Libre!

Puwede Paki Sabi Na Lang

 

 

-recap-

While Mel and Erich where going to their seats, Kim laughed at them mockingly.

Kim: Ayan kasi, sabi namang wag makulit e. (sticks her tongue out to Mel and Erich)

All of them continued on with their classes. And as usual for the barkada, they met up for recess, but they became too busy with their school works that they forgot about the somewhat interrogation they were doing to Kim.

Kim also forgot to go to Gerald and planned to meet up with later after their classes are dismissed.

-end of recap-

During lunch time, the whole barkada eats together, so they have spare time to chat with each other. Maja remembered that they were still asking Kim how Her and Gerald became friends.

Maja: Teka teka, Kim may nakakalimutan ka ata.

Kim: (looks confused) huh?! Sa tingin ko wala naman ah. Bakita meron ba dapat akong matandaan?

Maja: oo kaya. Remember ikukuwento mo pa sa amin kung paano kayo naging friends bigla ni Anderson.

Erich: Sha nga ano. Buti natandaan mo Maja.

Maja: (as if bowing) thank you thank you. What would happen to all of you kung wala ako. (smiles)

All of them laughed at maja’s remark.

Kim: naku maja kapal mo din eh. (laughs) tsamba mu lang yan. (nudges maja)

Maja: Kim alam ko yang ginagawa mo, kabisado na kita. Wag mong ibahin yung usapan. Sagotin mo na kasi yung tanong naming.

Kim: teka anung tanung ba?

Beauty: yung kung pano nga kayo naging friends ni Gerald diba.

Kim: ah yun ba. sige kaso mahabang storya. Baka malate tayo, kayo din.

Empress: quit stalling Kim. hindi tayo malalate, ang aga pa kaya. Kaya go, kwento na.

Kim: Sige, ganito kasi yon…

Kim told them about how Gerald was at the same place where she was and approached her to apologize. She left some of the details out, because knowing her barkada, the news would spread like fire through out the whole campus.

Every one of Kim’s barkada listened intently on Kim’s story, and every one was shocked that Gerald Anderson actually apologized.

Beauty: Si Gerald, as in Gerald Anderson nag sorry talaga sa iyo?

Kim: oo, bakit wala na ba siyang karapatang mag sorry. Tao lang din naman pati siya, normal lang yun.

Maja: oo nga at normal lang ang mag sorry sa taong nasaktan mo, pero si Gerald kasi yun e. Diba mataas ang pride nun, never pa nga akong nakarinig ng balita na nag sorry si Gerald sa isang tao.

Kim: ui, excuse me, nag sorry din kaya siya kay Mel. Diba Mel?

Mel: ahh oo.

Kim: see, kaya walang kagulat gulat doon okay. Exxagerated lang talaga ang mga reactions niyo. Mabait naman yung si Gerald, medio mahiyain lang talaga, saka yun na ngang sinabi niyo, ma pride.

Erich: Eh teka, total nag kukuwento ka na din naman, ikuwento mo na din kung bakit ka tawa ng tawa kanina. Dali na plis. (showing her puppy dog eyes)

Kim: (giggles) Erich, bagay pala sa iyo ang ganyang face. Lagi ka na lang kayang ganyan. Para lagi kang cute. (laughs)

Erich: ikaw ha, niloloko mo na naman ako. And FYI lagi talaga akong cute kahit na hindi ganoon ang face ko lagi.

All of them laughs.

Empress: teka ano baga yung tinatanong mo kay Kim? hindi kami maka R eh.

Erich: R? ano yun.

Empress: ano ka ba? hindi mo alam yun. Relate ang ibig sabihin nun. (laughs at Erich) sang lupalop ka ba nakatira?

Erich: ahhh yun ba yun.. kayo ha, napapansin ko kanina niyo pa ako pinag tritripan.

Kim: Ganun talaga. Lab na lab kasi namin ikaw. Diba guys.

All except Erich: SIYEMPRE! (then hugs Erich)

Erich: nice save Kim. (smiles) and to move on with our question and answer portion, si Kim po kasi kanina ago mag start ang classes eh tawang tawa mag isa. Tinatanung naming ni Mel kung bakit, ayaw namang sabihin.

Kim: At dahil doon napagalitan pa sila ng teacher naming. (laughs out loud)

Mel: oo nga, kaya para mag bayad ka sa kasalanan mo sa amin ni Erich, umamin ka. Bakit ka tawang tawa kanina?

Beauty and Maja: ohhhh, this is interesting.

Kim: che, interesting interesting kayo diyan. Wala yun, may nakaka awang batch mate lang tayo kanina. Kasi napagalitan siya nung teacher niya kasi nasa labas pa nung dumating yung teacher. Masyado kasing nangungulit doon sa kasama niyang girl. Kayo ayun, nakakatawa siya. Yun lang. Happy?

Empress: eh sino ba yung lalaking yun? Hindi nga nakakatawa e, nakaka awa nga.

Kim: basta, lalaki siya, ka batch natin. Oo nga nakaka awa pero nakaka tawa din. Kasi hindi siya sanay mapagalitan ng teacher. (smiles to herself) tapos kung nakita ninyo pa yung expression niya, hilarious sobra.

Maja: teka, parang kilala ko na yang tinutukoy mo.

Kim: weh?! Di nga?

Maja: oo, kasi kanina bago ako pumasok ng room may nakita akong boy sa may pinto ng room nila, tapos ayun pinag sasabihan nung teacher. Pero hindi ko nakita yung mukha, nakatalikod kasi.

Kim: ahhh, e yung girl na kausap niya, nakita mo?

Maja: hindi e, bakit.

Kim: (whispering) buti naman.

Maja: huh?! Ano sabi mo?

Kim: wala, sabi ko sayang naman.

Maja: ahh ok.

Beauty: eh ikaw ba Kim, nakita mo kung sino at yung kausap niya?

Kim: huh?! Ako? Ano e, uhmmm, kasi a…

Mel: guys, hate to cut our chat here, pero we need to go, baka masaraduhan na tayo ng gate.

Erich: naku, hindi na natin namalayan yung oras. Dali tara na.

The barkada quickly went inside the campus. Then, Kim saw Gerald sitting on the bleachers with Matt and Enchong, so she excused herself from her barkada and approached Gerald.

Kim: guys, teka lang ha, may pupuntahan lang ako.

Everybody: ok.

So, Kim neared Gerald and sat beside him.

Gerald: oh, Kim ano ginagawa mo dito?

Kim: bakit? Wala nab a akong karapatang umupo ditto? Sa pag kakaalam ko pwede itong upuan ng mga estudyante ditto, and I’m one of them.

Gerald: yeah, I know. But the question is, bakit ka sa tabi ko umupo? (nearing his face to Kim)

Kim slightly blushed so she pulled her face away from Gerald’s. Enchong saw what was happening, and he was slightly envious of Kim and Gerald’s sudden closeness.

Enchong: (get’s in between Kim and Gerald) aba teka, para atang msyado kayong nagiging close ha. As in Literally close. Konting tulak na lang mag kadikit na yang mga mukha ninyo e.

Kim: uhhmmm sorry.

Enchong: (offers his hands to Kim) Kim right? I’m Enchong, Gerald’s friend.

Kim: (takes Enchond’s hand) Yup, ako nga yun. Kilala na kita. (smiles at him)

Enchong: huh?! Pano mo ako nakilala?

Kim: Kasi syempre lagi kang kasama ni Gerald. At isa pa, kilala ko halos lahat ng batch mates natin.

Enchong: ahh ganun ba. (looks a little dissapointed)

Gerald: Mamaya na yang inyong usapan. Kim bakit ka nga ba andito sa tabi ko. (looks at their position) sa tabi ko KANINA ?(looks at Enchong)

Enchong: ah, sige nakaka istorbo ata ako sa inyo eh, ge Kim nice to finally meeting you personally.

Kim: sige, same, ingat.

Gerald: Kim? please answer my question already, so that I could continue reading.

Kim: ang sungit mo naman ata ngayon. Kanina tawang tawa ka pa ah.

Gerald: ganito talaga ako, so, tell me what you want.

Kim: maniningil lang sana ako. (smiling)

Gerald: maniningil ng ano? (looks confused)

Kim: ganyan ka na ba katanda? Nalimutan mo na agad?

Gerald: hindi ah, batang bata pa ako. Nawala lang talaga sa isip ko.

Kim: sus, palusot ka pa. sige nga ano yung sisingilin ko sa iyo.

Gerald: uhhhmmm, teka, alam ko yun e. sandal lang matatandaan ko din yun.

While Gerald was thinking about what Kim wants from him, Kim was laughing so hard at him. And to help Gerald out, because he looks like he was having a hard time, Kim finally told him what she wanted from him.

Kim: nakaka awa ka naman, sige na nga sasabihin ko na. Diba ililibre mo pa ako. (smiling)

Gerald: ahhh, yun lang ba. Akala ko naman I forgot something very important.

Kim: aba, importante kaya yun. Pano pala kung hindi ako kumain dahil iniintay ko yung panlilibre mo.

Gerald: alam ko naman matalino ka, kaya hindi mo yun gagawin. Pero wag kang mag alala, ililibre pa din naman kita e.

Kim: eh kelan mo ako ililibre? Malapit na din kasing mag time e.

Gerald: uhhmmm, mamayang labasan? Ok lang ba sa iyo? Or susunduin ka na agad ng daddy mo?

Kim: naku ok lang yun. I’ll just txt daddy na medyo matatagalan akong lumabas. (smiling like a kid) Basta libre hindi ko inuurungan.

Both of them laughed. After their conversation, the bell rang that indicated that it is alredy time to go to their respective rooms.

Kim was really excited for dismissal to come. Because she already wants Gerald to treat her.

Dismissal came and Kim said her good byes to her classmates and barkada. After that he went to Gerald.

Kim: Gerald, andito na ako. Ililibre mo na ako diba.

Gerald: hindi ka naman excited ano. Sige, saan mo ba gustong kumain?

Kim: Sa Jolibee!

Gerald: sige, tara na.

Kim and Gerald went to Jolibee. Gerald discovered how Kim loves to eat. She eats a lot, that is why Gerald wonders where all the food she eats goes to, because she is thin or slim.

Gerald: Kim, pwede mag tanong?

Kim: yup ano yun?

Gerald: Talaga bang matakaw kang kumain?

Kim: oo, bakit? Nakaka turn off ba? sorry. Na ubos ata pera mo sa akin e.

Gerald: naku, hindi, wala lang yan, ako pati ang nag akit na ilibre ka so its fine. Im just wondering kung ganyan ka kalakas kumain, bakit ang payat payat mo pa din?

Kim: hindi ko nga din alam e. Natural na talaga na ganito ako ka payat. Madami na din ang nag tanong sa akin niyan. Basta ako, kain lang ako ng kain hanggat hindi ako nabubusog. Kaya nga kawawa barkada ko pag may nanlilibre sa akin. (laughs)

Gerald: (laughs too) bakit naman?

Kim: Kasi sa dami kong kinakain, nauubos na agad ang pera nila. Nakakahiya nga e. kaya madalang silang manlibre. Ang masama pa doon, ako na lang ang nanlilibre sa kanila. (laughs)

Gerald: (still laughing) ganun ba. Sige wag ka mag alala, total mag kaibigan na naman tayo, at dahil na din ang cute cute mo lalo na pag nakain. (pinching Kim’s cheeks) ako na lang ang manlilibre sa iyo. Ok ba yun (showing a thumbs up)

Kim: Aray ko. Sabi mo hindi mo na pipisilin pisngi ko?

Gerald: sorry, I just can’t help it. (smiling)

Kim: ok, basta ha, ikaw manlilibre sa akin lagi.

Gerald: Sure, you have my word.

Kim and Gerald continued on talking while eating. They had a lot of fun sharing their insights talking about school and more. When they finally finished eating, they decided to go home already, they said their good byes to each other, and as a gentleman, Gerald waited for Kim to be picked up by his Daddy before he left. He even greeted Mr. Chiu.

Frank: Kim let’s go?

Kim: yes Dad.

Gerald: Good night po sir, Kim.

Frank: Good night. Thanks.

Kim: Gerald, goodnight, thank you ulit. Sa uulitin. (laughing)

Gerald: your welcome

After Kim left, Gerald asked, Manong Cardo to pick him up.

Both Kim and Gerald had a wonderful night.

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
mydebbie #1
wow kimerald....
just found this story.....nice :)
Iloveexo985530
#2
Update soon ^^
TheArvie99 #3
Chapter 47: Thank you very much .... I hope you''ll continue to write stories ...
miel0806 #4
thanks sa update! part 2 naman kasunod :)
KG4life #5
Chapter 47: Wow...thanks a lot kalupian :) new story ASAP? Hehehe...
philhaus115 #6
Chapter 47: thanks a lot!!!!!
Kimerald08 #7
Chapter 47: awww tapos na thank you author
Inspirit-Baby
#8
This is the first tagalog fanfic I have seen here, and the first that didn't use Kpop stars either.
TheArvie99 #9
Thanks for the update... next chapter pa ba?
philhaus115 #10
Chapter 45: ;-);-) ;-)