Nang makabalik sila Kim sa hospital, she was treated by the doctors in charge.

Dumaan din siya sa ilang exams that tested her emotions.

“Siguro by tomorrow, pwede nang umuwi ang pasyente. Kailangan lang, ipa take niyo sa kanya lahat ng medicines that I listed. Kung maaari din, you can make things na makakapagpasaya sa kanya. Huwag niyo muna siya iexpose sa mga bagay na magpapalungkot sa kanya.” …

“Sige po doc salamat” Gerald said

Kakagising lang ni Kim when the doctor left the room, “Ate Kam….” …

“Yes Kimmy? Anong gusto mo?” …

“Nagugutom ako” …

When Gerald heard what Kim just said, he immediately prepared the food he bought.

“Eto Kim, humigop ka muna ng soup para mas gumaan ang pakiramdam mo” …

Kim was just silent while Gerald feeds her.

“Kimmy, uwi na kami. Babalik na lang kami bukas kasi tapos na yung visiting hours” Twinkle interrupted.

Kim just nodded.

After Gerald fed her, he got her medicines and let her take each of them. He also got a piece of warm towel para punasan si Kim.

“Kamusta pakiramdam mo?” …

“Much better, salamat. Magpahinga ka na rin” …

It was six in the morning nang magising si Kim.

She felt Gerald’s hands on hers while he’s asleep. She carefully removed her right hand and Gerald’s head.

“Alam mo, mabait kang tao, matalino at mapag alaga. Sana lang naaalala kita. Mahirap makisama sa taong hindi mo naman kilala.” Kim whispered to herself.

Gerald felt her hands on his head. “Gwapo ba?” He teased.

She just laughed at him. “Kapal talaga!” then she pinched his ears.

“Aray!” …

“FYI lang noh, minememorize ko lang yang pagmumuka mo para in case na mawala ako, alam ko kung sino yung lalapitan ko.” …

“Sus! Palusot ka lang eh! Ahm, gutom ka na ba? Lalabas muna ako para bumili ng breakfast. Ano bang gusto mo?” …

“Wag na. Padating na rin naman sila Ate kaya hintayin na lang natin kung ano yung dala nila” 

“Hmm.. Okay! By the way, ngayon ka na pala ididischarge dito. Siguro pagdating nila Ate Kam at na settle na namin lahat, pwede na tayo umalis.” …

“Sige salamat. Ahhmm, saan pala ako nakatira?” …

“We live together sa unit ko” Gerald proudly declared.

“What???! Di ba sabi mo engaged pa lang tayo at hindi pa kasal? So why live in?” …

“Kim, we used to live together sa isang bubong before. Minsan pag nasa out of town trips ako, dun ka nagsstay sa unit niyo ni Maj.” …

“Hindi ba pwedeng doon na lang ako umuwi?” …

“Kim, you want your memories to be back right?”

She nodded slowly.

“Mas makakatulong kung babalik tayo sa life that we used to. You completely remember Maj. Pero ako, kahit ano sa akin, hindi mo maalala. Gusto ko sanang ipakita sa iyo kung gaano tayo kasaya dati.” He touched her face.

Kim breathed a heavy sigh then nodded. “Thank you Kim for helping yourself, for helping us.” Then he kissed her temple.

When Kim’s siblings arrived, they went with Gerald to settle the bills. She was alone in the room when Maja came in.

“Kimmy!” she made beso with Kim

“Mahfriend! Buti napadaan ka!” …

“Siyempre, dala ko na rin kasi yung ibang clothes mo na naiwan sa condo para maiuiwi niyo na ni papa Ge.” …

“Ahmm, mahfriend, medyo naiilang talaga ako sa kanya eh. Lalo na ngayon, titira ako with him pero wala akong alam tungkol sa totoong pagkatao niya.” …

“Kimmy, bigyan mo ng chance si Ge na ipaalala sa yo lahat ng memories you lost with him. Kung nahihirapan kang makisama sa kanya, isipin mo rin na nahihirapan din siya. Kung tutuusin, mas mahirap yung nararamdaman niya kasi yung taong mahal niya ay hindi siya maalala.” …

“Sana nga kayanin ko. Nakikita kong mabuting tao si Gerald and I know he doesn’t deserve this, sana bumalik na yung memory ko.”

On the other hand, Gerald was settling all the things they need for discharge with Lakam.

“Ge, salamat ah.” ..

“Salamat saan ate?” …

“Sa walang sawa mong pag alalay kay Kim. Hindi ka dapat pinaparusahan ng ganito pero sana wag kang mapagod.” …

“Hinding hindi ako mapapagod. Mahal na mahal ko si Kim at gagawin ko ang lahat para maging okay siya. Wag ka ring magpasalamat kasi dapat lang naman talaga na alagaan ko siya coz she’s my life”