What made you say that?

Is it her dress?

The way she walk?

Her face?

The way she talk?

Every move?

Those words that were unexpectedly said.

What made you say that?

"I- I was so in love" 

When was that again?

Maybe when you saw her sa seaside slowly strumming her guitar with her friends... 

Kaya gumaya ka sa iba na nakikijam at patingin-tingin lang.

Napadaan ka lang naman hoping that sunset and sky can calm your weary heart

can relieve your stress 

Or soothe your very soul.

Little did you know... 

It's neither the beauty of the horizon

Nor the orange hue of sky.

But her voice singing to some love songs you never heard of can be an answer to silent wishes of yours as you stay...

In that moment.

Is it her eyes?

Her voice?

Those smile at every verse...

Dumami lalo ang tao as their voice got louder... Singing with confidence, with heart with soul. 

You admire people with passion. 

May ilang naghahagis pa ng bills and even sing with them losing theirselves into a bliss brought by a group of people singing their hearts out as if its their last. 

Then you realized that this world, after all are still full of lovers. 

Dun ba ang simula?

Hindi ba dahil nang saglit silang huminto ay nakita mong hinahanap ka ng kanyang mata sa kumpol ng mga tao sa harap niya?

Hindi ba dahil nung oras na aalis ka na... Para bumalik sa nakakasawang mundo ay tinawag ka niya ng

"miss wait..." so you looked over your shoulder and she continued with "would you stay if i'll sing a song for you..." 

You never wanted to stay.

No.

You needed it. 

Napigil niya ang tuwa at buong pusong inawit ang mga salita.

Napigil niya ang pagbalik mo sa mundong mapagdikta.

Napigil niya ang puso mo at saglit na nakinig.

Kaya nang matapos sila at agad na lumapit sayo... Hindi mo na maitago ang ngiti sa palitan niyo ng Hi at Hello.

Siguro nung kulitin ka niya sa dala niyang cake at natapon lang ito sa lapag... She looked stupidly cute and made you say yes to her offer. 

Because heck, you liked the idea spending your lunch time with her more than anything else. 

Maybe that time na ininvite ka niya ulit because it was their first gig. She wanted you to be there. As if you're someone special to her...

You feel special.

She made you feel special. 

Because that's what she meant.

"we we're happy back then"

Maybe that moment na niyaya ka niya for a date and you don't know how to repond kasi bago ka pa makaisip ng tamang isasagot namumula ka na. 

Then she was there infront of your house wearing some shirt and jeans that you can still picture in your mind how she awkwardly said hi with her heart almost jumping out of that shirt. 

How she slowly held your hand and kiss the back of your palm.

How she would call you late night para lang tanungin kung nakauwi ka ba... Kung kumain ka na... Kung matutulog ka na... Itatanong mo kung kamusta siya... O kung nasaan na siya.

At one party kung saan ka niya dinala with much delight on her face. You can see her eyes sparkling even the room is dim...

You feel her calm breaths and hear each beat of her heart even the room was filled with music blasting everywhere. 

She pulled you in as she slowly...

Slowly whisper the very first I love you from . 

She's so beautiful.

Your heart swell with the promise you made for yourself that you would 

Never

Ever

Let her go. 

So you cupped her face and whispered through her ear "Be my Girlfriend Seulgi?"

Promises sealed with kiss. 

Bawat halik

Bawat hinga

Bawat tibok ng mga puso sa dibdib ng bawat isa.

"So why Irene?"

Dati mo pa napapansin ang bawat kilos niya.

Ang pananalita niya.

Ang pag subo niya sa kutsara.

Ang pagpick-up niya sa sitwasyon.

Ang paglalakad niya.

You love watching her. 

Parang commercial sa tv. Kahit paulit-ulit... Panunuorin mo parin. 

Parang naka slow-mo... Ang lakas ng dating. 

Siya ang naging mundo para sayo.

That's how you fall for her.

You said it's fine...

You said you can spend forever holding her hand.

Taking slow steps

Taking slow meals

Hearing her gentle voice.

Kaya kahit pa ilang beses kang tanungin ng mga kaibigan mo...

Kung tama bang siya ng pinili mo

Sa kabila ng listahan ng mga manliligaw na gagawin lahat para sayo.

Tuwing hihintayin mo siya sa tagpuan niyong napag-usapan.

Halos isang oras muna mababakante ang upuang sa kanya nakalaan...

Gustuhin mo mang umalis at magalit. Gustuhin mo mang umuwi nalang at magtampo. Tuwing maiisip mo siya... Napapatigil ka at sasabihin sa sariling maghihintay ka. 

Magalit ka man... Mahal mo siya e.

Handa kang maghintay kahit gaano pa katagal para sa kanya. You know by heart na she'll do that too. 

So you choose to stay. 

Then you'll watch her slowly walk inside, scanning the area to find the other piece of her heart.

She will offer you an apologetic smile and kiss away your frown. She used to say "sorry, traffic kasi" 

Parang bulang mawawala ang inis, ang tampo.

Kasi alam mong nag-ayos siya para sayo.

You can tell...

By her pink lips and her fresh-powdered face. 

You can feel your heart bouncing between heaven and earth. Mas lalo ka lang nahuhulog sa kanya.

Kaya kahit pa ilang beses kang tanungin ng mga kaibigan mo...

Sabi nila ang relasyon ay hindi lang puro love.

Hindi puro tamis. Kailangan ng tiwala, ng effort, ng tiyaga sa magkabilang panig. 

Kaya lang...

Lagi nalang ikaw sa sitwasyon niyo. Minsan pang itatanong nila,

Kung tama bang magpatuloy kayo...

Kahit na paulit-ulit kayong nag-aaway.

Dahil nakatulog siya at hindi ka nasundo.

Dahil natagalan kayong kumain at nalate ka nanaman sa trabaho.

Dahil napagalitan ka nanaman ng boss mo. 

Dahil mabagal siyang maglakad at nauunahan kayo.

Dahil minsan pang nakakatulog ka na kakahintay sa kanya.

Dahil kailangan mong gumising ng dalawang oras na mas maaga sa nakasanayan mo para lang hintayin siyang matapos... Para hindi kayo malate. Para sabay kayong papasok.

You said it's fine...

Taking time.

Taking it slow.

Hindi mo maiwasan. 

Kapag napagsasabihan mong bilis-bilisan niya naman ang kilos niya.

Kapag nasisingit mo sa mga pangungusap mo na ang kupad niyang gumalaw. 

O frustrated mong masasabing para siyang pagong ...

Kapag napagtataasan mo na siya ng boses dahil sa inis.

At tahimik siyang tatango. Manghihingi ng tawad sa mga maling nagawa niya.

Sa mga bagay na ikina-inis mo.

Sa mga maling bagay na paulit-ulit na lang niyang nagagawa.

You hated it.

The ways she walk.

Every single move

The way she talk.

Besides... Tao ka lang. Napapagod din.

You noticed na minsan...

Ang mga halik niya ay hindi na nakakapawi ng inis.

Mga yakap niyang hindi mo na nais.

Mga excuses niyang gasgas.

Mga dahilan niyang ilang ulit mo ng narinig.

Mga sorry niyang hindi mo na magawang tanggapin.

At sa tuwing tatanungin ka ng mga kaibigan mo kung bakit ka nagtitiis kahit na nahihirapan na kayo.

Kahit pa tumatagal na ang mga away niyo.

Kahit pa dumadami na ang mga luha.

Kahit napapagod ka nang umintindi

At napapagod na siyang habulin ka...

Sa nagmamadali mong lakad.

Sa bilis mong kumain.

Sa kilos mo.

Yung puso mo. 

She'll say... 

Wait. 

But sometimes, 

just... Sometimes you choose not to look back. 

Ang mga chokolateng natunaw...

Mga bulaklak na nalanta.

Bakit ka ba umibig sa taong mabagal?

Kaya sa tuwing tatanungin mo ang mga kaibigan mo kung ano ang dapat mong gawin...

Kapag napag-iinitan mo siya.

Kapag nasisisgawan mo na.

Kapag nainis ka nanaman sa kanya. 

Bukod sa bigyan siya ng regalo,

Suyuin siya

At pag-ingatan ang relasyon niyo.

Wala na.

Wala na silang masagot sayo. 

That special day of the year. 3rd anniversary nyo na. You love her still kaya n