Kim’s friends and family talked to Gerald before they leave the hospital.

“Ge, kaya mo yan. Alam kong pagsubok lang yan ng Diyos sa pagsasama niyo ni Kim. Kailangan mo lang tatagan at pagtiyagaang ipaalala kay Kim lahat ng recent memories na nawala sa kanya.” Lakam said.

“Thanks ate”

“Ge, sa tingin ko mas makakabuti kung paglabas ni Kim dito sa hospital eh sa yo muna siya tumira para naman araw araw mas makilala ka niya at maalala niya ang mga routines niyo.” Maja interrupted

“Yes Maj, plano ko na talagang mag live in kami ni Kim paglabas niya para maalagaan ko siya and by practicing everyday our daily routines, madali siyang makakarecover” …

“Oh pano bro, mauna na kami. Babalik na lang ulit kami bukas” sabi ni Jake…

“Sige salamat bro, mag iingat kayo”

Kim who was left inside her room was watching the television when Gerald came with Doctor Aguilar.

“Good evening po doc” …

“Good evening! Kamusta ka iha?” …

“Eto, mabuti naman po, medyo sumasakit lang po talaga ‘tong ulo ko paminsan minsan. Ah, doc, ano po ba talaga nangyari sa kin? Bakit sinasabi nila na siya (pointing to Gerald) raw ang mapapangasawa ko? …

“Kim, tama sila. Si Gerald ang fiancée mo. In fact, magpapakasal na nga raw kayo two months from now.” …

“Nooo! Hindi totoo yan! Wag niyo nga akong paglaruan! Si Xian ang boyfriend ko at matagal pa kaming magpapakasal! Ni hindi ko nga maalala kung kalian ko nakilala ang lalaking yan pagkatapos sasabihin niyong engaged na kami?!” …

“Exactly Kim, hindi mo maalala kasi may amnesia ka. Lahat ng recent events na nangyari sa buhay mo before ka maaksidente ay nakalimutan mo. Kaya ang naaalala mo lang ngayon ay ang past mo. See? You don’t remember the time you met Gerald kasi fresh pa yun sa utak mo bago ka magka-amnesia.” …

“Doc, naguguluhan na  po talaga ako. Ano pong kailangan kong gawin?” …

“Sa ngayon iha, mas makabubuti kung hahayaan mong si Gerald ang tumulong sa yong makarecover at maalala lahat ng memories mo for the past six years. Babalik ka sa normal mong pamumuhay kasama siya at ng mga malalapit sa inyo. Bukas, titignan ko yung records mo kung pwede ka na naming idischarge. Maiwan ko muna kayo.” Then Doctor Aguilar left.

Gerald, who was still silent was staring at Kim when the doctor left. Hindi niya alam kung papaano kakausapin si Kim. Both of them are staring with each other when he finally spoke

“May gusto ka bang kainin?” …

“Don’t worry, busog pa ako”…

He nodded.

“Ahm, Gerald right?” …

“Yes?” …

“So ano bang nangyari sa kin for the past six years?” …

“Hmm.. Okay, So, we were both Marketing students from De La Salle University. Nagkakilala tayo nung first day na iniwan ka ng friends mo dahil sasama sila sa mga boyfriends nila so I asked kung pwede kita tabihan sa seat mo.

You were polite then, so you welcomed me. We chatted and chatted until namalayan nating gabi na pala. Umuulan noon and hindi ka masusundo ng driver niyo kasi nagkaproblema yung car niyo so hinatid kita pauwi sa inyo. Since nakuha na natin yung numbers ng isa’t isa, we texted.

Noong una, medyo random texts pa, mga corny jokes then finally mga sweet na banat. Everyday tayong magkasama dahil blockmates rin naman tayo. Pag may mga projects, palagi tayo magkapartner. We were really close then. Sa mga lakad niyo ng friends mo palagi akong kasama. Minsan pag may mga family events kayo, invited din ako. Parang part na rin ako ng family mo.

Then noong dumating yung sunod na semester, nagtapat na ako ng feelings ko for you. I started courting you and we dated for almost half a year until finally sinagot mo rin ako.

Hindi ko nga makalimutan kung paano mo ako sinagot (Kim was just listening to him carefully and her eyes were curious) May basketball tournament sa school natin and I was one of the star players.

Since maraming girls na nagkakagusto sa kin, (he winked)..

“Kapal ah! Kim said and laughed..

He continued “Nilapitan ako nung tatlo sa mga admirers ko and they flirted with me at the corner of the gymnasium. Eh nakatingin ka pala so sa sobrang irita mo sa mga girls, you kissed me hardly in front of them. Sobrang saya ko nga noon kasi obvious na nagseselos ka. Then sabi mo sa kanila, “Sorry girls, taken na siya eh!” then you hugged me tight. My eyes were questioning and I was just staring at you then you said the word I Love You.

Simula noon inseparable na tayo. Alam na alam sa buong campus ang tungkol sa relationship natin. Maraming nagsasabi na bagay na bagay raw tayo.

Sa buong college life natin, pag hindi tayo busy sa mga school works, palagi tayong nag oout of town with our friends. Nagpunta tayo sa Singapore, Hongkong, Bora, Cebu, Palawan, Batangas, Malaysia, Macau, New York, San Diego, Las Vegas and Cali. Halos nagtrip tayo around the world. Hanggang sa finally, we graduated with honors. Summa laude ka and Magna laude ako.

Pagkagraduate natin, naging business partners yung parents natin. And I worked as second to my dad’s position. Ikaw rin, ikaw yung head ng Marketing Department sa company niyo” …

“So you mean, nagtatrabaho na ako ngayon” …

“Yes! Of course! Two years ka na sa work mo. Ganoon pa rin tayo, never pa tayong nag away sa pagsasama natin. We were always understanding and caring with each other.

Last year, sa 25^th anniversary ng WC Hotels, I proposed to you. Marami ngang tao noon, then you were crying happy tears when you said YES to me”

Gerald was almost teary eyed when he tells it to Kim.

“Our relationship is getting stronger habang tumatagal ang pagsasama natin” then he gave a heavy sigh …

“Bakit” Kim asked …

“Until……” “

Until?” Kim asked curiously.

“Until…. Until your father passed away last month” Gerald declared sadly

“Whaaattt?!!! Noo! Hindi ako iiwan ni daddy! Daddy! Nasaan ka daddy! Dalin mo ko kay daddy! Daaaaaadddyyyyyyy!!!!!!!!!” Kim cried out loud.

He kept comforting her and wiped away her tears. “Kim, please be calm. Don’t worry, nandito naman ako eh. Stop crying na please.” ….

“Hindi ikaw ang kailangan ko! Ilabas mo si daddy!”

All night, binabantayan lang ni Gerald si Kim hanggang sa makatulog siya.

The next day, when he woke up, he found the bed empty. “Kim? …Kim?” he searched all the rooms inside Kim’s room and he asked all the people outside kung may nakakita kay Kim. He called Lakam to tell her na nawawala si Kim

“Hello? Ate kams! Nawawala si Kim!!!” …

“Ge, huminahon ka lang. Sorry, kung hindi kita natawagan agad. Kim called us kanina and hinahanap niya si daddy at nagpumilit siyang dalhin namin siya kung nasaan daddy niya. Since nasa labas siya ng office ni daddy, kinuha namin siya dun.

Dapat ibabalik namin siya agad diyan sa hospital pero hindi namin makontrol ang pagwawala niya. Ngayon, nang Makita niya ang puntod ni daddy, mas lalo siyang umiiyak. Dadalhin na namin ulit siya diyan sa hospital. Dapat siguro matignan din siya ng Psychologist para hindi siya ma trauma.” …

“Sige ate, hintayin ko kayo dito. Ako na bahala kumausap sa management ng hospital”