Chanyeol acele adımlar atıyordu. Telefonunu çıkardı ve tekrar gelen mesaja baktı.

"Chanyeol! Çabuk şu adrese gel, acil.  -Luhan."

Chanyeol daha da hızlandı ve mesajda yazan yere geldi. Luhan Çin de olmalıydı. Evet hapisten çıkmıştı ama Kore ye gelmeyeceğini kesin bir dille belirtmişti. Bu durum, gelen mesajı daha da önemli yapıyordu. Chanyeol beklemeye başladı. Kimse yoktu etrafta. Saatine baktı, sağa sola iki adım yürüdü. Aniden bir ses duyuldu ve biri Chanyeol a bağırdı.

"Çabuk uzaklaşın oradan!" Chanyeol ne olduğu anlamadan bulunduğu kaldırımdan yola indi. Ve saniye dahi geçmeden daha demin bulunduğu yere mor renkli bir piyano düştü. Etraftaki herkes büyük bir şok yaşıyordu. Bir kaç kişi Chanyeol un yanına geldi ve durumunu sordu.

"İyiyim ben. Bir şeyim yok." dedi Chanyeol ve piyanonun düştüğü yere bakmak için başını kaldırdı. Bir halat ip vardı. Galiba bir eve çıkarılıyordu bu piyano. Sonra piyanoya bağlı halatı eline aldı. Kesilmiş. Ne?

Chanyeol piyanonun üzerine baktı ve bir şey dikkatini çekti. Piyanonun sağ köşesinde markası yazıyordu. "Piyano". Ama sadece"P" harfi kalacak şekilde öbür harflerin üzerine çizik atılmıştı. P mi? Yepyeni bir piyanoydu ve bu harfler yanlışlıkla çizilmiş gibi durmuyordu.

Chanyeol telefonunu elini aldı ve mesajın geldiği telefon numarasını aradı. 

"Bu hat kullanılmamaktadır."

Genç adam koşmaya başladı. Yanlış bir şeyler vardı. Luhan Kore de değildi, buna emindi. Oraya biri onu bilerek çağırmıştı ve sonra... Chanyeol ölecekti. Üzerine bir piyano düşcekti ve ölecekti. Bu durumu birileriyle konuşup çözmesi lazımdı.

"Luhan?"

"Kimsiniz?" telefonun öbür tarafından uyuşuk bir ses duyuldu. Çince konuşuyordu.

"Uyuyor musun? Burada gündüz. Orada da gündüz olmalı."

"Seni tanıyor muyum?" dedi Luhan karşısındakinin Koreli olduğunu anlayınca.

"Of Luhan. Ben Chanyeol. Hemen uyan."

"Ne var? Ne oldu?" Luhan yatağında doğruldu.

"Luhan biri beni öldürmeye çalıştı. Kahretsin! Kore de misin?"

"Ne?! Kim yaptı? Bir şeyin var mı?"

"Yok, sapasağlamım. Ama senin ismini de biliyor bu kişi. Bir alakamız olabilir. Of, Luhan buluşmamız lazım." ikili anlaşıp telefonları kapattılar. Chanyeol daha fazla ayakta duramayacağını düşünüp eve gitti. Şimdi yapmak istediği tek şey uyumaktı.

Luhan ilk uçakla Kore ye geldi. Kimsenin onu tanımaması için ağız ve burnunu kapatan bir maske taktı. Gözlerinde güneş gözlüğü ve başında bir şapka ile kamufle olmuştu. Artık EXO diye bir grup yoktu. SM şirketiyle tüm alakaları kesilmişti. Ne kadat artık resmi olarak ünlü olmasa da hâlâ EXO yu unutmamış fanlar Luhan ı takip ediyordu. Chen i bilerek öldürdüğünü düşünen hayranlar Luhan a zarar vermeye çalışırken bazıları da Luhan ı sevdiği için onu taciz ediyordu. En rahatı kamufle olmaktı. Böylece rahatça Chanyeol un evine ulaştı.

"Sen en baştan anlatsana şu olayı." dedi Luhan, Chanyeol un getirdiği kahveden bir yudum alarak.

"Senin adına bana mesaj geldi." Luhan Chanyeol un anlattıklarını dinledikten sonra düşünmeye başladı.

"Bilinmeyen bir numaradan gelen bir mesaja inandın öyle mi?"

"Kore ye gelince hat değiştirmişsindir diye düşündüm." 

"Ve piyanonun düştüğü daireye çıkmadın." Luhan adeta sorguya çekiyordu çocuğu.

"Sence o sırada aklıma o gelebilir miydi? Zor konuşuyordum." Chanyeol pişman gibiydi. O zaman hemen yukarı çıksaydı. Belki de işin aslını öğrenirdi.

"Sahi, Baek hastanedeymiş." dedi Luhan. Sonra sesini kıstı "Kafayı yemiş."

Chanyeol Luhan ın bu endişeli haline görünce gülmemek için kendisini zor tuttu. Sonra aklına bir fikir geldi ve o da yüzünü endişeli bir hale soktu. 

"Baek hastanede evet. Hatta çok saldırgan diye bileklerine zincir bağlanmış. Onu ziyarete gittiğimde neredeyse bana saldıracaktı."

"Zincir mi?" Luhan gözlerini kocaman açtı. "Onu görmeye gitsek olur mu? Ne kadar hepinizle iletişimimi kessem de o özledim. Merak ediyorum." Luhan çok üzgündü.

"Kalk o zaman. Hemen gidelim. Ziyaret saatinin bitmesine var daha. Yetişebiliriz." Chanyeol ayağa kalktı. Sonra Luhan ı kolundan çekiştirip dışarı çıkardı.

"Hızlı olur musun?" Chanyeol un uyarısıyla Luhan adımlarını hızlandırdı ve hemen otobüse bindiler. Hastane Chanyeol un evine yakındı. Kısa sürede hastaneye varmışlardı.

"Byun Baekhyun u ziyarete gelmiştik." dedi Chanyeol nefes nefese. Daha geçen ay geldiğinde bulunan sevimli kız yerine kaba saba bir adam oturuyordu danışmada.

"Byun Baekhyun." adam bir kaç listeye baktı. "İleri derece saldırganlığı olan bir hasta. Emin misiniz?"

"Evet ben her ay ziyaretine geliyorum. Siz yeni olmalısınız. Rahat olun, ben ne yapmam gerektiğini biliyorum." Chanyeol un bu sözleri üzerine adam iki ziyaretçi kartını çocuklara verdi. Luhan şok yaşıyor gibiydi. "İleri derece saldırganlık" mı?

"Baek?" Chanyeol hastane kapısını açtı ve kafasını içeri uzattı.

"Chanyeol." Baek yorgun gözlerle gelene baktı.

"Sana birini getirdim." Chanyeol titrek duran Luhan ı sırtından itip Baek in görebileceği bir yere gelmesini sağladı.

"Luheeeeen?!" Baek yorgun halini bırakıp yataktan kalktı. Asıl amaç Luhan a sarılmaktı ama zincirler engel oldu. Luhan ise korkudan küçük dilini yutacak hale gelmişti.

"O zincirler kopmaz değil mi?" diye fısıldadı Luhan, Chanyeol un kulağına. Chanyeol sesli bir kahkaha attı.

"Baek saldırgan değil. Sadece aklını kaçırmış deli taklidi yapıp beleşe burada yatıyor." Luhan bu açıklama üzerine suratına sırıtan ikiliye baktı.

"Yah!! Çok kötüsünüz. Ben Baek in haline üzülüyorum siz dalga geçiyorsunuz." Chanyeol Luhan ın omzuma sertçe vurdu ve Baek in.yanına gitti.

"Kore de ne arıyorsun?" dedi ortamdaki şaka havası yok olunca.

"Chanyeol bir sorunu vardı ona geldim."

"Ne sorunu?"

"Biri beni öldürmeye kalktı."

"Ne?! Nasıl?" Baek için olay tekrar özetlendi. Herkes düşünür gözlerle bir yerlere odaklanmışken Chanyeol sessizliği bozdu.

"Geçen geldiğimde danışmada bulunan hemşireye ne oldu? Sevimli kızdı."

"Sevimli mi? İçinde şeytan varmış o kızın." Baek birden kızgınlaştı.

"Ne demek o şimdi?"

"İki gün önce odama geldi. Ben yatıyordum her zamanki gibi. Birden üzerime oturdu ve ağzımı kapattı. 'İşimiz bitmeden sizi bırakmayacağız.' dedi. Başımın altında yastığı alıp yüzüme bastırdı. Bildiğiniz beni boğuyordu. Sonra hiç bir şey olmamasına rağmen yastığı çekti ve odadan çıktı. Yani öldürmekten vazgeçti gibi bir şey." Luhan ve Chanyeol, Baek in anlattıkları üzerine öylece kalmışlardı. Bu ne demek oluyordu böyle?

"Yani Baek i de mi öldürmeye çalışıyorlar?" Chanyeol gittikçe ciddileşiyordu.

"Sadece ikinizi değil." dedi Luhan birden. "Ben de ölümden döndüm."

Diğer bölümün fragmanı:

...O sırada telefon çaldı.

"Noona?" Chanyeol un ablası telefonun öbür ucundaydı.

"Chanyeol iyi misin?"

"Evet ne oldu?" ablasının hal hatır sormayı bırakalı iki ay olmuştu. Birden böyle söylemesi Chanyeol şaşırttı.

"Televizyonu aç. Haberleri."...