I was on my way home, when I noticed Sica left her phone in the car seat, tinignan ko maigi baka namalik mata lang ako, pero hindi, it was hers, inopen ko yung lockscreen and I saw there are a lot of text messages again. Hindi naman talaga sa gusto kong tignan pero I want to know what the company wants her to do, nibrowse ko lang yung messages and one message caught my attention.

There was a random text from Yifan, her ex-boyfriend.

‘Hey, please talk to me...’ And since when did they still had contact with each other? Hindi pa naman ako nakakalayo kaya nakabalik ako agad ng unit nya. Hindi ko na binuksan yung thread and I’ll just ask her about it.

Bumaba na ko ng sasakyan, at pagbukas ko ng pintuan nakita kong nakatulog na agad sya sa kama nya, she didn’t even bother cleaning up after I left, bakit pagod na pagod to? Wala naman kami masyado ginawa ngayon.

Hindi ko na sya inabala at ako na ang nag ayos ng kwarto nya, I took her shoes off, and removed her coat from her body. Sinabit ko na lang sila sa upuan, and I placed the shoes under her desk, nilapag ko rin yung phone nya don para makita nya agad the next morning.

I pulled out her comforter at kinumot ko na agad sa kanya, masyadong malamig sa loob baka magkasakit pa siya. When everything’s set, I went outside of her room and closed all the lights coming from her unit, mahirap na baka may mag broke in pa bigla.

I left a note on her fridge to make sure she know’s that I came again, but then a familiar number is posted on her fridge, kinuha ko yung note at bumalik ako sa kwarto nya, I saw Yifan calling and it was the same number on the note I saw. Hindi ko alam feeling ko kailangan kong sagutin. I need to know what’s up with him bothering my girlfriend.

“Hello? Sooyeon?” Hindi muna ko sumagot at hinintay ko lang syang magsalita. Pero alam kong rinig nya yung hininga ko kaya hinayaan ko lang.

“Sooyeon are you there?” Hindi ko alam kung sasagot na ba ko o hindi pa but he’s not giving up on calling her name.

“Uhh, she’s asleep na, this is Yuri by the way, bakit ka pala tumawag?” I said firmly for him to hear clearly what I said.

There was a long silence before he replied, and I’m sure he stuttered when he answered back.

“Uhm, it’s about Tiffany kasi, I asked her for her number dahil I will work with her soon.” Eto ha, I don’t think I should believe his guts right now, hindi naman ako tanga para maniwala yun ang pakay nya.

“Why not directly email your client for the number? Is it that necessary for you to keep calling my girlfriend na kahit sobrang late na tumatawag ka pa?” I insisted, eh sa totoo naman eh, he can just directly contact Tiffany if it’s about work.

“I’m sorry to bother you, but she told me, she will talk to me at this hour for the said information.” Maikli mong sagot, wala naman akong magawa dahil si Sica naman pala ang nagsabi na mag uusap kayong dalawa.

“Just call tomorrow, she’s sleeping I don’t want to wake her up for business calls that can be discussed in the morning. Have a good night.” At binaba ko na yung tawag. Nilapag ko na lang sa tabi nya yung phone para incase tumawag na naman mapag usapan na nila yan.

Sa totoo lang hindi ako mapakali dyan kay Kris, sobrang random bigla biglang tumatawag for that, gusto ko tuloy tawagan si Fany to confirm if all of it was true.

I checked the time and it’s already pass 11PM, tulog na rin siguro si Fany kaya si Taeyeon na lang ang tatawagan ko, for sure naman may alam sya about sa mga schedules at ibang ginagawa ni Fany.

“Yo, ang late na para tumawag ka pa, gaano ka importante yan?” Bungad ni Tae sa kabilang linya.

“Wow, wala man lang hello?? May itatanong lang ako importante ‘to.”  Umayos naman yung boses mo, hindi ko alam kung nagising ba kita o patulog ka pa lang.

“Oh go, bilisan mo matutulog na ko eh.” Nagdalawang isip ako sa itatanong ko hindi ko kasi alam kung dapat ko pa bang malaman o ibrush off ko na lang yung thought.

“May schedule ba si Fany kay Yifan? I think business matters?” And there I said it, pero tahimik lang si Tae na parang nabingi bigla sa tanong ko.

“Uhmm, teka isipin ko muna kung may nabanggit sya sakin o wala.” Tahimik lang muna akong nakinig sayo.

 “May isip ba?” At nagawa ko pa talagang magbiro para lang gumaan yung iniisip ko, natawa ka pero bigla ka ring tumahimik.

“Wala, kaya wala ka ring makukuhang sagot sakin, bye na goodnight.” Napaayos ako ng upo sa sasakyan at naputol na ka agad yung linya.

“HUY HUY!!! TAEYEON!!! KUPAL TALAGA!” Sigaw ko, dahil hindi na rin nya maririnig yung sinabi ko. Nagdrive na lang muna ko pauwi dahil gusto ko na ring matulog.

Siguro bukas ko na lang itatanong si Sica about don, I can’t help but think why are they still talking, alam ko namang nung night out months ago yung huli nilang kita. And they didn’t talk after that, hindi ko lang magets kung bakit buong raw nya kinukulit si Sica dahil mostly sa mga texts na nakita ko, galing sa kanya.

Nakarating ako agad sa bahay, niparada ko sa labas yung sasakyan at pinuntahan ko muna sa loob yung kapatid ko. Sarado lahat ng ilaw, tulog na siguro. Hindi na ko nagsalita at tanging yabag ko lang maririnig, binuksan ko yung ilaw at nakita kong nakatago yung kapatid ko sa pinto. Naalala ko hindi pa nga pala nya alam na nakauwi na ko...

“Ate???” Sabi mo at napahinto lang ako, gulat rin ako dahil gulat ka, nilapitan na lang kita at niyakap mo ako agad.

“Patulog ka na ba? Nakauwi na si ate, nadalaw ko na rin sila mama at papa sa ospital.” Sabi ko, kumalas ka at naupo muna sa dining area, nagikot ako sa kusina ng bahay at iisa lang nakita ko, puro instant noodles.

“Ano to? Ba’t puro noodles laman ng cabinet, putangina ka hindi ka naman kumakain ng maayos, paano ka mabubuhay nyan!” Nakakamiss palang pagalitan tong kapatid ko.

“Tangina mo rin kakauwi mo lang pinapagalitan mo agad ako, eh sa hindi ako marunong magluto, kung sana umuwi ka agad ng mas maaga diba!” Nawala lang ako ng ilang taon sumasagot na to sakin.

“Oh galit ka pa ha? Matulog ka na nga lang iniinis mo ko, pag di ka gumising ng maaga bukas wala kang kakainin.” Sabi ko na lang at dumiretso na ako ng kwarto, bwiset.

Nilock ko yung pinto para hindi nya ko guluhin bukas, badtrip pa rin tong kapatid ko kahit kailan hindi pa rin nagbabago, nakakawala ng mood. Naligo lang ako sandali at nagkulong na ulit sa kwarto ko.

It’s been a long day pero hindi pa ko inaantok, sanay pa ko oras ng France hay, for sure hindi pa tu