"Good e-evening po"

"Pasok ka ineng, sila maam at sir kanina ka pa hinihintay"

"Thank you po manang"

"Upo ka muna dyan, Maam Krystal!"

"Ah, manang okay lang ho"

"Sigurado ka?"

"B-baka nag bibihis pa po"

Naupo ako saka nagkalikot sa phone

To Krystal

6:14pm
MySeul: hey im here :)

Nakita ko ang pagsilip ng ate nya sa di kalayuan. Babatiin ko sana sya ng magandang gabi nung bigla siyang pumasok sa kusina. 

Saka naman lumabas ang ibang maid na may dalang ibat-ibang putahe. Naamoy ko na kung gaano sila kasarap. 

Sana maging magandang gabi nga ito. For me, for her, for everyone. This is it.

This is my chance. 

"S-seul"

She really look gorgeous even without trying. Napangiti ako. 

"Hi"

Dahan dahan syang bumaba. Maingat... Namimilipit. 

Umakyat na din ako para tulungan sya. 

She's sick. I hate it.

Wala namang ibang sumalubong sa pagbaba namin kundi ang pamilya nyang masama ang tingin sakin. 

Siya lang yata ang... Natutuwa na nandito ako.

"I like your outfit babe, suits you well, you look prettier than ussual"

Magkatabi kami ng upuan at kanina nya pa ako binubulungan. Mas lalo lang kaming pinagtitinginan. 

Am I doing it right? Kaya ko pa ba?

"Ehem... Uhm, foods getting cold. Shall we?"

Nagsimula na silang kumuha at kumain. Wala talaga akong gana kahit alam kong gutom na gutom na ko at takam na takam sa sarap ng mga nakahain. 

"Anak you should eat too"

Alok sakin ng mama nya na agad ko namang tinanggap. 

"Buti nalang magana ka na ngayon kumain."

Puna naman nya sa anak nya sa tabi ko. 

"When did you two uhm.... Became a thing? You know... This"

Kinikilabutan parin talaga ako sa papa nya. Isang maling sagot... Baka hindi na ko umuwi ng buhay. Napapalunok ako ng wala sa oras. 

"4 months dad, I've told you that"

"Well I want to hear her"

"Dad"

"Krys, just... Eat"

Saway ng ate nya sa tabi nya. Kumuha naman ako ng baso saka uminom.

"Anong plano mo sa anak ko?"

"Javier, I think... We should eat. Tinatakot mo yung bata"

"No!"

Lahat kami nagulat. Pati yung maid na may dala ng pitsel nangtog rin.

"Kang Seulgi right?"

"Y-yes sir"

"Tell me more about yourself"

"Freshman Architect sir. 19 years old"

"Kelan pa naging kayo?"

"J-january po. Sir"

"4 months huh?"

"Dad can you stop?"

Natahimik kami muli.

"You're making things awkward"

"Well I don't care, she has to know my thoughts being your dad"

"Pero-"

"Baby... Pls"

Nagmamakaawang pakiusap ng mama nya sa harap ko. Lumingon ako muli sa papa mo na nasa tabi ko at siyang nasa gitna ng engrandeng hapag.

"She should know gaano ka naging sakitin mula ng mainvolve na sya sa buhay mo. I don't like it."

"Sorry ho"

"Not yet"

Natameme ako

"She should know how this realtionship affects your grades and I... Don't... Like... Any of it."

Nagpapabaya ka?

"She should know how I get mad everytime uuwi ka ng gabi either umiiyak or basang-basa sa ulan"

You cried? To those nights na hindi ako nakakasama sayo? Sabi na nga ba. 

"She should know i am not a fan of homoual relati-"

"Dad enough!"

Tumayo ka na at halata sa tono mo ang inis at pagpipigil. Agad ka din namang napaupo sa pagkahilo mo at biglang pag sakit ng iyong ulo. Balita ko malaprinsesa ka dito. Bunso ka pa. Naiintindihan ko. 

"Ngayon, kung itutuloy nyo to... I will not stand against it. Pero never akong magiging boto nor give my blessings to this kind of relationship."

"Sir I understand... Your love and care for your own daughter"

Naramdaman ko ang pagpisil mo sa braso ko. 

I need to do this.

"Ama kayo... I really understand kung nagagalit kayo sakin for causing nothing but trouble sa bunso nyo..."

"...I really did try my best para alagaan at pasayahin sya. But I terribly failed"

"...sorry Sir... Maam... Ate Jess."

"...sorry Krys... Im really sorry"

Naiiyak syang humarap sakin at akmang yayakapin ako pero mas mabilis ako kaya bago nya magawa yun ay nakatayo na ako.

"Sir... I loved your daughter not enough para ipagkatiwala nyo sya sakin and I know that...

Tiningnan ko sya sa mata... 

Kaya mo to Kang. Kaya ko to.

"S-seul, babe?"

"She deserves better"

"Seulgi no... Pls""Pinag-isipan ko na po ito. Krys... I can't give you everything in me... I can't give you myself yet. K-kaya I can't take everything you give..."

"Can we just eat? In peace?"

"Krys, your Dad is right. Maybe I'm not the one"

Nahimatay sya sa mga braso ko kaya lahat kami nagpanic. Lalo na yung parents nya. Si Ate Jess naman todo paypay agad and even try to wake her up.

Consequences... Kaya ko to harapin... If it's you waiting at the end. 

"Iha..."

"..."

"Thank you..."

"Sorry Sir... Sa lahat... I just can't love her the way she loves me."

"You never loved her, don't you?"

Tiningnan ko ulit ang fragile nyang state sa kama kasama ang ate at mama nya.

"No Sir... Im sure I-"

I did. Krys... I really did.

"Then why? I expect a bolder answer."

"Unfair ako... Kung ibibigay ko sa kanya ang puso ko na may laman pang iba."

"I'm glad hindi mo na pinatagal. Thank you"

"I don't want to hurt your daughter anymore Sir. I can't see her suffer because of me. I don't deserve any of her tears. Hindi ko kayang patuloy syang gawing miserable dahil lang sa hindi ko kayang ibigay yung buon