Sinubukan kitang tawagan buong araw...

Hindi ka naman sumasagot. Did you forgot your phone somewhere?

Pagkarating ko palang dito, tumawag ako ulit. Ilnag beses lang nag ring but you never answer any of my calls. 

Ikaw sana ang una kong pupuntahan. Sayo ako dapat unang magpapaalam.

Siguro kasi tama ka. 

Na it's time to move on.

Na it's time to live my life and discover more.

In those years na nakilala kita- tayo pa man at hanggang sa hindi na, I never stopped dreaming a life with you.

"Nak, kumain ka na ba sa byahe? Gusto mo bang iinit ko yung ulam kanina?"

Saglit nawala ang atensyon ko sa caller ID mo. 

What a happy picture of you and me. I was at your back, my arms around your neck and you are kissing my cheeks.

"Wag na ho nang. Busog po ako"

She entered the room na so I immediately close my phone. 

"hmm kaya ka nangangayayat e"

"payat na po talaga"

Naupo rin siya sa kama at tanging nagkalat na mga gamit ko ang pumapagitna sa aming dalawa. 

"napag-isipan mo na ba offer ni ninang sayo?"

I suppressed my smiles. Namiss ko din pala to.

"Nang... Di naman na po magbabago desisyon ko. That's it"

"that's it? Yun na yun?"

"opo" I held her hand and genuinely smile while saying "that's it"

"ayaw mo talaga?

I nodded

"tsss parehong-pareho kayo ng mommy mo."

"parehong maganda?"

Her eyes rolled and sarcastically say "matigas ang ulo"

I pout then heave a sigh. 

"sakin mo minana ang ganda nak"

I guess my magic still works. 

"gusto mo na dito?"

"pwede po pero..." I scrunched my nose a bit "baka hindi na po ako alukin ni tita ulit" 

Pabiro niyang tinabig ang kamay ko saka nag cross arms.

"ilang beses mo naman na siyang tinaggihan. Yung pamilya nyo talaga bakal ata ang bungo"

"so... this time ninang I said... Yes" 

The air changes in an instant. 

"p-pano yung resturant n-nak?" Pinipigilan ang pag crack ng boses.

Ngayon nalang ako muling makikitulog dito, mapapaiyak ko pa ata ang ninang ko. 

"Nang naman..."

"..."

"kayo ho ni Mommy ang bumuo at nagpalago niyan. Hindi ho dapat sakin mapunta. Pangarap nyo po yang dalawa. Ngayon wala na siya, sure po akong ikakasaya niyang makita na pinagppatuloy nyo po ito"

"Paano ang kuya?"

"feeling ko po, napipigilan ko si kuya na humanap ng girlfriend o asawa habang kasama niya ako sa bahay at sinusustentuhan sa mga trip ko"

"s-sigurado ka na? P-pwede nama-"

Agad ko siyang niyakap. 

Tama lang to. 

Tama lang.

"pinag-isipan ko naman na ho..."

"..."

"kaya ho ako nandito, para sana magpaalam."

"una sila ng Mommy mo, ngayon pati ikaw"

I felt sorry... Pero, kailangan kong matutong mabuhay ulit. 

Mangarap ulit.

Sumaya ulit nang wala ka.

"nak..."

".."

"Nak, gising na"

"hmmm"

"Gising na, maaga pa ang bukas ng shop"

"s-sunod nalang po ako"

"hay... Di ka na sasabay sa sasakyan?"

Umungot lang akong muli saka umiling

"Dun ka na mag almusal. Maraming customer ngayon nak e, mauna na kami ng ninong mo?"

"tulong po ako mamaya nang..." 10 more minutes... Pagod ako sa byahe. Di mo pa ko pinapansin.

"hmm sige" she patted my and before she closed the door again she said "sunod ka ha?!"

9:04am
1 message received 

Bangon agad kasi baka ikaw. Rupok

Joy: bakit walang tao dito? San ka?

Kung ano mang trip ng friend mo, buti nalang nagising ako ng text niya. late na.

Bago pa mag 10 naka alis na ako sa bahay kaya lang, mula paggising ko hanggang sa pagsakay ko sa jeep sinusubukan kitang kontakin. 

Nasaan ka?

May nangyari ba?

Kahapon ka pa kasi di matawagan. 

Puntahan na kaya kita? After lunch? We need to talk.

Pag-iisipan ko muna ng mabuti. Di ko pa alam kila ninang.

Atleast talk.

Bago ako umalis. 

Seul...

One thing's for sure.

I'll miss you

"nak! Sa kitchen ka muna kumain ng agahan mo"

Inilapag ko lang saglit ang bag ko at inagaw na kay ninang ang tray na may kape at toast. 

"sa table 17 yan"

"sige po"

"after mo dyan kumain ka muna"

My phone vibrated habang hawak ko ito pati ang tray. 

"ma'am enjoy"

10:06
3 message received

Joy: huy! Wala ka ba sa Cebu? May sasabihin pa naman aq 

Joy: please... Para kay Seul

Napahinto ako and the smile I got kanina habang nag seserve lahat nawala.

"miss? hindi black coffee yung inorder ko. Miss?"

Joy: isama mo nalang siya. Ilayo mo siya. Ayokong makita siyang nahihirapan.

"excuse me? Miss?"

Tinapik na ako ng customer na pinagservan ko na kanina.

"y-yes po?"

"I didn't order black coffee."

Wala sa loob na kinuha ko ito saka lutang na ibinalik sa counter. 

"17 kuya Jeff..."

"ay sorry"

10:08
To Joy: nasa Cebu ka? Manila me.

To Joy: where's Seulgi? What happened? Ayaw niya sagutin mga calls and messages ko. 

"Mocha latte pala sorry"

I absentmindedly get the tray na may cup ng kape habang nagtatype ng message kay Joy.

To Joy: may nangya

Nabunggo yung tray nang di ko namamalayan.