't talk to the head pa kasi..." 

"Edi think of other way Irene" 

"..."

"Saka... Wendy Son is the head diba? Di ka ba magpapatawag ng meeting for them? Ask your bestfriend na about it." 

You fell silent hearing her name. Yung isa naman napalingon lang. 

"I need it na... Please do it asap" she grabbed her bag and lumabas. 

"How c