(Warning: This chapter contains strong languages together with things that are not suitable for young people. Simply, it's a matured chapter.)

Natatakot siyang pumasok, natatakot siyang pumasok sa mansyon nila. Sa mansyon ng magulang niya, takot na takot siya. Anong oras na nga ba? 11 pm? Matagal-tagal siyang nawala sa tirahan na iyan. Nandito na ang kinatatakutan niya, nandito na ang may malaking parte ng dahilan kung bakit nga ba ganito siya. Nandito ang tatay niya.

"Appa! Masakit!"

Hila-hila ngayon si Hyoyeon ng ama niya, kung matatawag pa 'tong ama. Maaga umuwi ang tatay niya dahil tuwing biyernes inaagahan niya talaga. Bakit? Para mabugbog niya si Hyoyeon. Kung hindi man mabugbog, para mapag laruan niya si Hyoyeon. May kabaitan pa naman siya kahit kaonti dahil hinahayaan niyang mag pahinga si Hyoyeon pag sabado't linggo, pero ngayon, madalang na lang.

"Manahimik ka."

Behind that strong image Hyoyeon has, is a fragile woman longing for love.

Sanay na siya, sobrang sanay na siya sa ganitong pang yayari, sanay na siyang kaladkarin na lang na parang bang isa siyang sako ng bigas. Sanay na siyang masaktan. Pero sobrang sakit na rin kasi ng katawan niya, hindi niya na kaya. Matagal na niya 'tong nararamdaman, pero hindi siya lumalaban.

"Anong oras ka na umuwi?!"

Sigaw naman ng babaeng matatawag niyong ina ni Hyoyeon, kung sakaling pagiging ina man ang ginagawa niya ngayon.

Nasa loob na ng bahay si Hyoyeon, hila-hila pa rin siya ng tatay niya. Sumasakit na ng sobra ang braso niya, panibagong pasa nanaman ba?

"11 po."

Mahinang sagot ni Hyoyeon sa nanay niyang nasa harapan niya. Mas matangkad siya sa nanay niya pero ang pakiramdam niya sobrang laki nito. Pakiramdam niya, ano mang oras ngayon ay kayang-kaya lang siyang tapak-tapakan ng babaeng iyon. Hindi niya kayang lumaban, lalo na't magulang niya yan.

"Tama, 11 na. At ngayon ka lang umuwing gago ka?"

Isang malakas na sampal ang nakuha niya mula sa nanay niya. Ang tatay niya naman nasa gilid lang, nakatingin. Naka upo ngayon si Hyoyeon sa sofa nila, kung matatawag pa siyang kasama sa pamilya. 

Masakit ang sampal na iyon pero wala ng maramdaman si Hyoyeon, sanay na siya. Naramdaman niya lang ang pag init ng mukha niya, senyas na may bakat na nga ang kamay ng nanay niya.

"Sorry po umma."

At kahit na ganon, humingi pa rin siya ng pasensiya. Kasalanan niya naman kasi, yun ang naiisip niya.

"Putang ina mo. Anong sorry? Sorry lang? Gago."

Nakaramdam rin naman si Hyoyeon ng isang malakas na hampas sa likod niya. Napapikit siya sa sakit, hindi niya kaya ang sakit na naramdaman niya dahil may mga lapnos pa siya sa likod.

May naramdaman rin naman siyang isang malakas na sipa kasama ang takong ng nanay niya na dumiin sa tiyan niya. Pakiramdam niya mububutas ang tiyan niya sa suot na heels ng nanay niya. Pero wala pa rin siyang magawa.

"Hindi ka talaga natututo! Buti pa ate mo!"

Pumasok sa tenga ni Hyoyeon ang binitiwang salita ng nanay niya. Buti pa ang ate niya? Tama, buti pa ang ate niya. Maganda, magaling, matalino, sinusunod sila. Kung tutuusin, si Hyoyeon ang black sheep ng pamilya. Ayon sa mga magulang niya.

Hinila naman siya ngayon pataas ng tatay niya, hinila siya gamit ang damit niya. Iyon siguro ang tamang paraan para sa ama niya. Yung uniporme niyang nakaka ilang palit na siya dahil sa mga dugo, punit at nawawalang butones nito. Muli ay kinaladkad siya ng ama niya, wala na siyang magawa. Nang hihina na siya. Hinang-hina na ang katawan niya. Masyado na siyang nagamit.

"Wag kang mag pabigat, tangina. Nahihirapan ako."

Utos ng ama niya sakaniya. Sumusunod lang ang nanay ni Hyoyeon sa kaniyang asawa't bunsong anak. Tiningnan niya ang anak niya, namumutla ang labi nito, namumula ang pisngi nito, puro pasa ang katawan, puro lapnos ang likod. Hindi siya nakakaramdam ng kaonting awa. Hindi niya nga alam kung bakit nga ba nasa pamilya yan eh. 

Ginawa ni Hyoyeon kung ano ang gustong ipagawa sakaniya ng ama niya, gusto niya na itong matapos pero paano pa 'to matatapos? Buhay niya na 'to simula ng maging high school siya. Nakiki hakbang siya, nakiki paligsahan siya sa bilis ng ama niya, ito na lang naman na kasi ang magagawa niya. 

Dinala nung tatay niya si Hyoyeon sa isang kwarto, hindi na kailangan pang tingnan ni Hyoyeon ito dahil alam niya na kung ano ito. Play room ito kung tatawagin ng ama niya, torture room naman ito para kay Hyoyeon.

Tumawa naman ang tatay niya at inihagis siya sa gilid.

"Mag hubad ka."

Hindi na nagulat si Hyoyeon, ilang beses niya na ba 'tong ginawa? Hindi na niya matandaan. Her dad took her ity, hindi niya kaya na pati ang pag halik sa sarili niyang ama ay gagawin niya. Kahit kailan hindi siya hinalikan ng tatay niya, nandidiri ang tatay niya sakaniya, nandidiri si Hyoyeon sakaniya. Pero kahit na ganon wala siyang magawa, pinapaaral lang naman siya ng mga magulang niya. Wala na siyang karapatang mag reklamo.

Tinanggal niya ang damit niya, maski bra at niya tinanggal niya. Yun ang gusto ng tatay niya. At kahit na nakita ng tatay niya ang mga pasa, sugat sa katawan ni Hyoyeon, wala siyang pake. Kailangan niya ng kasiyahan. Kailangan niya ng mapag lalaruan.

"Hon, manunuod ka ba talaga?"

Nag aalalang tanong ng ama niya sa ina niya. Sa tuwing ginaganito siya ng tatay niya ay ayaw manuod ng nanay niya. Sinong matutuwa na ang asawa niya may tinitirang iba?

"I'll be at our room, babe."

Hinalikan naman muna ng nanay ni Hyoyeon ang tatay niya. Pinanuod lahat iyon ni Hyoyeon. Gustong masuka ni Hyoyeon sa napapanuod niya. Ngayon, alam na niya kung bakit nga ba nag hahanap ng iba ang tatay niya. Malandi ang nanay niya. Masaya ang mga magulang niya, pero siya nag durusa. Gustong matawa ni Hyoyeon sa nakikita niya, pag sasawaan lang din naman ang nanay niya ng tatay niya eh. Nag eexpect siguro ang nanay niya ng pag balik ng tatay niya sa kwarto nila.

Nag sasawa na si Hyoyeon sa ganito. Hindi siya laruan, yun ang sabi niya. Pero lahat na lang ng tao, pinag lalaruan siya. Naiinis at nagagalit siya. Pero wala siyang magawa.

Tinitigan niya lang ang tatay niya, hindi niya inaasahang magiging ganito pala ang buhay niya. Nakakatuwa naman. Lumapit onti-onti sakaniya ang tatay niya, naninigas siya sa takot pero kailangan niyang lakasan ang loob niya.

"Tumayo ka at pumwesto ka doon."

Tinuro naman ng tatay niya kung saan pupwesto si Hyoyeon. Tumayo siya kahit hindi niya kaya, nag lakad siya kahit sobrang hirap na siya. Ano nga ba ulit ang tawag dito? bed ba 'yon? Nasusuka si Hyoyeon sa nakikita niya. Pero wala na siyang magagawa.

Pumwesto na si Hyoyeon sa bed ng tatay niya. Handa naman na siya, sa malamig na metal, sa masisikip na tali na nakalagay sa pulso at binti niya. Ito na nga kasi ang naging buhay niya.

Pinanood niya lang ang tatay niyang nag huhubad. Laspag na nga siguro ang katawan niya dahil halos araw-araw na lang yata, tinitira siya ng ama niya. Wala ng lalaking tatanggap sakaniya.

Lumapit na nga ang lalaki sakaniya at hinawakan nito ang ari niya. Bilang lalaki na nakakita ng ari ng babae, naka tayo ang kanyang ari. Para bang na eexcite ito sa mga mangyayari. Ginagamit ng tatay niya ang kamay niya para mabigyan ito ng kasiyahan. Diring-diri na si Hyoyeon, pero anong magagawa niya? Pumayag siya rito dahil hindi niya na kayang lumaban, hindi ba't mas nakakadiri 'yon?

May hawak ang tatay niyang lubid, alam naman na ni Hyoyeon kung para saan niya ito gagamitin. Sa ulo niya o kaya'y sa leeg niya. Hindi niya na kailangan pang mag tanong.

"Laspag ka na pala. Sa susunod hahanap na nga ako ng iba."

Komento ng tatay niya patungkol sa ari niya. Itinali na kasi siya ng tatay niya sa higaan, nakabukaka siya ngayon at makikita kung gaano na nga ba kasira ang ari niya.

Napapatawa si Hyoyeon sa sinabi ng ama niya. Matapos siyang pag sawaan, itatapon lang siya ng ganon lang? Alam niyo na ba ang isa sa rason kung bakit nga ba ayaw ni Hyoyeon sa mga lalaki? Ng dahil sa ama niya, nag kaganito siya.

"Sa totoo lang, nag sasawa na ako sa'yo eh. Sawa na rin ako sa nanay mo. Pamilya kayo ng nakakasawa. Ate mo lang talaga."

Sinampal naman siya ng ama niya sa mukha at sinuntok ang sikmura nito. Nagulat siya sa nangyari, malapit na rin siyang masuka sa suntok. Napa ubo siya at napaluha ang mga mata niya.

Kung nag sasawa na pala siya bakit hindi niya pa tigilan? Ate niya lang talaga ang hindi masaktan ng magulang niya dahil siya ang dahilan kung bakit sila yumaman. Ang ate niya ang dahilan kung bakit nasa mansyon sila ngayon, kaya't mahal na mahal nila ang ate niya. Ate niya na lang palagi.

Itinali ng tatay niya ang lubid sa leeg niya, para saan? Para kung sakaling maingayan siya sa anak niya, kung anak man turing niya, mahihila niya ito at mapapatahimik. Gagawin niya ang gusto niya, lalaruin niya ang katawan ng anak niya. Yun ang silbi ni Hyoyeon sakaniya.

Hindi na nag pasikot-sikot pa ang tatay ni Hyoyeon at ipinasok niya na nga ang ari niya dito. Ang sabi nila, masarap raw ang ganito hindi ba? Pero bakit ang nararamdaman ni Hyoyeon iba? Nasasaktan siya.

Nanlaki ang mga mata ni Hyoyeon sa sakit, namamasa ang mga mata niya. Hindi niya masara ang binti niya, umangat lang ang pulso niya na hawak hawak ng malamig na metal na naka pulupot dito. ' is for love, for pleasure'. Hindi maintindihan ni Hyoyeon kung bakit sinasabi nilang is for love. Kung pag mamahal ang nangyayari ngayon, bakit naiiyak siya? Bakit nasasaktan siya? Pleasure? pleasures. Hindi ito ang pleasure na naririnig ni Hyoyeon, hindi ito ang pleasure na nababasa ni Hyoyeon. This is pure violence and torture. Para tuloy siyang isang star na itinali ng isang lalaking mahilig sa . You can only call as when both of you liked it, love it. This is not ing , this is not making love. Isang anak na babae, nakikipag sa kaniyang ama? At hindi niya naman ginusto? That is not ! That is !

Ayaw niya mang umiyak sa harapan ng tatay niya pero hindi niya na kayang pigilan. Naluha na rin siya. Pinipilit niyang hindi gumawa ng kahit na anong tunog dahil ayaw niyang masakal siya gamit ang lubid.

Nakita ng ama niya ang tumulong luha at wala siyang pake 'don. Kating-kati na ang ari niya sa ari ng isang dalaga hindi tulad ng sa asawa niya. Masikip pa rin ang ari ni Hyoyeon para sakaniya, kahit maliit naman ang etits niya. Hindi niya hinayaang maka adjust si Hyoyeon sa size, ano pang iaadjust ni Hyoyeon kung maliit naman?

Patuloy pa rin ang pag labas pasok ng ari ng kanyang ama sa kanyang ari. Pabilis ito ng pabilis. Hindi hinayaan ng ama niya na maka adjust ang ari ni Hyoyeon sa ipinasok sakaniya ng ama niya at tuloy-tuloy pa rin ang pag tira nito sakaniya. Kada labas at pasok ay mahapdi.

Hindi niya napansing napa hagulgol siya ng kaonti sa sakit at napatigil naman dahil hinila ng kanyang ama ang lubid na nakatali sa kanyang leeg. Napa ubo nanaman siya.

"Hindi na ako natutuwa sa'yo."

Sabi ng ama habang hinihingal hingal pa. Hindi pa rin siya tapos, ni hindi niya pa nga napupuntahan cloud 9 niya eh. Hindi niya pa naipuputok ang putong likido na nilalabas ng mga lalaki pag nakaramdam sila ng sobrang sarap na pakiramdam sa ari nila.

Inilabas ng kanyang ama ang ari sa kanyang ari. Ipinasok ng ama niya ang dalawang daliri nito at ikinaskas ito pataas. Pakiramdam ni Hyoyeon ay kailanman mapupunit na nga ang pader ng ari niya sa sakit.

Hindi nagugustuhan ni Hyoyeon ang pakiramdam, sobrang sakit. Ngayon niya lang naramdaman iyon. Nararamdaman niya ang kuko ng tatay niya na pinupunit ang pader ng niya. Hindi niya nga alam kung dumudugo na nga ba dahil hindi niya talaga maipinta ang sakit. Napa ngiwi siya at nag simulang sumigaw sa sakit pero napa ubo rin siya ng hilain ng tatay niya ang lubid. Halo halo ang nararamdaman niya, takot, sakit.

Nilabas iyon ng tatay niya at pinahid sa mukha ni Hyoyeon ang katas.

"Tapos na ba?"

Mahinang tanong ni Hyoyeon sa sarili niya. Gusto niya ng mag pahinga. Wala na rin sigurong lumabas na boses galing sa bunganga niya dahil pagod na siya. Kahit ano sigurong oras ngayon, mahihimatay na siya.

Pumikit na lang si Hyoyeon, hindi niya na alam kung anong gagawin niya. Pero nagambala rin naman siya ng makaramdam siya ng isang malakas na hampas ng matigas na bagay sa tiyan niya.

"Hindi pa pala tapos."

Hindi na niya iminulat ang mga mata niya. Hahayaan niya na lang na saktan siya, sugatan at pasaan siya. Ayaw niya lang makita ngayon ang tinatawag nilang tatay niya. Napapangiwi siya sa tuwing hahampasin siya, napapa buka ang bibig niya sa sakit. Gusto niyang sumigaw, gusto niyang humigi ng tulong. Pero kanino?

"Lulubusin ko 'to ngayon, Hyoyeon. Huli na 'to."

Nag pantig ang tenga ni Hyoyeon sa narinig niya. Huli na? Seryoso ba siya? Tapos na ba talaga? Dapat bang mag diwang siya? Pero mukhang pag tapos nito, patay na rin siya. Hindi nahinto 'don ang ama niya sa pag hampas sakaniya. May kinuha ang ama niyang at ipinasok iyon ari ni Hyoyeon habang hinahampas siya nito ng sobra gamit ang stick.

is a toy designed for women to have pleasure. Isang napa kalaking kalokohan ng isang toy, hindi pleasure ang nararamdaman ni Hyoyeon. Pakiramdam niya nga ay may isang remote control na naka pasok sa loob ng ari niya at inaalog lang ng ama niya.

"Puta, wala na akong malagyan ng marka sa katawan mo."

Nakaramdam nanaman siya isang malakas na hampas sa may dibdib niya. Naluha nanaman siya sa impact ng matigas na bagay na hawak ng ama niya. Inulit-ulit niya iyon. Gustong-gusto na ni Hyoyeon mag salita, pero hinihila ng ama niya ang lubid.

Walang pake ang tatay niya. Bakit niya pa papakelaman si Hyoyeon, wala namang silbi ang anak niya sakaniya. Buti na lang talaga at wala dito ang ate niya, kung hindi, baka hindi na magagawa ng tatay nila ang ginagawa niya ngayon kay Hyoyeon.

Paborito si Hyoyeon ng ate niya, tutal siya lang naman ang nag iisang kapatid ng ate niya. Pero sobrang laki ng galit niya sa ate niya. Masaya ang ate niya, may pamilya, may asawa. Pero bakit siya, hindi? Bakit siya, hindi na niya maranasang maging masaya?

Lumuluha na si Hyoyeon, lahat ng bagay, iniiyakan niya na. Umiiyak siya dahil nasasaktan siya, umiiyak siya dahil nagagalit siya, umiiyak siya dahil hindi na niya kaya.

Nakita iyon ng tatay niya. Kulang na lang lumuha ng dugo si Hyoyeon para makita niyang nasasaktan ang anak niya. May sakit na naramdaman ang tatay niya pero saglit lang sa puso niya, meron pala siyang puso. Binitiwan niya ang stick na hawak niya at tumalikod na sa anak niya.

"Mag ayos ka na. Hindi na kita gagalawin, wala ka ng silbi sakin."

Sabi ng tatay niya habang nag dadamit. Oo, naaawa siya sa anak niya. Pero wala naman kasi talagang silbi ang anak niya kundi ganonin na lang. Ate niya pa lang, sapat na.

Nagulat si Hyoyeon, wala na siyang nararamdaman na hampas, wala na siyang naririnig na tawa. Iniwan na siya ng tatay niya dito sa kwarto na ito. Naka tanggal na rin ang mga metal na humahawak sakaniya sa higaan, ang lubid naman, naiwan ng maluwag. At ang sabi pa sakaniya, hindi na siya gagalawin. Natutuwa siya. Pero naaawa rin siya sa sarili niya.

Napa ubo siya at nagulat ng may lumabas na kulay pulang likodo. Masakit rin ang sikmura niya, ang puson niya.

Hindi niya kayang tumayo, hinayaan niya lang na mahanginan ang hubad niyang katawan. Hinayaan niya lang na tumulo ang luha niya sa itim na higaan. Hinayaan niya lang ang sarili niyang mag pahinga.

Hindi niya magalaw ang kahit na anong parte ng katawan niya.

Masakit ang kaloob-looban ng ari niya, mahapdi. Naniniwala naman siyang may proteksyon ang ama niya. Kahihiyan iyon sa pamilya nila kung mabuntis niya ang sarili niyang anak, diba?

Inisip lang ni Hyoyeon, bakit nga ba hindi gumagaan ang loob niya sa mga lalaki? Bakit ba ayaw niya sa mga lalaki?

Ano nga ba ang kinakatakutan ng isang Kim Hyoyeon?

Ang ama niya, ang nanay niya. Silang dalawa ang nag paranas sakaniya ng sakit. Lahat na ata ng sakit, naranasan na niya sakaniyang mga magulang. Ang akala niya ang magulang, poprotektahan ka. Yun pala, sila rin ang mananakit sa'yo.

Pag nadadapa ka, sila ang gagamot ng mga sugat mo. Pag umiyak ka sa isang lalaki, sila ang gagawa ng paraan para masaktan ang lalaking nanakit sa'yo. 'Yon ang pinaniwalaan noon ni Hyoyeon, 'yon ang pinaniniwalaan ng mga babaeng natatakot masaktan.

Sa huli, ang mga magulang pala ni Hyoyeon ang mag paparanas ng lalim ng sugat, sila ang tutulak sakaniya para madapa siya. Sila mismo ang dahilan kung bakit nasasaktan siya.

Wala na siyang panahon pa para mag tiwala sa lalaki. Lahat ng lalaki sasaktan siya. Lahat ng lalaki iiwan siya. Lahat ng lalaki aabusuhin siya. Lahat ng lalaki pag lalaruan siya. Wala ng lalaking handa siyang tanggapin dahil ang panget na niya, 'yong ang tingin niya sa sarili niya. Walang lalaking tatanggap sa isang laspag na babae. Sa isang malanding babae, na pinatulan ang sarili niyang ama. Walang lalaking mag tatanong kung ano ba talagang nangyari. Walang lalaking makikinig sakaniya, dahil walang kwenta ang mga lalaki.

Iniisip niya kasing lahat ng lalaki tulad ng ama niya. Iniisip niya rin kasing lahat ng lalaki ay parang si Jongin.

At yun ang hindi niya masabi kay Yoona.

Takot na takot na siya.