ARRANGED MARRIAGE

Chapter 29

NANCY'S POV

Nagising akong nauuhaw kaya bumaba ako at deretso sa kitchen. Baka nasa kwarto namin si Yeonwoo kaya ayaw kong pumasok doon, dito pa rin sa kwarto ng kambal ako natutulog. I feel so depressed of what happened, pakiramdam ko wala na akong silbi dahil hindi ko nabigyan ng anak si Yeonwoo. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko, hindi ko mapigilang mag isip at maawa sa sarili ko. Paano pag hindi na ako magkaanak? Will Yeonwoo find another woman? Nanikip ang dibdib ko sa isiping yon. I missed my baby, bakit siya nawala sa akin? Yon ang nasa isip ko habang naglalakad ako at hawak hawak ko ang tiyan ko. It's been 4 weeks or so pero pakiramdam ko parang kahapon lang ng nawala ang baby sa tiyan ko. Hindi ko nanaman napigilan ang umiyak. Heto at umiiyak ako habang pababa ng hagdan. Kahit si Daisy ay nagaalala sa akin. Her constant visits and calls meant that she's not convince in my lies that I am well and ok. I sighed as I opened the fridge but just stood there staring what's inside. I couldn't remember what am I supposed to get. All my mind and emotions are still at that moment when I lost my baby. I've been praying for this feeling to go away pero bakit hindi mawala ang sakit. Naaalala ko pa rin.

"Please stop crying, Nancy." I heard a voice at my back. It's Yeonwoo. I didn't move to look at her though deep inside I miss her so badly but afraid that time will come I'm might gonna lose her, too. Naramdaman ko na siyang nasa liko ko at ang mga kamay niya na sa magkabilang braso ko. "Try to calm down and take a seat." bulong niya habang inalalayan akong umupo sa upuan. "Can't sleep?" Mahina niyang tanong.

"I'm thirsty..." sagot ko lang but still not looking at her, my head bowed down. Pasulyap sulyap ko lang siyang tinitingnan mula nang manggaling ako ng hospital. Mahirap para sa kanya at ramdam ko yon pero bakit hindi niya akong magawang lapitan ngayon, tanong ko sa isip ko. Ilang linggo na niya akong natitiis.

"Ok, I'll get you a glass of water." mahina niyang sabi na nagpagising sa diwa ko. Ilang saglit pa ay nasa harap ko na ang isang baso ng tubig.

"If you don't mind, I will prepare you warm milk so you can go back to sleep." Alok niya pero hindi ako umimik, naramdaman ko muli siyang gumalaw sa kitchen. Matapos ang ilang minuto ay nasa harap ko na ang isang baso ng gatas.

"I hope you will drink that." mahina niyang sabi saka ko naramdamang humakbang siya papalayo.

"Bakit gising ka pa?" habol kong tanong sa kanya pero sa baso ng tubig at gatas ako nakatingin. Nanatiling nakatalikod sa kanya.

"Can't sleep..." sagot niya lang.

"Then you should be the one drinking this milk." Sabi ko.
"I...I think I need more than milk." sagot niya.

"And what is that?" tanong ko muli.

"It's not what..." sagot niya. Gusto kong itanong kung hindi what ay ano pero siya na rin ang sumagot."It's who..." mahina niyang sabi. Yeonwoo tawag ko sa isip ko. It's the same reason I can't sleep too, sagot ng isip ko.

"Why aren't you sleeping in our room?" pag iba ko ng tanong dahil napansin kong hindi nagagalaw ang kama sa kwarto namin pag pumapasok ako doon pag umaalis na si Yeonwoo for work.

"I cant sleep there alone. I'm missing the one sleeping at the other side of the bed." sagot niya, napahawak ako sa aking dibdib. I missed you too, Yeonwoo. Pero natatakot ako.

"Then you're staying at the attic?" halos pabulong kong tanong muli na parang ayaw ko pa siyang umalis.
"No." sagot niya "Uhm, I'm sleeping at the sofa." Sagot niya. Kaya pala nakita niya siguro na may ilaw sa kitchen kaya andito siya. Bakit kaya dko siya napansin na sa sala natutulog? Ah oo nga pala maaga siyang umaalis at late na ring dumarating. "You should sleep in our room, Nancy, so you'll be comfortable. I won't enter our room pag andon ka. Don't worry." dugtong niya at tuluyan na siyang lumabas ng kitchen dahil tumahimik na ang paligid.

Muling pumatak ang luha ko, paano kung sa katagalan ay ayaw na sa akin ni Yeonwoo? Bakit hindi na niya ako nilalapitan ngayon? Hindi sinusuyo? Pero bakit sabi niya namimiss na daw niya ako? Naiiling kong sabi. Matagal akong nanatili sa aking upuan, bago ako tumayo ay ininom ko muna ang gatas. Pero nagulat ako sa pagtayo at pag ikot ko ay andon pa pala si Yeonwoo

"I'm...sorry. Did I scare you?" she said. "I just want to make sure that you drink your milk and you're alright." hinging paumanhin niya.

"Nagulat lang." Simple kong sagot pero may tuwa dahil akala ko ay umalis na siya. I walked to the sink to wash the glasses of water and milk.

"You can leave it there. Ako ng maghuhugas." Sabi niya at naramdaman ko siyang lumapit at ngayon ay hawak na ang basong hawak ko. The moment our skin touched I felt the intensity of longing between us. I felt it strong and I know she felt it too. Gosh how I miss her skin next to mine. "S-sorry. Ako na so you can go back to sleep." bulong niya, I don't know if I can take anymore what I feel at this moment pero I felt myself shaking and silently crying.

"I'm s-sorry." bulong kong sabi at napansin ko siyang nataranta, hinawakan niya ang mga kamay ko and reached out the hand towel and dried my hands.

"Hush now Nancy. Umiiyak ka nanaman. Please nagaalala na ako sa'yo. Kung galit ka sa akin tatanggapin ko basta huwag ka lang umiyak. Awayin mo ako kung gusto mo just don't cry anymore. I'm so worried." alo niya sa akin habang pinupunasan ang mga kamay ko.

"I'm sorry for losing our baby." ulit kong sabi.

"Don't say sorry, it's not your fault. It's nobody's fault, hon." sabi niya matapos matuyo ang mga kamay namin ay dahan dahan niyang hinaplos ang mukha ko at pinahid ang mga luha sa aking pisngi.

"I didn't take care of our baby..." hikbi ko ng sabi.

"You did, Nancy. It's just that the baby is not for us. Sabi nga ng mga bata isa na siyang baby angel watching over us." bulong niya habang masuyo niyang hinahaplos ang aking mukha.

"I'm sorry..." ulit ko and that made her engulfed me with her warmth embrace. I so miss her arms around me, her hug, her smell. I felt myself totally broke down into her arms.

"I'm sorry for blaming you and everyone else, honey. Sorry for being so selfish." I admitted as I cry helplessy on her shoulder.

"Shhh. It's ok hon, I understand you. Huwag ka ng sorry ng sorry and stop crying, please, Nancy." Sabi niya habang haplos haplos ang likod ko at mahigpit ang yakap sa akin.

"I only want to give you another baby..." I said like a child.

"I know, hon. I know."

"I'm just afraid what if I can't bear you another child." I confessed.

"How can you even think that, Nancy." bulong niya sa tenga ko. "We always wanted to have another child, yes, but losing one doesn't make me love you any less." then she slowly pulled away and held my face again. "You already gave me the twins, hon. What makes you think na hindi pa sila sapat para sa akin? We want an addition to the family pero walang magbabago madagdagan man tayo o hindi." she said looking straight into my eyes.

"I'm just scared..." but she didn't let me finished and silenced me with her lips. It was sweet and gentle. I missed her kiss. So much, so much so that I lingered on her lips. The next thing I know is that I find myself reciprocating her kiss. We stood there for I don't know how long but we lingered the moment our lips touched while we're both clinging tight to each other. Her arms around me as if never wanting to let me go and my arms around her as if she's my life support holding on to her so tight. It was the longest kiss I could remember, so long until we both have to stop to breath some air. Both panting but still glued to each other.

"I missed you so much, hon." halos hingal na bulong ni Yeonwoo at mahina akong natawa. "And I missed your smile and I missed hearing your laughter." Dugtong niyang nakangiti.

"Y-yeonwoo.."

"I missed everything about you, hon. Everything." she said as she explore every part of my face.

-

"Do you still want us to have a baby, honey?" lambing ko kay Yeonwoo while I'm lying on her chest. It was a steamy and passionate night for us, maybe because we missed each other so terribly.After the nth time of lovemaking I rested on her chest, I can still hear her heartbeat slowing down. I smiled at the thought that once again she proved how much she loves me. Walang nagbago, sa bawat yakap at halik niya. Sa bawat pagangkin niya sa akin. Walang nagbago.

"Only if you want to, Hon." she whispered while she embraced me so tight, I felt she kissed my head for seconds. "I love you, Nancy. Tandaan mo yan, walang nagbago and nothing will ever change."

"P-paano pag hindi na ako magkakaanak?" I whispered as I slightly lifted my head and started tracing her collarbone with my fingers.

She held my chin with her index finger and slowly lifted up my face so our eyes met.

"You're not listening, hon. Sabi ko walang nagbago and you already gave me Dane and Jackson." She said smiling and reached down to give me a kiss. She then looked at me lovingly. "I still miss you, hon." Pilya niyang sabi at dko na napigilang humiwalay sa yakap niya at kurutin ang ni.pple niya. "Aray naman, hon!" halos pasigaw niyang sambit.

"We already had how many times ? And you still craving for another one?" Pinanlakihan ko na siya ng mata habang nakaupo na ako pero nakatungkod ang kamay ko sa kama.

"Sakit naman non, hon. Don mo pa talaga ako kinurot?" hawak niya sa ni.pple niya, nangingiti na lang ako sa loob loob ko.

"You're so hor.ny, Yeonwoo" sabi ko at kinurot ko pa ang kabilang nipp.le niya.

"What the...Masakit Nancy ha.!" sigaw niya sabay takip sa kanyang dibdib.

"Then stop being hor.ny." I said.

"What are you saying? My fault? You deprived me for more than 4 weeks of not even touching you tapos ngayon bumabawi ako and you call me hor.ny?" rason niya.

"Yeonwoo I will make it up to you pero hindi mo kailangan sagarin yon in just one night noh? And besides hindi mo lang inisip na naoperahan ako?" balik kong rason sa kanya sabay hampas sa braso niya.

"Ouch! Hon, naman. Didn't you even feel that I've been gentle throughout kahit gigil na gigil na ako sa'yo and really? ako lang ba ang hor.ny? Eh bakit...I mean, do you not feel the same way? the way you moan...." Hindi ko na siya hinayaang magsalita pa dahil tinakpan ko na ng kamay ko ang bibig niya at pumatong na ako sa ibabaw niya. But it was a mistake move as I saw Yeonwoo's eyes widen the moment she felt my body next to her. Too late to realize my move because when I tried to pull back I am already locked in her arms and between her legs.

"Let me go, Yeonwoo!." kunwang galit kong sabi pero umiling lang siya, hindi ko pa rin inaalis ang kamay ko sa bibig niya. "Let me go!" sabi ko while trying to pull away from her now with both of my hands pushing her.

"Oh No. Not until we finish what we started, Hon." Iling niyang sabi habang mahigpit ang yakap sa akin at pati mga paa niya ay nakalock na para mas lalong hindi ako makawala.

"What? Anong finish ka diyan? Kanina pa tayo tapos noh?!" Paalala ko na sa kanya.

"We haven't finish yet, naguumpisa pa lang tayo, hon. Look we're already in a position, you're on top again as you have been para hindi ka mahirapan." Sabi niya sabay tingin ng taas baba sa hitsura namin at ngumiti.

"Yeonwoo!" pilit kong pagpipiglas pero hindi talaga ako makawala sa kanya.

"Hon, huwag kang maingay baka marinig tayo ng mga bata. One round na lang, please?" puppy eyes niyang pakiusap.

"Huwag mo akong idaan sa ganyan, Yeonwoo." Sagot ko. Kaya hinanap ko muli ang ni.pple niya at kinurot ko.

"Aray! Hon naman eh!" sigaw na niya. Nagulat kami sa biglang katok sa pinto.

"Mohmi/ Mahma!" rinig naming sigaw ng mga bata habang kinakatok ang pintuan. Nagulat kami ni Yeonwoo at hindi agad nakagalaw.

"Mga bata..." halos sabay naming sambit ni Yeonwoo

"Mommy, Mama are you fighting?" Si Dane sa nagaalalang boses na parang iiyak na.

"Anak, Yeonwoo! Anong nangyayari sa inyo?" sunod naming rinig na boses.

"Si Mama!" taranta ko ng sabi at bigla akong napatayo. Pagbaba ko ay nakita ko ang mga nakakalat naming mga damit ni Yeonwoo.

"Bubuksan ko na tong pinto..."

"No Ma!" pigil ko habang tinakbo ko ang pinto at nilock ang doorknob.

"Ano bang nangyayari sa inyong dalawa?" Alalang tanong ni Mama sa likod ng pinto.

"We're fine, Ma..." sagot ko habang pinupulot ni Yeonwoo ang mga damit namin at inabot sa akin, nagumpisa ko ng isuot at ganon din siya.

"Bakit may sumisigaw na nasasaktan?" Sunod na tanong ni Mama at mahina akong natawa habang sumimangot si Yeonwoo na parang naninisi ang tingin sa akin. "Buksan mo ito Anak para malaman ko kung totoong ayos lang kayo." pakiusap ni Mama.

"Ok Ma, just a sec." kako habang inaayos ko ang buhok ko at ganon din si Yeonwoo. Pagbukas ko ng pinto ay kita ang pagaalala sa mata ng mga bata at ni Mama. "Sorry Ma, kids kung nagalala kayo, but we're good we're just talking." paliwanag ko.

"Is that true Mohmi?" tanong ni Jackson na nakatingin kay Yeonwoo na ngayon ay nakalapit na at nakatayo sa likuran ko.

"Y-yes, Jackson." Utal na sagot ni Yeonwoo

"Who's shouting? Why we hear shouting and like in pain?" Tanong ni Dane at gusto kong matawa pero nagpigil ako at lumapit ako kay Dane at lumuhod sa harap nila ni Jackson 

"We're just watching TV maybe that's what you heard shouting." Panakip butas kong sabi. "Why are you still awake?" Tanong ko na lang.

"I woke up without you, Mama. Then I went out and heard shouting in this room so I woke up Jackson and we went to Lola'sh room." paliwanag ni Dane at napatango lang ako. "you sure you're not hurt Mama?" Tanong niya muli sabay hawak sa pisngi ko.

"No I'm alright, Sweetheart." sagot ko.

"But why you have like that?" Pansin niya.

"What like that?" Balik tanong ko.

"Ish that bruishe?" Tanong niya ulit.

"Where?" Taka kong tanong.

"Here..." she said touching the left side of my neck. "And here too." she said touching the right side of my cleavage, And when I looked down at my cleavage I felt i turned into red tomato. Embarassed infront of my kids and Mama. Gosh Yeonwoo left me hic.keys.

"Uhm...ah...That's nothing sweetheart. I just bumped somewhere..." sabi ko at napansin ni Mama na halos dna ako mapakali. Kaya sinalo na niya ang kahihiyan ko.

"Ah, mawawala din yan mga Apo. Halina kayo. Let's go now Mama and Mommy are not fighting. They're simply talking. Let's go back to sleep and we let them talk, ok?" yaya na ni Mama sa mga bata na pinanlakihan ako ng mata na parang pinagsasabihan kami sa kanyang mga tingin, napakibit balikat na lang ako. Sumunod naman mga bata at humalik muna sa amin at kay Yeonwoo pero bago tuluyang lumayo ay bumalik si Jackson at mahinang nagsalita.

"You not mad at Mohmi anymore, Mahma?" tanong niya at umiling ako.

"Not anymore, baby." sagot ko at nangiti siya.

"Ok, that's why you and Mohmi exchanged clothes." sabi niyang nakangiti at bigla akong napatingin sa suot ko. Oo nga suot ko ang shirt ni Yeonwoo at nang lumingon ako sa kanya ay suot niya ang shirt ko. Hay naku sa pagmamadali kanina.

"Yes, Baby..." sabi ko at muli siyang humalik sa akin.

"Love you Mahma." Sabi niya saka tumingin kay Yeonwoo at kumindat.

"Love you too so much Baby." sabi ko. I closed the door, locked it and when I turned around I saw Yeonwoo grinning.

"See what you've done ang ingay mo kasi." sabi ko sa kanya sa mahinang boses. "And what are grinning at?" Tanong ko pero umiiling siya at ngumuso. "Ano yan?" tanong ko sunod.

"You bumped here." sabay turo niya sa nguso niya at ngumiti. Ang pilya talaga ng babaeng to.

"Isa pa yan. How could you give me hic.keys in my exposed skin." Kunwa kong inis na sabi habang papalapit sa kanya. "It's been our rule that hic.keys are supposed to be hidden."

"Not my fault, hon. Hindi ko na naisip yon sa sobrang gigil ko sa'yo. Nadiet mo na ako ng ilang linggo maiiisip ko pa kaya yon sa sobrang pananabik ko sa'yo." sagot niya and I just rolled my eyes. "Let's see kung saan ka pa na bumped." sunod niyang sabi sabay hawak sa laylayan ng shirt ko.

"What are you doing?" Taray kong tanong.

"To look how many hic.keys you've got." Ngisi niyang sabi.

"Stop it, Yeomwoo." sabay hampas ko sa kamay niya.

"Ouch, Hon. Stop doing that baka mamya niyan ako ang magkapasa." drama niyang sabi.

"Hic.keys na lang bigay mo sa akin at buong puso kong tatanggapin." Sabay sabi niya at lahad ng mga kamay.

"Hay naku, Yeonwoo..." Nasabi ko na lang at tinalikuran ko na siya at bumalik na ako sa kama. Pag lingon ko ay kasunod ko na siya. Pero bago pa kami humiga ay nakita ko siyang naghubad ng shirt. "What are you doing?" Tanong ko.

"Nagkapalit tayo ng shirt eh, here." Alok niya sa shirt ko. "Balik ko na sa'yo." She said seductively, I can't believe my wife paraparaan lang talaga.

"No thanks. I'll keep your shirt..." I said plainly at humiga na. That won't work Yeonwoo sabi ko sa isip ko.

"Fave shirt ko yan eh..." drama niya pero hindi ako umimik. Hay naku pag hinubad ko to hindi nanaman niya ako tatantanan. Malayo nanaman ang mararating namin. Ilang segundong tahimik. "Namamaga ni.pple ko." bulong niya at napabalikwas ako para harapin siya.

"What?" may pagaalala kong tanong dahil naalala ko ang pagkurot ko sa kanya kanina pero pagharap ko ay nakangiti siyang nakakaloko.

"Kiss mo para mawala pamamaga." Sabi niya, gusto ko ng matawa sa asawa ko dahil sa kalandian niya pero natutuwa ako how playful she can be.

"Gusto mo kiskisin ko yan ng liha para mas lalong mamaga?" Taray ko ng sagot at bigla niyang tinakpan ang dibdib niya.

"Hon, how can you be so rude..." parang takot na takot na niyang sabi.

"Wear that shirt and let's sleep." sabi ko na lang sabay higa na nakatalikod sa kanya. Naramdaman kong gumalaw ang kama namin pero hindi ko naramdaman ang katawan niya sa akin. Then I felt the covered sheet pulled up, as I turned around I saw her lying in bed facing me, eyes closed. I rolled my eyes and shook my head, nag inarte na ang Yeonwoo. I took off my shirt and shorts, moved closer to her under the sheet, lie next to her, so close that we can feel each other breathing. Her eyes remain closed yet I felt her arm wrapped around me and a sweet smile formed in her lips when she felt my body.

"I don't want to have any thing between us right now, hon. Because I missed you so bad that being close to you now is the only thing I want to do. I want to feel your skin next to me so I know that I am not dreaming. Na andito ka talaga sa tabi ko ngayon at kayakap na kita." She whispered, the tip of our nose touching, halos maduling na akong nakatitig sa kanya but she kept her eyes closed.

"Y-yeonwoo..." I whispered.

"I just want to sleep like this, hon. Kahit ngayon lang. I missed us under the sheet together in our room, in our bed." She said next. "Goodnight, I love you." Bulong na niya.

"Goodnight, honey and I love you, too." sagot ko then kissed her nose. "So sleep now, ok?" Paninigurado ko at tumango lang siya na hindi pa rin nagmumulat ng mata. Kaya nakahinga ako ng maluwag.Salamat naman at matutulog na kami.

Pero wala pang 3 minutes naramdaman ko na ang masuyong halik ni Yeonwoo sa ilong ko. Sabi ko na nga ba, hindi talaga makatiis ang babaeng to. Hindi ako gumalaw. She's playing kisses on the tip of my nose, nakikiliti na ako. Then her kiss went down to my lips , I didn't move nor react pa rin. She's kissing me sweetly and gently while she lazily her fingers in my . Torture talaga tong babaeng to.

"Yeonwoo, akala ko ba tutulog na tayo?" Kunwa kong tanong at nagmulat ako ng tingin pero nakapikit pa rin siya.

"Halik lang..." rason na niya. Suko na ako pagbibigyan ko na nga ang babaeng to para makatulog na kami.