For Her (part 20)

Stories That Will Make U Fly, Sigh and Cry
Please Subscribe to read the full chapter

Napalakas ata yung pag dapo ng knuckles ko sa pisngi mo nung nakalimutan mong hawak mo pa ito nung magkakamot ka. 

 

Hinalikan ko nalang yung parte na natamaan ko para ma compensate yung ginawa ng kamay ko sa napaka ganda mong mukha. 

 

"Ang clingy mo today"

 

Sabi ng babaeng nasa tabi ko na nakapulupot yung braso sa braso ko habang hawak ng mahigpit yung kamay ko at di pa nakuntento dahil pati yung kabila niyang kamay nakahawak din sa braso ko. Wow.

 

"Bat ka nga uli babalik dun?"

 

"Pano mo nga pala nalaman na nandito ako?"

 

"Sinabi ko na kagabi ah"

 

"May gps ka sa puso mo? Really?"

 

Errr di ko nga pala sinabi yung real reason

 

"Nalaman ko lang basta... Ganun"

 

"Seul wag nga ako"

 

Sabi ni Yeri wag daw kasi malilintikan siya kay Irene pag nalaman. 

 

"E Bakit ka muna may picture ng ID ko?"

 

Mukha namang okay lang kay Irene, sakin ka malilintikan Yeri. Muntik ko ng palitan ng red horse yung dugo ko di naman pala para sakin yung mga salitang yun tch.

 

"Nalaman ko lang din basta"

 

"See"

 

"Seul, tinanong kita... And I got a question for my question?"

 

"Nag tanong din ako"

 

"I asked first"

 

"Pero-"

 

"No cause Im older than you"

 

Wow. White flag na...

 

"Si Yeri... She texted me na andito ka nga"

 

"How does she even know"

 

"May kakilala ata siya na nakakita sayo? I forgot na e... Nung sinabi niya palang na nandito ka kulang nalang talunin ko yung maynila at laguna"

 

You're older than me pero you act shy and extra cute pag ganito na yung usapan na parang teenager hearing confessions from her admirer. Hanubatalaga hayren?

 

"I got your number from your ID"

 

"Obvious nga"

 

"Nagtatanong ka pa obvious naman pala"

 

"E kasi kukunin mo lang number ko kailangan mo pang punitin yung sticker sa likod"

 

"What?"

 

"Sticker ni Sunmi"

 

"Ahhh... Serves her right" you whispered pero sa sobrang dikit mo sakin I heared it.

 

"Serves her right ka dyan e pwede mo namang dahan-dahanin na tuklapin and ibalik. Kaso pinunit mo sa leeg like? Sayang ang ganda pa naman nung sticker"

 

She halt her steps kaya nahila din ako na tuloy tuloy lang.

 

"How dare you call other girls maganda in front of me?!"

 

"Huh?"

 

"Bahala ka sa buhay mo"

 

"What? Babe? Hey!"

 

Kumaripas ka na ng lakad papasok sa simbahan with that pair of short legs. Eto nanaman... Habol lakad ako sayo. 

 

Pumwesto na siya sa upuan na malapit sa altar at lumuhod. Tumabi naman ako pero dahil hanggang sa simbahan tampo ang lola nyo ayun todo usog palayo.

 

"Lord... Sana mapatawad na po ako ng katabi ko"

 

"Seulgi, I'm praying stop with that childishness"

 

Anak ka talaga ng papa mo. May strong grip sa spiritual and moral values. 

 

Nanahimik nalang ako and nag pray din ng taimtim. Pinag salikop ko ang mga palad ko and close my eyes tight.

 

"Hi God. Salamat po ah? Kasi ibinalik niyo siya sakin. You keep her safe and healthy habang hindi ko pa siya nakikita. Tapos ngayon katabi ko na siya. I guess it's either- my prayers work... Or... Sadyang malaki lang siyang kawalan pag nawala siya sa mundong to" I chuckled at my own joke as I continue to whisper my prayers.

 

"Masyadong maganda... Mabait... Maunawain at mapagmahal that this earth doesn't even deserve her. Not even me. Hindi ko nga alam kung pano napasakin yung anghel na hinulog nyo. Masyado bang maiinggit ang langit at mundo kung hihilingin ko sa inyo na isang araw... Pag pwede na... Kung tanggap niyo na... Pag tama na ang lahat... Ihaharap ko siya sa inyo. Susumpa na ibubuhos ko ang mga taon... buwan... Oras at segundong nalalabi sa buhay ko para mahalin siya... Manatili sa tabi niya at alagaan siya hanggang sa hindi na namin kayang lumakad. Hanggang sa maubos ang mga ngipin namin. Hanggang sa maging puti lahat ng buhok namin o kahit pa kumulubot kaming pareho. Siya at siya lang ang gugustuhin kong makasama sa araw-araw na ipahihintulot niyo na magkasama kami. Siya ang unang makikita pag gising ko bawat umaga at huling matatanaw bago ko ipikit ang mga mata. Siya lang hanggang sa pinaka huling hininga. Panginoon kasalanan na siguro kung mag iisip pa ako na maghanap ng iba."

 

I can hear muffled sobs pero bumubulong ako so pano naman yun.

 

"Hindi ko na po kakayanin pa pag nawala siya ulit kaya andito ako sa harap niyo ngayon. Nakaluhod at nag mamakaawa. Lulubusin ko na... Sana kami parin hanggang sa huli. Sana kahit sa mga susunod na buhay kami parin. Sana hanggang dyan kami parin." 

 

"S-seul"

 

Hinawakan na rin nya ang mga kamay ko at inipit sa mga kamay nya. 

 

"I'd love to do all of those with you. Only you"

 

"Yeah? Like... Growing old with me?"

 

She nods and say "like *sobs* for better or for worse thingy"

 

 

 

"Papakasal ka ba sakin kahit kelan?, kahit anong lifetime? kahit saan?"

 

"Sayo lang naman ako Seul."

 

"I love you "

 

"Till death do as part?"

 

"What? Not even death can separate us."

 

Tumawa ka na sa wakas. Bakit ba kase ang babaw ng luha mo? "Sira"

 

"Anong pinag pray mo mahal?"

 

"I ask him to always make you happy-"

 

"Easy lang yun. Basta kasama kita happy na ako"

 

"Even without me."

 

"..."

 

"To never let you down and grant all your wishes. To remind you everyday that you need to live your life to the fullest and serve him. To keep you warm when you're cold. To keep you loved when others don't. To always keep my baby safe away from the dangers" 

 

Alam mo... Your prayers are painful version of mine. Pareho lang halos ng context pero ewan ko... Naiiyak na rin ako after kong marinig yun. Nakakatouch na ewan. Idealistic yung akin samatalang yung iyo realistic. 

 

"Till death do as part?"

 

"Till death do as part"

 

 

 

 

 

"Seul! Nakatulala ka nanaman dyan! Naririnig mo ba ako?"

 

Naaawa din kasi ako sa papa mo. 2 weeks ka na diyan sa puder ng tatay mmong nakaratay dahil sa lung cancer. Last month mo lang din nalaman na mula ng lumayas ka di na sila in good terms at nalaman mo nalang from your mom na hiwalay na sila that same time na nawala kang parang bula and walang nagaalaga sa kanya kundi yung kapatid niya hindi niya rin trinato ng tama nuon. 

 

"Y-yeah... San na nga ulit tayo?"

 

"Sabi ko nalaman ni Yeri yung calls namin ni Wendy"

 

"Pinag selosan ganun?"

 

"Siguro

 

"Hindi naman siguro pero ayun nga nag sosorry ako pero nag iiba siya e"

 

"Baka naman ikaw yung nag iiba"

 

"Huh?"

 

"Bakit mo tinawagan after nung missed calls?"

 

"Dude lasing siya"

 

"May sinabi sayo? Kaya ka naattach?"

 

"Dafuq? Naattach?"

 

Nag kibit balikat nalang ako

 

"Ewan ko... Ano bang tawag sa ikaw yung tumawag kinaumagahan just to check kung nasa maayos siyang lagay or kung nakauwi siya ng maayos."

 

"Normal lang yun"

 

"D

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
calledbypurple
Mature content for my mature age ig??? LOL

Comments

You must be logged in to comment
taenyforever27
#1
Chapter 50: this story of yours... very unique. honestly i will not lie, sobrang hirap for me to read a tagalog fic kahit yung mga naunang chapters/stories before etched nahirapan ako basahin... i skipped some of them pero na hooked ako sa unang chapter pa lang ng etched. its too sad but i guess it is what it is. i hope joohyun in this story will still find her new love. thank you for writing this story. i will also check some of your stories for this series.
architectyoong
#2
Chapter 73: Author, pahiram naman po nitong one shot mo. Hehe
violalagman
#3
Chapter 100: huuuuy omg wtf
seulbunny_ #4
Chapter 24: :(
seulbunny_ #5
Chapter 100: OMGGGG plot twist teh di ko kinaya!!!!
JiHyun12 #6
Pagod ako sa work binasa ko yung Soulmate di ko magets🥺😭😭
k4a6n9g7
#7
Chapter 100: Grabeeee...Sumakit tyan ko, wait...
KaiserKawaii #8
Chapter 100: Wait... what
EggyAko #9
Chapter 24: Un ending ng for her gusto kong magdabog
EggyAko #10
Chapter 100: Shuta