5. YG's offer.

Nagising ako ng may nararamdanan akong mabigat sa bandang tiyan ko. Tiningnan ko at nakita ko braso ni Chaerin. Yakap-yakap namaman ako.

Pinilit kong tanggalin kasi kailangan ko ng tumayo para inumin yung gamot kong pang umaga. Kailangan ko rin puntahan yung doctor ko, inatake ako kagabi kaya kailangan ko ipatingin tong puso ko.

Tinusok-tusok ko mukha niya. Di parin nagigising. Ganito ba talaga matulog 'to? Kita na tiyan niya.

"Di mo yan magigising, ako ng gigising diyan. Sige na inumin mo na gamot mo." Gamot ko? Paano niya nalaman?

"Kilala ko doctor mo, tinanong ko narin kung handle ka niya. Kaya sinabi niya narin mga kailangan mo. Kami raw 2ne1 ang pangalawang nakaalam ng sakit mo."

"Bukod kay Jinki at Kibum kayo pa lang. Siguro bukod din sa pamilya ko." Ginulo niya buhok ko.

"Tayo na, nag luto si Park Bom."

Saktong pag tayo ko ay saktong pag ring ng cell phone ko. Di ko na rin tiningnan kung sino kasi baka sila Key lang din naman 'to. Imposibleng members, busy yung mga yun ngayon.

"Hyoyeon, pwede ka bang pumunta dito sa hotel? Please." Jessica? May nangyari ba sakanila? Napahamak ba sila?

"Bakit?" Nag aalala ako.

"Gamitin mo na lang yung van natin. Please, pumunta ka." Ngayon ko lang ulit narinig mag please to si Jessica.

"Ngayon?"

"Maya-maya, basta pumunta ka." In-end niya na yung tawag.

Alam naman ni Jessica na kahinaan ko please niya. Kaya kahit gaano ako kagalit, pupuntahan ko parin sila. Di ko parin sila kayang tiisin.

Tiningnan ko yung dalawa, si Chaerin di parin gumigising. Si Dara, ginigising niya parin. Mukhang di naman nila narinig pinag usapan namin, di narin naman nila ako tinanong.

Pumunta na akong kusina, si Bom nagluluto ng itlog. Si Minzy naman nagagalit kasi sunog yung niluluto ni Bom. Lumapit ako kay Bom at hiningi yung hawak-hawak niya.

Nilagay ko na yung huling itlog sa plato at binigay ko kay Chaerin, huli rin siyang gumising kaya huli siyang nakakuha. Si Bom naman, amazed na amazed. Paano ko raw nagawa. Si Minzy, as usual poker face. Pero binigay niya saakin yung gamot ko, in case raw na makalimutan ko.

"Hyo, want to visit YG?" Maknae asked.

"YG? As in papasok ako sa company niyo?"

"Yes. Our CEO likes you." Sandara added.

"But SM artist ako. Di ba nakakahiya sainyo yun?" I asked curiously.

"Gaya nga ng sabi ko, gusto ka ng CEO kaya okay lang yan. He actually want to get you from SMent before." Chaerin.

"Pero ayaw raw ng CEO niyo. Our CEO want you to be a solo artist of YG." Chaerin continued.

"I think, I'll be fine with SMent for now. Gusto kong makita dance studio niyo."

"Sure, we can have a dance duo." Maknae said.

Ginulo ko buhok niya.

Pinahiram nila ako ng damit, at yung toothbrush na ginamit ko kagabi yung ginamit ko ngayon. Chaerin dressed me like how she dress. Baddest one. Medyo naiilang ako, pero gusto ko yung concept na ganito. Sana kasi di puro pacute concept ng SoShi.

Sumakay na ako sa van nila, dun nila ako pinaupo sa tabi ni Chaerin. Kasi sabi raw ni Chaerin, dapat leader daw ang katabi ng guest. What?

"Teka, kotse ko? Di na lang yun gamitin natin?" 

"Mas masaya sa van, malaki space and we can do anything here. After mo pumunta ng YG, ibabalik ka namin dito para makuha mo kotse mo. Okay na ba yun?"

"Yes ma'am." Sabay salute ko kay CL.

Nag tatawanan lang sila ng nag tatawanan, buti pa dito, walang drama. Lagi silang masaya. I can't help but compare the 2ne1 to the SNSD. Oo sinabi kong SNSD parin ang the best para saakin, pero kung titingnan mo yung bonding nila. Parang buong buhay nila, silang apat mag kakasama. Ngumiti na lang ako. Ganito kami dati. Kaso nung nabuo ang The Boys concept, nag bago na sila. Siguro di ko na hihilingin na ibalik yung dating kami, kahit yung pader na lang sa pagitan ng SNSD at saakin. So close yet so far?

"Ano nanamang iniisip mo ha?" Sabay bato ng papel sa ulo ko. Paano sila nag karoon ng papel.

"Bomie, ngayon mo lang ako ginanyan ha! Nasasaktan ako Bomie." Kunwaring umiiyak.

"Oh my God, Hyonie I'm sorry." Sabay lapit sakin at niyakap ako.

Kinuha ko yung papel at binato rin sa ulo niya. Sabay ngiti ko sakaniya.

"Yah! Pinag alala mo ko." Bomie.

"Kekeke. Bakit may papel kayo? Kanina wala akong papel na nakikita?" 

Nanlaki mata nila, why anong meron?

"Tinatanong ka namin kanina kung gusto mo mag laro, umayaw ka. Kaya may papel kami."

"Umayaw ako?"

Huminga ng malalim si Chaerin at binigyan na lang ako ng tinapay. Baka raw nagugutom ako, loko to. Diet ako.

I raised my head higher, ang ganda ng YG. Hindi simple, pero kung titingnan ang badass. I understand kung bakit ang cool ng artist nila. 

Pag pasok ko nakita ko mga mukha nila, from epik high to winner. Kompleto, 2ne1's debut picture is here. I looked at Big Bang's. Grabe, ang laki ng nag bago sakanila.

Dinala nila ako sa isang hallway kung saan lahat ng album ng YG Family andito. Simula unang album nilang lahat. Ang ganda tingnan. Kung sana ganito pahalagaan ng SM ang artists nila. We wont be called as the most hated company.

Chaerin talked to a woman. Assistant ata ni YG. Nginitian ni Chaerin at humarap saamin.

"Okay daw!" Sabay high five saakin.

Anong okay? Tiningnan ko yung tatlo, naka ngiti sila. Pinapasok nila ako sa isang room, kung saan nakaupo si YG. I saw this a lot on shows. It's his room.

I bowed several times, at pinakilala ko sarili ko.

"I'm So Nyeo Shi Dae's Hyoyeon." Sabay bow ko nanaman. 

Tumingin ako sa likod ko, wala na yung apat. Iniwan nila ako dito?

Tiningnan ko ulit ang CEO. Di ko alam, kinakabahan ako. Gustong gusto kong mag audition dati sa YG. But my mother want it to be SM. I have no choice.

"Please sit down." Umupo naman ako, at nakatitig parin sa CEO.

"I'm sorry for this. But the 2ne1 girls want me to meet you. I'm sorry sir." Sabay bow ko ulit.

Tumawa siya.

"No it's fine. Alam ko rin na mag kasama kayong lima kagabi, at ako nag sabi na dalhin ka dito." Nginitian niya ako.

"Sorry for asking this. Pero para saan po?"

"Well, pinaglaban kita kay Youngmin. Unfortunately, you signed a contract with him last 3 years. Yung contract mo, it will expire next year at January right?"

"Yes po, we'll do the contract signing at the 3rd week of January."

"Yes, at bago pa ko maunahan ni Youngmin. I want to offer you a contract. You'll be a trainee for a maximum of 3 months. I'll debut you as a solo or as a part of a new girl group."

It took me a while bago ko narealize yung sinabi niya. Last night, iniisip ko kung magiging parte ba ako ng YG Family ano magiging pakiramdam. Ngayon binibigyan ako ng kontrata kung saan, I'll be an official part of their family.

I wouldn't want to leave my girls. But this is my dream. Pero yung puso ko? Paano kung di kinaya ng katawan ko yung bagong puso? Ang balak ko mag papagaling ako after January. 

Aalis ako ng SNSD, to take care of my heart. Hindi ba't pangarap ko rin na maayos ang samahan namin?

"I'm not rushing things with you Ms. Kim Hyoyeon. This contract is for you to sign right after January next year. I'm saying this to you, for you to have time to think."

"Sir, I appreciate your way of thinking about not rushing things. I wouldn't give any final answer about the conditions. Pwede ko pa po bang pag isipan to?"

Ngumiti siya, yung ngiting parang gusto niya yung nangyayari. Not in a bad way.

"Of course, since your trainee days I'm waiting for you. Lagi kang pinagyayabang ni Sooman saakin. Kahit anong decision mo, I'll be happy. Pero syempre, gusto kong dito ka. Pero rerespetuhin natin." Nginitian niya ako. This is how a boss works. Not forcing things out to their artists.

Ngumiti ako sakaniya at tumayo. I bowed again. At lumabas ng kwarto niya. Sa labas nakita ko yung apat na nag uusap. Lumapit ako at nakita ako ni Dara.

"She's here already!" Sabay silang nag tinginan saakin.

"You guys probably knew about the contract?" I looked at each of them but I rested my eyes at Chaerin.

Binigyan lang ako ng peace sign ng apat at tumawa. Loko talaga tong mga to. 

"Naisip ko lang na may chemistry tayo. Kaya baka pwede nating totohanin, sinabi ko narin sa CEO namin at umoo siya kaya bibigyan ka raw niya ng kontrata." CL bluffed.

"Shut up. Loko kayo, you planned it already. Kaya pala ang hirap gisingin ni Chaerin." 

"We talked at KakaoTalk. Kaya late na nagising yan. Nung nakatulog ka dun namin pinag usapan. Inemail narin namin yung CEO na nandun ka samin. Hehe." Dara explained.

Huminga na lang ako ng malalim. Pinag isipan ko ulit yung sinabi ni YG. Solo artist? Another girl group? I prefer solo. Pero di ko naman kakayanin na makakalaban ko sa music charts ang grupo ko.

If I sign at SM this January, another 3 years of pain. Yung 8, anong mangyayari? I can't leave them. Pero kailangan pa ba nila ako? Gulong-gulo na utak ko.

I can't leave the other 8 but my dream. How 'bout my dream of having a solo, dream of becoming a part of YG Family? Dadating din yung panahon na aalis na ako sa grupo.

Gaya nga ng sabi ko, di ko na kaya. Siguro pag nawala na yung pader sa pagitan ko at ng members, aalis na ako. There I can say that I can sleep in peace. Hindi yung iisipin ko muna yung sitwasyon namin lagi bago ako matulog.

Today is September 23. Yesterday was the day I aged once again. I still have 4 months to think and 4 months for me to fix the relationship between the SoShi and me. I still have 1-2 months before my operation. Dalawang buwan ko pa kailangan tiisin ang puso ko. 

Right now, I'm happy. Babalik na ako mamaya sa dorm. Magiging masaya pa rin ba ako tulad ngayon? I love Girls' Generation. So much. That it hurts. Mahal ko rin sarili ko. 

Ano ba dapat kong piliin? SoShi o sarili ko? SNSD o Hyoyeon? Ano kaya mararamdaman nila kung malaman nilang aalis ako? Magiging masaya ba sila? O magiging malungkot? How 'bout Miyoung?

Magiging number one fangirl ko ba ulit siya? Ang dami kong tanong sarili ko. I made a promise to myself, right? Ot9 forever.

"Hyoyeon!" Chaerin shouted.

"Anong problema mo?" Tiningnan ko siya.

"Sabi ko pupunta ba tayo sa dance room? Kanina ka pa namin hinihintay, tingnan mo yung tatlo nauna na." Tiningnan ko nga.

"Opo. Sasama na. I need to dance with the maknae." Inakbayan niya ko.

"Don't think about it anymore. 4 months. May 4 months pa. Use that 4 months to think. Be calm. Don't worry too much. Yung puso mo." Right, yung puso ko.

I can't afford to lose this game kung kelan may pag asa na ako. She's right. I need to calm myself. I reached for my handphone. 

Opened the gallery and look for an ot9 picture.

How 'bout the idea of destroying the ot9, when in fact it is already destroyed?