Days before their big day, the resort is buzzing with so much activity with finishing touches, more people were there to oraganize everything especially for the party. No one was allowed to see the dining room, the key is with Mr. Jr and only his people were able to go in and out of the place. His people were really quiet, no one was saying anything they just work, even si Tina na very makulit di makakuha ng information. All Kim knows full concentration ang nangyayari sa gagawing party na nagkataong sa bday din niya so she doesn't have a choice but to be there on the day just in case magka problema. She just needs to stay in her office in case her staff needs something, atleast di siya mag isa sa bday niya, kasama niya tauhan ng moonlight. She checked her old phone once in a while and she can read Aunt Flor's text and maja, a couple came from Gerald then it stopped, she felt sad but tanggap niya kasi siya naman ang umiwan dito. She texted Aunt Flor and Maja back and she just kept her phone on from that day. Sabi niya siguro nag sawa na si Gerald that's why no more text, no more voice mails and she needs to accept it now.

Day of her birthday, pag gising niya may lutong food si manang Josie sa kanya, shell bracelet naman galing kina manang ophel. Sa sala naman may isang bungkos ng roses na nakalagay sa vase and that smell again, she just smiled " si manong Joe talaga " pagkakita sa bulaklak. May card and what's written was:

" In love, the past is not important, but the present. Experience is more relevant than the pain you went through. The only thing that will make it stronger is forgiveness. Happy Birthday.

XXX

Naisip niya na ang bait talaga ng mag asawa, they made her birthday special, si manong Joe may pagka romantic din pala, pabigay bigay pa ng roses at ang message na touch siya. Punta siya sa kabila para magpa salamat sa mag asawa, palapit na siya sa pinto ng biglang isarado ito at parang nagkakagulo sa loob, parang may nagtatakbuhan, mga upuan nagka tumbahan at parang ang ingay ingay. Nag worry siya " Manang Josie! tawag ni Kim. Okay lang ba kayo diyan sabay katok. " Manang!". Nang mag bukas ang pinto medyo natawa siya sa itsura ni manang, magulo ang buhok, pawisan at di malaman ang gagawin at parang ayaw siyang papasukin at talagang naka harang sa pinto. " Okay ka lang manang? Bakit naman nyo ako pinagsarhan ng pinto?" tanong ni Kim. " Ah iha naku ano e ano hangin lang yun, pasensya ka na ha" kandautal na sabi ni manang.". " Si manong ho? tapos gustong pumasok ni Kim pero naka harang talaga si manang, nang bakit ayaw nyo akong papasukin? Magpasalamat lang ako kay manong sa bulaklak at sa pagkain na iniwan nyo" at talagang pumasok si Kim sa loob walang nagawa si Manang panay ang tingin sa isang kwarto. Pag pasok sa loob ayan na naman ang amoy at talagang sinundan ang amoy, nung malapit na siya sa pinto nahila siya ni manang " iha wala diyan si manong mo asa labas. Halika na sabay hila kay Kim palayo sa kwarto. Sunod naman si Kim pero nung nakalayo si manang sabay talikod at takbo siya pabalik sa kwarto kung saan nanggaling ang amoy sabay bukas ng pinto. "KIM!!!!!" lakas ng sigaw ni mamang ng paglingon niya wala si Kim sa likod niya then halos mahimatay siya nang buksan ni Kim ang pinto. Naka hinga siya ng maluwang ng mapansin niyang naka bukas nag bintana, buti na lang mababa lang ang bintana ng kwarto. " Ay walang tao, sabi ni Kim. Ang bango talaga manang ng perfume ni manong e, asan na ba siya talaga?" sabat talikod palayo sa kwarto. Medyo nangingining pa si manang asa labas nga iha e, halika na nga at ma high blood ako sa yo nito e, sabay tawa at talagang hinila na si Kim palayo. Sa likod bahay naman halos himatayin din si manong sa takot, buti na lang e athletic si gerald at nagawang tumalon agad bago pa mabuksan ang pinto "dyakeng pabango kasi yan e gerald, palitan mo nga yan" sabi na lang ni manong sabay tawa ng lang si Gerald pero ang kabog sa dibdib ay di rin maipaliwanag.

Yan muna guys....