Paulit ulit akong huminga ng malalim, haist! Parang gusto kong himatayin dahil sa kaba. Hindi naman bago sakin ang pagkanta sa harap ng maraming tao dahil sa ginagawa ko ito sa mga kasal kasal. Pero ngayon lang ako manghaharana ng babae sa harap ng lahat ng istudyante.

“Ok ka lang ba?” tanong naman sakin ni Vicente/V saka inabutan ako ng tubig.

“Kinakabahan ako. Pano kung iturn down nya?” nag-aalala kong sabi

Napangiti naman dun si V “Wow! Nasan na yong walang hiya hiyang kumanta sa madaming taong si Jisoo? Unang beses te?”

“Gago! First time itong mangharana, ika---” inis kong sabi, kinakabahan na nga ako nangbubwisit pa eh.

“Jis? Handa ka na?” sabat naman ng kakarating lang na si Clark kaya naputol ang sasabihin ko “galingan mo ah?” dagdag nya saka nakangiting sinabi ito “Punta ka na don”

Tumango naman ako saka tumayo na pero pinigilan ako ni V.

“Teka wala kang salawal? Ganyan ka kakanta?”

Siguro hindi nya nakita kanina na nakaganito ako dahil sa nakaupo ako at pinatungan ko ng jacket ang legs ko.

Tumawa naman ako. Exxage sa walang salawal. Meron naman akong salawal maikli lang at dahil mahaba ang damit ko ay parang wala. OA talaga amput. Hindi ko sana papansinin at pupunta na sa stage ng higitin nya ako.

“Seryoso ka? Ganyan ka kakanta??” Tapos magtataka ka na pati mga lalake nagugustuhan ka kahit alam nilang wala kang interes. Magpantalon ka dun!”

“May short yan!” sabi ko sabay taas ng damit para makita yong short. Nakikiuso nga ako pinipigilan pa “Sige na. May haharanahin pa ako” sabi ko at pumunta na sa stage.

Kinakabahan man ay umakyat na ako sa stage para gawin ang pang haharana. Huminga muna ako ng malalim saka hinanap ang babaeng dahilan kung bakit ako nandito at gagawin ko ito.

Nang makita ko sya ay napangiti ako. No question she’s indeed beautiful sabi ko sa isip ko.

Medyo kinakabahan ako dahil sa ang daming tao. Huminga ako ng malalim para humugot ng hangin saka tumingin sa mga tao ulit at napangiti ng mak