chapter 27 - Her answer

Puwede Paki Sabi Na Lang

 

-recap-

Kim: But Ge, I’m afraid that if this won’t work out I might lose you. I don’t want that to happen.

Gerald: Hey, Kimmy. Listen to me. You won’t lose me, coz I would do everything to make this work ok? Trust me please.

Kim: Wouldn’t we last as bestfriends rather than being romantically involved? I want us to last.

Gerald: Kimmy, I understand if you don’t want to. (_ _ )

Gerald stood up and started walking back to his seat when Kim started to talk again.

Kim: Ge, wait….

-end of recap-

Gerald turned around to see Kim with tears falling from her eyes so he immediately went back to Kim’s side.

Gerald: Kimmy, why are you crying? Please don’t cry. You know how much I hate it when I see you crying right.

Kim: (sobbing) Ge… I love you too…

When Gerald heard what Kim said, the hope that was broken a while ago is slowly recovered. Then Kim continued talking.

Kim: (sobbing) I love you too, but as a “Kuya”. Please understand the reason for my answer.

Gerald: (_ _) akala ko pa naman, mahal mo din ako. As kuya lang pala.

Kim: Sorry. I’m really sorry. Pero yun talaga yung nararamdaman ko sa ngayon.

Gerald: (^_^) ok lang yun Kimmy. At least diba, mahal mo din ako yun nga lang bilang kuya. Maigi na din yun, it gives me hope that maybe the love that you feel for me would change and blossom into the kind of love that I feel for you.

Kim: Ge, ang sarap mong mahalin. Gusto kitang mahalin. Kaso…

Gerald: kaso ano Kimmy? Ano ba yung pumipigil sayo na mahalin ako ng lubusan. Yung hindi pang kuya lang. Sabihin mo please, para mabago ko, para maayos ko, para mahalin mo na talaga ako. Please Kimmy sabihin mo. Gagawin ko kahit ano.

While Gerald said this, tears started to come out from his eyes.

Kim: Ge, wag ka namang ganyan oh. Wag mo akong iyakan. Hindi ko kayang nakikita kang ganyan.

Gerald: Sorry… Ang sakit lang kasi talaga eh.

Kim: Ge, what can I do to make the pain go away?

Gerald: To be honest. Love me… Love me and I am sure it will go away. Pero alam ko namang hindi mo magagawa yan sa ngayon. So instead, tell me… Tell me what I need to do to make you fall in love with me.

Kim: Ge… (TT_TT)

Gerald held Kim’s hands and put his head on her knees.

Gerald: Kimmy, hindi ko na alam ang gagawin ko. Please tell me.

Kim: Wala kang kelangang gawin. Wala kang kelangang baguhin. Nagkataon lang talaga na mahal na kita bilang isang kuya. Hindi ko din alam kung ano ang magagawa mo para baguhin yun. I’m sorry Ge.

Gerald: I understand.

Kim: (sobbing) Ge, I don’t want to lose you. Please. Please don’t leave me. I can’t live without you by my side. I already got too used that you are always by my side. Please don’t hate me. (TT_TT)

Gerald: shhhh… stop crying. Kimmy, it hurts me to know that I caused the tears falling from your eyes. Remember this, I would never hate you. I’ll just be away for a while, but I would return. When I do, I promise everything will be back to how it was. It’s not like I am leaving you. I would check on you everytime. I just need some time to think things through and to sort out my feelings for you. Always remember I’m here for you always. I love you.

Kim: (sobbing) but Ge.

Gerald stood up and was about to leave when he heard Kim’s cries. He decided not to look back and just continue walking away. When Kim started talking, he froze.

Kim: (shouting while crying) Wag ka namang ganyan Ge! Gerald! Wag mo naman akong iwan! Sabi mo hindi mo ako iiwan!

Gerald just continued walking.

Kim: (shouting while crying) Gerald Randolph Opsima Anderson Jr. Ganito na lang ba? Pagkatapos mong umamin tatalikod ka na lang at aalis? Ganito mo na lang ba tataposin?

Gerald kept walking but what Kim said made him stop and look back.

Kim: (shouting) Aalis ka na lang ba? Hindi mo man lang ba itatanong kung may pag-asa ka pa?

Gerald was dumbfounded with what Kim asked. So Kim continued shouting.

Kim: (shouting) Mahal kita Ge! Alam mo naman yun diba, pero hanggang kuya pa lang. Hindi ko alam kung mababago pa yun pero isa lang ang alam ko. At yun ay hindi ko kakayanin at hindi ko kaya na mawala ka sa buhay ko! Please Ge wag kang lumayo! Please!

As Kim finished shouting, Gerald started walking back towards Kim.

Gerald: Kimmy napaka brat mo talaga.

Kim: (O_O) Ako? Brat. Ang kapal naman ng…

Kim was cut off by Gerald.

Gerald: Patapusin mo muna ako. OO brat ka. Alam mo kung bakit? Kasi ang selfish mo. Hindi mo ba alam na kung hindi ako lalayo mamahalin lang kita lalo, masasaktan lang ako.

Kim: Ganun ba. (_ _)

Gerald: Teka, sabing patapusin mo muna ako eh. Pero tama ka. Hindi ko dapat tapusin sa ganito. Kakasimula pa lang ng gyera umatras na agad ako. Magpapaka duwag sana ako.

Gerald is only inches away from Kim now. He caress Kim’s cheeks.

Gerald: Pero mahal kita e. Pag mahal mo ang isang tao, gagawin mo ang lahat para mahalin ka din niya. Ipaglalaban mo siya hanggang sa huli. At yun ang gagawin ko ngayon. Lalaban ako hanggang sa huli. Sa ngayon maaring “Kuya” mo lang ako at sabihin na nating “lil’ sis” kita. But I would do everything to change that and maybe one day I’ll be your “sweetheart, cupcake, honey, hubby, babe, b” or any other endearment and you’ll be my “forever”. Maging duguan man ako o 50-50 sa digmaang ito, lalaban pa din ako. Alam mo kung bakit?

Kim: bakit?

Gerald: kasi nga… Mahal na mahal kita. (^_^) Kaya please. Hayaan mo akong mahalin ka. Kahit sa malayo or kahit alam kong hindi mo pa ako mahal. Just let me love you and I promise, hinding hindi ako lalayo.

Kim: Ge… Salamat. Salamat sa pagmamahal mo. Napaka swerte ko para ako ang mahalin mo. Wala akong maipapangako sa iyo. Pero susubukan ko. Susubukan kong mahalin ka ng higit sa isang kuya. At sana nga, mahalin kita enough to make me take the risk of loving my bestfriend.

Gerald: Thank you Kimmy. Thank you for giving me a chance. For giving my love a chance.

With that, Gerald hugged Kim and she hugged back.

Kim: So, Ge…

Gerald: hmmm?

Kim: Pwede ba kitang tawaging “Kuya”? (^_____^)

Gerald broke off from the hug.

Gerald: Ano?! (O_O)

Kim: Sabi ko kung pwede kitang tawaging “Kuya”.

Gerald: Nang-aasar ka talaga ano? Gusto mo talaga ipamukha sa akin.

Kim: Huh?! (O_O) alin?!

Gerald: Tatawagin mo akong “Kuya” tapos ipapaalala nun na mahal mo lang ako bilang “kuya”. Nang-aasar ka talaga eh.

Kim: (^_^) hindi naman sa ganun. Pero naisip ko lang parang bagay sa iyo na tawaging kong kuya.

Gerald: Nako, Kimmy. Ewan ko sa iyo. Ibang klase talaga ang mga trip mo. Pati puso ko pagtritripan mo. (_ _)

Kim: Hoy, Ge. Kelan ka pa nagging cheesy? (^_^) Baduy mo! Yuck!

Gerald: Bahala ka diyan.

Gerald was about to walk out.

Kim: Ang walk out King mo! Wag kang ganyan. Kung ayaw mo talaga, e di hindi na kita tatawaging “kuya”. Pero maganda talaga eh, bagay talaga. (^_^)

Gerald: Tigilan mo ako!

Kim: Ganyan ba ang gagawin mo? Sisigaw sigawan mo ako. Akala ko ba lalaban ka and everything? (-_^)

Gerald: eh kasi naman eh. Ok, fine. Sorry na po mahal na prinsesa. (_ _)

Kim: (^__^) mabuti at nagkakaintindihan tayo.

Gerald: Why am I getting the feeling that you are planning to make me your slave? (-_-)

Kim: paano mo nalaman? (^_^)

Gerald: Naku naman po! What did I get myself into? Itatake advantage mo ang feelings ko. Nako! Nako!

Kim: Hoy! Hindi naman! Hindi ako manggagamit no!

Gerald: Sabi mo yan ha! Aasahan kong hindi mo aabusuhin ang pagiging mabait ko.

Kim: Pwera…

Gerald: sabi ko na nga ba at may idudugtong ka pa. ano yun?

Kim: Pwera sa pagpapalibre! (^_^)

Gerald: Wala ng bago dun! Matagal na akong gamit na gamit sa pagpapalibre mo! (-_-)

Kim: (^_^) Love mo naman ako eh. Ok lang yun.

Gerald: At sinong may sabi sa yo niyan?

Kim: Ikaw! (^_^) may paiyak iyak pa nga eh. (laughs)

Gerald: Ah, ganun ha. Paiyak iyak pala.

Gerald tickled Kim and when he got a good hold of her, he picked her up and carried her like a princess and twirled her around.

After playing around, they went back to their hotel and packed their bags to get ready for returning home.

sana po magustuhan niyo ang chapter na ito kahit medyo sabog XD

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
mydebbie #1
wow kimerald....
just found this story.....nice :)
Iloveexo985530
#2
Update soon ^^
TheArvie99 #3
Chapter 47: Thank you very much .... I hope you''ll continue to write stories ...
miel0806 #4
thanks sa update! part 2 naman kasunod :)
KG4life #5
Chapter 47: Wow...thanks a lot kalupian :) new story ASAP? Hehehe...
philhaus115 #6
Chapter 47: thanks a lot!!!!!
Kimerald08 #7
Chapter 47: awww tapos na thank you author
Inspirit-Baby
#8
This is the first tagalog fanfic I have seen here, and the first that didn't use Kpop stars either.
TheArvie99 #9
Thanks for the update... next chapter pa ba?
philhaus115 #10
Chapter 45: ;-);-) ;-)