I apologize again and again for the late update. I've been quite busy with another project. There's going to be one more update after this one so watch out for it. I also realized that I have not been giving exposure to the other couples lately so moving forward, each update will focus on one couple. WenRene now, so who's next?

Wendy usually sets her alarm at 6 PM to have enough time to prepare for work. She would cook dinner for her and her wife Irene who would wake up an hour later. Once done, she'll prepare the clothes they'll wear and check the bags they will use. She then would take a bath and dress up before setting the table so by the time Irene wakes up, everything is laid out and she'd only have to eat, take a bath, dress up then they would leave to go to the office as they also make sure they get there well before their shift starts at 830 PM. With Wendy taking in a new role, Irene was expecting that that routine would change as Wendy's shift would be two hours later than hers. 

Nagalarm ang phone niya signaling it's already 7 PM. Since iba nga ang oras ng pasok ni Wendy ay inexpect niyang natutulog pa ito pero ng kapain niya ang kabilang side ng kama ay malamig na, meaning kanina pa walang nakahiga dito.  Bumangon siya, nagpunta ng bathroom para maghilamos bago lumabas ng kwarto at dun niya naamoy ang nilulutong pagkaen ng asawa. 

Kasalukuyang nakatalikod si Wendy ng makita ni Irene. May low music na tumutugtog at sinasabayan ang bawat beat sa pagkembot habang pinapaikot ikot ang ladel sa pot. Maya maya lang ay pinatay na niya ang stove, binaba na ang ladel tsaka humarap sa kitchen island kung saan nakasandal na si Irene. 

"AY DIYO-sa ng buhay ko!" Gulat na sabi ni Wendy with matching paghawak sa dibdib. Napangiti lang si Irene. 

"Why are you up so early nie?" Tanong ni Irene bago lumapit kay Wendy at yumakap.

Humalik si Wendy sa noo ni Irene at sumagot. "Cause I wanted to cook you dinner like what I always do nie" 

"First day mo today as a trainer, mamaya antukin ka niyan" sabi ni Irene habang sinisiksik ang mukha sa leeg ni Wendy. 

"Nah. I'll be good. I don't want to change the routine just because nabago ang schedule ng pasok ko. And besides, hindi na tayo magsasabay ng breaks so I want to make sure we have the other meals together" 

Humalik ito kay Irene bago kumalas si Wendy sa yakap para ihain na ang niluto niyang beef bulgogi. Naka.set na ang mga plates kaya ililipat na lang ang ulam at kanin. Nang nakahanda na ang lahat, pinaupo na ni Wendy si Irene bago siya kumuha ng kanilang inumin. 

Pagkatapos kumaen ay naligo na si Irene habang naghugas naman si Wendy ng pinagkainan nila. 

Pagpatak ng 8 PM ay nakaready na si Irene. She was also expecting na babalik muna ulit sa tulog si Wendy pero nagtaka ito kung bakit nasa may main door na siya at nakabihis. 

"Nie, bakit naka.ready ka na din? 1030 pa shift mo" 

"Sa quarters na lang ako iidlip. Baka mapasarap pag dito eh" 

Wala ng nagawa si Irene kaya hinayaan na niya ang trip ng asawa. Sumakay na sila sa sasakyan at bumiyahe papunta sa office. 

******************************

"Hi Wendy. Kanina ka pa?" bati ni Seojeong na kakapasok lang sa trainer's room. 

"Yea. Got here around 9 then took a nap sa quarters" 

"Why so early?" 

"Sinabayan ko umalis ng bahay si Irene eh. Nasanay din kasi akong ganun" 

May inabot si Seojeong. "Sakto palang may free akong nakuha. Magkape ka muna. Mukhang kailangan mo eh" 

"Uy salamat. Bababa pa lang dapat ako eh" 

Umupo na ang kasama niya sa sariling desk nito at nagbukas na ng kanyang computer. Si Wendy naman ay humigop ng kape bago tumayo para magtungo sa smoking area kung saan nagaantay si Seulgi. 

"Yo!" Bati nito. 

"Kanina ka pa noh?" Tanong ng best friend niya. 

"Obvious ba?" 

"Oo, malapit ka ng murahin ng eye bags mo eh" sagot naman ni Seulgi. 

Humigop ulit siya ng kape bago kinuha ang kaha ng yosi from her back pocket. Matik naman na pinagsindi siya ni Seulgi. 

"Usual gising ko kasi 6 AM kaya nasanay na katawan ko. And you know naman na I cook dinner for Irene and I before we go to work" 

"Sana all pinagluluto ng dinner bago pumasok. Hindi na namin nagagamit ni Joy yung kitchen sa apartment eh" 

"Sabi ko kasi sayo, matuto ka ng magluto. Magandang surprise yun kay Ligaya" 

"Oo na. Pagaaralan ko muna yung favorite niya" 

Natapos silang magyosi kaya umakyat na din sila. Nagprepare na din si Wendy ng materials niya. 

******************************

"Good morning everyone. My name is Son Seungwan but you can just call me Wendy and I will be your communications and product trainer for the next five weeks. I'll do my best to prepare you before y'all hit the production floor. First thing you should expect is that not everything will be taught here. Yes, we will go through all the processes and scripts needed but there would be some instances that the concern you'll get is out of the ordinary. But of course, you'll get the additional help needed from your teammates, your team leader and subject matter experts" 

Bungad ni Wendy sa kanyang class. Once they graduate from training, malilipat ito sa account nila na siya namang ihahandle ni Seulgi kaya naman nasa room din siya at nakapwesto sa likod. Usapang hindi muna ipapakilala ang magiging team leader ng klase at towards the end of the training period na lang siya formally ipapakilala, just for fun. 

Maliit lang ang hawak niyang klase, seven to be exact, eight kung isasama mo si Seulgi na nagpapanggap na trainee. And Wendy being Wendy, kuha niya agad ang loob ng trainees niya. Despite the info overload, hindi mo mararamdaman cause she has a way of explaining things that makes it easier for you to understand kahit pa complicated ang process. 

***************************** 

Four weeks after, almost ready na para pakawalan ang trainees sa production floor. All high marks palagi ang mga ito pag may mga activities and the upper management are proud of Wendy's accomplishment kahit na bagong trainer lang siya. First time din kasing walang naglolow scores sa isang training class sa history ng kumpanya. 

"So yeah, that's it for today. We still have 30 minutes left before the end of shift so feel free to do whatever you want. Just make sure to log out at 7, okay?" Sabi ni Wendy at nagtanguan ang klase. Litaw din ang mga ngiti sa magandang balita. Lumabas na sila ni Seulgi ng training room at pumunta sa production floor dahil inadjust ang shift ng Team Irene sa kadahilanang may power outage sa isang site ng account kaya pareho sila ng shift. Pagpasok nila ng pintuan, nakasalubong nila si Jeongyeon na galing daw ng clinic. 

"Uy mga tol. Musta naman kayo?" bati nito.

"Ayos lang" sabay nilang sagot. 

"Anyare sayo?" Dugtong ni Seulgi. 

May salonpas kasing nakasampak sa leeg ng tropa. 

"Ewan ko ba. Sumasakit na naman yung leeg ko eh" 

Naglakad na sila papunta sa bay nila at si Seulgi, dumiretso na sa tabi ni Joy. Si Wendy naman ay dapat lalapit na sa asawa pero kasalukuyang kausap nito ang boss niyang si Chanyeol. 

May kumalabit kay Wendy at si Jisoo ito. "Kanina pa yan magkausap" 

Kumunot naman ang noo ni Wendy. "Madalas ba siya andito?" 

Dahil katatapos lang ng call ni Jennie, dumagdag nadin siya. "Medj. Hindi na lang namin masyado pinapansin" 

"Hmm. Okay" sagot na lang ni Wendy. Pero hindi siya mapakali sa loob loob niya. Umalis na si Boss Chanyeol at paglakad niya ay nakita niya si Wendy. 

"Hey Wendy. I thought your class ends at 730?" 

"We're done for today so I let them have some free time" 

"I see. Alright then, I'll get going" 

Tumango si Wendy as response at nang nakasiguro na siyang nakalabas na ng production floor ang lalaki ay tsaka siya lumapit kay Irene. 

"Nie anong meron?" 

"Wala naman. May mga kinaclarify lang siya about sa account" 

"Hmm" 

Kahit hindi nakatingin si Irene kay Wendy, ay alam niyang may laman yung simpleng reaksyon na yun. "What's on your mind?" 

Kumunot noo na lang yung isa. "Huh? Wala po" 

"That didn't sound like wala lang" 

Irene knows her wife well. 

"Wala nga po nie" 

Tumigil sa pagttype si Irene at humarap kay Wendy, seryoso ang mukha. 

"Son Seungwan" 

Buong pangalan talaga? . "Ah eh.. kasi, nasa training room naman siya kanina so he could've asked me?" 

Napangiti sa utak at gets na ni Irene ang reaksyon ni Wendy. Nagseselos ito. 

"Yes, product wise he could easily ask you. But he was clarifying about the team leader's side of things. Like actions that can only be done by the manager" 

Napalunok na lang ang isa kaya hindi na siya sumagot. Alam niyang talo siya sa pinupunto niya. 

Malapit na din magout ang team kaya bumalik na muna ng training room si Wendy at Seulgi to make sure nakapag.log out ng maayos ang mga trainees. 

******************************

Weekend. Uuwi ang parents ni Wendy at Irene at wala ang kasambahay nilang si Ate Marie kaya naman ay abala sa kusina ang magasawa. Dumating din sina Yeri at Saeron at humabol din sina Seulgi at Joy. 

"Is there anything that we can help with?" Tanong ni Yeri habang finofold ang sleeves ng damit. Kasalukuyang pineprep ni Irene ang mga ingredients sa menu nila today: Seafood Pasta, Spanish Garlic Shrimp, and Buffalo Wings.

"Oh no. Panggulo lang kayo dito. Just set the table for all of us" sagot naman ni Irene. 

"Grabe siya o" sabi ni Yeri habang binubuksan ang cabinet kung saan nakalagay ang mga plates na gagamitin. 

Si Joy naman ang nagsimulang magayos ng drinks. "TL, should we serve alcoholic or non-alcoholic beverages?" 

"Restaurant lang ang peg natin today?I think we still have some wine left. Check mo sa fridge" sagot naman ni Wendy. 

"Okay lang bang maghalo na lang ng drinks?" Tanong naman ni Seulgi. 

"I think so" sagot ni Irene. 

For the next two hours, sige lang sa pagluluto sina Wendy at Irene habang ang apat naman ay naghihintay lang na may ipagawa sa kanila. Saktong lunchtime, nagring ang bell at pagsilip sa monitor ay ang mga special guests na nga nila kaya naman pinindot na ni Wendy ang button para bumukas ang gate at si Yeri naman ang nagabang sa labas. 

"Omma! Appa!" Bati nito pagkababa ng sasakyan ng magulang nila sabay yakap. 

"You look thinner Yerim. Pinapakaen ka ba ng girlfriend mo?" Concerned na tanong ng nanay niya. 

"I'm on a diet ma. Thanks for noticing by the way. Good to know it works" 

Bumeso na din siya sa magulang ng kanyang sister in law at pumasok na sila sa loob ng bahay. Saktong kakahain lang ng mga pagkaen kaya naman ay lumapit na ang lahat sa dining table. 

"Wow! Wala namang may birthday bakit ang dami niyong niluto?" Gulat na tanong ni Mrs. Son. 

Kamot batok na lang si Wendy at si Irene na ang sumagot. "Ito po kasing anak niyo, hindi marunong tumantsa kaya napadami po" 

"Ayos lang yan Seungwan. May baon na kayo for the next few days o di kaya ipadala mo sa mga kaibigan niyo" dugtong naman ni Mr. Son. Napangiti naman si Wendy at sinakyan ng tatay niya ang pagkakamali niya. 

Nagsimula na silang kumaen at nag-catch up dahil matagal din nang huli silang nagkita kita. 

"We heard you two got promoted. How are your new roles?" Tanong ni Mr. Bae kay Wendy at Seulgi. 

"So far so good naman po. Wendy's a great trainer so my agents are doing well and would only ask for help when there's really nothing they can do on their end" sagot ni Seulgi matapos lunukin ang ulam. 

"My first batch just recently graduated so I'm waiting for new hires. No schedule yet as to when they'll start so I'm helping out the team po" sagot naman ni Wendy. 

"Well that's good to hear. How about you Yerim and Saeron?" 

"A new account will open in the company next month Appa and we're both going to pioneer it. No formal promotions yet but technically we'll be handling our own teams" proud na sabi naman ni Yeri. 

Habang nagkkwentuhan ang iba, nakatingin naman sa cellphone si Mrs. Son at napangiti sa isang post na nakita. 

"Ang bilis lumaki nila Caius at Luna. They're starting to walk already" 

Naglabasan nadin ng phones ang tropa at tinignan ang bagong post ng nga kaibigan. 

"Ay hala ang bilis naman. Parang kailan lang pasa pasa pa tayo ng karga sa mga bata pag nagkikita kita" sabi ni Saeron while checking the videos. 

"Kayo ba Seungwan at Joohyun, may balak na ba kayong bigyan kami ng apo?" Tanong naman ni Mr. Son. 

Unexpected ang tanong kaya naman nabuga ni Wendy ang iniinom niyang juice, matik namang nagbigay ng tissue si Irene. Natawa na lang ang tropa. Kita kasi nila kung paano nanlaki na naman ang mata ni Wendy. 

"We've been talking about it as well dad. The plan is to wait muna and look for the right clinic to go to" sagot naman ni Irene. 

"You may want to ask Rosé and Lisa where they went so you can start soon" dagdag naman ni Mrs. Bae. 

The pressure is on for both Wendy and Irene. In a year or two pa talaga nila balak pero mukhang mapapaaga dahil sa kagustuhan din ng parents nila magka-apo. 

Kinagabihan, nang makaalis na ang lahat ng bisita, tumambay ang magasawa sa pool dahil matagal na din nilang hindi nagagamit ito. 

"Nie, do you think we're ready to have kids na?" Tanong ni Wendy kay Irene. 

Tahimik lang si Irene as if contemplating on what answer she should give. They both want to have kids and for sure as hell Wendy would be a great mom by the way she takes care of her. Wendy is the most selfless, caring, thoughtful, smart and beautiful person she knows. She would be the strict, disciplinarian, would ask a lot of questions first type of mom, Wendy would be the understanding and would spoil you type. Opposites but still the right amount of balance when parenting a child. They talk about starting a family from time to time but they always end up with the decision to wait. However, with their parents already asking, and the thought of already going with the whole process, right now, she's not yet 100% ready. 

"I know how much you want to have our first child Nie and with the folks also asking..." panimulang sagot ni Irene at hindi siya sure kung ready siyang makita ang magiging reaction ni Wendy sa mga susunod niyang sasabihin. Pero bago pa niya matapos ang kanyang sagot, inunahan na siya ng kanyang asawa. 

"But not yet right?" Pagtuloy ni Wendy. Walang hint ng hurt or anything sa expression, she's even smiling. 

Napatango na lang si Irene. This was just another proof of how lucky she really is for having Wendy as her wife. 

"We already talked about it naman Nie and I don't want to put more pressure on you just because our parents asked about it. Hindi naman sila ang dadaan sa ilang trials and hindi rin naman sila ang magdadala ng baby. Financially, yes ready tayo dun. Pero physically and mentally, I know we're not yet there" 

"How do you always seem to know what's on my mind?" 

"I don't. Pero your reaction speaks for itself. I saw how you looked away for a second when dad asked earlier" 

"Thank you for understanding Nie. When the right time comes right?" 

"Of course"

A/N: Will we have a WenRene baby soon?