Ertesi gün oldu. Baek ve Tao, Kai ye gideceklerini söyleyip çıktılar. Luhan ve Chanyeol ise şehrin dışındaki büyük hapishaneye gittiler. Devasa bir binaydı. Xiumin in burada olduğu düşüncesi çok imkansızdı sanki.

Luhan hapishaneyi görünce aklına kendi yaşadıkları geldi. Kız gibi görünmesi yüzünden ilk zamanlarda çok sıkıntı çekmişti. Ama sinirlendi mi deli gücüne sahip olurdu. Bu yüzden ona sataşanları başında savmıştı. Üstelik birini öldürdüğü için hapse girdiğinden dolayı saygı duyulan birisi olmuştu. Cezasının çok az olması iyi olmuştu. Ama Xiumin in cezasının bitmesine çok vardı.

"Kim Mimseok u ziyarete gelmiştik." Ziyaret saati bir kaç dakika sonra başlayacaktı. Kapıdaki gardiyan onları içeri aldı. Xiumin ile buluşacakları bir yere geldiler. Görevli burada beklemelerini söyledi.

Burası filmlerdeki gibi gri renkli ve ortadan ses geçirmeyen cam ile ayrılmış bir adaydı. Camın öbür tarafındaki kapının açılmasını ve içeri Xiumin in girmesini bekleyeceklerdi şimdi. Bir kaç ziyaretçi daha geldi. Onların beklediği mahkumlar teker teker içeri girdi. Yaklaşık yirmi dakika beklediler.

"Bizim beklediğimiz mahkum gelmeyecek mi?" dedi Luhan kapıdaki görevliye.

"Siz kimi bekliyordunuz?"

"Kim Mimseok." Bunu biliyor olmaları gerekmez miydi?

"Şu lise öğrencisi gibi gözükenden mi bahsediyorsunuz?"

"Evet."

"O gelemez."

"Neden?" Chanyeol ve Luhan ayağa kalktılar. Neydi bu şimdi?

"Bir buçuk aydır revirde."

"Neden revirde? Bir şey mi oldu?"

"Bir gardiyan tarafından öldüresiye dövülmüş. Onu bulduğumuzda parmağını dahi oynatamıyordu."

"Bir gardiyan tarafından nasıl dövülebilir?"

"Döven kişi aslında gardiyan görünümlü normal bir vatandaşmış. Kamera kayıtları sayesinde öğrendik. Ama o kişiyi yakalayamadık."

"O şu an iyi mi?" dedi Luhan. Kalbi çok hızlı atıyordu.

"Net bir bilgi veremiyorum."

"Görmemiz mümkün mü?"

"Revire ziyaretçi alamayız. Kusura bakmayın."

"Hapishane müdürüyle konuşabilir miyim?" dedi Luhan düz bir sesle...

Görevli, Chanyeol ve Luhan ı güzel ve ferah bir oraya getirdi. Ofis masasının oradaki koltukta müdür olduğunu düşündükleri bir adam oturuyordu.

"Kim Mimseok için gelmiştik." Luhan hemen söze girdi.

"Evet, şu an revirde olan mahkum."

"Cezasının bitmesine ne kadar kaldı?" Chanyeol sadece dinliyordu.

"Bakayım." adam bilgisayardaki bir kaç dosyaya baktı. "7 ay kalmış."

"Bedelli olarak tahliye yapılabilir mi? Arkadaşım burada durduğu sürece tehlikede olacak. Üstelik tehdit sonucu birini öldürdüğünü ve bunun bir daha tekrarlanmayacağını  biliyorsunuzdur." Chanyeol şaşkın bakışlarını Luhan a çevirdi.

"Bu yüklü bir para demektir. Emin misiniz?" Bunun üzerine Luhan yerinden kalktı ve kart gibi bir şeyi müdüre uzattı. Adam bir süre karta baktı ve düşündü.

"Yarına kadar tahliye işlemleri hazır olur." Adam bir kağıda bir şeyler yazıp masanın kenarına koydu.

---------------

"Sen ne yaptın?" dedi Chanyeol ikili hapishaneden çıkarken.

"Ne?"

"Adama kart gibi bir şey verdin. Neydi o?"

"Neyse ne, ne yapacaksın?" Luhan ellerini cebine soktu.

"Luhan, tanıdığın önemli insanlar mı var? Hep şüpheleniyordum ama artık eminim."

"Chanyeol saçmalama. Kapa konuyu." çağırdıkları taksi onları bekliyordu. "Bilmend gerek yok." dedi Luhan ve taksiye bindi. Chanyeol ise şaşkın, kızgın karışık bir duyguyla taksiye bindi.

İkili bir restorana girdi. Burası pek pahalı bir yer değildi. Güzel et pişiren bir yerdi. Chanyeol önceden Baek i aradığı için Baek, Tao ve Kai de oradaydı.

"Xiumin nasılmış?" diye sordu Baek. Chanyeol siparişleri getiriyordu.

"Revirdeymiş. Galiba ilk ona saldırdı. Bir adam tutup dövdürtmüş. Yarın şartlı olarak tahliye edilecek. O zaman yanımızda daha güvende olur." diğerleri açık ağızlarla Luhan a baktı.

"Revir mi? Ciddi miymiş peki?" dedi Tao.

"Sırtına sopa ile vurmuş şerefsiz. Bütün derisi parçalanmış. Kan revan içindeymiş. Bu olay bir buçuk ay önce olmuş. Bu yüzden şu an daha iyiymiş."

"Nasıl bu kadar çabuk tahliye edilebiliyor?" dedi Kai.

"O gizli bir konu. Luhan abimiz o konuyu açtırtmıyor." Chanyeol yemekleri dağıtırken sırıttı.

"Chanyeol!" Luhan Chanyeol un bacağına ufak bir tekme attı. Çocuk inledi.

"Ne yaptın Luhan?" dedi Kai ufalanmış bir kızgınlıkla.

"Anlayacağı dilden konuştum o kadar. Hem nazik bir insanmış. Ricamı geri çevirmedi." Luhan içeceğinden bir yudum aldı. "Yarın Xiumin i alır, getiririm tamam mı?"

"Tamam da, nerede kalacağız, bu kadar insan?" Baek in yemeklerle ilgilenmiyor olması çok garipti.

"Şimdilik benim evimde kalın." Kyungsoo bir eliyle yan masadan bir sandalye çekip diğerlerinin yanına oturdu. Gözündeki büyük güneş gözlüğünü çıkardı. O da gizleyerek dışarıda geziyordu.

"Burada olduğumuzu nereden bildin?" dedi Chanyeol neşeli bir ifadeyle. Kyungsoo nun da onlarla birlikte olması onu çok sevindirmişti.

"Dünkü laflarınız yüzünden bütün rahatımı kaçırdınız. Kai nin evine giderken Baek, Tao ve Kai nin evden çıktığını gördüm. Otobüs durağına kadar sizi takip ettim. Sonra ben yetişemeden bir otobüse bindiniz. Ben de bir sonraki otobüse bindim. Burada olduğunuzu tahmin etmek pek de zor olmadı." Kyungsoo haklıydı. O olay olmadan önce buralarda olduklarında bu restorana gelirlerdi. Daimi müşteriler..

Kyungsoo da kendisine yemek söyledi. Herhalde aylardır ilk defa annesinin yaptığı yemekler ve ramen dışında bir yemek yiyordu.

"Şimdi böyle bir aradayız ama bu ne zamana kadar sürebilir ki?" dedi Kai ruhsuz bir ses tonuyla.

"O Psikopat kızı bulup ağzını yüzünü  dağıtmadan rahat edemem." dedi Luhan.

"Nasıl bulabiliriz ki? Hiç bir ipucu yok." Baek haklıydı.

"Benim bir fikrim var." dedi Kyungsoo ağzındaki lokmayı bitirmeden. "Hani ada var ya, kız o adanın haritada bile olmadığını söylemişti. Ama öğrendiğime göre dünyada öyle bahsedildiği gibi bilinmeyen ada diye bir şey yokmuş. Üstelik ada Kore ye çok yakınmış. Yani bir ülkeye bu kadar yakın bir adanın haritaya eklenmemesi çok saçma."

"Yani ada aslında ada değil mi demek istiyorsun?" Luhan yemek çubuklarını masaya bıraktı.

"Ada gözlerimizin önünde yandı. Farkında mısın?" dedi Baek.

"Çok saçma biliyorum ama... Bunu düşünmek için çok vaktim oldu. Yaklaşık 1 yıl. Anlatabildim mi?" Kyungsoo diğerlerinin yüzlerine teker teker baktı.

"Benim harita uzmanı bir arkadaşım var." dedi Chanyeol telefonunu çıkartırken "Ondan bu ada hakkında bilgi almaya çalışayım. İçimiz rahatlasın." Chanyeol hemen telefonu kulağına götürdü. Aynı zamanda masadan kalktı ve etrafta turlayarak telefondaki arkadaşıyla konuştu. Görüşme bitince masaya geri oturdu.

"Bu gereksiz bir çaba. Ada çok küçükçü. Kızın dediği gibi kimse önemsememiş işte. Biz neden uğraşıyoruz?" Kai bütün elini bulaştırdığı tavuğu ağzına götürdü.

"Boş boş durmaktan iyidir." Luhan da geri yemeğine döndü.

"Hesabı kim ödeyecek?" dedi Kai.

"Benim hiç param yok. Ailesi olmayan biriyim ben." Baek masum olduğunu ilan eden biri gibi ellerini havaya kaldırdı.

"Aynen." Tao ağzına bir şey tıkmaya devam ediyordu.

"Sorun değil." dedi Luhan rahat bir şekilde.

"Bölüşürüz." Kyungsoo Luhan a baktı. 6 kişi bütün dünyayı yemişti ve bütün bunların hesabını Luhan ın ödemesi güçtü.

"Xiumin için ben de geleceğim. Sonuçta yaralı. Bir şeye ihtiyacı olabilir." dedi Chanyeol. Yemekler bitmişti. Masada öylece oturuyorlardı.

"Yarın benim evime gelin. Sizi otobüs durağında bekliyor olacağım." dedi Kyungsoo.

"Bu gece Luhan, Baek ve Tao bende kalsın. Eşyaları bizim evde. Bizim eve gidip sonra size gitmeleri zor olur."

"Chanyeol haklı. Yarın görüşürüz o zaman." dedi Luhan ayağa kalkarken. Hepsi ayaklandı. Hesap ödendi ve restorandan çıkıldı. Herkes evinin yolunu tuttu...

Diğer bölümün fragmanı: 


...

Luhan gülerken yoldan geçen birine çarptı. Sonra hemen eğilip özür diledi.

"Kız gibi güleceğine önüne baksana!" diye bağırdı iri yarı adam.

"Ne dedin sen?!" Luhan birden sinirlendi. Adamı omzundan itti.

"Bana çarpan sensin ve şimdi de kaşınıyor musun?" adam Luhan ın suratına bir tane geçirdi.

...